Naiwan tulala si Zera sa mga sinabi ni Vlad. Ni sa hinaharap ay hindi niya naisip na sasabihin nito ang bagay na yon. Napaluha na lang si Zera nang maka-alis si Vlad.
Nang makapag-palipas ng sama ng loob ay lumabas na si Zera sa kwarto niya. Nagikot-ikot lang siya sa cruise ship hanggang sa makarating siya sa may deck. Naalala niya ang isang bata na humihingi sa kanya ng tulong. Walang iba kung hindi si Vlad. ___________________________ (Flashback) 𝖯𝗂𝗍𝗈𝗇𝗀 𝗍𝖺𝗈𝗇 𝖺𝗇𝗀 𝗇𝖺𝗄𝖺𝗅𝗂𝗉𝖺𝗌 𝗇𝖺𝗇𝗀 𝗆𝖺𝗀𝗉𝖺𝗌𝗒𝖺 𝗌𝗂 𝗅𝗈𝗅𝗈 𝖬𝗂𝗀𝗎𝖾𝗅 𝗇𝖺 𝗍𝗎𝗅𝗎𝗒𝖺𝗇 𝗇𝖺𝗇𝗀 𝗆𝖺𝗇𝗂𝗋𝖺𝗁𝖺𝗇 𝗌𝖺 𝗉𝗂𝗅𝗂𝗉𝗂𝗇𝖺𝗌 𝖺𝗍 𝗆𝖺𝗇𝗂𝗋𝖺𝗁𝖺𝗇 𝗌𝖺 𝗉𝗂𝗅𝗂𝗉𝗂𝗇𝖺𝗌 𝖺𝗍 𝗅𝗂𝗌𝖺𝗇𝗂𝗇 𝖺𝗇𝗀 𝖾𝗌𝗉𝖺𝗇𝗒𝖺. 𝖧𝗂𝗇𝖽𝗂 𝗂𝗇𝖺𝖺𝗌𝖺𝗁𝖺𝗇 𝗇𝗂 𝖹𝖾𝗋𝖺 𝗆𝖺𝗄𝗂𝗄𝗂𝗍𝖺 𝗇𝗂𝗒𝖺 𝗉𝖺 𝖺𝗇𝗀 𝖻𝖺𝗍𝖺𝗇𝗀 𝗂𝗇𝗂𝗅𝗂𝗀𝗍𝖺𝗌 𝗇𝗂𝗒𝖺 𝗆𝗎𝗅𝖺 𝗌𝖺 𝗉𝖺𝗀𝗄𝖺𝗄𝖺𝗁𝗎𝗅𝗈𝗀. 𝖴𝗇𝗍𝗂 𝗎𝗇𝗍𝗂 𝗇𝖺𝗇𝗀 𝗇𝖺𝗇𝗀𝗁𝗂𝗁𝗂𝗇𝖺 𝗌𝗂 𝗅𝗈𝗅𝗈 𝖬𝗂𝗀𝗎𝖾𝗅 𝖽𝖺𝗁𝗂𝗅 𝗇𝖺 𝗋𝗂𝗇 𝗌𝖺 𝗄𝖺𝗍𝖺𝗇𝖽𝖺𝖺𝗇. 𝖠𝗇𝗀 𝗍𝖺𝗈𝗇𝗀 𝗅𝖺𝗀𝗂𝗇𝗀 𝗄𝖺𝗄𝖺𝗆𝗉𝗂 𝗇𝗂 𝖹𝖾𝗋𝖺 𝗌𝗂𝗆𝗎𝗅𝖺 𝗉𝖺𝗀𝗄𝖺𝖻𝖺𝗍𝖺 𝖽𝖺𝗁𝗂𝗅 𝗆𝖺𝖽𝖺𝗅𝖺𝗌 𝖺𝗒 𝗌𝗂𝗒𝖺 𝖺𝗇𝗀 𝗇𝖺𝗉𝖺𝗉𝖺𝗀𝖺𝗅𝗂𝗍𝖺𝗇 𝗇𝗀 𝗆𝗀𝖺 𝗆𝖺𝗀𝗎𝗅𝖺𝗇𝗀. 𝖳𝖺𝗇𝗀𝗂𝗇𝗀 𝖺𝗇𝗀 𝗅𝗈𝗅𝗈 𝗅𝖺𝗇𝗀 𝗇𝗂𝗒𝖺 𝖺𝗇𝗀 𝗇𝖺𝗀𝗂𝗇𝗀 𝖳𝖺𝗀𝖺𝗉𝗎𝗇𝖺𝗌 𝗇𝗀 𝗄𝖺𝗇𝗒𝖺𝗇𝗀 𝗅𝗎𝗁𝖺 𝗌𝖺 𝗍𝗎𝗐𝗂𝗇𝗀 𝗌𝖺𝗌𝖺𝗆𝖺 𝖺𝗇𝗀 𝗄𝖺𝗇𝗒𝖺𝗇𝗀 𝗅𝗈𝗈𝖻 𝗌𝖺 𝗆𝗀𝖺 𝗆𝖺𝗀𝗎𝗅𝖺𝗇𝗀. 𝖪𝖺𝗁𝗂𝗍 𝗆𝗂𝗇𝗌𝖺𝗇 𝗄𝖺𝗌𝗂 𝖺𝗒 𝗁𝗂𝗇𝖽𝗂 𝗇𝖺𝗀𝗂𝗇𝗀 𝗆𝖺𝗅𝖺𝗉𝗂𝗍 𝗌𝖺 𝗄𝖺𝗇𝗒𝖺 𝖺𝗇𝗀 𝗆𝗀𝖺 𝗂𝗍𝗈. 𝖧𝗂𝗇𝖽𝗂 𝗍𝗎𝗅𝖺𝖽 𝗌𝖺 𝖻𝗎𝗇𝗌𝗈 𝗇𝗂𝗒𝖺𝗇𝗀 𝗄𝖺𝗉𝖺𝗍𝗂𝖽 𝗇𝖺 𝗇𝖺𝗌𝗉𝗈𝗂𝗅 𝗇𝗀 𝗆𝗀𝖺 𝗂𝗍𝗈 𝗇𝗀 𝗌𝗈𝖻𝗋𝖺. 𝖣𝖺𝗅𝖺𝗐𝖺𝗇𝗀 𝗍𝖺𝗈𝗇 𝗅𝖺𝗇𝗀 𝖺𝗇𝗀 𝗆𝖺𝗍𝗎𝗅𝗂𝗇𝗀 𝗅𝗎𝗆𝗂𝗉𝖺𝗌 𝗇𝗀 𝗍𝗎𝗅𝗎𝗒𝖺𝗇 𝗇𝗀 𝖻𝖺𝗐𝗂𝖺𝗇 𝗇𝗀 𝖻𝗎𝗁𝖺𝗒 𝖺𝗇𝗀 𝗄𝖺𝗇𝗒𝖺𝗇𝗀 𝗅𝗈𝗅𝗈. 𝖲𝗈𝖻𝗋𝖺 𝖲𝗈𝖻𝗋𝖺𝗇𝗀 𝗄𝖺𝗅𝗎𝗇𝗀𝗄𝗎𝗍𝖺𝗇 𝖺𝗇𝗀 𝗇𝖺𝖽𝖺𝗋𝖺𝗆𝖺 𝗇𝗂𝗒𝖺 𝗇𝗀 𝗆𝗀𝖺 𝗉𝖺𝗇𝖺𝗁𝗈𝗇 𝗒𝗈𝗇 𝖽𝖺𝗁𝗂𝗅 𝗐𝖺𝗅𝖺 𝗇𝖺 𝗌𝗂𝗒𝖺𝗇𝗀 𝗄𝖺𝗄𝖺𝗆𝗉𝗂 𝖬𝗎𝗅𝖺 𝗌𝖺 𝖾𝗌𝗄𝗐𝖾𝗅𝖺𝗁𝖺𝗇 𝖺𝗒 𝗇𝖺𝗀𝗉𝖺𝗁𝖺𝗍𝗂𝖽 𝗌𝗂𝗒𝖺 𝗌𝖺 𝖽𝗋𝗂𝗏𝖾𝗋 𝗌𝖺 𝖨𝖼𝖾 𝖼𝗋𝖾𝖺𝗆 𝗉𝖺𝗋𝗅𝗈𝗋 𝗇𝖺 𝗅𝖺𝗀𝗂 𝗇𝗂𝗅𝖺𝗇𝗀 𝗉𝗂𝗇𝗎𝗉𝗎𝗇𝗍𝖺𝗁𝖺𝗇 𝗇𝗀 𝗄𝖺𝗇𝗒𝖺𝗇𝗀 𝗅𝗈𝗅𝗈. 𝖬𝖺𝗒 𝗇𝖺𝗄𝗂𝗍𝖺 𝗌𝗂𝗒𝖺𝗇𝗀 𝗆𝖺𝗍𝖺𝗇𝖽𝖺 𝗇𝖺 𝗆𝖺𝗒 𝗄𝖺𝗌𝖺𝗆𝖺𝗇𝗀 𝖺𝗉𝗈 𝖻𝖺𝗌𝖾 𝗌𝖺 𝗉𝖺𝗀𝗍𝖺𝗐𝖺𝗀 𝗇𝗂𝗍𝗈. 𝖳𝗁𝖾 𝗈𝗅𝖽 𝗆𝖺𝗇 𝗂𝗌 𝗍𝗋𝖾𝖺𝗍𝗂𝗇𝗀 𝗁𝗂𝗌 𝗀𝗋𝖺𝗇𝖽𝗌𝗈𝗇 𝗍𝗈 𝗂𝖼𝖾 𝖼𝗋𝖾𝖺𝗆 𝗉𝖾𝗋𝗈 𝗇𝖺𝗇𝗀 𝗆𝖺𝗄𝗂𝗍𝖺 𝗇𝗂𝗒𝖺 𝖺𝗇𝗀 𝗆𝖺𝗍𝖺𝗇𝖽𝖺 𝗇𝗀 𝗆𝖺𝗅𝖺𝗉𝗂𝗍𝖺𝗇 𝖺𝗒 𝗇𝖺𝗉𝖺𝗄𝖺-𝗉𝖺𝗆𝗂𝗅𝗒𝖺𝗋 𝗇𝗂𝗍𝗈 𝗌𝖺 𝗄𝖺𝗇𝗒𝖺. 𝖯𝖺𝗀𝗄𝖺𝗅𝗂𝗉𝖺𝗌 𝗇𝗀 𝗆𝖺𝗅𝖺𝗅𝗂𝗆 𝗇𝖺 𝗉𝖺𝗀-𝗂𝗂𝗌𝗂𝗉 𝖺𝗒 𝗇𝖺𝖺𝗅𝖺𝗅𝖺 𝗇𝗂𝗒𝖺 𝗇𝗈𝗈𝗇 𝗌𝖺 𝗂𝗌𝖺𝗇𝗀 𝖼𝗋𝗎𝗂𝗌𝖾 𝗇𝖺 𝗉𝗂𝗇𝗎𝗇𝗍𝖺𝗁𝖺𝗇 𝗇𝗂𝗅𝖺 𝗇𝗀 𝗅𝗈𝗅𝗈 𝗇𝗂𝗒𝖺. 𝖪𝗎𝗇𝗀 𝗀𝖺𝗇𝗈𝗈𝗇 𝖺𝗇𝗀 𝖻𝖺𝗍𝖺𝗇𝗀 𝗅𝖺𝗅𝖺𝗄𝗂𝗇𝗀 𝗄𝖺𝗌𝖺𝗆𝖺 𝗇𝗂𝗍𝗈 𝖺𝗒 𝗐𝖺𝗅𝖺𝗇𝗀 𝗂𝖻𝖺 𝗄𝗎𝗇𝗀 𝗁𝗂𝗇𝖽𝗂 𝖺𝗇𝗀 𝖵𝗅𝖺𝖽𝗂𝗆𝗂𝗋 𝗇𝖺 𝗇𝖺𝗂𝗅𝗂𝗀𝗋𝖺𝗌 𝗇𝗂𝗒𝖺. 𝖭𝖺𝗅𝖺𝗆𝖺𝗇 𝖽𝗂𝗇 𝗇𝗂𝗒𝖺𝗇𝗀 𝗂𝗂𝗌𝖺 𝗌𝗂𝗅𝖺 𝗇𝗀 𝖾𝗌𝗄𝗐𝖾𝗅𝖺𝗁𝖺𝗇𝗀 𝗉𝗂𝗇𝖺𝗉𝖺𝗌𝗎𝗄𝖺𝗇 𝖽𝖺𝗁𝗂𝗅 𝗌𝖺 𝗎𝗇𝗂𝗉𝗈𝗋𝗆𝖾 𝗇𝗂𝗍𝗈. 𝖧𝗂𝗇𝖺𝗇𝖺𝗉 𝗇𝗂𝗒𝖺 𝗂𝗍𝗈 𝗌𝖺 𝖾𝗌𝗄𝗐𝖾𝗅𝖺𝗁𝖺𝗇 𝗆𝗎𝗅𝖺 𝗇𝗀 𝗆𝖺𝗅𝖺𝗆𝖺𝗇 𝗇𝗂𝗒𝖺𝗇𝗀 𝖽𝗈𝗈𝗇 𝗇𝖺𝗀-𝖺𝖺𝗋𝖺𝗅 𝖺𝗍 𝗇𝖺𝗉𝖺𝗀-𝖺𝗅𝖺𝗆𝖺𝗇 𝗇𝗂𝗒𝖺𝗇𝗀 𝗇𝖺𝗌𝖺 𝗄𝖺𝖻𝗂𝗅𝖺𝗇𝗀 𝗌𝖾𝖼𝗍𝗂𝗈𝗇 𝗅𝖺𝗇𝗀 𝗉𝖺𝗅𝖺 𝖺𝗇𝗀 𝖻𝗂𝗇𝖺𝗍𝗂𝗅𝗒𝗈. "𝖬𝖺𝗍𝗎𝗍𝗎𝗐𝖺 𝗄𝖺 𝗄𝖺𝗒𝖺 𝗄𝗎𝗇𝗀 𝗆𝖺𝗀-𝗉𝖺𝗉𝖺𝗄𝗂𝗅𝖺𝗅𝖺 𝖺𝗄𝗈 𝗌𝖺𝗒𝗈?"𝖲𝖺𝗆𝖻𝗂𝗍 𝗇𝗂 𝖹𝖾𝗋𝖺 𝗌𝖺 𝗄𝖺𝗇𝗒𝖺𝗇𝗀 𝗂𝗌𝗂𝗉. 𝖨𝗌𝖺𝗇𝗀 𝖺𝗋𝖺𝗐 𝖺𝗒 𝗁𝗂𝗇𝖽𝗂 𝗌𝗂𝗇𝖺𝗌𝖺𝖽𝗒𝖺𝗇𝗀 𝗇𝖺𝗋𝗂𝗇𝗂𝗀 𝗇𝗂𝗒𝖺 𝗂𝗍𝗈𝗇𝗀 𝗇𝖺𝗄𝗂𝗄𝗂𝗉𝖺𝗀 𝗄𝗐𝖾𝗇𝗍𝗎𝗁𝖺𝗇 𝗌𝖺 𝗆𝗀𝖺 𝖻𝖺𝗋𝗄𝖺𝖽𝖺 𝗇𝗂𝗒𝖺. "𝖨𝗄𝖺𝗐 𝖵𝗅𝖺𝖽𝗂𝗆𝗂𝗋, 𝖠𝗇𝗈𝗇𝗀 𝗉𝗂𝗇𝖺𝗄𝖺-𝗇𝖺𝗄𝖺𝗄𝖺𝗁𝗂𝗒𝖺𝗇𝗀 𝗉𝖺𝗇𝗀𝗒𝖺𝗒𝖺𝗋𝗂 𝗌𝖺 𝖻𝗎𝗁𝖺𝗒 𝗆𝗈?"𝖳𝖺𝗇𝗈𝗇𝗀 𝗇𝗀 𝗂𝗌𝖺𝗇𝗀 𝗄𝖺𝗂𝖻𝗂𝗀𝖺𝗇 𝗇𝗂 𝖵𝗅𝖺𝖽𝗂𝗆𝗂𝗋. "𝖡𝖺𝗍𝖺 𝗉𝖺 𝖺𝗄𝗈 𝗇𝗈𝗇 𝖾𝗁. 𝖨𝗇𝗂𝗅𝗂𝗀𝗍𝖺𝗌 𝖺𝗄𝗈 𝗇𝗀 𝗂𝗌𝖺𝗇𝗀 𝖻𝖺𝗍𝖺𝗇𝗀 𝖻𝖺𝖻𝖺𝖾 𝖽𝖺𝗁𝗂𝗅 𝗆𝗎𝗇𝗍𝗂𝗄 𝗇𝖺 𝗄𝗂𝗇𝗀 𝗆𝖺𝗁𝗎𝗅𝗈𝗀 𝗌𝖺 𝖻𝖺𝗋𝗄𝗈. 𝖧𝗂𝗇𝖽𝗂 𝗄𝗈 𝗇𝖺 𝗌𝖺𝗇𝖺 𝗌𝗂𝗒𝖺 𝗆𝖺𝗄𝗂𝗍𝖺 𝗎𝗅𝗂𝗍 𝖽𝖺𝗁𝗂𝗅 𝗂𝗆𝖻𝖾𝗌 𝗇𝖺 𝖺𝗄𝗈 𝖺𝗇𝗀 𝗆𝖺𝗀𝗅𝗂𝗀𝗍𝖺𝗌 𝖽𝖺𝗁𝗂𝗅 𝖺𝗄𝗈 𝖺𝗇𝗀 𝗅𝖺𝗅𝖺𝗄𝗂 𝗄𝖺𝖻𝖺𝗅𝗂𝗄𝗍𝖺𝗋𝖺𝗇 𝗉𝖺 𝖺𝗇𝗀 𝗇𝖺𝗇𝗀𝗒𝖺𝗋𝗂. 𝖠𝗒𝗈𝗄𝗈 𝗌𝗂𝗒𝖺 𝗆𝖺𝗄𝗂𝗍𝖺 𝗄𝖺𝗁𝗂𝗍 𝗄𝖺𝗂𝗅𝖺𝗇."𝖲𝖺𝗆𝖻𝗂𝗍 𝗇𝗂 𝖵𝗅𝖺𝖽𝗂𝗆𝗂𝗋 𝗌𝖺 𝗆𝗀𝖺 𝗍𝗋𝗈𝗉𝖺 𝗇𝗂𝗒𝖺. 𝖣𝖺𝗁𝗂𝗅 𝗌𝖺 𝗇𝖺𝗋𝗂𝗇𝗂𝗀 𝗇𝖺𝗀𝗉𝖺𝗌𝗒𝖺 𝗌𝗂 𝖹𝖾𝗋𝖺 𝗇𝖺 𝗐𝖺𝗀 𝗇𝗀 𝗌𝖺𝖻𝗂𝗁𝗂𝗇 𝗄𝖺𝗒 𝖵𝗅𝖺𝖽𝗂𝗆𝗂𝗋 𝗇𝖺 𝗌𝗂𝗒𝖺 𝖺𝗇𝗀 𝖻𝖺𝗍𝖺𝗇𝗀 𝗒𝗈𝗇. 𝖧𝗂𝗇𝖽𝗂 𝗇𝖺𝗀𝗍𝖺𝗀𝖺𝗅 𝖺𝗒 𝗇𝖺𝗄𝗂𝗅𝖺𝗅𝖺 𝗇𝗂𝗒𝖺 𝗋𝗂𝗇 𝗇𝗂𝗒𝖺 𝗌𝗂 𝖵𝗅𝖺𝖽𝗂𝗆𝗂𝗋 𝖽𝖺𝗁𝗂𝗅 𝗌𝗂𝗒𝖺 𝖺𝗇𝗀 𝗄𝗂𝗇𝗎𝗁𝖺𝗇𝗀 𝗆𝗎𝗌𝖾 𝗇𝗀 𝗍𝖾𝖺𝗆 𝗇𝗀 𝗆𝗀𝖺 𝗂𝗍𝗈 𝗉𝖺𝗋𝖺 𝗌𝖺 𝗌𝗉𝗈𝗋𝗍𝖿𝖾𝗌𝗍 𝗌𝖺 𝗌𝖼𝗁𝗈𝗈𝗅. 𝖬𝖺𝖺𝗌𝗂𝗄𝖺𝗌𝗈 𝗇𝖺𝗆𝖺𝗇 𝗌𝗂 𝖵𝗅𝖺𝖽𝗂𝗆𝗂𝗋 𝗌𝖺 𝗄𝖺𝗇𝗒𝖺 𝖽𝖺𝗁𝗂𝗅 𝗂𝗍𝗈 𝗇𝖺𝗀𝗂𝗇𝗀 𝖾𝗌𝖼𝗈𝗋𝗍 𝗇𝗂𝗒𝖺. 𝖣𝗈𝗈𝗇 𝗇𝖺 𝗋𝗂𝗇 𝗇𝖺𝗀-𝗎𝗆𝗉𝗂𝗌𝖺 𝖺𝗇𝗀 𝗉𝖺𝗀𝗄𝖺𝗄𝖺𝖼𝗋𝗎𝗌𝗁 𝗇𝗂 𝖹𝖾𝗋𝖺 𝗄𝖺𝗒 𝖵𝗅𝖺𝖽𝗂𝗆𝗂𝗋 𝖻𝗎𝗄𝗈𝖽 𝖽𝗈𝗈𝗇 𝖺𝗒 𝗅𝗎𝗆𝖺𝗄𝗂𝗇𝗀 𝗇𝖺𝗉𝖺𝗄𝖺-𝗄𝗂𝗌𝗂𝗀 𝗇𝗂 𝖵𝗅𝖺𝖽𝗂𝗆𝗂𝗋. 𝗇𝖺𝗀𝗂𝗇𝗀 𝗄𝖺𝗂𝖻𝗂𝗀𝖺𝗇 𝗇𝗂𝗒𝖺 𝗋𝗂𝗇 𝗂𝗍𝗈 𝗄𝖺𝗁𝗂𝗍 𝗉𝖺𝗉𝖺𝗇𝗈 𝖽𝖺𝗁𝗂𝗅 𝗆𝖺𝗄𝖺-𝗂𝗅𝖺𝗇𝗀 𝖻𝖾𝗌𝖾𝗌 𝖽𝗂𝗇 𝗌𝗂𝗒𝖺 𝗇𝗂𝗍𝗈 𝗉𝗂𝗇𝖺𝗀𝗍𝖺𝗇𝗀𝗀𝗈𝗅 𝗌𝖺 𝗆𝗀𝖺 𝖻𝖺𝖻𝖺𝖾𝗇𝗀 𝗇𝖺𝗆𝖻𝗎𝖻𝗎𝗅𝗅𝗒 𝗌𝖺 𝗄𝖺𝗇𝗒𝖺. 𝖳𝗎𝗅𝖺𝖽 𝗇𝖺𝗅𝖺𝗇𝗀 𝗇𝗀 𝖺𝗋𝖺𝗐 𝗇𝖺 𝗒𝗈𝗇. 𝖲𝖺 𝗀𝗂𝗍𝗇𝖺 𝗇𝗀 𝗅𝖺𝗁𝖺𝗍 𝖺𝗒 𝗆𝖺𝗒 𝗂𝗌𝖺𝗇𝗀 𝗀𝗋𝗎𝗉𝗈 𝗇𝗀 𝗄𝖺𝖻𝖺𝖻𝖺𝗂𝗁𝖺𝗇𝗀 𝗉𝗎𝗆𝖺𝗍𝗂𝖽 𝗌𝖺 𝗄𝖺𝗇𝗒𝖺 𝖽𝖺𝗁𝗂𝗅𝖺𝗇 𝗇𝗀 𝗉𝖺𝗀𝗄𝖺𝖽𝖺𝗉𝖺 𝗇𝗂𝗒𝖺 𝗌𝖺 𝗀𝗂𝗍𝗇𝖺 𝗇𝗀 𝗆𝖺𝗋𝖺𝗆𝗂𝗇𝗀 𝗍𝖺𝗈. 𝖠𝗇𝗀 𝗇𝖺𝗀 𝗂𝗂𝗌𝖺𝗇𝗀 𝗍𝖺𝗈𝗇𝗀 𝗅𝗎𝗆𝖺𝗉𝗂𝗍 𝖺𝗍 𝗍𝗎𝗆𝗎𝗅𝗈𝗇𝗀 𝗌𝖺 𝗄𝖺𝗇𝗒𝖺 𝖺𝗒 𝗐𝖺𝗅𝖺𝗇𝗀 𝗂𝖻𝖺 𝗄𝗎𝗇𝗀 𝗁𝗂𝗇𝖽𝗂 𝗌𝗂 𝖵𝗅𝖺𝖽𝗂𝗆𝗂𝗋. 𝖡𝗂𝗇𝗎𝗁𝖺𝗍 𝗌𝗂𝗒𝖺 𝗇𝗂𝗍𝗈 𝗉𝖺𝗍𝗎𝗇𝗀𝗈𝗇𝗀 𝖼𝗅𝗂𝗇𝗂𝖼 𝗄𝖺𝗁𝗂𝗍 𝗁𝗂𝗇𝖽𝗂 𝗇𝖺𝗆𝖺𝗇 𝗌𝗂𝗅𝖺 𝗆𝖺𝗂𝗍𝗎𝗍𝗎𝗋𝗂𝗇𝗀 𝖼𝗅𝗈𝗌𝖾. 𝖨𝗅𝖺𝗇𝗀 𝖻𝖾𝗌𝖾𝗌 𝗉𝖺𝗇𝗀 𝗇𝖺𝗇𝗀𝗒𝖺𝗋𝗂 𝖺𝗇𝗀 𝗆𝗀𝖺 𝗁𝗂𝗇𝖽𝗂 𝗂𝗇𝖺𝖺𝗌𝖺𝗁𝖺𝗇𝗀 𝗉𝖺𝗀𝗅𝗂𝗅𝗂𝗀𝗍𝖺𝗌 𝗌𝖺 𝗄𝖺𝗇𝗒𝖺 𝗇𝗂 𝖵𝗅𝖺𝖽𝗂𝗆𝗂𝗋. 𝖧𝗂𝗇𝖽𝗂 𝗇𝗂𝗒𝖺 𝗇𝖺𝗆𝖺𝗅𝖺𝗒𝖺𝗇 𝗇𝖺 𝗎𝗇𝗍𝗂-𝗎𝗇𝗍𝗂 𝗇𝖺 𝗇𝗂𝗒𝖺 𝗆𝗂𝗇𝖺𝗁𝖺𝗅 𝗂𝗍𝗈. (END OF FLASHBACK) ____________________________ "Alam ko Vlad na sa kabila na pinapakita mo ngayon deep inside you're still the same caring person I used to know. The person I fall inlove with. Galit ka oo pero hindi ibig sabihin non masama ka ng tao." Sambit ni Zera sa sarili niya. Ng makabalik na siya sa kasulukuyan Nakita rin niya sa may railings si Vlad na nag-iisang umiinom na parang kay lalim ng iniisip kaya nilapitan niya ito. " Vlad..."Pag agaw pandin niya dito para sa kanya bumaling ang pansin ng lalaki minahal niya. " Bakit Zera and why do you keep on calling me Vlad?"Sambit ni Vladimir kay Zera habang nakatitig siya sa dalaga. "Because I don't wanna be just like everyone else...I really love you Vlad... Being this way won't make me love you less..." Sambit ni Zera. "Zera... Hindi mo naiintindihan." Sambit ni Vladimir "Ssshh....Alam ko naman na hindi mo ako mahal. I know how much you hate me for marrying you...Hindi naman kita masisisi kasi napilitan ka lang magpakasal sakin and you made it clear na may ibang nag-mamay-ari ng puso mo. Pero ang sabi mo sa akin kanina...1 year... Kaya hayaan mo ko sa tabi mo dahil isang taon lang ang meron ako para makasama ko ang taong mahal ko. If the time comes na wala ka ring nararamdaman sakin kahit konti, I will let you go Vlad. I will just be silently out of your life. "Sambit ni Zera habang naka hawap sa labi ni Vlad dahil pinigilan niya ito mag salita. " Bahala ka na sa gusto mo. Wag ka lang aasa ng kahit ano sakin dahil wala akong kayang ibalik sa nararamdaman mo. After a year, We'll have our separate ways. "Cold na Sambit ni Vlad. " Thank you Vlad. "Malungkot na Sambit ni Zera. "Maiwan na kita dito... Marami pa akong tatapusin." Sambit ni Vlad. "Stop crying Zera... It doesn't suit you..." Sambit ni Andrew na nakita palang umiiyak si Zera. "Andrew... ikaw pala..."Sambit ni Zera. "Bakit ka lumuluha?Since you're married I can just be your friend you know..." Sambit ni Andrew kay Zera. Mahahalata mo may gusto siya kay Zera dahil sa kislap nito sa mata habang nakatitig kay Zera "Just a little sad but I'm happy as well..." Sambit ni Zera sa kanya habang nakangiti na rin. "Stop smiling when it hurts Zera..." Sambit ni Andrew biglang nagseryoso. "Sometimes Andrew smiling is the only thing you can do to be able to take it." Sambit ni Zera sa kanya pabalik. "Alright...You win...but sometimes a friend is a much better alternative if you're hurting." Sambit ni Andrew sabay ngiti. "Thank you Andrew... I'm feeling much better." Sambit ni Zera. "You're welcome and I can always be there for you if you want me to..." Makahulugang Sambit ni Andrew sa kanya. It's a little late na makabalik si Zera sa kwarto niya. Ngayon nag iisa na ulit siya sa kwarto niya. She can't help but to feel the pain again. "I'm not giving up Vlad. I know you'll be able to find me in your heart. You'll be back to the Vlad I used to know." Sambit ni Zera sa sarili bago makatulog."Baby... I know this come a little too late... That ex boyfriend of yours didn't even give the chance to propose... But here we are...." Sambit ni Vladimir na lumuhod bigla sa harapan ni Chandria."I love you since you were seven... I love you since you hold my hand that day and saved my life... I hated you thinking that you are replacing the little girl who had my heart not knowing that you're right there all along... I know I have made you cry a thousand times and I can't find any excuse for that... But here I am... I have no title I can offer you except for the love I have for you... Zera... Will you marry right now and make you happy for the rest of our lives...?"Sambit ni Vladimir sabay labas ng isang engagement ring na galing pa sa yumao niyang lola."Yes... Yes Vlad... I will marry you over and over again..." Sambit ni Chandria who is still in tears."God, I love you..." Sambit ni Vladimir na dali dali tumayo at isinuot kay Chandria ang singsing saka ito niyakap ng mahigpit.Ze
Mahigpit ang pagkakahawak ni Andrew sa kamay ni Chandria na tila ayaw itong bitawan."Whatever happens my Lady, remember that I will do anything for you... That I love you..." Sambit ni Andrew na hindi nakatingin kay Chandria.Napalingon si Chandria kay Andrew pero kita niyang mariin ang pagkakapikit ng mata nito until they heard the Royal priest."Everyone, let us begin the Royal union of the future of our land."Sambit ng priest.Tahimik ang lahat para sa pag sisimula ng seremonya Ngunit binasag ni Andrew ang katahimikan."Before we begin, I would like to make an announcement... To seek mercy for my mistakes..."Sambit ni Andrew na puno ng kaseryosohan ang mukha."Andrew...?" Sambit ni Chandria."What is this Andrew..?" Nagtatakang tanong ni Alonsa sa anak."I'm sorry mother.... Forgive me my Lady..." Sambit ni Andrew na nakapikit at kumukuha ng lakas ng loob para Ituloy ang nais sabihin.(𝗙𝗟𝗔𝗦𝗛𝗕𝗔𝗖𝗞)𝘕𝘢𝘬𝘢𝘵𝘢𝘯𝘨𝘨𝘢𝘱 𝘯𝘨 𝘵𝘢𝘸𝘢𝘨 𝘴𝘪 𝘈𝘯𝘥𝘳𝘦𝘸 𝘨𝘢𝘭𝘪𝘯𝘨 𝘬𝘢𝘺
"Chandria Sweetheart, can I come in?" Sambit ni Margarret ng kumatok sa silid ng apo."Come in grandma..." Sambit ni Chandria sa lola niya sabay pahid ng luha sa kanyang mata."I thought that when he's here your tears would stop... Look at you..." Sambit ni Margarret."Grandma... I'm hurting them both... It's killing me..." Sambit ni Chandria."Shhh... Sweetheart, don't you think it's about time for you to be happy... Whatever your choice would be there will be someone to get hurt... Why not make the pain worth it... That at least there would be happiness along with it..."Sambit ni Margarret na nakayakap na sa apo."You want me to be with Vladimir... What about Andrew? If I would do that he will take all the blame grandma... I won't let him do that..." Sambit ni Chandria."And if you chose Andrew... What do you think will happen to Vladimir... Nit just him... What about your child...? You think it would be fair that he will not know who his father is..? Chandria, the decision that you
"Are you sure about this Vladimir?" Tanong ni Marcos kay Vladimir.Dahilan ang araw na iyon ay nagpasya na si Vladimir na puntahan si Andrew."Yeah, I have to do this. It's me whom Zera loves. It ain't fair for her or him to be trapped wit each other." Sambit ni Vladimir."I understand. I just hope everything goes well." Sambit ni Marcos."I hope so too dad. I can't bear to see Zera marrying another man." Sambit ni Vladimir."I just don't want to see my daughter unhappy. Come on let's go downstairs, i papahatid na kita sa driver." Sambit ni Marcos.Nang palabas na sila ay nakasalubong nila si Chandria."Wish me luck baby..." Sambit ni Vladimir at nginitian si Chandria."What? Why? Where are you going?" Tanong ni Chandria."I'm making you mine Zera so wish me luck." Sambit ni Vladimir at nginitian si Chandria at binigyan ito ng isang mabilis na halik sa labi at saka dali daling umalis.Hindi na nakapag react pa si Chandria dahil wala na si Vladimir sa harapan niya."He really loves you
"Ang tigas mo Zera... Ang tigas mo... Your not the woman I married anymore... Na kahit sa konting pagkakataon ipaglalaban ako... Put this in your head Zera... Hindi ako papayag na ikasal ka kay Andrew. I'd rather die than witness that... Hindi rin ako papayag na iba ang mag-aalaga sa anak ko... Hate me pero pag itinuloy mo ang pagpapakasal mo kay Andrew, ilalayo kita dito at sa lahat... Trust me baby, I couldn't care less if I will be charged for kidnapping but I will not watch you be miserable with him... Akin lang kayo ng anak natin. So think again baby... Mas gugustuhin mo bang ipahiya mismo ang Andrew na iyon sa araw ng kasal niyo or you would stop it by being happy with me..."Sambit ni Vladimir bago tuluyang lumabas ng kwarto." Dammit Vlad! Why do you have to make things harder than it already is."Sambit ni Chandria ng maiwan siyang mag isa sa kanyang silid.Nang makarating naman si Vladimir sa kanyang silid ay mabigat ang kanyang hininga."Better no
"What happen with your face Vladimir?" Tanong ni Marcos ng makita ang pasa at dugo sa mukha ni Vladimir."It didn't went good. He doesn't want to let her go..." Sambit ni Vladimir."Can't blame him... He loves my daughter so much..." Sambit ni Marcos."Yeah... I know that he's hurt. I know that he was the one with her when she's going through the worst part of her life... But I can't give up now. I can't do that... I will do anything to make sure that she'll be happy..." Sambit ni Vladimir.Hindi nila napansin na nakita sila ni Chandria at nakalapit na ito."Oh my god... What happened?" Tanong ni Chandria na nakalapit na kay Vladimir. Hindi maitatanggi ang pag-aalala nito.Hindi naman sumagot si Vladimir but he stared at her pero napansin na siya ni Chandria."Vladimir, stop staring and answer me. What happened?" Tanong ni Chandria."You're worried..." Sambit ni Vladimir na tila hindi makapaniwala."Of