Si Crisanto ay kilala sa pagiging prangka at matapang magsalita, kaya ang pagbitaw niya ng ganoong papuri kay Karylle ay sapat na patunay kung gaano ito kahusay.At dahil doon, hindi na nakapagtatakang biglang sumama ang mukha nina Lucio at ng kanyang mga kasamahan. Halatang hindi nila nagustuhan ang narinig.Maliwanag—nilalatayan ni Crisanto ng kahihiyan si Lucio sa harap ng lahat!Sa isip ni Lucio, Oo nga’t may estilo si Ricardo, pero wala naman siyang silbi, ‘di ba? Kahit pa gaano kagaling ang dating chairman, sa huli, namatay pa rin ito!Napapailing siya sa sarili habang pumipigil ng buntong-hininga. Nakakatawa... Patay na nga, pinupuri pa rin. Pinanghahawakan pa rin ang legacy niya, pati ang kampo niya hindi pa rin binibitawan. Akala ba nila sapat na si Karylle lang? Babae pa rin 'yan sa dulo. Anong magagawa niya?Habang lalong lumalalim ang kanyang pag-iisip, unti-unting nabubuo sa isip ni Lucio ang mas madilim na plano—kung paano niya tuluyang matatanggal ang mga taong ito sa k
“Mercado.”Napakislot ang buong katawan ni Mercado sa narinig at dahan-dahan siyang lumingon kay Lucio. Halatang nanginginig ang boses niya. “C-Chairman…”Mas lalo siyang kinabahan. Hindi niya alam kung ano ang susunod na mangyayari.Mababa ngunit mariing nagsalita si Lucio, “Sa mga susunod na araw, pumasok ka lang ng normal sa trabaho. Pero huwag kang pupunta kung saan-saan, at iwasan mo si Karylle. Kapag tumawag siya o nag-text, huwag kang sasagot. Huwag mo siyang bigyan ng kahit anong pagkakataon.”Bahagyang napahinga nang maluwag si Mercado at mabilis na tumango. “Opo, naiintindihan ko.”***Lumalim na ang gabi. Mag-isa si Harold sa bahay habang abala pa rin sa pag-aasikaso ng mga dokumentong kailangang tapusin. Sa dami ng trabaho niya araw-araw, halos wala siyang pahinga.Biglang may pumasok na mensahe sa IG. Binuksan ito ni Harold.Mula kay Bobbie: [Boss Bo, nalaman kong isa siyang doktor sa ospital ng mga Granle. Si Mercado ang pangatlo sa pinakamataas na posisyon sa ospital.
Sa loob ng sasakyan, lumingon si Layrin kay Karylle."Ano'ng balak mong gawin pagkatapos nito?" tanong niya, seryoso ang tono.Hindi sumagot agad si Karylle. Tinitigan muna niya ang papalayong likuran ni Dr. Mercado, bago nagsalita na tila malalim ang iniisip."May mga bakas na. Kailangang ipagpatuloy ang imbestigasyon. Pero Layrin, kaya ko na ang susunod na hakbang, ako na ang bahala."Umiling agad si Layrin, hindi sang-ayon sa narinig. "Paano mo naman magagawang mag-isa ‘yan? This is too dangerous."Ngumiti si Karylle, mahina ngunit determinado. "‘Yung sa side ni Papa, ako na muna ang hahawak. Pero ‘yung sa side ni Mama, kailangan ko pa rin ang tulong mo, Layrin."Tumango si Layrin. "Okay. Pero kung biglang kailanganin mo ako para sa tatay mo, just let me know anytime."Tumango rin si Karylle bilang sagot. Tumahimik na si Layrin at pinaandar na ang sasakyan.Sa kabilang banda, kabaligtaran ang nangyayari.Pagkauwi ni Dr. Mercado, ramdam ang kaba sa dibdib, agad siyang tumawag kay Lu
Agad na nagsalita si Dr. Mercado sa mababang boses, halatang pinipilit manatiling kalmado. “Ang listahang ‘yan ay para lang i-regulate ang katawan ni Mr. Granle. Normal lang ang lahat ng gamot diyan. Anong karapatan mong sabihin na may pinatay ako? Dahil lang ba galing ka sa Ministry of Law, pwede ka nang manira ng tao nang basta-basta? Pwede kitang kasuhan! Naniniwala ako na patas ang batas—at hindi iikot ‘yan sa’yo kahit ikaw pa si Iris!”Galit na galit ang tono niya, pero halata sa kanyang anyo na pilit lamang niyang tinatakpan ang pagkakaba niya.Samantala, halos nanginginig pa rin ang mga kamay ni Karylle sa sobrang galit. Ang taong nasa harapan niya ngayon ang mismong dahilan kung bakit nawalan siya ng ama—at wala siyang magawa kundi pigilan ang sarili. Kung kaya lang niyang pagbayarin agad ang lalaking ito, ginawa na niya.Pinilit ni Karylle na kontrolin ang kanyang emosyon. Tahimik lang siya, pero ang tensyon sa katawan niya ay halatang-halata.Nang makita ni Layrin ang anyo n
“Kung may oras ka, subukan mong tanungin siya tungkol sa kabuuan ng plano niya. Kasi kung palagi na lang tayong susunod sa utos niya nang walang alam, baka tayo pa ang matalo sa huli,” ani Andrea habang seryosong nakatingin kay Adeliya.Napabuntong-hininga si Adeliya. “Gusto ko naman, tinanong ko na rin siya. Pero ang sabi lang niya, huwag daw akong mag-usisa sa mga bagay na hindi ko kailangang malaman. Baka raw mapahamak ako pag sobra ang nalalaman,” sagot niya, halatang inis ang tono.Ramdam ni Adeliya ang iritasyon. Hanggang ngayon, hindi pa rin natatanggal si Karylle, tapos ang taong nasa likod nila—matampuhin at hindi madali kausap. Lalo lang siyang naiirita sa sitwasyon.Umiling si Andrea at napabulong, “Kalma lang. Isa-isa lang. Pero hindi rin puwedeng maghintay lang tayo at sumunod sa lahat ng gusto niya. Kailangan din nating kumilos sa sarili nating paraan.”Tahimik na tumango si Adeliya. Pinipigilan na lang niyang magsalita pa nang mahaba. ***Lumipas ang tatlong araw.Band
Napamura si Atty. Lee sa isip niya habang nagmamaneho. "Put—! Loko na talaga 'tong si Harold. Baliw na yata 'to!"Hindi niya lubos maisip kung paanong nasabi ni Harold ang gano’n kalupit na salita kay Karylle. Alam niyang gusto ni Harold si Karylle, pero sa halip na ipakita iyon, bakit mas pinipili nitong magsalita ng masasakit?"Gago ka ba talaga, Harold?" sigaw ng isip niya habang pinipilit manatiling kalmado sa harap ng manibela.Samantala, maputla na ang mukha ni Karylle. Hindi niya inasahan na masasabi ni Harold ang gano’n kasakit na bagay. Ngunit sa susunod na segundo, napatawa siya—isang mapait na tawa na puno ng pagod at hinanakit."Oo na. Hindi ako karapat-dapat. Alam ko naman 'yon. Kaya nga ako lumalayo sa'yo," ani Karylle, malamig at sarkastiko ang tinig.Ayaw na sana niyang magsalita pa kay Harold. Sobra na siyang nainis sa lalaki. Napuno na siya.Si Harold naman, nang matapos ang sinabi niya, ay tila natauhan. Parang hindi niya pinag-isipan ang bawat salitang binitiwan ni