Kabanata 46

Parang bumagal ang oras para sa dalaga ng makita niya ang sariling pangalan habang inaanod ng tubig ang ilaw kung saan nakasulat iyon, hindi siya sigurado kung kanino o sino ang may-ari ng kahilingang iyon. Kung sa lalake ba na kasama niya ngayon o sa lalaking katabi niya kanina.

“Ayos ka lang? bakit tumalala ka, hindi ka ba naging masaya o may nakalimutan ka na ilagay sa kahilingan mo?” usisa ng kasama nitong lalake, kanina pa kasi siya tahimik habang iniikot nila ang mga tindahan sa gilid ng ilog.

Umiling naman ito,”Wala naman, medyo nakararamdam lang ako ng antok dala ng medyo malamig na hangin dito sa labas.”Pagsisinungling niya.

“Gusto mo na ba na umuwi? Pwede namang ihatid na kita, medyo nakakapagod din ang makipagsiksikan at maglakad.” Suhento naman ng binata ngunit umiling lang ang dalaga.

Pagkatapos noon ay wala ng nagsalita muli sa kanilang dalawa, hindi alam ni Maria