Share
KABANATA 56
“BAKIT PARANG AYAW MO, VAN?” tanong niya nang makitang sandaling natahimik ang asawa matapos ang sinabi niya.
Napakurap ito at tinitigan siya nang matagal. Hanggang sa,
“Are you… sure about that?”
Tumango siya.
“But that would only remind you of…”
“Of your betrayal?”
Muli ay naitikom ni Van ang bibig. Nakita niya ang pagdaan ng hapdi sa mga mata nito subalit hindi niya iyon hinayaang makaapekto sa katatagan ng puso niya sa mga sandaling iyon. S
Kaugnay na kabanata
AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 57
TATLONG SUNUD-SUNOD NA KATOK ANG PINAKAWALAN NI DEMANI BAGO NIYA PINIHIT PABUKAS ANG PINTO. Bitbit ang tray na may lamang tsaa ay pumasok siya sa home office kung saan kasalukuyang naroon ang asawa. Si Van na nakayuko sa harap ng laptop ay nag-angat ng tingin pagpasok niya. Nagsalubong ang kanilang mga mata. Tuluyan muna siyang pumasok saka ini-sara ang pinto bago nagsalita. “I brought you… tea.” It was the first time in two weeks that she prepared tea for him again. Pambawi niya iyon sa kaarawan nitong hindi niya naalala.&n
AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 58
MAGAAN ANG PAKIRAMDAM NA BUMANGON SI DEMANI KINABUKASAN. Paggising niya ay wala na si Van sa kaniyang tabi—na hindi na rin naman bago dahil araw-araw na ganoon ang routine ng asawa.Nakangiti siyang nag-inat bago bumaba sa kama at dumiretso sa banyo. Naligo siya; kailangan niyang magmukhang presko sa harap ng asawa sa araw na iyon. Siguradong tinapos nito ang trabaho kagabi kaya baka may oras ito sa araw na iyon. Nagbago siya ng isip; yayaain niya itong mag-on the stop out of town. They wouldn’t even need to bring clothes, pupunta sila sa Zambales. Gusto niyang ipagdiwang nilang dalawa ang kaarawan nito na dapat ay kahapon. It's better late than never... Matapos niyang makalabas sa banyo ay kaagad siyang nagbihis. She applied light make up on her face before givi
AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 59
NAKITA NIYA KUNG PAPAANO KUMULUBOT ANG NOO NI VAN NANG SA PAGBABA NITO AT PAGPASOK SA KUSINA NANG UMAGANG IYON AY WALANG MADATNANG ALMUSAL. Iyon ang unang pagkakataon—simula nang ikasal sila—na sinadya niyang hindi ito ipagluto. She just prepared her tea and sat on the table as she scrolled her social media account through her phone. Kahit ang ipag-brew ito ng kape ay hindi rin niya ginawa. Ibinalik niya ang tingin sa cellphone at lihim na umismid.
AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 60
NANGINGINIG ANG BUONG KATAWAN SA SAMA NG LOOB AT GALIT NA TUMAYO SI DEMANI NANG BUMUKAS ANG FRONT DOOR. Alas dies na ng gabi nang makauwi si Van. Nagdidilim ang kaniyang paningin. Galit na galit siya at handang makipag-away. “I didn’t know you’re coming home?” “Hindi sinabi sa’yo ni Michelle?” nakataas ang kilay niyang sagot. Ang kaniyang mga braso ay nakahalukipkip; kailangan niya iyon upang itago ang panginginig ng katawan sa labis na galit. Gusto niyang sabunutan si Van. Kaunting pagtitimpi na lang ang meron siya ngayon at wala na siyang balak pang magpaliguy-ligoy. “I was in a hurry, hi
AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 61
TAHIMIK NA KUMAKAIN NG HAPUNAN SI DEMANI SA KUSINA NANG marinig nito ang paghimpil ng sasakyan ng asawa sa harap. Pinakiramdaman niya ang sarili. Pilit na sinusugpo ang galit na nasa dibdib. Wala siyang ini-handang pagkain para rito; she cooked only for herself. She wasn’t planning to invite him anyway. Bahala itong magluto ng oatmeal. Sa loob ng dalawang araw ay ni-ha, ni-ho ang asawa niya sa kaniya. He had never sent her text messages nor gave her calls. Well, bakit siya nito padadalhan ng text messages o bibigyan ng calls kung may kino-konsumo naman ito roon. Two days business trip…she smirked a
AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 62
NANG GABING IYON AY NAGHANDA SI DEMANI NG HAPUNAN. Susundin niya ang payo ng kaniyang lola; kakausapin niya nang masinsinan si Van at sasabihin dito ang lahat ng nararamdaman niya. Sige, susundin niya ang payo ng kaniyang lola. Hanggang sa kaya niya. She cooked Van’s favorite steak that night. Bumili rin siya ng red wine at naghanda ng marami side dishes. Fine, siya na ang unang makikipagbati. Nanging abala siya buong maghapon sa paghahanda sa kusina. Pagdating ng alas seis ng gabi ay nag-padala siya ng mensahe sa cellphone ni Van at sinabing umuwi ito ng maaga. He said nothing. Umaasa siyang natanggap nito ang mensaheng iyon at lulusot ito para hindi masayang ang inihanda niya.
AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 63
Kapag pala pinilit at minadali ang pag-ayos ng isang bagay, ang resulta ay hindi pa rin maganda. Hindi pa rin perpektong maaayos ang problema, bagkus ay lalo pang nasisira. Tulad sa isang relasyon. Those were Demani's thoughts. Sa maraming beses simula nang mag-umpisa silang magtalo ni Van ay hindi na naging maayos ang problema nilang dalawa. Magkakabati sila ng sandali pagkatapos ay muling mag-aaway. Their endless fights started when Van expressed his thoughts about the family culture. He had a lot of things to say about everyone which pissed her off. Pero kalaunan, sa pagnanais niyang alagaan ang pagsasama nila'y siya na ang nag-sakripis
AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 64
“I’M LEAVING.” Iyon ang unang mga katagang lumabas sa mga labi ni Demani nang pumasok siya sa front door. Nasa harap ito ng pinto na tila hinihintay talaga ang kaniyang pagdating. Her face was unreadable—as expected—and beside her stood a large luggage bag. Isang buntonghininga ang pinakawalan niya. He had somehow expected this. He knew she was going to do this. And as he also expected to himself, he wasn’t so concerned at all. He had somehow prepared himself for this. He knew at some point, Demani would reach her limit and move out of the house. &n
Pinakabagong kabanata
- AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 82 - FINAL
- AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 81
- AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 80
- AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 79
- AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 78
- AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 77
- AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 76
- AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 75
- AIN'T NO MOUNTAIN HIGH ENOUGH KABANATA 74
