CHAPTER 114: NOT THE SAME ANYMORE

"BUENOS días, my prettiest mama!"

Papungas-pungas na iminulat ni Blythe ang kaniyang namumugtong mga mata, sa halip na lungkot ang una niyang maramdaman ay tuwa ang sumalubong sa kaniyang puso dahil sa ngiting alay ng kaniyang anak sa kaniya. Umuklo ito palapit at matamis na halik ang regalo nito sa namumutlang pisngi ni Blythe.

Mabilis na gumuhit ang ngiti sa mga labi niya na kalaunan ay sinundan ng pamumuo ng panibagong butil ng luha. Habang pinagmamasdan niya ang mukha ng kaniyang anak ay dahan-dahang bumubuhos sa kaniyang memorya ang lahat ng nangyari kagabi... ang mga nakita niya habang nasa itaas sila ng puno ni Venedict at nagmamasid.

Zandro is with Claudia... of all people around this whole wide world, si Claudia na naman talaga?

Para bang hinihiwa na naman nang matatalas na balaraw ang puso niya, sinikap niyang pigilan ang kaniyang mga luha at ngumiti na lamang nang ilahad sa kaniya ni Dame ang tatlong piraso ng puting Tulips. Bumangon si Blythe para tanggapin iyon, inipit