Lumiban sa trabaho si Marga ng isang linggo dahil sa sakit, at pagkatapos niyang gumaling, bumalik siya sa kompanya. Doon lang niya nalaman ang tungkol sa paglipat ng kaniyang kapatid.
Nilapitan siya ng isa sa mga empleyado ng kompanya at nagtanong, “Manager Santillan, hindi mo pa ba alam? May bago tayong sekretarya sa kompanya, apelyido rin ay Santillan. Magkakilala po ba kayo?”
Napamangha si Marga. Hindi niya aakalaing magagawang ilipat ni Brandon si Cathy sa kompanya. Makalipas ang ilang sandali, ipinatawag si Marga sa opisina ngkanilang presidente na ni Brandon.
Pinagmasdan siya ni Brandon nang kalmado. “Kung gusto mo talagang manatili sa kompanya, hindi bagay sa iyo ang posisyon ng personal na sekretarya. Ang manager ng project department ay nailipat na sa branch company, at may bakante pa roon.”
Alam na alam ni Marga kung ano ang ibig sabihin nito. Laging malinaw ang pag-iisip ni Brandon. Hindi hahayaan ng lalaki na magkaroon ng anumang hindi magandang impresyon kay Cathy ang mga tao sa kompanya. Sa halip, kinilala niya ang kakayahan nito dahil ayaw niyang magdulot ng anumang maling pagkaunawa kay Cathy.
Nagkibit-balikat si Brandon. Napakunot ang noo ni Brandon at nagsalita, “Kaka-graduate lang ni Cathy at wala pa siyang gaanong karanasan.”
Tumingin si Marga sa kuwintas na nasa kanyang leeg at labis na nagulat. Matagal na niyang nagugustuhan ang kuwintas na ito.
Dinala ni Marga si Cathy upang maging pamilyar sa pangkalahatang daloy ng trabaho, at nang matapos ito, tinawag siya ni Cathy
"Ate, hindi mo ba ako gusto? Dahil ba kay Mr. Fowler?"
Kaunting katahimikan ang bumalot sa kanilang dalawa. Hindi alam ni Marga kung ano ang sasabihin niya. Alam niya rin kasi na may gusto si Cathy kay Brandon.
Ngumiti si Cathy ng matamis. “Mahirap talagang sabihin kung ano ang tama o mali pagdating sa nararamdaman. Ganoon din ang nangyari kina Mama at Papa noon. Ate, kahit ano pa man, gusto ko pa rin maging kaibigan ka...”
Bago pa matapos magsalita si Cathy, tiningnan siya ni Marga at kalmado siyang pinutol, “Ang anumang emosyon ay dapat nakatali sa moralidad. Kung hindi, hindi ka sana ipinadala sa probinsya. Gawin mo ang sarili mong mga bagay at tigilan mo ang pagturing sa iba na parang mga hangal."
Nagkaroon ng relasyon sa labas ng kasal ang kanyang ama, na siyang naging dahilan kung bakit si Cathy. Hindi ‘yon tanggap ni Marga kay malaki rin ang galit na nararamdaman niya para sa kanyang kapatid. Kahit pa pumanaw na ang kanyang ina, mahirap para sa kanya na magkaroon ng lakas ng loob upang patawarin ang ina ni Cathy para sa kanyang ina, lalo na si Cathy dahil ito ang naging bunga ng pagtataksil ng kanyang ama. Ano ang karapatan niyang sabihin na mahirap sabihin kung ano ang tama o mali? Sila ang dahilan kung bakit nasira ang pamilya ni Marga.
Tumalikod si Marga at umalis. Pagbalik niya sa opisina, nagpadala siya ng mensahe kay Brandon: "Mr. Fowler, hindi ka ba busy mamaya? Kukunin lang sana natin ang mga dokumento ng ating annulment.”
Kahit hindi sigurado si Marge kung pupunta ba si Brandon sa kanilang meeting place, nagbabasakali pa rin siya upang matapos na ang lahat. Pareho naman nilang hindi ginusto ang kasal noon.
Pagkatapos pirmahan ni Marga ang mga dokumento, nag-angat siya ng tingin kay Brandon. “Pinirmahan ko na lahat. Pumirma ka na rin para matapos na ‘to.” Nagkibit-balikat siya habang pinagmamasdan ang lalaki.
Lumabas si Marga sa kompanya nang hindi man lang nagpalit ng damit. Suot niya pa rin ang manipis na blouse at maiksing palda. Gayunpaman, ang kanyang itim na buhok ay nakalaylay, na sumasalamin sa kanyang malamig at banayad na mukha, na talagang nakakabighani.
Napatitig ng ilang segundo si Brandon sa kaniya. Kaagad rin itong nag-iwas ng tingin nang mahuli siya ni Marga na nakatitig. “Kinakabahan ka ba?”
“Hindi. Bakit naman ako kinakabahan?” pagtataray ni Marga.
Napapailing na lang si Brandon habang pinipirmahan ang mga dokumento ng kanilang annulment. Nang makuha na nila ang mga dokumento ay sabay na silang lumabas sa kasama ang kanilang mga abogado.
Nagsindi ng sigarilyo si Brandon at sinulyapan si Marga. Hindi iya mapigilang mag-alala dahil kanina niya pa napapansin ang pamumutla nito at ang malalim na paghinga. Tinitigan niya ng maigi si Marga at nagtanong. “Ayos ka lang ba?”
“Oo,” tipid naman na sagot ni Marga at tumango.
Paalis na si Brandon nang makita niyang nakatayo pa rin si Marga sa gilid ng kalsad, naghihintay ng sasakyang taxi pauwi ng bahay. Binuksan niya ang bintana. “Ihahatid na kita sa bahay,” alok ni Brandon.
Napalingon si Marga sa kaniya. Sasabihin na sana niyang ayaw niyang mag hatid ng bigla niyang maramdaman ang pagsakit ng kaniyang tiyan. Nagpahawak siya sa poste ng bigla siyang nakaramdam ng pagkahilo. Nang medyo naging mabuti na ang pakiramdam niya ay napaangat siya ng tingin kay Brandon. Titig na titig si Brandon sa kaniya, puno ng pagtataka kay hindi nito mapigil ang magtanong.
“Buntis ka ba?” tanong ni Brandon.
Pakiramdam ni Marga ay biglang tumalon ang puso niya sa sobrang kaba dahil isang buwan na ang nakalipas nang hulingn may nangyari sa kanila. Imposible rin na mabuntis siya lalo na’t alam niyang nag-iingat si Brandon sa tuwing sila ay nagtatalik.
Mabilis na umiling si Marga at sumagot, “Hindi ako buntis. Paano ako magiging buntis kung palagi ka naman gumagamit ng contraceptive?” Hindi niya pinahalatang kinakabahan siya sa tanong ni Brandon kung siya ba ay buntis. May sasabihin pa sana si Brandon, ngunit naagaw ang atensiyon niya sa kaniyang tumutunog na telepono. Kaagad niyang sinagot ang tawag habang matalim na tiningnan si Marga. “There’s something else going on at the company,” saad ni Brandon. Itinapon ni Brandon ang ups na sigarilyo at muling tiningnan si Marga. We can’t have children. I hope this is just a coincidence.”Sa loob ng tatlong taon bilang mag-asawa, palagi silang nag-iingat, maliban na lang sa gabing nakaligtaan niya ang pag-inom ng pills. Pero imposible pa rin dahil isang gabi lang ‘yon. Sigurado siyang hindi siya mabubuntis kaya kinalimutan niya na lang ang tungkol doon. Pumara ng taxi si Marga, nakasunod lang siya kay Brandon pablik sa kompanya. Pagkabalik niya sa opisina, nagkakagulo ang mga empleyado
Bumagsak ang balikat ni Marga nang mapagtanto ang sinabi ni Brandon. Nang pumasok siya sa Fowler Family ay mas bata pa siya kesa kay Cathy, pero nagawa niya naman ng mabuti ang mga trabaho niya. Naputol ang pag-iisip ni Marga nang biglang nagsalita si Brandon. “I have not mentioned the annulment to Grandpa yet,” saad ni Brandon.Umawang ang labi ni Marga. Wala rin siyang balak sabihin ang tungkol doon dahil nagpapagaling pa matanda sa bahay nitong mga taon. Baka mabinat ang Lolo ni Brandon kapag nabalitaan ang tungkol sa kanila. Kahit na hindi gaanong maayos ang relasyon nilang dalawa, baka hindi kakayanin ng matandar na marinig ang tungkol sa pagpapawalang-bisa ng kasal.Bumaba ang paningin ni Marga. “Sasabihin ko sa kaniya ang tungkol sa annulment kapag naging mabuti na ang kalagayan niya.” Binalot ulit sila ng nakakabinging katahimikan. Uminom ng wine si Marga ng gabing ‘yon at hindi man lang kumain ng hapunan dahil walang siyang gana. Marami siyang iniisip, sobrang gulo ng isipa
Itinago niya ang pregnancy test sa takot na baka may ibang makakita no’n. Pagkalabas niya sa CR, nagkasalubong niya ang kaniyang kapatid na si Cathy.“Ate Marga, galit ka ba sa akin? Hindi mo naman ako sinisisi sa nangyari, ‘di ba? Hindi ko rin naman alam na magagawa nila ang bagay na ‘yon sa kompanya.”Napasinghap si Marga. “Ang kompanya ay magbibigay ng punishment sa mga empleyadong nagkakamali. Hindi naman aabot sana sa ganoon kung nakinig ka lang at naging maingat sa ginagawa mo, Cathy.”“Pupunta ka ba sa birthday ni Papa next week?” Pag-iiba ni Cathy ng topic. “Matagal ka ng hindi nakikita ni Papa. Gusto mo bang bumalik sa pamilya natin upang sabay natin ipagdiwang ang kaniyang kaarawan?”Napahinto si Marga sa paglalakad at hinarap ang kaniyang kapatid. “Wala ako sa mood makipagbiruan sa ‘yo. Nasa tamang pag-iisip ka pa naman siguro, ‘di ba? Ipapaalala ko lang sa ‘yo na wala akong balak bumalik sa pamilyang sinasabi mo at ang araw na ‘yon ay hindi mabuti para sa akin at kay Mama.”
Pumungay ang mga mata ni Brandon, pinasadahan niya ng tingin si Marga. Hindi siya kumbinsido sa sinabi nito. Bumuntong-hininga siya. “Naikwento ni Cathy sa akin ang nangyari sa inyo kanina. Nag-away na naman ba kayo? Nasa loob kayo ng kompanya. Ano na naman ba ang sinabi mo sa kaniya? Parang wala siya sa sarili kanina kaya natapilok siya sa hagdanan nang pababa na siya.”“Wala naman. Gusto niya akong papuntahin sa kaarawan ni Papa,” tamad na sagot ni Marga.“Kung ano man ang hindi pagkakaunawan ninyong dalawa, sana intindihin mo na lang siya dahil ikaw ang mas nakakatanda. Bata pa siya. She’s immature. Nakakagawa ng mali. Ikaw na lang ang mag-adjust sa kapatid mo. She is kind-hearted. Hindi niya ugali ang makipag-away.”“Hindi na siya bata, Mr. Fowler. At isa pa, wala naman akong ginagawang masama sa kaniya. Sinabi ko lang sa kaniya ang mga gagawin niya rito sa loob ng kompanya.” Tiningnan niya ng malalim si Brandon. “Gusto mo talagang malaman kung ano ang nangyari kanina?”Hindi makas
Umingay ang paligid, halos hindi sila makapaniwalang ililibre sila ng kanilang Manager. Nang matapos na si Marga sa kaniyang ginagawa, nagpasya siyang ihatid ang isang kontrata sa opisina ni Brandon. Papasok na sana siya nang marinig ang boses ng kaniyang kapatid sa loob.“Wala ba talaga akong silbi rito sa kompanya? Marami kasi ang nagsasabi na ang layo ko raw sa kapatid ko.” Nagsisimula na naman mangilid ang mga luha sa mata ni Cathy dahil maraming beses niya ng narinig ngayong araw ang mga sinasabi ng ibang empleyado sa kaniya.Nangunot ang noo ni Brandon. “Magkaiba kayong dalawa, Cathy.” Pinunasan niya ang luhang Nangingilid sa mga mata ng dalaga.Humugot muna ng malalim na hininga si Marga bago binuksan ang pinto at pumasok sa loob ng opisina. “Mr. Fowler, this is the latest information from Mr. Minerva,” kalmadong sabi ni Marga. Sinulyapan niya muna si Cathy bago inilagay sa ibabaw ng mesa ang mga dokumento.The new contract and latest cooperation proposed by Calix Minerva and Ce
Marga was playing with the USB flash drive in her hand. Ngumisi siya habang nakatingin kay Cathy. “Mr. Fowler, this is the project team, not the president’s office and secretarial department is on the top floor.” Bumaling siya kay Brandon na nakakunot ang noo. “Or, may kailangan bang sabihin si Secretary Santillan sa inyo?”She seems to be giving Cathy a way out, but Cathy immediately grabbed the step.“Yes, it was him who asked me to come and give instructions!” sigaw ni Cathy.Ngumisi si Marga. “What kind of work does Secretary Santillan want to ask me to do?”Minsan lang siyang ngumiti, ang kaniyang mukha na parang nakabalut ng yellow ay biglang lumiwanag. Sumandal siya sa bintana, the gray curtains on the window frame fluttering I the breeze, making her look even more graceful under the soft light.“Sasabihin mo ba sa akin ang tungkol sa Gonzalez Pharmaceutical o ang Mercedes Construction?” tanong ni Marga.Saglit na natahimik si Cathy. “Lahat ng ‘yan ay pag-uusapan natin.”Lumapa
Nanatiling tahimik si Marga at hindi na lang pinansin ang mga sinasabi ng binata. Pinatay niya na lang ang tawag. Bumaba ang paningin niya sa bulaklak at kuwintas. Kumuyom ang mga kamao niya sa galit.Sobrang laki ng bulaklak, halos hindi iyon kayanin ng kamay niya. Umaalingangaw ang halimuyak ng bulaklak sa kompanya. Hindi niya maiwasang mapangiti nang mapagtantong first time niyang makatanggap ng bulaklak.Noong nag-aaral pa siya, binigyan siya ng iba’t ibang klase ng bulaklak ng kaniyang manliligaw, pero hindi niya tinanggap. Nang ikasal siya kay Brandon, gusto niyang makatanggap ng bulaklak, pero never niya itong naranasan. Bumagsak ang balikat niya nang maalala ang sinabi ni Brandon sa kaniya noon. Kung gusto niya raw ng bulaklak, bumili siya para sa sarili niya dahil hindi na siya bata. Habang iniisip ang masasakit na salitang binitawan ng dati niyang asawa, hindi niya pa rin aakalaing makakatanggap ulit siya ng bulaklak ay galing pa sa ibang lalaki at kung kailan siya ay hiwala
Seeing that she seemed to be about to explode, Clinton somehow thought of the black-footed cat wandering in the wild, which was very wild, but also extremely aggressive.“Take a look at this information. I wonder if Manager Santillan is interested.” Inabot niya ang isang dokumento sa dalaga.Sa isang tingin pa lang, nag-angat ng tingin si Marga, and the man tilted his head to signal her to continue looking. Marga lowered her eyes, but her heart was shocked by the man’s innovation. She wanted to conduct research in the field of holography, which is a very expensive research area.“Mr. Minerva, sa pagkakaalala ko, maraming mga professionals na ang gumagawa nito sa ibang bansa six years ago, pero ang nagawa lang nila ay 3D projection.”“Manager Santillan, doesn’t she want to innovate?” Clinton asked her.“May I ask if Mr. Minerva has a specific research team? Do you know how to decode the holographic code algorithm?”Hindi kaagad makasagot si Clinton. Today, he is not only here to discus
"Ma’am, gising pa po ba kayo?" tanong ng bodyguard, ang boses ay maingat, tila nag-aalala sa estado ng kanyang amo.Bahagyang ibinaba ni Denn ang kanyang mga mata, at isang mahina at malalim na umungol ang umabot mula sa kanyang bibig. Hindi na ito bago para sa kanya. Sa kabila ng lahat ng ginugol niyang oras, hirap, at pagsakripisyo, nanatili ang katahimikan sa paligid ng kanyang mundo."Malaki na ang nabawi ng katawan niya," patuloy na paliwanag ng bodyguard, ang tono ay mas malumanay na ngayon, "pero ang research explosion noong taon na iyon ang labis na nakasira sa kanyang body functions. Dagdag pa, ang open at secret struggles sa kanyang pamilya ang nagdelay sa pinakamagandang oras para sa kanyang treatment. Ngayon, ang tanging paraan para gisingin siya ay ang stimulate ang kanyang utak."Bahagyang napansin ni Denn ang ngiti sa labi ng kanyang bodyguard nang banggitin ang mga salitang iyon. Hindi lamang dahil sa propesyonal na relasyon nila, kundi dahil sa isang bagay na mas malal
Pagkaalis ni Marga mula sa mansyon ng pamilya Santillan, isang malamig na takot ang gumapang sa kanyang balat, tila ba may bumalot na malamlam na ulap sa kanyang buong pagkatao. Para siyang nakatayo sa pagitan ng dalawang mundo — ang dati niyang paniniwala at ang bagong katotohanang pumunit dito.Matagal na niyang kinamuhian si Ferdinand Santillan. Ang galit niya rito ay malalim, nakaugat sa pagkawasak ng buhay ni Denn Corpuz — o iyon ang akala niya noon. Ngunit sa pag-ikot ng tadhana, sa isang iglap, bumaligtad ang lahat. Si Ferdinand pala ang tunay na biktima. Nakakatawa kung iisipin, ngunit sa kabila ng katatawanan ay may kirot, may pagkalito, at higit sa lahat, may bigat na hindi niya kayang bitawan."Buhay pa kaya siya?" bulong ni Marga, halos hindi na niya naririnig ang sarili.Tumigil si Clinton sa paglalakad. Sandaling dumilim ang kanyang mga mata, bago siya tumingin kay Marga at marahang nagsalita."Guess why he wanted to study holography so badly, Marga. Bakit mo sa tingin na
Alam ni Cathy kung alin ang dapat unahin. Hindi siya isang babae na natutulala lang kapag may problema—alam niya kung kailan dapat humingi ng tulong, at kung kanino. Tumango siya, pilit na nilalabanan ang kaba, habang iniisip kung paano kakausapin si Brandon para sa tulong na kailangan nila.Samantala, sa lumang bulwagan ng mansyon, si Ferdinand Santillan ay naiwan mag-isa.Nakatayo siya sa gitna ng malawak na silid, tila isang kaluluwang nawawala sa sarili niyang mundo. Ang dating lakas at tikas ng kanyang katawan ay tila unti-unting inaanod ng panahon. Hindi na siya bata—mahigit limampung taon na siyang nabubuhay sa mundo—pero pinipilit pa rin niyang mapanatili ang kanyang sigla. Madalang siyang manigarilyo, at mas bihira pa siyang uminom, maliban na lamang kung may mga espesyal na okasyon.Kahit pa ganun, dala pa rin niya ang isang klaseng alindog na hindi basta-basta nabubura. Ang kanyang tindig ay matikas, ang kanyang anyo'y elegante pa rin, kahit na ang pilit na itinatagong pagod
Natigilan si Marga sa kinatatayuan niya matapos marinig ang mga salitang binitiwan ni Ferdinand. Ang buong paligid ay tila nagdilim; ang mga tunog ng mundo ay naglaho. Para siyang isang punong pinutol mula sa ugat, halos hindi na niya maihakbang ang kanyang mga paa.Tahimik na lumapit si Clinton sa kanya. Inilagay nito ang matatag at protektibong braso sa kanyang balikat, tila ba sinasalo ang bigat ng mundong biglang bumagsak kay Marga. Ang kanyang mga mata, na dati’y puno ng kumpiyansa, ay ngayon ay nagmistulang isang madilim na ulap—hindi mabasa, hindi mahulaan.Sa gitna ng bigat ng hangin, nanumbalik sa isipan ni Marga ang kwento ni Denn Corpuz—isang alamat sa loob at labas ng bansa. Kahit matagal na itong pumanaw, ang kanyang pangalan ay patuloy pa ring lumulutang, pinupuri, at minsan, binabalot ng misteryo sa mundo ng industriya.Noong panahong iyon, sa simula pa lamang ng pagsulong ng teknolohiya sa Pilipinas, si Denn Corpuz na ang nangahas na sumalungat sa agos. Siya ang unang n
Lubos nang naguguluhan si Ferdinand Santillan. Hindi niya inakala ang balitang narinig mula sa kanyang tauhan — ang mga damit ni Denn Corpuz, ang kanyang pinaka-kinamumuhiang alaala, ay dinala ni Cathy sa Bustamante Auction, nang wala man lamang abiso o pahintulot mula sa kanya.Malalaking hakbang ang ginawa niya papalapit kay Cathy, nanginginig ang mga kamay sa galit."Kinuha mo ang mga gamit ni Denn Corpuz nang hindi ko alam?" bulyaw niya, namumula ang mukha sa poot.Nagkrus ng braso si Cathy, nagmamatigas sa panlabas kahit sa loob ay bahagyang nanginginig. Hindi siya nagpakita ng takot; sa halip, ibinalik niya ang tingin kay Ferdinand na may hamon.“What’s the problem?” mataray niyang sagot. “You’re being so stingy with my pocket money, Dad. Can you blame me for trying to find my own resources?”Pilit na ngumisi si Cathy, isang ngiting punô ng pang-uuyam."You’re being scammed by Lazarus for a hundred million! And here you are, freaking out because I took a few old clothes from Denn
Nang makapasok sila sa loob ng bahay, hindi pa rin matanggal sa isipan ni Marga ang mga sinabi ni Clinton tungkol sa pagiging fiancée niya. Ang mga mata nito na puno ng kumpiyansa, ang boses na hindi nag-aalinlangan, nagpatuloy sa pag-echo sa kanyang isipan. Pero nagpatuloy siya sa paglalakad, para bang walang nangyari, at tinuya ang sariling isipan na nagsasabing may nararamdaman siya. Hindi. Hindi siya magpapadala sa mga iyon.Ang malamig na gabi ng Makati ay sumasalubong sa kanya. Nang pumasok sila sa bahay, ang malamlam na ilaw ng mga chandelier sa taas ng sala ay tila naglalabas ng mga anino mula sa nakaraan. Kumbaga, parang isang dula na paulit-ulit niyang pinapanood. Si Clinton, nakatayo pa rin sa tabi niya, na parang hindi siya alintana. Ang simpleng ngiti nito ay nagbigay ng kakaibang damdamin sa kanya. “Paano ako mapag-iiwanan sa paghahanap mo ng hustisya para sa aking fiancée?” Hindi niya inaasahan ang mga salitang iyon.Nang marinig niyang tinawag siyang fiancée, isang mata
Isang masaklap na buhay ang naranasan ni Hope, pero paano kaya mapapaganda ang mga bagay-bagay sa pamamagitan ng isang hiling?Hindi ba’t tuwid silang nakatayo at naglalakad nang matatag sa hangin at ulan?"I know you're just teasing me." Hindi tumingin si Marga sa lalaking nasa tabi niya, ang mga mata niya ay nakatuon sa impormasyon.Ngumiti si Clinton sa gilid ng kanyang labi, at ang tingin niya ay nasa kamay ni Marga. Binuklat niya ang ilang pahina at nakita ang mga pangalan ng ilang maliliit na pamilya na nakipag-ayos at nakipagtulungan kay Ferdinand Santillan.Malinaw sa mga malalaking pamilya ang kanilang katayuan at posisyon, at bibigyan nila ang kanilang mga anak ng pinakamagandang edukasyon. Kung hindi sila magiging mahuhusay sa ganoong kapaligiran, sayang lang ang pera. Pero kahit gaano pa sila ka-walang silbi, gagastos pa rin sila ng pera para ipadala ang mga ito sa ibang bansa para mag-aral, o mag-donate ng gusali sa bansa para mapagpatuloy ang pag-aaral ng kanilang mga an
Komportable ang pakikipag-ugnayan sa kanya. Parang ngayon.Biglang bumukas ang pinto ng opisina.“Mr. Minerva, tumawag ang board of directors para sa emergency meeting. Sabi nila kakausapin nila kayo… Ahem, sorry, Mr. Minerva, ituloy mo lang po. Ipagpapaliban ko na lang ang meeting.”Si Jason ang katulong ni Clinton. Dati, hindi isinasama ni Clinton ang sinuman pabalik sa opisina, kaya hindi na siya sanay kumatok sa pinto at basta na lang binubuksan ang pinto kapag may importanteng bagay.Ngayong araw na ito, nakalimutan kong humiling at sumama kay Clinton pabalik sa masayang mundo.Kailangan mong kumatok sa pinto sa susunod.Naiinis si Jason.Nang itulak ni Marga si Clinton, medyo mapula at namamaga ang labi niya.Tiningnan niya si Clinton at sabi, “Kasalanan mo ito.”Galit siya, pero nang halikan siya, nagliwanag ang kanyang mga mata, namumula ang pisngi, at mapula at namamaga ang labi niya. Mukhang nagtatampo siya nang may mapang-akit na tono, kaya gusto siyang supilin at saktan ng
“Para sa ating kaligtasan at kaligtasan ng iba, umupo ka nang maayos.” Tumingin si Marga sa unahan at seryosong nag-utos.Natigilan si Clinton.Sinulyapan siya ni Marga at tinaasan ang kilay.Nang magising si Clinton, napagtanto niyang inaasar siya ni Marga.Natawa siya nang hindi mapigilan, at hindi niya mapigilan ang ngiti sa labi niya.“Marga, maghanap muna tayo ng paradahan. Gusto kitang halikan.” Malalim at kaaya-aya ang boses ni Clinton. Habang nagsasalita, itinaas niya ang kwelyo niya para ipakita ang kanyang kaakit-akit na collarbone at sinadyang hawakan si Marga.Hindi napigilan ni Marga na hawakan ang kanyang noo, “Seryoso ka ba?” Nagbibiro lang siya.Tumingin si Clinton sa kanya, kinurba ang manipis niyang labi at tumawa, “May paradahan sa unahan, makararating tayo roon sa loob ng tatlong minuto, doon na lang tayo mag-park.”Sinunod niya ang mga alituntunin sa trapiko at alam niyang hindi dapat mag-aksaya ng oras sa gilid ng kalsada. Naalala rin niya na may paradahan malapi