Love in the Shadows of Unexpected Marriage

Madaming beses nang sinubukan ni Celine ang mga pregnancy test na kanyang binili, ngunit iisa lamang ang lumalabas na resulta.Kinabahan siya kaya’t napagdesisyunan niyang pumunta sa ospital upang magpakonsulta."You're pregnant, it's Positive." Malinaw at diretsong sinabi ng doktor habang nanginginig ang kanyang mga kamay. Nakaupo pa rin si Celine sa kama nang iabot nito ang maliit na sobre na naglalaman ng resulta.Marami nang kababaihan sa kanilang edad ang nakaharap ng doktor na iyon para magpa-test, at madalas ay hindi rin nila nais ang mga ganitong klaseng resulta. Kaya’t hindi na nakapagtataka na hindi maipinta ang reaksyon ni Celine sa kanyang narinig."First time mo ba ito? Kung hindi, kailan ang huli?" tanong ng doktor, habang tulala pa rin si Celine."Yes, ito ang first time ko." halos maiyak na sagot niya, habang nagbabadyang tumulo ang kanyang mga luha."Ipapaalala ko sa’yo, ang paulit-ulit na aborsyon sa maikling panahon ay maaaring magdulot ng habambuhay na pagkabaog,"

“Kung gano’n… may isa pa akong pruweba. Pero hindi ko pwedeng sabihin dito. Kailangan natin ng pribadong lugar.” Nahihiyang bulong ni Celine habang palinga-linga sa paligid. Tumingin sa Kanan, sabay tingin sa kaliwa. Nag tataka naman tong si Adrian kung bakit may pag tingin sa paligid.“Okay, sa kotse ko na lang. Doon mo sabihin kung ano man ’yang pruweba mo.”Hindi na nag-aksaya ng oras si Adrian at mabilis silang naglakad papunta sa kanyang sasakyan.Nagulat si Celine nang makita ang kotseng tinutukoy, isang mamahaling Tesla. Sa Pilipinas, iilan lang ang meron nito. Hindi niya mapigilang mamangha habang sinusuri ito sa likod papunta sa harap, makikita mo talaga sa kanyang mga mata dahil hindi pa ito nakakasakay sa ganitong klaseng sasakyan.Pagpasok nila sa loob, umupo si Adrian sa driver’s seat at tumingin kay Celine, na tila bang naghihintay ng paliwanag.“Meron akong hickey dito… banda sa dibdib. Hindi ko matanggal-tanggal.” Mahinang sabi ni Celine habang dahan-dahang ibinunyag a

Kinabukasan ng umaga, habang abala si Celine sa pag-aayos ng kanyang mga damit, isang malakas na busina mula sa labas ang gumulat sa kanya. Napaigtad siya at agad na sumilip sa bintana.Laking kaba at gulat niya nang makita kung sino ang nakatayo sa tabi ng isang mamahaling itim na kotse, si Adrian.Agad niyang binilisan ang pag-iimpake, halos nagmamadaling isiksik ang natitirang gamit sa kanyang lumang maleta. Hindi naman ganoon karami ang gamit ni Celine, kaya’t ilang hakbang lang ay handa na siyang lumabas.Paglabas niya ng bahay, natanaw niya agad si Adrian na nakatayo sa tabi ng sasakyan. Malamig ang ekspresyon nito ngunit halatang naghintay talaga siya. Walang sinabi, kinuha lang nito ang bag mula sa kamay ni Celine at isinilid sa likuran ng kotse.“Sumakay ka na,” maikli ngunit diretso nitong sabi.Sa loob ng sasakyan naging tahimik ang lahat. Tanging tunog ng makina at mahinang tugtog sa radyo ang bumabalot sa paligid. Pasulyap-sulyap si Celine kay Adrian, ngunit hindi niya ma