DIRE-DIRETSO ANG PAGLAYO ng mga yabag ni Dos sa silid. Mahigpit na niyakap ni Yasmine ang kumot. Mariing ipinikit ang kanyang mga mata. Pilit niyang pinipigilan na bumaha ang mga luha. Kasalanan niya kaya dapat hindi siya umiyak. Alam niyang mali niya ang naging reaction. Dapat hinayaan na lang niya
NANATILING NAKATIKOM ANG bibig ni Yasmine kahit pa halos mabasag na ang eardrums niya sa naging bulyaw nito ng kanyang katanungan. Muli pa niyang hinawakan ang braso ni Dos. Pilit itong kinakalamay kahit na alam niyang malabong mangyari iyon sa tindi ng sama nito ng loob. “Tara na, Dos…” Sinubuka
HUMALAKHAK ANG KAPATID ni Dominic na alam ng lalaki na hindi naniniwala sa kanyang naging alibi. Kilala siya nito, kaya naman alam nito kung nagsisinungaling rin siya o hindi noon. “Sino ba kasi iyang kasama mo? Umamin ka na sa akin, Dom. Hindi naman ako magagalit.”“Kaibigan nga lang Ate.” “Kaibi
SAMANTALA, NAKUKULITAN NA si Yasmine sa baha ng mga message ni Dos sa kanya na pilit siyang tinatanong kung nasaan. Tutal alam nitong patay na ang mga magulang niya. Simpleng ni-reply’an niyang nasa sementeryo siya. Nagawa niyang ipalipat ang remains ng ina sa siyudad na napagkasunduan noon nila ni
NGAYON NIYA LANG din na-realize na sana ay hindi niya pinutol ang communication sa kapatid dahil silang dalawa na lang dapat ang nagkakampihan sa mundong magulo, puno ng hamon at mahirap na kailangan na patuloy pa rin naman nilang lakbayin.“Saang bansa?” excited na tanong ng ama na paniwalang-paniw
MULI PANG NAHIGA si Dos at mahigpit na niyakap ang asawa. Tumigil na rin ito sa kanyang pagsasalita pero nanatiling malungkot ang kanyang mukha. Paggising ni Yasmine kinabukasan, napag-alaman niya mula sa mga maid na maagang umalis si Dos upang magtungo ng trabaho. Sumama ang hilatsa ng mukha ni Yas