"Ano'ng problema?" Tanong ni Adeliya na may halong pagdududa."Pinakalat ko na ang balita na hindi si Karylle ang Iris, kaya siguradong may mga mag-iimbestiga na tungkol sa kanya, at marami pang mga bagay ang mahuhukay. Malamang, pati si Harold ay malalaman na rin."Medyo kumislap ang mga mata ni Adeliya, pero agad rin siyang kumunot ang noo. "Sigurado ka bang maaasahan 'to?""Siguradong maayos 'yan. Walang makakaalam na tayo ang may kagagawan, at kung may mangyari man, hindi tayo madadamay."Nakita ni Andrea na laging nakakunot ang noo ni Adeliya, kaya't hinaplos niya ito. "Isipin mo ito: kung malaman ni Harold na nagpapanggap lang si Karylle bilang Iris, siguradong iisipin niya na sinadya ni Karylle ang lahat para makuha ang atensyon niya. Lalo lang niyang mamaliitin si Karylle."Bumuntong-hininga si Adeliya. "Sana nga."Pinat ang balikat ni Andrea. "Huwag mo nang masyadong isipin 'yan. Baka masama lang talaga ang mood ni Harold sa meeting kanina, kaya medyo naibaling niya sa'yo ang
Saglit na natigilan si Karylle, ngunit ngumiti si Roxanne at sinabing, "Sige na nga! Tawagin mo siya dito, Karylle. Ako na ang taya mamayang gabi, tara, mag-party tayo!" Naka-title pa, “I was trapped in love, frustrated, and drunk!”Natawa si Nicole, "Ayos 'to! Ayos na ayos! Hayaan mong ang Mendoza family ang magdusa sa mga pinaggagagawa nila. Deserve nilang pagbayaran 'to!"Ngumiti si Roxanne. "Tatawagin ko muna ang parents ko at iiyak sa kanila sandali. Hintayin niyo ako!""Tuloy ang drama online!" Tawa ni Nicole."Drama spirit? Ako na ang bahala d'yan!" Ani Roxanne sabay punta sa tawag.Sa gitna ng pag-iyak ni Roxanne, pumayag na rin sa wakas ang ama niya."Sige na, tama na 'yan. Sa dami ng iskandalong kumakalat tungkol sa pamilya nila, hindi ko na kayo mapipilit na magpakasal pa. Huwag mo na akong subukin!" sabay baba ng telepono ng kanyang ama. Pero hindi nainis si Roxanne, bagkus, sobrang saya niya.Alam niyang abala ang tatay niya sa pag-aayos ng mga problema sa likod.Sa totoo
Medyo dismayadong sabi ni Christian, "Since gusto mong i-send 'yan, ako na ang bahala dito."Hinila ni Karylle ang kamay niya at ngumiti, "Kailan ba ako gumawa ng bagay na hindi ako sigurado?"Medyo dumilim ang mata ni Roxanne. Kahit nag-aalala si Christian kanina, para lang itong pangkaraniwang pagbibigay ng payo bilang kaibigan.Pero nang nalaman niyang si Karylle mismo ang magpo-post nito, nagpasya si Christian na sasamahan siya sa risk na ito at hindi hayaan si Karylle na maging target ng pamilya Mendoza.Napabuntong-hininga si Roxanne sa isip niya. Tila ba, alam niyang mahal talaga ni Christian si Karylle...Tahimik ang lahat, hanggang sa nagsalita ulit si Christian, "Yung kasal na ‘yon ang pinakamalaking desisyon na hindi ka sigurado."Medyo nanginig ang mga pilik-mata ni Karylle, pero ngumiti siya ng bahagya, "Hindi na sa susunod. Ngayon, okay lang, huwag ka mag-alala."Medyo nag-alala si Roxanne, "Karylle, huwag mo nang i-post. Anyway, maayos na ang sitwasyon kahit wala na ‘to
"Hindi ko ibibigay 'yan sa iba, gamit 'yan ng mama ko, kaya akin dapat 'yan!"Bahagyang kumunot ang noo ni Dustin, "Pero sa huli, si Nicole ang nakasama ni Tita hanggang dulo.""Wala akong pakialam! Ang gamit ng mama ko, akin lang dapat!" Medyo masama na ang tono ng boses niya.Ngumiti si Dustin, "May paraan para mabawi mo 'yan."Nagliwanag ang mata ni Wanton, "Totoo?! Bakit hindi mo sinabi agad!"Ngumisi ng bahagya si Dustin, "Kung pakasalan mo siya, magiging parte mo na rin iyon. Baka masaya pa ang mama mo kung makita 'yon.""Naku naman! Yung asawa ng iba, pakakasalan ko? Nagbibiro ka ba? Gusto mo bang mawala ang lahat ng saya sa buhay ko?!" Napa-iling si Roy, ramdam ang pagkakakilabot.Hindi siya pinansin ni Dustin, at inabot ang cellphone para manood ng entertainment news.Pero...May nakita siyang balita, kaya itinaas ang tingin niya kay Harold at nagsalita ng may kahulugan, "Ex-wife mo, tsk."Isang simpleng linya, pero hindi na siya nagdetalye.Naintriga naman si Roy kaya agad n
Maya-maya, nakita niya ang Weibo na pinost ni Roxanne, kasama ang mga salitang nakasulat dito.Sa larawan, nakatingin si Christian kay Karylle nang puno ng pagmamahal at pag-aalala, habang hawak ang pulso nito. Si Karylle naman ay nakangiti sa kanya, at tila napakalapit ng kanilang samahan."Talaga bang palabas lang 'to?"Tumingin si Dustin kay Harold, at nang makita ang tingin nito na parang gusto na siyang patayin, sinabi niya nang malamig: "Galit ka, 'di ba?"Lumingon si Harold at umangal ng malamig, "Wala akong dapat ipaggalit."Tumawa si Dustin, "Wala? Nakikita kong nagiging purple na ang mukha mo. Pero hiwalay na kayo, may sarili na siyang buhay, bakit ka galit? Tingnan mo kung gaano ako kaluwag, mga nauna sa akin, magmahal nang walang hanggan, wala akong pakialam kung may ginawang masama sa ibang tao."Nagt twitch ang sulok ng bibig ni Dustin, "Sino ang makakakuha ng iyong historical glory?""Rub." nagmura siya, "Basta nagsasalita lang ako tungkol dito. Magkahiwalay na sila, wa
“Bilisan mo, maghanap ka ng paraan para maging maayos ang pakikitungo mo kay Karylle!”“Kailangan mo talagang makasama si Karylle nang madalas!”...Sa mga sandaling ito, nasa bahay pa rin si Adeliya. Maghapon siyang naghintay, pero hindi siya niyaya ni Harold na mag-dinner.Ngayon, nakikita niyang ang hot search ay puro tungkol kina Karylle at Christian, kaya mas lalo pang tumaas ang galit niya!Kung dati pa, baka ikinatutuwa pa niya ang ganitong mga gawain ni Karylle. Pero nang napansin niyang galit na galit si Harold, alam niyang nagtagumpay si Karylle sa plano niya!Baka ginagawa ito ni Karylle para muling makuha ang puso ni Harold!Nanggigil si Adeliya. Ano ang gagawin niya?Kung susuyuin niya si Harold tulad ng dati, tatawagan at magpapaliwanag siya para kay Karylle, baka lalong sumama ang sitwasyon.Sa mga sandaling iyon, biglang narealize ni Adeliya na naging instrumento siya ni Karylle. Dahil sa kanyang pagsawsaw, lalong nagalit si Harold kay Karylle!Gusto na niyang sampalin
Nagliwanag ang mata ni Michaela at napatingin siya kay Dominic, umaasang magsasalita pa ito para tulungan siya, pero hindi naman ito nagsalita. Parang nagtatampo siya, "Okay, isang sorry lang naman ‘yan! Gagawin ko na!"Pagkatapos ay tumayo siya at naglakad papunta sa opisina ni Karylle.Medyo kinakabahan siya, pero kumatok pa rin siya sa pinto.Tumingin si Karylle at mahinang sinabi, "Pasok ka."Medyo nahihirapan si Michaela, pero kontrolado pa rin niya ang emosyon at binuksan ang pinto.Wala si Layrin doon. Si Karylle lang ang nasa opisina, nakaupo sa harap ng computer at abala sa ginagawa. Nang makita si Michaela, kalmado itong nagtanong, "Ano ‘yon?"Kalmado ang boses niya, at hindi naman niya inignore si Michaela kahit sa mga nangyari dati.Pero kahit ganun, napaka-distant ng dating niya at walang masyadong warmth.Hindi namalayang nakahinga nang maluwag si Michaela. Nauutal siyang nagsalita, "A-ano, nandito ako para humingi ng tawad."Tumaas ang kilay ni Karylle. Bago pa siya mak
Tumunog ang doorbell, at agad na binuksan ni Uncle Wu, ang tagapangalaga ng bahay, ang pinto. Binati siya ng matandang babae at napansin niyang pareho pa rin si Karylle gaya ng dati, kaya ngumiti si Uncle Wu sa kanya, "Miss Karylle, nandito ka na."Dati, tinatawag siyang "young lady," pero ngayon ay binago ni Uncle Wu ang kanyang tawag, kaya't medyo nahirapan pa rin siya dito.Para kay Karylle, okay na rin ang bagong tawag na ito. Ngumiti siya at tumango, "Oo, kamusta, Uncle Wu."Tumabi si Uncle Wu, at pumasok si Karylle hawak ang isang kahon ng regalo.Naka-upo si Lady Jessa sa sofa at naghihintay. Nang marinig ang mga boses, agad siyang nagbitaw ng, "O, halika na at maupo ka. Sabi mo isa’t kalahating oras, at eksakto ngang isa’t kalahating oras. Hindi ka man lang dumating nang mas maaga!"Nagpalit ng sapatos si Karylle at lumapit kay Lady Jessa na may ngiti, "Traffic kasi sa daan.""Sige na, halika dito, hija, dito ka sa tabi ko!"Hinila siya ni Lady Jessa para umupo sa tabi niya.T
Biglang sumama ang timpla ng mukha ni Nicole, halatang pigil na pigil na ang inis. Maging ang tingin niya kay Roy ay punong-puno ng iritasyon.“Lumayas ka nga!” mariing sabi niya. “Bahay ‘to ni Karylle, at kalahati ng pagmamay-ari nito, akin din! Ikaw ang hindi welcome dito!”Bigla namang natawa si Roy—pero hindi sa tuwa, kundi sa galit. Unti-unti niyang ibinaba ang nakataas niyang binti at tumayo.“Eh bakit hindi ako pinaalis ni Karylle kanina, ha? So ano ‘yang sinasabi mo? Walang kwenta!”Napanganga si Nicole sa sobrang inis. Hindi na siya nag-aksaya pa ng salita. Mabilis siyang tumalikod at tumuloy na lang sa kusina.Kalma, Nicole. Anger hurts the body, anger hurts the body!Wala nang silbi na patulan pa niya ang taong ‘to. Hindi siya papatol sa isang engot. Ignore and stay classy!Pagdating sa kusina, agad niyang hinugasan ang kamay, kinuha ang ilang sangkap sa refrigerator, at nagsimulang magluto ng sarili niyang noodles.Gagawa na lang ako ng sarili ko. Kaya ko ‘to. Kahit sabihi
Mas lalong lumalim ang kunot sa noo ni Harold. Kita sa mukha niya ang pagkainis, at ang malamig niyang tingin ay diretsong ibinato kay Roy—isang malinaw na pahiwatig na ayaw na niyang marinig pa ang kahit ano mula rito.Pero gaya ng inaasahan, walang pakialam si Roy sa nararamdaman ni Harold. Sa halip, kalmado pa rin siyang nagsalita, “O baka naman matagal mo na talagang gusto si Karylle, pero masyado mong na-misunderstand. Lagi mong iniisip na nakipagsabwatan siya sa ama niya para pilitin kang pakasalan siya. Galit ka sa ganung klaseng kasunduan dahil para sa’yo, interest lang ang basehan. Pero sana maintindihan mo na…”Napahinto siya saglit sa gitna ng sinabi, tila sinasadya ang pagpigil ng susunod na linya.Matalim ang tingin ni Harold habang tinitigan si Roy. “Tama na, Roy,” malamig niyang sambit.May CCTV sa lugar na ‘yon. Ayaw ni Harold na mas marami pang masabi si Roy, pero ang pagpapatuloy nito kahit alam niyang may surveillance ay nagpapakitang sadyang gusto ni Roy na marinig
Mas lalo pang bumigat ang atmospera sa loob ng bahay—tila mas lumamig pa ang hangin sa paligid.Kahit sina Roy at Nicole na nasa labas ng pintuan ay ramdam ang kakaibang lamig na bumalot sa buong lugar. Malinaw ang sikat ng araw sa labas, pero ang presensya ng lalaki sa loob ay tila nagpapakaba.Napatinginan ang dalawa, at pareho silang natahimik.Sa mga mata ni Harold ay litaw na litaw ang galit—tila handang pumatay—ngunit si Karylle ay nanatiling kalmado. Tiningnan niya lang si Harold nang diretso, walang bakas ng takot sa mukha.Napangisi si Harold ng malamig. "Ayos, mahusay.""Ayos ka d'yan! Hindi mo na talaga ako kayang kontrolin!" mariing tugon ni Karylle, sabay biglang bumuwelo at kumawala mula sa pagkakahawak ng lalaki. Hindi inaasahan ni Harold ang mabilis na galaw niya kaya nakawala si Karylle.Agad siyang lumapit sa pintuan, binuksan ito, at pinapasok sina Nicole at Roy."Ang bilis mo, kuya ah," biro ni Roy habang nakangiti kay Harold.Kagagaling pa lang ng dalawa sa almusa
Magbubukas sana ng bibig si Nicole para sumagot, pero napansin niyang may kakaiba. Tumingin siya kay Roy na may halong pag-aalinlangan at mahinang sabi, “Feeling ko... hindi ko dapat sabihin sa’yo. Baka kasi sabihin mo kay Harold. Ayaw ni Karylle na malaman niya kung nasaan siya ngayon.”Biglang napangisi si Roy—isang mapanuyang ngiti na puno ng pangungutya.Napakunot ang noo ni Nicole, halatang nainis sa reaksyon nito.“Ano'ng nakakatawa?” malamig niyang tanong.“Ewan ko kung ako ba ang tanga o ikaw lang talaga ang sobrang inosente,” sagot ni Roy na may halong pang-iinsulto. “Sa tingin mo ba, kung hindi mo sabihin, hindi pa rin malalaman ni Harold kung nasaan si Karylle? Seryoso ka ba?”Hindi nakaimik si Nicole. Bwisit na lalake. Kahit kailan, wala talagang matinong lumalabas sa bibig n’ya.Sa inis, napakagat-labi siya bago muling nagsalita. “Eh ‘di mag-imbestiga siya. Mas okay na ‘yun kaysa ako pa ang magsumbong sa kanya.”Napangisi na lang ulit si Roy at tumahimik. Sa totoo lang, k
Direktang tumingin si Harold sa direksyon ng kama—pero wala siyang inaasahan na ganoon ang aabutan niya.Maayos ang pagkakakumot. Walang kahit sinong natutulog doon. Napatingin siya sa banyo, umaasang baka nandoon si Karylle, pero nanlamig ang pakiramdam niya nang makita na bukas din ang pintuan nito—at wala ring tao sa loob.Agad siyang nanigas. Dumilim ang kanyang mukha. Mabilis niyang kinuha ang cellphone at tinawagan si Karylle. Pero ang tanging sagot ng automated voice ay: "Ang tinatawagan mong numero ay kasalukuyang naka-off."Lalong bumigat ang pakiramdam ni Harold. Hindi na siya nag-aksaya ng oras. Lumabas siya ng silid at nagtungo sa kwarto ni Roy.Pagkatok pa lang niya ay sunod-sunod na, halatang walang pasensyang naghihintay. Inis na inis na boses ang narinig niya mula sa loob.“Sino ba ‘yan! Umaga-umaga, puro katok! Wala bang respeto sa tulog ng tao?!”Wala sa loob ni Roy na si Harold pala ang nasa labas. Patakbo pa siyang lumapit sa pinto, handang murahin ang kung sinuman
Habang pinagmamasdan ni Karylle ang lalong lumalamig na ekspresyon ni Harold, mahinahon siyang nagsalita, “Maraming babae ang gustong pakasalan si Mr. Sanbuelgo. Ang anak ng Saludes, ikaw lang naman ang gusto niya mula noon, ‘di ba? Kung gugustuhin mo, handang-handa na si Miss Saludes na bigyan ka agad ng anak. Kaya hindi mo kailangang manatili rito—pwede kang humanap ng iba. Kahit magpakasal tayong muli pero wala namang nararamdaman sa isa’t isa, para na lang tayong mga robot na nabubuhay dahil sa obligasyon. Para na rin tayong niloloko si Lola. Hindi patas ‘yon.”Sa puntong ito, malinaw na kay Karylle ang lahat. Hindi na niya kayang ipagpatuloy ang kasinungalingang iyon, kahit pa para sa ikatatahimik ng matanda. Para sa kanya, hindi iyon simpleng white lie—kundi isang malinaw na panlilinlang.At sa isang iglap, tila lalo pang lumamig ang paligid.Pero si Karylle ay tila hindi na apektado. Napabuntong-hininga siya at mahinang nagsabi, “Pagod na ako. Gusto ko na sanang magpahinga. May
Nakatayo si Nicole sa gilid habang tahimik na nanonood, pero nang mapansin niyang may dugo pa rin ang sugat ni Karylle at hindi pa rin ito gumagaling, bigla siyang namutla. Hindi siya makapaniwala sa nakita. Grabe, ganito pa rin kaseryoso kahit lumipas na ang isang araw at isang gabi?Napuno ng pagkabahala ang puso ni Nicole. Ang masaya niyang ekspresyon kanina ay agad na nawala. Habang nakatitig sa tila malalim at nakakatakot na sugat sa likod ni Karylle, halos mapaluha siya sa awa. Dati ay sobrang kinis at puti ng likod na ‘yan... ngayon—nasira na!Habang inaasikaso ng doktor ang sugat ni Karylle, sinubukan nitong ilihis ang atensyon ng dalaga. Baka kasi hindi niya kayanin ang sakit. Pero laking gulat ng doktor nang makitang tahimik lang si Karylle—walang reklamo, walang daing, ni hindi man lang napakunot ang noo. Sa edad niyang ‘yon, napakalakas ng loob.Dahil doon, hindi na nag-aksaya ng oras ang doktor. Nagpatuloy siya sa maingat ngunit mabilis na pag-asikaso sa sugat.Maya-maya,
Biglang nag-iba ang mukha ni Andrea—namutla siya sa gulat.Ang misteryosong taong nakikipag-ugnayan kay Adeliya… gusto na talagang patayin si Karylle.Kung mamatay si Karylle, paano na ang Granle Group?Sa sandaling iyon, hindi na maitago ni Andrea ang kaba. Napuno siya ng takot at pagkabalisa.Napakunot-noo si Lucio at tinanong, “Ano bang pinagsasabi mo?”Hindi kailanman inamin ni Andrea kay Lucio ang tungkol sa misteryosong taong kinakausap ni Adeliya. Ayaw niya kasing madamay ito. Lalo na’t takot siyang makialam pa si Lucio at baka makipag-ugnayan pa ulit sa taong ‘yon.Pero bago pa siya makaisip ng paraan para iwasan ang usapan, si Adeliya na mismo ang nagbunyag ng lahat.Natigilan si Lucio at ilang segundo siyang tahimik. Maya-maya, mariin siyang napakunot-noo at nagsalita, “So may ganito ka palang kasunduan sa ibang tao?!”Napakagat-labi si Adeliya at ayaw nang magsalita. Tahimik lang siya sa gilid, pero halatang puno ng galit at lungkot ang loob.Sumingit si Andrea, halatang na
Matalino si Adeliya. Kahit hindi pa siya sinabihan, alam niyang darating din ang oras na sasabihin sa kanya ni Karylle ang lahat. At kapag nangyari 'yon, baka pa ito dagdagan at palalain ang kuwento—mas lalo lang siyang masasaktan!Pareho rin ng iniisip si Lucio sa sandaling iyon. Pangit ang ekspresyon ng mukha niya—madilim at punong-puno ng kabiguan. Pero wala siyang masabi. Hindi niya kayang pabulaanan ang sinabi ng anak nila.Kita ni Adeliya sa mga mata ng ama niya—tama ang hinala niya.Tama siya. Tama ang hula niya!Sana nga'y mali siya. Sana nagkamali lang siya ng iniisip.Pero ang mga reaksiyon ng kanyang mga magulang ay nagsilbing kumpirmasyon. Totoo ang kutob niya. Ibinenta nga ng kanyang ama ang bahay at inilabas ang lahat ng ari-arian nila, para lang kumuha ng taong kayang sirain ang sistema ng Sanbuelgo Group. Pero sa huli, nabigo rin ang lahat. Wala ni isang kusing ang bumalik!Sa isang iglap, nanginig ang mga pilikmata ni Adeliya. At sumunod, tuloy-tuloy nang pumatak ang