Chartlotte Tumigil kami sa tapat ng isang mataas at marangyang building. Ito na siguro iyon dito na siguro ang condo niya. Sinilip ko ang pangalan. ‘ACM Residences.’ Sa baba commercial. Mayroong mga tindahan ng damit. Mayroon din convenience store, pharmacy at ATM machine. Maraming sasakyan naka park. Iba siguro sa customer at iba naman sa mga may-ari ng condo. Marami kasi akong nakikita. Pero pumasok pa kami sa basement. At saka lang tumigil kotse ni Alexaiver ngunit hindi pa siya maayos naka park. Mayroon pa akong nakikita na tatlong sasakayan. Kanino kaya iyon. Marunong akong tumingin hindi basta-basta ang sasakyan na nakikita ko lalo na iyong parang van. Pagbaba ni Alexaiver. Bumaba na rin ako. Inantay ko lang siya kasi gamit ko nasa passenger seat ayaw ko naman buksan kotse niya ng walang pahintulot galing sa kaniya. Tinaasan niya ako ng kilay. Parang hindi niya naalala ang gamit ko. May lumapit na naka uniform na g'wardiya. Binigay ni Alexaiver dito ang susi. Hindi pa k
Chartlotte Kanina pa ako pabalik balik ng lakad sa buong bahay dahil ano mang oras darating na si Alexaiver. Nakahanda na ang gamit ko. Isang backpack lang naman at ang shoulder bag dala ko. Tumingin ako sa suot kong mumurahin na relo. Ten minutes na lang alas-singko na ng hapon. Napabuga ako ng hangin sa bibig ko. Sabi ko kay Alexaiver. H’wag niya na ako puntahan dito at magsabi pagnakarating na siya sa labasan ako na ang pupunta. Speaking. Nag-text na si Alexaiver nasa labas na raw siya. Isa pa sulyap sa buong bahay namin malungkot akong napayuko. Uminit ang aking mata. Ano ba Chartlotte para naman niyan hindi ka uuwi kung iiyak ka pa. Alexavier: paki bilisan ma-traffic ngayon kung magtatagal ka r’yan aabutin tayo. Nagmamadali akong lumabas. Inayos ko pagkalock ng bahay namin. Pero dadaan muna ako sa bahay nila Prince kasi ang duplicate ng bahay ibibilin ko sa kaniya. Nadaanan ko ilan tambay sa kalsada. “Oi Lotte, mukhang matagal raket mo dami mong dalang gamit,” “Medyo
Chartlotte Nakaalis na si Alexaiver pero hindi pa rin ako makapaniwala sa pabigla bigla nitong desisyon. Nakakatakot lang ang ganito lalo na’t hindi naman namin kilala ang isa't isa. Nakiramdam ako kay Inay kung may itatanong siya sa ‘kin. Nanatili lang naman siyang kalmado. Sabi naman ni dok Falmer. Maganda ang response ng katawan ni Inay. Possible raw hindi siya aabutin ng one month dito sa ospital pwede na siya ilabas. Pagdating ng alas-dos ng hapon. Natulog si Inay. Ako naman hindi matutuloy umuwi ngayon dahil bukas pa ako magsisimula ng trabaho kay Alexaiver. Mabuti rin sinaniban ng kabaitan si Alexaiver. Bukas pa raw kapag dumating ang private nurse ni Inay. Pero itutuloy ko pa rin ang pagbabantay ngayon sa gabi. Kukuha ako pa rin ako ng isa pa kapalitan ni aling Pilapil. Kapag lumabas si nanay. Wala na rin private nurse ngunit ang magbabantay kay Inay kukunin ko pa rin sila para may kasama rin si Inay sa bahay. Nilabas ko ang phone ko upang mag-text sa ate Hilda. Ako:
Chartlotte Parang naging maliit ang espasyo ng buong k'warto ni Inay dahil sa pagdating ni Alexaiver. Alam ko naguguluhan ang Nanay ko sa biglang pagsugod nito. Malamang 'yan. Sino ba hindi? E, ngayon lang nakita si Alexaiver. Patunay ang titig ni Inay nangingilatis kay Alexaiver. Ako naman sobrang kinabahan baka kung anong masabi niya sa Nanay ko I swear babayagan ko siya kapag ginawa niya iyon. Kilala kaya siya ni Inay? Sa sexy Meg salon. Laging open ang TV nila. Kung kilala siya ni Inay kanina pa siya tinawag sa pangalan o ayaw lang ni Inay sabihin ngayon nag-aantay na ako ang magsabi sa kaniya. Pero alam ni Inay boss ko gumastos sa operasyon niya. Dahil inulan niya ako ng tanong nasukol ako. Nagtapat nalang sa parte lang na magiging boss ko siya kaya sinagot ang gastos. Naniwala naman siguro si Inay dahil wala ng maraming tanong ngunit saglit nanahimik at ang ngiti niya sa akin humingi ng pasensya dahil nagkasakit siya. Pero paano nga Chartlotte wala ka rin sinabi alam mo
Chartlotte “Alexavier, wait!” mariin kong ipinikit ang aking mata ang lakas din ng kalabog ng dibdib ko. Sana mapagbibigyan ako sa aking hihilingin. “Chartlotte, what is that?” banas ang boses. Hindi pala agad akong nakapagsalita ano ba naman ‘to. “A-Alexaivier….ahmm p'wede bang humingi pa ulit ng two days na palugit? Please ayaw ko iwanan ang Inay sa hospital gayong bagong opera lang siya.” Narinig ko ang marahas niyang paghinga sa kabilang linya. Humigpit ang hawak ko sa phone ko animo doon ako humuhugot ng lakas at pag-asa na papayag siya. “Panibagong alibi?” tila napilitan akong sagutin.. Napalunok ako. Sino ba naman ako para maniwala siya. Oo nga pala iba ang pagkakakila niya kaya iyon ang isasagot ni Alexaiver. “Nagsasabi ako ng totoo. Kaya ako pumayag sa kasunduan natin dahil kailangan ng Inay ng malaking pera.” “Damn! Saan ang hospital na ‘yan Chartlotte?” “Sa Makati Med—” bastos pinutol na agad ang tawag nito. Bumuntonghininga ako binalik sa bulsa ng pants k
Chartlotte “Bayot, hindi mo ako naiintindihan. Inalok niya ako kahit magkano bibigyan niya ako ng pera pero may kondisyon na ibinigay.” “Ano?” Humugot ako ng hangin para magpakalma. Tama bang ibahagi ko kay Prince, ang pag-uusap namin ni Alexaiver? Pero baka mabuang naman ako sa kakaisip kung wala man lang ako mapagsabihan. Noon hindi pa naospital si Inay. Wala akong nililihim dito. Ngayon iba na. Ayaw kong magsabi sa Inay ko baka lalong lumala ang sakit niya. Lalong ayaw ko ma-guilty si Inay rito sa gagawin ko ay para sa kaniya. “Kahit magkano bibigyan n'ya ako ng pera. Ngunit sa kaniya na ako maninirahan. Bayot may isa pa siyang kondisyon. Ako na ang magiging assistant at sekrtaya niya. Ang hirap noon bawat lakad niya kasama ako.” “Ay bet ko iyan Inday Chartlotte. Sana ako na lang,” sagot ni Prince. “Hays seryoso ako bakla ha? Alam mo na parang nakakaano. S'yempre may jugjugan mangyayari kasi magiging live-in partner kami. Kaibahan lang ayaw niya ipaalam sa iba. Secret n