Nang narinig ni Marga ang sinabi ni Brandon, gusto niyang matawa. Alam ni Marga na kilala si Brandon sa pagiging possessive. Kahit hindi siya minahal nito pagkatapos ng kanilang kasal, Brandon will not allow other men to be around her. Sa panahong ‘yon, she was always considerate and gentle, and never had too much contact sa ibang mga lalaki sa publiko.Pero iba na ngayon. Hiwalay na silang dalawa. Anong karapatan ni Brandon na sabihin siyang hubarin ang suot niyang kuwintas? Bakit ipapahubad ng kaniyang ex-husband ang kuwintas na binigay sa kaniya ng taong nagkakagusto sa kaniya?Nag-angat ng tingin si Marga at tinitigan ng maigi si Brandon, ang mga mata niya, na dapat ay malamig, biglang lumiwanag. Tiningnan niya lang ng kalmado ang lalaki at tinaasan ng kilay.“Bakit ayaw mong suotin ko ang kuwintas na ‘to?” Marga stroked the expensive red agate necklace around her neck with her slender long fingers and opened her lips to speck. “Don’t you think I’d be a good match for this necklac
Pagkarinig sa sinabi ni Mr. Fowler, hindi naiwasang mapahinto ni Brandon. Bahagyang nanikip ang kaniyang dibdib, ngunit mabilis din niya iyong ikinubli. Sa gilid naman, hindi napigilang mapangiti si Marga at umiling-iling sa ginawa ng matanda. Bago pa man niya mabuksan ang kaniyang bibig upang sumagot, maagap na nagsalita si Marga, marahang itinaas ang tingin sa lolo ni Brandon.“Lolo, may trabaho pa po ako bukas na kailangan kong tapusin,” mahina ngunit mahinahong sambit niya.Hindi nakalagpas sa paningin ni Marga ang biglang pagdilim ng ekspresyon sa mga mata ni Brandon. Isang malamig na utos ang sumunod, kasabay ng pagpipigil sa kaniyang sariling emosyon.“Don’t go to work tomorrow. I’ll take you to Greenbelt. You need new clothes,” maikling saad ni Brandon, na para bang ang bawat salita ay sinadyang timbangin bago bitawan.Alam ng lahat na ang Greenbelt ang tinitingalang shopping destination ng mga mayayaman sa bansa — tahanan ng mga international luxury brands, kung saan ang bawa
Kahit na alam ni Marga na parang pinipilit siya ni Brandon, hindi madaling mabura ang nararamdaman niya para sa kanya matapos ang tatlong taon ng magkasama. Sa bawat araw na lumilipas, patuloy na umiikot sa kanyang isipan ang bawat galak at sakit na dulot ng kanilang pagmamahalan, pati na rin ang mga alaalang nag-uugnay sa kanila.Sa gabing iyon, nang magtama ang kanilang mga mata, hindi na kailangan pang magsalita ni Brandon upang madama ni Marga ang nilalaman ng kanyang puso. Ang kanyang puso ay mabilis na tumibok, at naramdaman niyang sumabog ang mga emosyon na matagal na niyang itinagong hindi lamang sa kanyang sarili kundi pati na rin kay Brandon. Ang kanyang mga mata, bagamat hindi siya tumingin, ay hindi kayang itago ang kalituhan at ang nananatiling pagmamahal na kanyang nararamdaman. Nang magsimula siyang maglakad patungo sa kama, naramdaman niyang tila may isang mabigat na bagay na dumapo sa kanyang dibdib—hindi lamang ang bigat ng nararamdaman kundi pati na rin ang takot na
Tamad na nag-inat si Clinton habang nakaupo sa kotse, at hindi pa rin inaalis ang mga mata niya kay Marga. Ang mga mata niyang tila nagsasabi ng isang hindi maipaliwanag na saloobin, parang may lihim na mas pinipili itong itago. Nang magtagpo ang kanilang mga mata, para bang isang alon ng emosyon ang dumaloy sa kanila, kaya’t nag-aatubili si Marga.“Huwag mong sabihin sa akin na buong magdamag kang naghintay sa akin dito. Hindi ako maniniwala sa ‘yo,” sabi ni Marga, ipinapakita ang kaunting pag-aalinlangan. Pinagkrus niya ang kanyang mga braso at tinitigan ang lalaki. “Ikaw lang yata ang nakakaintindi sa akin,” saad niyang bahagya nang malungkot, na para bang sinasabing kahit siya, hindi niya kayang intindihin ang kanyang sarili.Ngunit may ngiti na umusbong sa mukha ni Clinton—isang ngiting hindi matitinag ng kahit anong pagsubok. May kasamang kabuntot na sakit, ngunit mas malalim pa ang kasayahan na hindi agad matutukoy. Nakita niya ang bakas ng mga halik sa leeg ni Marga, at naisip
Pagkarating nila sa opisina ng doktor na si Alex ay wala ito sa loob. Ang sabi ng nurse, nasa operating room pa raw kaya naghintay muna sila sa loob. Makalipas ang ilang minutong paghihintay sa doktor ay dumating na ito.Alex took off his white coat and put on a black shirt. He was sitting on a soft chair in the office, pinching his nose with his hand, seeming a little tired.“Pasensiya na, may nangyari kasing aksidente kaninang madaling araw. Kalalabas ko lang sa operating room. Magpapahinga muna ako,” saad ni Alex.Alex took about ten minutes to relax and then made a pot of tea. The elegant tea fragrance instantly fills the air.Saglit munang lumabas sa opisina si Brandon nang biglang may tumawag sa kaniya.“I heard Caroline say that…” Alex raised his eyelids, and his warm light brown fell on the two of them. “Are you divorced?”“Hindi naman namin kagustuhan talaga ang nangyaring kasalan noon. We will separate sooner or later,” sagot ni Marga.“I see,” tanging nasabi ni Alex at inin
Kanina pa umalis sa opisina ni Alex si Brandon dahil may meeting pa ‘yon. Hindi na bago kay Marga ang mga kinikilos ni Brandon dahil noon pa man ay ganoon na talaga sa kaniya ang lalaki, parang walang pakialam sa kaniya kasi wala itong nararamdaman para sa kaniya.Nang makaalis na si Marga sa ospital ay pinadalhan naman ni Alex ng kopya si Brandon tungkol sa examination report. Hindi niya inamin ang tungkol sa pagbubuntis ni Marga. Mas pinili niyang manahimik dahil ‘yon ang gustong mangyari ni Marga. Ayaw nitong malaman ni Brandon ang tungkol sa kaniyang pagbubuntis.Matapos matanggap ni Brandon ang report ng examinations, his eyes became even darker. The light in the office shone on him, as if he was coated with a distinct cold glow.Itinulak ni Cathy ang pinto ng opisina at pumasok. Napahinto si Brandon, bahagyang kumunot ang kaniyang noo at Nanatiling tahimik.“Brandon, tinanong pala ni Papa ang kapatid ko kung may magandang relasyon ba silang dalawa ni Clinton Minerva. May cooperat
Nakasalubong ni Marga ang dating sekretarya ng Presidente sa hallway habang naglalakad siya patungo sa President’s Office. Hindi niya mapigilang maikwento sa dating sekretarya ang mga kapalpakang nagawa ni Cathy sa kompanya.“Ewan ko ba kung ano ang nakita ni Mr. Fowler sa babaeng ‘yon. Ang tanga at parang ignorante,” komento ng dating sekretarya ni Brandon. “Dati ikaw rin ang nag-ayos sa problemang nagawa niya. Tapos Kahapon pumalpak na naman? Ano ang akala niya rito? May taga-ayos ng gusot niya sa tuwing pumapalya siya sa trabaho?” Bakas sa mukha ng babaeng sekretarya na may suot na salamin ang pagkadismaya. Pinagkrus ng dating sekretarya ni Brandon ang mga braso nito nang humarap kay Marga. “Kung wala siyang alam sa mga simpleng bagay na inuutos sa kaniya, huwag siyang umupo lang. She is the new secretary, pero parang dinaig niya pa ang isang intern student. Hindi niya deserve ang posisyon!” Hhe mocked, “Mas nababagay sa kaniya ang trabahong nakaupo lang sa opisina habang hawak ang
Si Faith lamang ang nangahas na makipag-usap kay Brandon ganito. Hindi siya makapaniwalang magagawa ng tinuturin niyang kapatid ang mangaliwa habang ito ay may asawa. Wala siyang ideya na hiwalay na sina Brandon at Marga.“Kuya Brandon, you are still cheating on your wife kahit na kasal pa kayong dalawa. Nahulog ka na rin ba sa masasamang ugali sa industriya?” sarkastikong tanong ni Faith.Dismayado siya kay Brando. Malaki ang respeto niya sa pinsan niya at hindi niya aakalaing magagawa ni Brandon ang ganoong bagay. Hindi binigyan ng pagkakataon ni Faith na makapagsalita si Brandon. Binuka niya ang kaniyang bibig at gumawa ng mahabang listahan ng panunuya na siyang ikinagulat ni Brandon.“Faith, huwag kang magsasalita ng walang kabulohan,” mahinang sabi ni Brandon.“Walang kabulohan? Hindi ako makapaniwalang magagawa mong lokohin si Ate Marga.” Bumaling si Faith kay Marga at hinawakan ang kamay nito. “Huwag kang mag-aalala. Babalik ako at sasabihin ko kay Lolo ang ginawa niya at hahaya
"Ma’am, gising pa po ba kayo?" tanong ng bodyguard, ang boses ay maingat, tila nag-aalala sa estado ng kanyang amo.Bahagyang ibinaba ni Denn ang kanyang mga mata, at isang mahina at malalim na umungol ang umabot mula sa kanyang bibig. Hindi na ito bago para sa kanya. Sa kabila ng lahat ng ginugol niyang oras, hirap, at pagsakripisyo, nanatili ang katahimikan sa paligid ng kanyang mundo."Malaki na ang nabawi ng katawan niya," patuloy na paliwanag ng bodyguard, ang tono ay mas malumanay na ngayon, "pero ang research explosion noong taon na iyon ang labis na nakasira sa kanyang body functions. Dagdag pa, ang open at secret struggles sa kanyang pamilya ang nagdelay sa pinakamagandang oras para sa kanyang treatment. Ngayon, ang tanging paraan para gisingin siya ay ang stimulate ang kanyang utak."Bahagyang napansin ni Denn ang ngiti sa labi ng kanyang bodyguard nang banggitin ang mga salitang iyon. Hindi lamang dahil sa propesyonal na relasyon nila, kundi dahil sa isang bagay na mas malal
Pagkaalis ni Marga mula sa mansyon ng pamilya Santillan, isang malamig na takot ang gumapang sa kanyang balat, tila ba may bumalot na malamlam na ulap sa kanyang buong pagkatao. Para siyang nakatayo sa pagitan ng dalawang mundo — ang dati niyang paniniwala at ang bagong katotohanang pumunit dito.Matagal na niyang kinamuhian si Ferdinand Santillan. Ang galit niya rito ay malalim, nakaugat sa pagkawasak ng buhay ni Denn Corpuz — o iyon ang akala niya noon. Ngunit sa pag-ikot ng tadhana, sa isang iglap, bumaligtad ang lahat. Si Ferdinand pala ang tunay na biktima. Nakakatawa kung iisipin, ngunit sa kabila ng katatawanan ay may kirot, may pagkalito, at higit sa lahat, may bigat na hindi niya kayang bitawan."Buhay pa kaya siya?" bulong ni Marga, halos hindi na niya naririnig ang sarili.Tumigil si Clinton sa paglalakad. Sandaling dumilim ang kanyang mga mata, bago siya tumingin kay Marga at marahang nagsalita."Guess why he wanted to study holography so badly, Marga. Bakit mo sa tingin na
Alam ni Cathy kung alin ang dapat unahin. Hindi siya isang babae na natutulala lang kapag may problema—alam niya kung kailan dapat humingi ng tulong, at kung kanino. Tumango siya, pilit na nilalabanan ang kaba, habang iniisip kung paano kakausapin si Brandon para sa tulong na kailangan nila.Samantala, sa lumang bulwagan ng mansyon, si Ferdinand Santillan ay naiwan mag-isa.Nakatayo siya sa gitna ng malawak na silid, tila isang kaluluwang nawawala sa sarili niyang mundo. Ang dating lakas at tikas ng kanyang katawan ay tila unti-unting inaanod ng panahon. Hindi na siya bata—mahigit limampung taon na siyang nabubuhay sa mundo—pero pinipilit pa rin niyang mapanatili ang kanyang sigla. Madalang siyang manigarilyo, at mas bihira pa siyang uminom, maliban na lamang kung may mga espesyal na okasyon.Kahit pa ganun, dala pa rin niya ang isang klaseng alindog na hindi basta-basta nabubura. Ang kanyang tindig ay matikas, ang kanyang anyo'y elegante pa rin, kahit na ang pilit na itinatagong pagod
Natigilan si Marga sa kinatatayuan niya matapos marinig ang mga salitang binitiwan ni Ferdinand. Ang buong paligid ay tila nagdilim; ang mga tunog ng mundo ay naglaho. Para siyang isang punong pinutol mula sa ugat, halos hindi na niya maihakbang ang kanyang mga paa.Tahimik na lumapit si Clinton sa kanya. Inilagay nito ang matatag at protektibong braso sa kanyang balikat, tila ba sinasalo ang bigat ng mundong biglang bumagsak kay Marga. Ang kanyang mga mata, na dati’y puno ng kumpiyansa, ay ngayon ay nagmistulang isang madilim na ulap—hindi mabasa, hindi mahulaan.Sa gitna ng bigat ng hangin, nanumbalik sa isipan ni Marga ang kwento ni Denn Corpuz—isang alamat sa loob at labas ng bansa. Kahit matagal na itong pumanaw, ang kanyang pangalan ay patuloy pa ring lumulutang, pinupuri, at minsan, binabalot ng misteryo sa mundo ng industriya.Noong panahong iyon, sa simula pa lamang ng pagsulong ng teknolohiya sa Pilipinas, si Denn Corpuz na ang nangahas na sumalungat sa agos. Siya ang unang n
Lubos nang naguguluhan si Ferdinand Santillan. Hindi niya inakala ang balitang narinig mula sa kanyang tauhan — ang mga damit ni Denn Corpuz, ang kanyang pinaka-kinamumuhiang alaala, ay dinala ni Cathy sa Bustamante Auction, nang wala man lamang abiso o pahintulot mula sa kanya.Malalaking hakbang ang ginawa niya papalapit kay Cathy, nanginginig ang mga kamay sa galit."Kinuha mo ang mga gamit ni Denn Corpuz nang hindi ko alam?" bulyaw niya, namumula ang mukha sa poot.Nagkrus ng braso si Cathy, nagmamatigas sa panlabas kahit sa loob ay bahagyang nanginginig. Hindi siya nagpakita ng takot; sa halip, ibinalik niya ang tingin kay Ferdinand na may hamon.“What’s the problem?” mataray niyang sagot. “You’re being so stingy with my pocket money, Dad. Can you blame me for trying to find my own resources?”Pilit na ngumisi si Cathy, isang ngiting punô ng pang-uuyam."You’re being scammed by Lazarus for a hundred million! And here you are, freaking out because I took a few old clothes from Denn
Nang makapasok sila sa loob ng bahay, hindi pa rin matanggal sa isipan ni Marga ang mga sinabi ni Clinton tungkol sa pagiging fiancée niya. Ang mga mata nito na puno ng kumpiyansa, ang boses na hindi nag-aalinlangan, nagpatuloy sa pag-echo sa kanyang isipan. Pero nagpatuloy siya sa paglalakad, para bang walang nangyari, at tinuya ang sariling isipan na nagsasabing may nararamdaman siya. Hindi. Hindi siya magpapadala sa mga iyon.Ang malamig na gabi ng Makati ay sumasalubong sa kanya. Nang pumasok sila sa bahay, ang malamlam na ilaw ng mga chandelier sa taas ng sala ay tila naglalabas ng mga anino mula sa nakaraan. Kumbaga, parang isang dula na paulit-ulit niyang pinapanood. Si Clinton, nakatayo pa rin sa tabi niya, na parang hindi siya alintana. Ang simpleng ngiti nito ay nagbigay ng kakaibang damdamin sa kanya. “Paano ako mapag-iiwanan sa paghahanap mo ng hustisya para sa aking fiancée?” Hindi niya inaasahan ang mga salitang iyon.Nang marinig niyang tinawag siyang fiancée, isang mata
Isang masaklap na buhay ang naranasan ni Hope, pero paano kaya mapapaganda ang mga bagay-bagay sa pamamagitan ng isang hiling?Hindi ba’t tuwid silang nakatayo at naglalakad nang matatag sa hangin at ulan?"I know you're just teasing me." Hindi tumingin si Marga sa lalaking nasa tabi niya, ang mga mata niya ay nakatuon sa impormasyon.Ngumiti si Clinton sa gilid ng kanyang labi, at ang tingin niya ay nasa kamay ni Marga. Binuklat niya ang ilang pahina at nakita ang mga pangalan ng ilang maliliit na pamilya na nakipag-ayos at nakipagtulungan kay Ferdinand Santillan.Malinaw sa mga malalaking pamilya ang kanilang katayuan at posisyon, at bibigyan nila ang kanilang mga anak ng pinakamagandang edukasyon. Kung hindi sila magiging mahuhusay sa ganoong kapaligiran, sayang lang ang pera. Pero kahit gaano pa sila ka-walang silbi, gagastos pa rin sila ng pera para ipadala ang mga ito sa ibang bansa para mag-aral, o mag-donate ng gusali sa bansa para mapagpatuloy ang pag-aaral ng kanilang mga an
Komportable ang pakikipag-ugnayan sa kanya. Parang ngayon.Biglang bumukas ang pinto ng opisina.“Mr. Minerva, tumawag ang board of directors para sa emergency meeting. Sabi nila kakausapin nila kayo… Ahem, sorry, Mr. Minerva, ituloy mo lang po. Ipagpapaliban ko na lang ang meeting.”Si Jason ang katulong ni Clinton. Dati, hindi isinasama ni Clinton ang sinuman pabalik sa opisina, kaya hindi na siya sanay kumatok sa pinto at basta na lang binubuksan ang pinto kapag may importanteng bagay.Ngayong araw na ito, nakalimutan kong humiling at sumama kay Clinton pabalik sa masayang mundo.Kailangan mong kumatok sa pinto sa susunod.Naiinis si Jason.Nang itulak ni Marga si Clinton, medyo mapula at namamaga ang labi niya.Tiningnan niya si Clinton at sabi, “Kasalanan mo ito.”Galit siya, pero nang halikan siya, nagliwanag ang kanyang mga mata, namumula ang pisngi, at mapula at namamaga ang labi niya. Mukhang nagtatampo siya nang may mapang-akit na tono, kaya gusto siyang supilin at saktan ng
“Para sa ating kaligtasan at kaligtasan ng iba, umupo ka nang maayos.” Tumingin si Marga sa unahan at seryosong nag-utos.Natigilan si Clinton.Sinulyapan siya ni Marga at tinaasan ang kilay.Nang magising si Clinton, napagtanto niyang inaasar siya ni Marga.Natawa siya nang hindi mapigilan, at hindi niya mapigilan ang ngiti sa labi niya.“Marga, maghanap muna tayo ng paradahan. Gusto kitang halikan.” Malalim at kaaya-aya ang boses ni Clinton. Habang nagsasalita, itinaas niya ang kwelyo niya para ipakita ang kanyang kaakit-akit na collarbone at sinadyang hawakan si Marga.Hindi napigilan ni Marga na hawakan ang kanyang noo, “Seryoso ka ba?” Nagbibiro lang siya.Tumingin si Clinton sa kanya, kinurba ang manipis niyang labi at tumawa, “May paradahan sa unahan, makararating tayo roon sa loob ng tatlong minuto, doon na lang tayo mag-park.”Sinunod niya ang mga alituntunin sa trapiko at alam niyang hindi dapat mag-aksaya ng oras sa gilid ng kalsada. Naalala rin niya na may paradahan malapi