AV ➭ 019
❀❀❀LEVANA HEIDIDEA LAMBRIX †“H-huh? A-ano k-kaibigan ko lang, Love.” For the first in my life, ngayon lang ako nautal ng ganito at kinabahan sa harap ng ibang tao lalo na ng lalaki.“Lalaki?” He asked, dangerously. “Y-yes.” Lalong dumilim ang awra ni Feitan. Hindi siya kaagad sumagot, pinakatitigan niya muna ako. Nailang ako sa pamamaraan ng pagtitig niya sa ‘kin, parang tagos hanggang kaluluwa. Ang bigat.“Gusto ko siya makilala.” He demanded calmly pero mababakas ang tono ng panganib. Tumango na lang ako at hindi na nangatwiran pa. “S-sige po kapag nakabalik na siya from out of town.” Pagsisinungaling ko.Lumalim ang titig niya sa ‘kin na parang may inaarok na kung ano. Iniisip kaya niya na nagsisinungaling ako sa kanya?Lumipas ang mga oras na tahimik lang kami na nagtatrabaho. Subsob si Feitan sa mga ginagawa niya at hindi maistorbo. Ala-AV ➭ 020❀❀❀LEVANA HEIDIDEA LAMBRIX †Nakangisi na lumapit sa akin si Hikaru at ginulo muna ang buhok ko bago tuluyang umalis. Napanguso naman ako. Nang lingunin ko ang boyfriend ko, umiigting ang panga niya at mabigat ang awra na bumabalot sa kanya. “Love…” Tawag ko dito. Masama pa rin ang tingin niya sa likod ni Hikaru. “Nasaan nakalagay ang first-aid kit?” Matigas niyang tanong ng hindi pa rin inaalis ang masamang tingin sa kaibigan ko. Nagbuntong hininga muna ako, “galit siya.” Wika ko sa aking isip. “Hindi na kailangan, Love. Maliit na sugat lang naman ‘to. Hindi naman masakit.” Pagtanggi ko. Dito naman siya biglang lumingon sa akin na magkasalubong ang kilay at parang hindi sang ayon sa sinabi ko. “Where?” Seryoso nitong tanong. “Galit nga talaga siya.” Mahinang sabi ko habang naiiling na lang. “Fine.
AV ➭ 021❀❀❀LEVANA HEIDIDEA LAMBRIX †Hating gabi na kami nakaalis mula sa police station pero si Hikaru ay nauna ng nakauwi kanina. Alam ko naman na he will still monitor me pagdating niya sa kanyang opisina. He will just hack the CCTV cameras sa loob at labas ng police station. “Love, ihahatid kita sa tirahan mo sa ayaw at sa gusto mo.” Sabi ni Feitan pagkapasok namin sa kotse niya. Huminga na lang ako ng malalim at tumango. “Sa tono ng pananalita mo parang igagapos mo ko kapag tumanggi ako sa ‘yo.” Natatawa kong sabi. “Talagang gagawin ko ‘yan, Love. Pero may ibang option ka pa naman.” Nilapit niya ang mukha niya sa ‘kin at inayos ang seatbelt ko. Napatitig naman ako sa kanya. “Ano naman ‘yon?” Tanong ko. “Kapag tumanggi ka na ihatid kita, sapilitan kita dadalhin sa bahay ko at do'n ka matutulog sa kwarto katabi ko. I much preferred that.” He i
AV ➭ 019❀❀❀LEVANA HEIDIDEA LAMBRIX †“H-huh? A-ano k-kaibigan ko lang, Love.” For the first in my life, ngayon lang ako nautal ng ganito at kinabahan sa harap ng ibang tao lalo na ng lalaki. “Lalaki?” He asked, dangerously. “Y-yes.” Lalong dumilim ang awra ni Feitan. Hindi siya kaagad sumagot, pinakatitigan niya muna ako. Nailang ako sa pamamaraan ng pagtitig niya sa ‘kin, parang tagos hanggang kaluluwa. Ang bigat. “Gusto ko siya makilala.” He demanded calmly pero mababakas ang tono ng panganib. Tumango na lang ako at hindi na nangatwiran pa. “S-sige po kapag nakabalik na siya from out of town.” Pagsisinungaling ko. Lumalim ang titig niya sa ‘kin na parang may inaarok na kung ano. Iniisip kaya niya na nagsisinungaling ako sa kanya? Lumipas ang mga oras na tahimik lang kami na nagtatrabaho. Subsob si Feitan sa mga ginagawa niya at hindi maistorbo. Ala-
AV ➭ 018❀❀❀LEVANA HEIDIDEA LAMBRIX †Biglang nag-iba ang pakiramdam ko ng marinig ko ang pangalan ng target ko na dapat ay matagal ko ng tinapos. Nawala bigla ang ngiti sa labi ko. Ang priority ko pa rin dapat ay ang mission ko. Ito ang kasalukuyan at paulit-ulit na tumatakbo sa isip ko. “Love? Bakit natahimik ka? Ayos ka lang ba?” Hinaplos ni Feitan ang pisngi ko at nag-aalala na nakatingin sa akin. Ngumiti ako ng peke sa kanya at tumango. “Yes, Love. Ayos lang ako. Gusto ko din makilala si uncle Danilo.” Lumapad ang ngiti ni Feitan at nagpipigil ng kilig. “Ah… ang sarap naman sa ears ng tawag mo sa ‘kin, Love. Don't worry kapag may pagkakataon na, agad tayong pupunta sa kanya. Siya na ang tumayo na pangalawang ama ko, that's why I'm excited to introduce you to him. I know, magiging masaya din siya para sa ‘kin at magugustuhan ka niya para sa ‘kin, I'm a hundred pe
AV ➭ 017❀❀❀LEVANA HEIDIDEA LAMBRIX †“Yes? Gagamit ka po ba ng banyo?” Taas kilay kong tanong kahit alam ko naman na ako talaga ang sadya niya. “Hindi na, Love. Lumabas ka na eh. Pwede ‘wag ka na lang mag-lock ng pinto pag papasok ka dito sa banyo? Hindi kita masundan eh.” Seryoso pero my pakiusap niyang sabi. Lalo naman tumaas ang kilay ko. Seriously? “Kalokohan mo.” Mataray kong sagot pero sa loob-loob ko ay iba ang gusto. “Baka makalusot lang naman. Hehe. Ang tagal mo kasi lagi sa loob eh, parang may kausap ka pa.” May halong pagseselos na ang tono niya. “Pader lang naman ang kinakausap ko. Don't tell me pati pader pinagseselosan mo pa?” Pagsisinungaling ko. Narinig niya kaya ang pinagsasabi ko? “Depende, Love. Handa ako ipagiba ‘yan kung magiging hadlang ‘yan sa ating dalawa.” Mukhang hindi naman niya narinig ang pag-uusap namin ni Hikaru. “Tsk. Malala ka na.” Nilampasan ko na siya pero mabilis din siyang sumunod sa likuran ko. Pagsapit ng tanghali, may hindi inaasahan
AV ➭ 016❀❀❀LEVANA HEIDIDEA LAMBRIX †“Just be my official girlfriend, Love. Be officially mine. So, I have all the right to get jealous.”Napanganga ako sa sinabi ni Feitan. Nagtitīgan kaming dalawa ng ilang sandali bago ako sumagot, “pag-iisipan ko. Kumain ka muna ng maayos at madami baka sakaling hindi ako tamarin pag-isipan ang tungkol sa bagay na ‘yan.” In an instant, biglang naging magana kumain si Feitan. Lihim na lang akong napangiti. “‘Di ba may conference meeting ka pa bukas sa Cebu?” Tanong ko matapos ko kumain, hinihintay ko na lang matapos si Feitan. “Yes, Love.” Sagot niya matapos lunukin ang nginuya niya. “So, babalik ka pa bukas dun?” “Nope, Love. May pinadala na ko doon na kapalit ko. Hindi ko na kayang tiisin na hindi ka makita, pakiramdam ko sa bawat oras na malayo ako, may aagaw na sa ‘yo mula sa ‘kin.” He said seriously. Ayaw ko magpadala sa nakikita ko pero nababanaag ko sa mga mata niya ang takot at pangamba. “At sino naman ang aagaw? Hibang na siguro ‘