Galit na galit si Lauren kaya nanginginig ang katawan niya. Tinitigan niya si Harold nang may namumulang mga mata. "Ikaw mismo ang nagsabi na papakasalan mo si Adeliya! Ang dami nang isinakripisyo ni Adeliya para sa'yo, bulag ka ba?! Kahit tumira siya sa bahay mo habambuhay, nararapat lang yun sa kanya! May utang ka sa kanya! Pero anong ginawa mo, Harold?! Ano ang ginawa mo?!"Pikit-labi lang si Harold at nanatiling tahimik.Agad namang umiling si Andrea, "Hindi... Mrs. Sanbuelgo, kalma lang po kayo, walang kinalaman si Mr. Sanbuelgo sa nangyari, ang anak ko ang...""Walang kinalaman si Adeliya dito!" Galit na galit si Lauren at kahit nasa ospital, hindi niya napigilan ang galit niya. Itinaas niya ang kamay niya at sinampal ulit si Harold!Ngayon, pareho nang namamaga ang magkabilang pisngi ni Harold.Hindi umiwas si Harold kahit isang segundo. Nanatili siyang kalmado at tahimik.Gigil na gigil si Lauren, at muli niyang sinermunan si Harold. "Ako ang may ideya nito! Ako ang pumilit sa
Biglang kumunot nang mahigpit ang noo ni Harold, pero sa pagkakataong ito, wala siyang masabi.Samantala, tinawagan na ni Lauren ang matandang pinuno ng pamilya Sanbuelgo.Sinagot ni Joseph ang tawag at nagtanong nang may pagtataka, "Iho? Tumatawag ka sa ganitong oras?"Maganda ang pakikitungo nina Joseph at Lady Jessa kay Lauren, kaya sanay na itong tawagin siya nang ganoon. Nagmadali si Lauren at sinabing, "Dad, may gusto sana akong talakayin sa inyo. Hindi ko masabi nang detalyado ngayon, pero baka puwedeng ipalabas na ang matagal nang inihandang anunsyo?"Medyo nagulat si Joseph. "Ngayon? Pumayag na ba si Harold?""Eh, wala siyang karapatang tumanggi! Hindi pa ba sapat ang mga pagkakamali niya?! Dad, nasa ospital ako ngayon. Kakaalis lang ni Adeliya sa kritikal na kondisyon, at lahat ng ito ay dahil kay Harold, ang batang iyon! Kailangan niyang pakasalan si Adeliya!"Halatang naguluhan si Joseph. "Ano'ng nangyari?!"Napabuntong-hininga si Lauren, pero mabilis siyang nagsalita, "Da
Pumikit nang bahagya si Harold at sinabi, "Naipalabas na nina Lolo at Mama ang anunsyo."Nanginig ang katawan ni Adeliya, napatingin siya kay Harold, ngunit hindi niya alam kung ano ang sasabihin.Kalma lang na nagsalita si Harold, "Ito ang utang ko sa’yo. Ang nangyari ngayon, hindi ko rin inaasahan. Bigyan mo ako ng dalawang buwan para ayusin ang ilang bagay."Bahagyang nanginig ang mga pilikmata ni Adeliya, "Harold, ikaw…"Parang hindi niya alam kung ano ang sasabihin. Sa wakas, nagsalita si Harold nang mahina, habang tinitingnan ang binti ni Adeliya na muling binendahan, "Masakit pa ba?"Umiling si Adeliya, "Wala naman akong major surgery, minimally invasive lang ito. Medyo masakit lang ang pagkakabendahan, pero okay lang ako. Hindi mo ako kailangang alalahanin."Habang sinasabi niya ito, bigla niyang itinaas ang kaliwang binti para ipakita kay Harold. Ngunit napasinghap siya sa sakit!"’Wag kang padalos-dalos!"Hindi gumalaw si Harold, natatakot siyang matamaan ang sugat ni Adeliy
Napatigil ang assistant sa gulat at hindi sinasadyang napatingin kay Alexander. "Mr. Handel...?" Halos hindi niya maituloy ang tanong. "Talaga bang gusto n’yo... siya?"Hindi niya magawang sabihin ang natitirang bahagi ng tanong.Bahagyang ngumiti si Alexander. "Lahat iniisip na romantic ako, bakit hindi ko pwedeng piliin siya? Sino ang mag-aakalang nakakatawa ako?""Pero hindi kayo gano’ng klaseng tao, at saka, kasal na si Miss Granle, Mr. Handel. Napakabuti niyo po para gawin ‘yan..."Ngumiti lang si Alexander. "Hindi ko naman iniintindi ‘yon. Besides, Karylle is worth it.""Pero...!" Puno ng gulat ang mata ng assistant.Naaalala niya na noong lumapit si Mr. Handel kay Karylle, ito’y dahil si Karylle mismo ang naghanap sa kanya. Ibinunyag ni Karylle ang kanyang pagkakakilanlan bilang iris at nag-alok na makipagtulungan sa kanya.Ginamit ni Mr. Handel ang pagkakataong ito para harapin si Harold.Pero habang tumatagal ang mga pag-uusap nila, parang nagbago ang pakikitungo ni Mr. Hande
Fan ni Mr. Handel: [Hindi!!] Tutol na tutol ako!! Si Karylle ay parang sirang sapatos na ginamit na ng iba, bakit kailangang makipagrelasyon ni Mr. Handel sa isang babaeng gaya niya? Maraming mas karapat-dapat kay Mr. Handel! Mr. Handel, huwag mo siyang pakasalan! / Luha / Luha / Luha / Luha -Eat, drink, and have fun: [Grabe! Nakakatakot! Naglabas lang si Harold ng announcement tungkol kay Karylle at sinabing may masamang intensyon ang babaeng ito, pero sa isang iglap, may nagtatanggol na para sa kanya? Gustong-gusto ko ang ganitong klaseng lalaki! Napakatouching! Huhu, kailan kaya ako magkakaroon ng lalaking handang ipaglaban ako ng ganito?]Huwag tumakbo: [Ha? Baka naman nagkakamali kayo? Bakit parang sobrang baluktot ng pananaw n’yo? Sigurado ba kayo na ganyan lang talaga ang nangyari? Mga keyboard warriors, kalma lang kayo!]Si Karylle ang Diyosa Ko: [Kung ako ang tatanungin, gusto kong maging sila. Si Karylle, noong nasa piling pa ni Harold, hindi ko naramdaman na masaya siya. A
Joseph: [Pasensya na kung kailangan ninyong makita ang announcement na ito, pero ginawa ko ito matapos ang mahabang pag-iisip, kaya ngayon gusto ko kayong bigyan ng paglilinaw.]Alam kong marami ang interesado sa nangyari sa pagitan ng apo kong si Harold at ni Miss Granle. Marahil iniisip n’yo na maayos naman ang relasyon nilang dalawa, kaya bakit sila bigla na lang naghiwalay? Posible bang peke lang ang naging relasyon nila noon?Mali. Totoo ang naramdaman nila sa isa’t isa, at hindi kailanman gagawa ng peke o mapanlinlang na bagay ang pamilya Sabuelgo.Napatigil si Karylle sa pagbabasa at napuno ng mapait na ironiya ang kanyang mga mata."Mapanlinlang na bagay? Ha! Hypocrites."Pinagpatuloy niya ang pagbabasa.— [Ngunit dahil sa isang bagay, nagkaroon ng bagong pananaw ang pamilya Sabuelgo tungkol kay Miss Granle. Alam naman ng lahat kung bakit nagsama ang dalawa sa simula. Dahil dito, ang naging desisyon noon ay, kahit ano pa man ang mangyari, bilang lalaki, kailangang maging respo
Napuno ng lamig ang mga mata ni Karylle. "Kalimutan na lang?Paano mo kakalimutan?Talaga bang palalampasin ko na lang ito nang tahimik?""Karylle, balak mo bang lumaban?" tanong ni Nicole, halatang may excitement sa boses niya.Hindi sumagot si Karylle at patuloy na nagbasa.—— *[Kapag sinabi ko ito, sigurado akong marami nang nakakaalam na sa birthday banquet ng matandang Mo, dumalo si Miss Granle kasama si Mr. Handel. At sa harap ng lahat, sinabi niyang gusto na niyang makipag-divorce sa apo ko. Malaking dagok ito sa Sanbuelgo Group.Hindi nag-atubiling pumabor ang korte sa panig ni Mr. Handel, na nagdulot ng malaking kawalan sa Sanbuelgo Group. Ang dalawang pangyayaring ito ay sapat na para malaman ng lahat ang intensyon ni Miss Granle. Kung hindi niya makukuha ang gusto niya, sisirain na lang niya ito dahil sa galit.]*Lalo pang nag-apoy ang galit ni Karylle habang binabasa ang kasunod na bahagi ng mga komento.Habang maraming tao ang bumabatikos kay Karylle, may ilan ding dumede
Hawak ni Nicole ang kanyang cellphone, halatang litong-lito, pero bago pa man makasagot si Karylle, napansin niyang trending na naman si Karylle sa social media. Hindi niya napigilang magsalita, "Baby, ikaw at si Alexander, trending na naman kayo! At number one pa!"Napataas ang kilay ni Karylle at agad na-click ang trending topic.Alexander at Karylle CP fan: [Mga bes, anong tingin niyo sa pagiging bagay nina Karylle at Alexander? Ako sobrang optimistic sa kanilang dalawa, parehong magaling, parehong maganda at gwapo! Perfect match talaga!!]Hindi magkamayaw ang mga comments sa baba.Karylle is my brain: [Sang-ayon! Raise a hundred hands! Kung hindi kayang panindigan ni Mr. Sanbuelgo, karapat-dapat si Karylle sa isang excellent na lalaki. Take note, hindi nagpo-post si Mr. Handel ng kahit ano tungkol sa ibang babae sa Weibo, pero this time, obvious na obvious ang sinabi niya! Sabi niya, si Karylle daw ang liwanag ng buhay niya. Grabe, sobrang importante nun! Dapat magsama na sila! To
Mas lalo pang bumigat ang atmospera sa loob ng bahay—tila mas lumamig pa ang hangin sa paligid.Kahit sina Roy at Nicole na nasa labas ng pintuan ay ramdam ang kakaibang lamig na bumalot sa buong lugar. Malinaw ang sikat ng araw sa labas, pero ang presensya ng lalaki sa loob ay tila nagpapakaba.Napatinginan ang dalawa, at pareho silang natahimik.Sa mga mata ni Harold ay litaw na litaw ang galit—tila handang pumatay—ngunit si Karylle ay nanatiling kalmado. Tiningnan niya lang si Harold nang diretso, walang bakas ng takot sa mukha.Napangisi si Harold ng malamig. "Ayos, mahusay.""Ayos ka d'yan! Hindi mo na talaga ako kayang kontrolin!" mariing tugon ni Karylle, sabay biglang bumuwelo at kumawala mula sa pagkakahawak ng lalaki. Hindi inaasahan ni Harold ang mabilis na galaw niya kaya nakawala si Karylle.Agad siyang lumapit sa pintuan, binuksan ito, at pinapasok sina Nicole at Roy."Ang bilis mo, kuya ah," biro ni Roy habang nakangiti kay Harold.Kagagaling pa lang ng dalawa sa almusa
Magbubukas sana ng bibig si Nicole para sumagot, pero napansin niyang may kakaiba. Tumingin siya kay Roy na may halong pag-aalinlangan at mahinang sabi, “Feeling ko... hindi ko dapat sabihin sa’yo. Baka kasi sabihin mo kay Harold. Ayaw ni Karylle na malaman niya kung nasaan siya ngayon.”Biglang napangisi si Roy—isang mapanuyang ngiti na puno ng pangungutya.Napakunot ang noo ni Nicole, halatang nainis sa reaksyon nito.“Ano'ng nakakatawa?” malamig niyang tanong.“Ewan ko kung ako ba ang tanga o ikaw lang talaga ang sobrang inosente,” sagot ni Roy na may halong pang-iinsulto. “Sa tingin mo ba, kung hindi mo sabihin, hindi pa rin malalaman ni Harold kung nasaan si Karylle? Seryoso ka ba?”Hindi nakaimik si Nicole. Bwisit na lalake. Kahit kailan, wala talagang matinong lumalabas sa bibig n’ya.Sa inis, napakagat-labi siya bago muling nagsalita. “Eh ‘di mag-imbestiga siya. Mas okay na ‘yun kaysa ako pa ang magsumbong sa kanya.”Napangisi na lang ulit si Roy at tumahimik. Sa totoo lang, k
Direktang tumingin si Harold sa direksyon ng kama—pero wala siyang inaasahan na ganoon ang aabutan niya.Maayos ang pagkakakumot. Walang kahit sinong natutulog doon. Napatingin siya sa banyo, umaasang baka nandoon si Karylle, pero nanlamig ang pakiramdam niya nang makita na bukas din ang pintuan nito—at wala ring tao sa loob.Agad siyang nanigas. Dumilim ang kanyang mukha. Mabilis niyang kinuha ang cellphone at tinawagan si Karylle. Pero ang tanging sagot ng automated voice ay: "Ang tinatawagan mong numero ay kasalukuyang naka-off."Lalong bumigat ang pakiramdam ni Harold. Hindi na siya nag-aksaya ng oras. Lumabas siya ng silid at nagtungo sa kwarto ni Roy.Pagkatok pa lang niya ay sunod-sunod na, halatang walang pasensyang naghihintay. Inis na inis na boses ang narinig niya mula sa loob.“Sino ba ‘yan! Umaga-umaga, puro katok! Wala bang respeto sa tulog ng tao?!”Wala sa loob ni Roy na si Harold pala ang nasa labas. Patakbo pa siyang lumapit sa pinto, handang murahin ang kung sinuman
Habang pinagmamasdan ni Karylle ang lalong lumalamig na ekspresyon ni Harold, mahinahon siyang nagsalita, “Maraming babae ang gustong pakasalan si Mr. Sanbuelgo. Ang anak ng Saludes, ikaw lang naman ang gusto niya mula noon, ‘di ba? Kung gugustuhin mo, handang-handa na si Miss Saludes na bigyan ka agad ng anak. Kaya hindi mo kailangang manatili rito—pwede kang humanap ng iba. Kahit magpakasal tayong muli pero wala namang nararamdaman sa isa’t isa, para na lang tayong mga robot na nabubuhay dahil sa obligasyon. Para na rin tayong niloloko si Lola. Hindi patas ‘yon.”Sa puntong ito, malinaw na kay Karylle ang lahat. Hindi na niya kayang ipagpatuloy ang kasinungalingang iyon, kahit pa para sa ikatatahimik ng matanda. Para sa kanya, hindi iyon simpleng white lie—kundi isang malinaw na panlilinlang.At sa isang iglap, tila lalo pang lumamig ang paligid.Pero si Karylle ay tila hindi na apektado. Napabuntong-hininga siya at mahinang nagsabi, “Pagod na ako. Gusto ko na sanang magpahinga. May
Nakatayo si Nicole sa gilid habang tahimik na nanonood, pero nang mapansin niyang may dugo pa rin ang sugat ni Karylle at hindi pa rin ito gumagaling, bigla siyang namutla. Hindi siya makapaniwala sa nakita. Grabe, ganito pa rin kaseryoso kahit lumipas na ang isang araw at isang gabi?Napuno ng pagkabahala ang puso ni Nicole. Ang masaya niyang ekspresyon kanina ay agad na nawala. Habang nakatitig sa tila malalim at nakakatakot na sugat sa likod ni Karylle, halos mapaluha siya sa awa. Dati ay sobrang kinis at puti ng likod na ‘yan... ngayon—nasira na!Habang inaasikaso ng doktor ang sugat ni Karylle, sinubukan nitong ilihis ang atensyon ng dalaga. Baka kasi hindi niya kayanin ang sakit. Pero laking gulat ng doktor nang makitang tahimik lang si Karylle—walang reklamo, walang daing, ni hindi man lang napakunot ang noo. Sa edad niyang ‘yon, napakalakas ng loob.Dahil doon, hindi na nag-aksaya ng oras ang doktor. Nagpatuloy siya sa maingat ngunit mabilis na pag-asikaso sa sugat.Maya-maya,
Biglang nag-iba ang mukha ni Andrea—namutla siya sa gulat.Ang misteryosong taong nakikipag-ugnayan kay Adeliya… gusto na talagang patayin si Karylle.Kung mamatay si Karylle, paano na ang Granle Group?Sa sandaling iyon, hindi na maitago ni Andrea ang kaba. Napuno siya ng takot at pagkabalisa.Napakunot-noo si Lucio at tinanong, “Ano bang pinagsasabi mo?”Hindi kailanman inamin ni Andrea kay Lucio ang tungkol sa misteryosong taong kinakausap ni Adeliya. Ayaw niya kasing madamay ito. Lalo na’t takot siyang makialam pa si Lucio at baka makipag-ugnayan pa ulit sa taong ‘yon.Pero bago pa siya makaisip ng paraan para iwasan ang usapan, si Adeliya na mismo ang nagbunyag ng lahat.Natigilan si Lucio at ilang segundo siyang tahimik. Maya-maya, mariin siyang napakunot-noo at nagsalita, “So may ganito ka palang kasunduan sa ibang tao?!”Napakagat-labi si Adeliya at ayaw nang magsalita. Tahimik lang siya sa gilid, pero halatang puno ng galit at lungkot ang loob.Sumingit si Andrea, halatang na
Matalino si Adeliya. Kahit hindi pa siya sinabihan, alam niyang darating din ang oras na sasabihin sa kanya ni Karylle ang lahat. At kapag nangyari 'yon, baka pa ito dagdagan at palalain ang kuwento—mas lalo lang siyang masasaktan!Pareho rin ng iniisip si Lucio sa sandaling iyon. Pangit ang ekspresyon ng mukha niya—madilim at punong-puno ng kabiguan. Pero wala siyang masabi. Hindi niya kayang pabulaanan ang sinabi ng anak nila.Kita ni Adeliya sa mga mata ng ama niya—tama ang hinala niya.Tama siya. Tama ang hula niya!Sana nga'y mali siya. Sana nagkamali lang siya ng iniisip.Pero ang mga reaksiyon ng kanyang mga magulang ay nagsilbing kumpirmasyon. Totoo ang kutob niya. Ibinenta nga ng kanyang ama ang bahay at inilabas ang lahat ng ari-arian nila, para lang kumuha ng taong kayang sirain ang sistema ng Sanbuelgo Group. Pero sa huli, nabigo rin ang lahat. Wala ni isang kusing ang bumalik!Sa isang iglap, nanginig ang mga pilikmata ni Adeliya. At sumunod, tuloy-tuloy nang pumatak ang
“You…”Isang salita pa lang ang nasambit ni Adeliya pero agad niya rin itong pinigilan. Mahina lang ang boses niya, halos hindi marinig dahil sa lakas ng boses ni Andrea habang nagsasalita.“Nagluto ako ng paboritong ulam ng lolo mo ngayon—braised vinegar fish! Tikman mo, sabihin mo kung masarap!” masayang sambit ni Andrea.Huminga nang malalim si Adeliya. Forget it, sabi niya sa sarili. Pinilit niyang kontrolin pa ang sarili, kahit papaano, hintayin na lang niyang matapos silang kumain.Si Lucio naman ay tila interesado. “Ayos ‘yan, tikman ko nga,” aniya habang nakangiti.Wala na sa mood si Adeliya para kumain, pero dahil ayaw niyang magutom ang mga magulang niya, pinilit pa rin niyang kumain. Sa totoo lang, parang pinipilit niyang lunukin ang pagkain habang bugso ng emosyon ang nilalabanan niya.Sa wakas, matapos ang tila walang katapusang pagkain, natapos din ang hapunan.Bumaba ng kaunti ang balikat ni Adeliya habang ibinaba niya ang hawak na kutsara’t tinidor. Tiningnan niya ang
Ayaw na talagang makipag-usap pa ni Karylle kay Adeliya. Sa palagay niya, sapat na ang mga nasabi niya para magdulot ng kaba at magtulak kay Adeliya na mag-imbestiga pa nang mas malalim.Alam niyang matalino ang pinsan niya. Malamang ay nakakahalata na ito. At kapag nagkaharap sila mamaya sa bahay, siguradong may matitibay na sagutan. Sa oras na iyon, baka mas marami pa ang mabunyag.Ngumiti si Karylle. Hindi siya komportable kapag masyadong kampante ang kalaban. Kailangan laging may nararamdamang pangamba.Naalala pa niya, ilang linggo na ang nakalipas, ilang beses na rin nadawit si Adeliya sa imbestigasyon ng pulis. Sa sobrang dami ng kinasasangkutan nito, halata na ang takot at pagkalito sa kilos nito—maging ang tila depresyon na unti-unting sumisiksik sa katauhan ng pinsan niya. Iyon ang dahilan kung bakit siguradong hindi siya binabalitaan ni Lucio. Para kay Karylle, inosente pa rin siya sa mga nangyayari, at ito ang pinaka-ayaw ni Adeliya—ang hindi niya alam ang buong kwento."A