Huwag kalimutan mag-iwan ng like, comments, gem votes, at i-rate ang book. Thank you!
Palaging nakatingin si Brandon kay Marga, na tila naghihintay siya ng sagot.Isang mahinang tawa ang lumabas sa lalamunan ni Marga. “Kung gusto mo, siyempre walang problema. Kung gusto mo lang ang panulat, maaaring kailangan mong maghintay nang kaunti.”Mahigpit na hinawakan ni Clinton ang kanyang pulso at sinabi ng may mahina, ngunit masayang ngiti, “Hangga’t makakakuha ako ng regalo na gawa mo, siyempre ayos lang sa akin na maghintay nang mas matagal.”Kinuha ni Brandon ang telepono nang walang imik at umalis. Si Brandon, na nakapasok na sa elevator, ay biglang tumigil, pagkatapos ay sinandal ang kanyang mga braso sa dingding ng metal at huminga nang malalim.Maraming mga shareholder na naghihintay sa kanya ang sumunod sa kanya sa elevator, pinalibutan siya, at patuloy na pinag-usapan kung gaano kalaki ang pakinabang sa kompanya ng kooperasyon sa Lazarus Group.“Wala ako sa mood na pag-usapan ito sa iyo ngayon.” May halatang pagkasuklam sa boses ni Brandon.Tumahimik ang mga sharehol
Lumabo ang mga mata ni Brandon, tila naglalagablab sa galit, at hindi niya napigilang magpadala ng message kay Marga.[Marga, hindi mo ba talaga iniisip si Lolo?]Nang i-type niya ito, naramdaman niyang kahiya-hiya at walang hiya siya, na para bang ginagamit niya ang kanyang lolo upang pigilan siya.Ngunit alam niya na pagkatapos maitatag ng dalawang tao ang kanilang relasyon, ang ganitong uri ng mensahe ay naging hindi na angkop.Ibinaba ni Brandon ang kanyang mga mata at tinitigan ang mensahe. Matapos ang mahabang pag-aalinlangan, dahan-dahan niyang binura ang mga salita.Tumigil na nang tuluyan ang ulan.Sa Presidential Suite ng Sunrise, tumingin sa labas sa pamamagitan ng mga bintana mula sahig hanggang kisame.Sa katunayan, medyo kinakabahan siya sa loob hanggang sa makatanggap siya ng tawag mula kay Ferdinand Santillan. Hinihiling sa kanya na umuwi at ipaliwanag ang lahat tungkol kay Lazarus at kay Clinton.Tinarget na ang pamilya Santillan, at ngayon ay nasa kalagayan ng pagkata
Nabara ang lalamunan ni Cathy at bumigat ang dibdib niya. Umabot na sa sukdulan ang mapait na pakiramdam sa kanyang puso.“Mr. Minerva, alam mo ba talaga ang ginagawa mo?” tanong ni Cathy.Akala niya ay walang tunay na pagmamahalan sa pagitan nina Clinton at Marga. Akala niya’y magagalit si Clinton kapag narinig niya ito. Akala niya’y ibibunton ni Clinton ang galit niya kay Marga!Ngunit ngayon!Sinabi ni Clinton!Ito ay pawang pagkukunwari lamang! Pag-arte lamang ito!Kahit ano pang ginawa niyang masama, palagi siyang nandiyan para sa kanya at pinoprotektahan siya kahit na marumi na siya at kahit na ikinasal na siya.“Ikinasal na siya at ikinasal na siya dati! Ang dating lalaki niya ay si Brandon! Ano ang punto ng pag-aalaga mo sa kanya nang sobra? Matagal na siyang tinulugan at nilalaro ng iba! Ah... ikaw...”Bago pa matapos ni Cathy ang sasabihin, naipit ng malaking kamay ni Clinton ang kanyang lalamunan, at lahat ng mga salitang panlalait na hindi pa nasasabi ni Cathy ay naipit sa
Walang awa si Clinton nang idikit niya ang tape sa bibig ni Cathy. Lahat ng kanyang mahabang buhok ay dumikit dito, kahit na ilang layer na. Nang tanggalin niya ang tape, nahila ang buhok niya at napasigaw siya sa sakit.“Ikaw ba’y isang talunan? Alam mo ba kung paano ito gawin? Lumabas ka na rito!” sigaw ni Clinton.Galit na tinulak ni Cathy ang tagapagsilbi palayo, namumula ang mga mata niya. Hindi niya kayang hilahin ang tape sa kanyang buhok at napayuko lamang nang nanginginig.Sa sandaling ito, hindi niya kayang titigan sina Marga at Clinton dahil natatakot siyang hindi niya makontrol ang mga mata niya at mapagtanto ang kanyang karumal-dumal na kalooban. Kaya naman, kinuyom niya lamang ang mga kamao niya, kinuha ang isang dokumento, at nagsalita nang nakayuko.“Mr. Minerva, ito ang sulat ng pahintulot na natanggap ko lang. Pinahintulutan ako ni Mr. Lazarus na maging kanilang ahente. Ang mga domestic company na gustong makipagtulungan sa kanila ay kailangan lamang makipag-negosasyo
Naguguluhan si Cathy. Akala niya, matapos ang diborsyo nina Brandon at Marga, wala nang pag-asa para sa dalawa. Ngunit bakit tila balisa pa rin si Brandon at parang may hinihintay?Naalala ni Cathy ang lahat ng ginawa niya. Ninakaw niya ang unang pagkikita nina Brandon at Marga. Ninakaw niya ang kanilang koneksyon. Ninakaw niya ang lahat at pinalitan ang bida sa kwento. Dapat ay nagtagumpay na siya, dahil hiwalay na ang dalawa, hindi ba?Ngunit bakit tila mahalaga pa rin kay Brandon ang kalagayan ni Marga? Parang naging ordinaryong tao lang siya dahil dito.Naramdaman ni Cathy ang matinding galit at pagkadismaya. “Gusto ni Brandon ang makita si Marga, tama?” bulong niya sa sarili.Narinig ito ni Clinton. Alam niya ang tunay na nararamdaman ni Brandon, kahit hindi pa ito malinaw sa mismong lalaki. Gusto pa rin nitong makuha ang taong mahal niya. Ngunit sa halip na maawa, gagamitin ni Clinton ang pagkakataong ito para makuha si Marga.Ngumisi si Clinton at nagsinungaling, “Hindi. Ikaw an
Mukhang walang gana si Alex. Mukha siyang medyo pagod, marahil dahil kararating lang niya mula sa dalawang operasyon at hindi pa lubusang nakakabawi.Hindi naman kalayuan ang distansya, ngunit sensitibong naamoy pa rin ni Marga ang amoy ng disinfectant sa katawan ni Alex.Ang ugali ng lalaki ay laging banayad ngunit medyo malamig, na nagpaparamdam sa mga tao ng kanyang pagiging malayo.Gayunpaman, medyo malapit siya kay Marga, kung hindi ay hindi mararamdaman ni Clinton, na sobrang sensitibo, ang panganib.Itinaas ni Alex ang kanyang mga talukap ng mata at sinulyapan si Clinton nang may kalmadong tingin.Bahagyang kinuyom ni Clinton ang kanyang mga mata, at ang kanyang nakangiting mga mata ay lalong lumamig. Ngunit nang ibaba niya ang kanyang ulo at tumingin kay Marga, bumalik siya sa kanyang normal na sarili.“Marga, kapatid mo siya?” tanong ni Clinton.Sa mga ganitong pagkakataon, mas mabuting magtanong kay Marga. Talaga bang hindi alam ni Clinton kung sino si Alex?Syempre alam niya
Tumaas ang tingin ni Marga, at ang kanyang malamig na mga mata ay bumaling kay Alex at nagsalita. “Ako ay kasal at buntis sa anak ni Brandon. Kailangan kong isilang ang batang ito at palakihin siya. Napakaraming manliligaw sa ating sirkulo. Gusto nila ako, pero sino ang makakagarantiya na hindi sila magagalit kapag nalaman nila ito? Kahit hindi sila magalit, ang mga nakatatanda sa aking pamilya ay magagalit. At ang bata sa aking sinapupunan ay magiging isang tinik sa kanilang mga mata. Kahit isilang ko siya, natatakot akong hindi siya mabubuhay nang ilang taon.”Ang kanyang tono ay kalmado, ngunit ang kanyang mga salita ay nagdulot ng lamig at kilabot sa mga tao.“Mag-aalala sila na kukunin ng batang ito ang kanilang negosyo sa pamilya sa hinaharap, kaya ang aking anak ay hindi mabubuhay hanggang sa pagtanda,” dagdag ni Marga.“Iba ba si Clinton?” tanong sa kanya ni Alex.Bumuntong-hininga si Marga at hinawakan nang mahigpit ang baso ng gatas.“Sabi ko nga, pareho kami ng uri. Kung ako
Matapos humiling at makakuha ng positibong sagot mula sa kausap, umalis na siya.Ang waiter/waitress ay may Bluetooth headset sa isang tainga at napansin lamang ito pagkaalis ni Marga.Kanino kaya ipinapabigay ni Manager Santillan ang liham?Sobrang nakatuon siya sa pakikinig sa kanta kaya hindi niya napansin kung para kanino iyon.Para ba kay Mr. Fowler?Napakaganda ng relasyon ni Manager Santillan kay President Fowler, kaya tiyak na ipapaliwanag niya ang kaso ni Mr. Lazarus kay President Fowler sa pagkakataong ito. Ang liham na ito ay tiyak na liham ng paliwanag.Nag-aalala rin ang waiter/waitress na baka may nangyaring mali dahil sa kanyang pagkaantala, kaya agad niyang tinawagan si Kyle sa internal phone para iulat ang bagay na ito.Nang matanggap ni Kyle ang tawag, medyo natigilan siya. Ngunit malinaw na pareho sila ng iniisip ng waiter/waitress.Akala ng lahat na ang liham na ito ay isang liham ng paliwanag na isinulat ni Marga para kay Brandon.Si Marga, na walang alam tungkol d
"Ma’am, gising pa po ba kayo?" tanong ng bodyguard, ang boses ay maingat, tila nag-aalala sa estado ng kanyang amo.Bahagyang ibinaba ni Denn ang kanyang mga mata, at isang mahina at malalim na umungol ang umabot mula sa kanyang bibig. Hindi na ito bago para sa kanya. Sa kabila ng lahat ng ginugol niyang oras, hirap, at pagsakripisyo, nanatili ang katahimikan sa paligid ng kanyang mundo."Malaki na ang nabawi ng katawan niya," patuloy na paliwanag ng bodyguard, ang tono ay mas malumanay na ngayon, "pero ang research explosion noong taon na iyon ang labis na nakasira sa kanyang body functions. Dagdag pa, ang open at secret struggles sa kanyang pamilya ang nagdelay sa pinakamagandang oras para sa kanyang treatment. Ngayon, ang tanging paraan para gisingin siya ay ang stimulate ang kanyang utak."Bahagyang napansin ni Denn ang ngiti sa labi ng kanyang bodyguard nang banggitin ang mga salitang iyon. Hindi lamang dahil sa propesyonal na relasyon nila, kundi dahil sa isang bagay na mas malal
Pagkaalis ni Marga mula sa mansyon ng pamilya Santillan, isang malamig na takot ang gumapang sa kanyang balat, tila ba may bumalot na malamlam na ulap sa kanyang buong pagkatao. Para siyang nakatayo sa pagitan ng dalawang mundo — ang dati niyang paniniwala at ang bagong katotohanang pumunit dito.Matagal na niyang kinamuhian si Ferdinand Santillan. Ang galit niya rito ay malalim, nakaugat sa pagkawasak ng buhay ni Denn Corpuz — o iyon ang akala niya noon. Ngunit sa pag-ikot ng tadhana, sa isang iglap, bumaligtad ang lahat. Si Ferdinand pala ang tunay na biktima. Nakakatawa kung iisipin, ngunit sa kabila ng katatawanan ay may kirot, may pagkalito, at higit sa lahat, may bigat na hindi niya kayang bitawan."Buhay pa kaya siya?" bulong ni Marga, halos hindi na niya naririnig ang sarili.Tumigil si Clinton sa paglalakad. Sandaling dumilim ang kanyang mga mata, bago siya tumingin kay Marga at marahang nagsalita."Guess why he wanted to study holography so badly, Marga. Bakit mo sa tingin na
Alam ni Cathy kung alin ang dapat unahin. Hindi siya isang babae na natutulala lang kapag may problema—alam niya kung kailan dapat humingi ng tulong, at kung kanino. Tumango siya, pilit na nilalabanan ang kaba, habang iniisip kung paano kakausapin si Brandon para sa tulong na kailangan nila.Samantala, sa lumang bulwagan ng mansyon, si Ferdinand Santillan ay naiwan mag-isa.Nakatayo siya sa gitna ng malawak na silid, tila isang kaluluwang nawawala sa sarili niyang mundo. Ang dating lakas at tikas ng kanyang katawan ay tila unti-unting inaanod ng panahon. Hindi na siya bata—mahigit limampung taon na siyang nabubuhay sa mundo—pero pinipilit pa rin niyang mapanatili ang kanyang sigla. Madalang siyang manigarilyo, at mas bihira pa siyang uminom, maliban na lamang kung may mga espesyal na okasyon.Kahit pa ganun, dala pa rin niya ang isang klaseng alindog na hindi basta-basta nabubura. Ang kanyang tindig ay matikas, ang kanyang anyo'y elegante pa rin, kahit na ang pilit na itinatagong pagod
Natigilan si Marga sa kinatatayuan niya matapos marinig ang mga salitang binitiwan ni Ferdinand. Ang buong paligid ay tila nagdilim; ang mga tunog ng mundo ay naglaho. Para siyang isang punong pinutol mula sa ugat, halos hindi na niya maihakbang ang kanyang mga paa.Tahimik na lumapit si Clinton sa kanya. Inilagay nito ang matatag at protektibong braso sa kanyang balikat, tila ba sinasalo ang bigat ng mundong biglang bumagsak kay Marga. Ang kanyang mga mata, na dati’y puno ng kumpiyansa, ay ngayon ay nagmistulang isang madilim na ulap—hindi mabasa, hindi mahulaan.Sa gitna ng bigat ng hangin, nanumbalik sa isipan ni Marga ang kwento ni Denn Corpuz—isang alamat sa loob at labas ng bansa. Kahit matagal na itong pumanaw, ang kanyang pangalan ay patuloy pa ring lumulutang, pinupuri, at minsan, binabalot ng misteryo sa mundo ng industriya.Noong panahong iyon, sa simula pa lamang ng pagsulong ng teknolohiya sa Pilipinas, si Denn Corpuz na ang nangahas na sumalungat sa agos. Siya ang unang n
Lubos nang naguguluhan si Ferdinand Santillan. Hindi niya inakala ang balitang narinig mula sa kanyang tauhan — ang mga damit ni Denn Corpuz, ang kanyang pinaka-kinamumuhiang alaala, ay dinala ni Cathy sa Bustamante Auction, nang wala man lamang abiso o pahintulot mula sa kanya.Malalaking hakbang ang ginawa niya papalapit kay Cathy, nanginginig ang mga kamay sa galit."Kinuha mo ang mga gamit ni Denn Corpuz nang hindi ko alam?" bulyaw niya, namumula ang mukha sa poot.Nagkrus ng braso si Cathy, nagmamatigas sa panlabas kahit sa loob ay bahagyang nanginginig. Hindi siya nagpakita ng takot; sa halip, ibinalik niya ang tingin kay Ferdinand na may hamon.“What’s the problem?” mataray niyang sagot. “You’re being so stingy with my pocket money, Dad. Can you blame me for trying to find my own resources?”Pilit na ngumisi si Cathy, isang ngiting punô ng pang-uuyam."You’re being scammed by Lazarus for a hundred million! And here you are, freaking out because I took a few old clothes from Denn
Nang makapasok sila sa loob ng bahay, hindi pa rin matanggal sa isipan ni Marga ang mga sinabi ni Clinton tungkol sa pagiging fiancée niya. Ang mga mata nito na puno ng kumpiyansa, ang boses na hindi nag-aalinlangan, nagpatuloy sa pag-echo sa kanyang isipan. Pero nagpatuloy siya sa paglalakad, para bang walang nangyari, at tinuya ang sariling isipan na nagsasabing may nararamdaman siya. Hindi. Hindi siya magpapadala sa mga iyon.Ang malamig na gabi ng Makati ay sumasalubong sa kanya. Nang pumasok sila sa bahay, ang malamlam na ilaw ng mga chandelier sa taas ng sala ay tila naglalabas ng mga anino mula sa nakaraan. Kumbaga, parang isang dula na paulit-ulit niyang pinapanood. Si Clinton, nakatayo pa rin sa tabi niya, na parang hindi siya alintana. Ang simpleng ngiti nito ay nagbigay ng kakaibang damdamin sa kanya. “Paano ako mapag-iiwanan sa paghahanap mo ng hustisya para sa aking fiancée?” Hindi niya inaasahan ang mga salitang iyon.Nang marinig niyang tinawag siyang fiancée, isang mata
Isang masaklap na buhay ang naranasan ni Hope, pero paano kaya mapapaganda ang mga bagay-bagay sa pamamagitan ng isang hiling?Hindi ba’t tuwid silang nakatayo at naglalakad nang matatag sa hangin at ulan?"I know you're just teasing me." Hindi tumingin si Marga sa lalaking nasa tabi niya, ang mga mata niya ay nakatuon sa impormasyon.Ngumiti si Clinton sa gilid ng kanyang labi, at ang tingin niya ay nasa kamay ni Marga. Binuklat niya ang ilang pahina at nakita ang mga pangalan ng ilang maliliit na pamilya na nakipag-ayos at nakipagtulungan kay Ferdinand Santillan.Malinaw sa mga malalaking pamilya ang kanilang katayuan at posisyon, at bibigyan nila ang kanilang mga anak ng pinakamagandang edukasyon. Kung hindi sila magiging mahuhusay sa ganoong kapaligiran, sayang lang ang pera. Pero kahit gaano pa sila ka-walang silbi, gagastos pa rin sila ng pera para ipadala ang mga ito sa ibang bansa para mag-aral, o mag-donate ng gusali sa bansa para mapagpatuloy ang pag-aaral ng kanilang mga an
Komportable ang pakikipag-ugnayan sa kanya. Parang ngayon.Biglang bumukas ang pinto ng opisina.“Mr. Minerva, tumawag ang board of directors para sa emergency meeting. Sabi nila kakausapin nila kayo… Ahem, sorry, Mr. Minerva, ituloy mo lang po. Ipagpapaliban ko na lang ang meeting.”Si Jason ang katulong ni Clinton. Dati, hindi isinasama ni Clinton ang sinuman pabalik sa opisina, kaya hindi na siya sanay kumatok sa pinto at basta na lang binubuksan ang pinto kapag may importanteng bagay.Ngayong araw na ito, nakalimutan kong humiling at sumama kay Clinton pabalik sa masayang mundo.Kailangan mong kumatok sa pinto sa susunod.Naiinis si Jason.Nang itulak ni Marga si Clinton, medyo mapula at namamaga ang labi niya.Tiningnan niya si Clinton at sabi, “Kasalanan mo ito.”Galit siya, pero nang halikan siya, nagliwanag ang kanyang mga mata, namumula ang pisngi, at mapula at namamaga ang labi niya. Mukhang nagtatampo siya nang may mapang-akit na tono, kaya gusto siyang supilin at saktan ng
“Para sa ating kaligtasan at kaligtasan ng iba, umupo ka nang maayos.” Tumingin si Marga sa unahan at seryosong nag-utos.Natigilan si Clinton.Sinulyapan siya ni Marga at tinaasan ang kilay.Nang magising si Clinton, napagtanto niyang inaasar siya ni Marga.Natawa siya nang hindi mapigilan, at hindi niya mapigilan ang ngiti sa labi niya.“Marga, maghanap muna tayo ng paradahan. Gusto kitang halikan.” Malalim at kaaya-aya ang boses ni Clinton. Habang nagsasalita, itinaas niya ang kwelyo niya para ipakita ang kanyang kaakit-akit na collarbone at sinadyang hawakan si Marga.Hindi napigilan ni Marga na hawakan ang kanyang noo, “Seryoso ka ba?” Nagbibiro lang siya.Tumingin si Clinton sa kanya, kinurba ang manipis niyang labi at tumawa, “May paradahan sa unahan, makararating tayo roon sa loob ng tatlong minuto, doon na lang tayo mag-park.”Sinunod niya ang mga alituntunin sa trapiko at alam niyang hindi dapat mag-aksaya ng oras sa gilid ng kalsada. Naalala rin niya na may paradahan malapi