Baby Daddy
Kairos Gregor Rouvin Vejar's
I found myself walking away from the hospital. I don't know where to go. I couldn't get Cachi's image out of my head. I couldn't seem to forget the amount of pain she has in her eyes. I really did screw up our friendship. I should've listened to Amalthea. She knows things and she told me not to say anything to Cachi if I am still gonna marry Mariake the day after. But I couldn't keep it to myself anymore...
I just...
I really can't.
I sighed.
I kept on walking until I found myself in front of the school where Cachi's son was. Naisip kong puntahan iyong bata. I dunno why, maybe because I am feeling guilty. I really wanna punch the father of the kids for letting them experience this. Ody, he's a bad father. Hindi niya dapat pinababayaan ang mga bata. The other one was too weak. He should've known better. Sa tingin ko, hindi rin alam nila Uncle Hermes ang tungkol sa mga bata.
He's just an asshole. Mas matindi pa siya kay Yael. At least Yael had the decency to tell the world about his children. Walo iyon pero lahat iyon, ipinakilala niya sa mundo. I wouldn't let my children experience that.
I stood near the bench and waited for the bell to ring. Hindi naman nagtagal iyon. They all went out after the bell rang. Nagtatakbuhan iyong mga bata. I was looking for that particular weakling – a boy with a sad expression on his face that has a Captain America back pack.
I saw him. He was talking to another boy. Lumapit ako sa kanila.
"Give this to Rom. We all miss him here and we all want to play with him."
"I will. Thanks, Thomas!"
"Hey." I called him. He looked at me.
"You're the stranger at our door."
"I am." Lumuhod ako sa harapan niya. "My name is Kairos. You can call me Kairos if you want to."
"You're oldew than me so I should call you Mr. Kairos, calling you by youw name will be diswespectful." Nagulat ako sa isinagot niya sa akin at mas lalo akong nagulat nang magmano siya sa akin. The boy smiled at me.
"Is your Mommy picking you up?"
"Yes. She will be. But she told Mrs. Sawyer that she'll be a little late so I can still play in the sand box." Tinuro niya iyong sand box sa playground. Natawa ako. Bigla kong naalala iyong pamangkin ko kay Apollo. Si Eli.
"Alright. But I think ice cream is more appealing than the sand box, what do you think?"
"Are you Mommy's friend?" He asked me. I smiled.
"Yes. I am. I am not a stranger. I am Mommy's best friend." Mukhang hindi naniniwala iyong bata kaya inilabas ko iyong phone ko. Ipinakita ko sa kanya ang picture naming dalawa ni Cachi.
"Oh! That's my Mommy!"
"I told you we're friends. Now, let's go." I took his hand.
"Okay. But can you please hold my lunch box? I'm just gonna put the drawing for Rom inside my bag. I don't want it to get dirty. He'll be happy to know that Thomas and Cindy and Sunny misses him. They're our friends, you see, Mr. Kairos." The boy smiled at me again.
"I know." I took his lunch box and I watched him as he carefully folds the paper and he put it inside his bag. After that, he took my hand.
"Let's go to Cindy's. That Mommy's favorite Ice Cream shop!"
I don't know why but my heart leaped. Napatitig ako sa bata. Ngayon ko lang siya natitigan ng malapitan. Bwisit kasi ako s akanya dahil Tatay niya si Ody but then, I really had to look at him now.
He had curly hair – like Alejandros and mine when we were kids. He had almond eyes like Pan's and Dione's. I shook my head. Kung ano – anong naiisip ko.
"There's Cindy's!" He yelled. Tumawid lang kaming dalawa at pumasok sa loob ng ice cream shop. Naupo kaagad siya doon sa may window. He ordered already. "Can I have a cherry chocolate Sunday please? And some of the peanut butter waffles, please?"
"Alright, Kid. How about you, Mr. What do you want?" The waitress asked me.
"Just a bottle of water, and some black coffee please. Thank you."
I started at the kid again. I sighed.
"What happened to your twin?" I asked.
"He has cancer. Mommy said that he's gonna be alright tomorrow because it's his operation. I hate it when he goes under memo thewapy because he's too weak to even talk or play with me. I just want him safe. He pwomised me that we will play football together when we grow up!" He smiled at me again. Bungi siya. Wala siyang isang front teeth. Habang nakatitig ako sa kanya ay para bang may humaplos na kung ano sa puso ko.
"Here's your order kiddo!" The waitress gave him his order tapos ay ibinigay rin ang sa akin. He started eating the ice cream. Isinawsaw niya pa iyong piraso ng waffle niya doon sa ice cream niya.
I smiled. I remember doing that when I was a kid. Palagi kong isinasawsaw iyong tinapay sa ice cream. Kaya ang palaging pasalubong ni Papa sa amin ni Amal noon ay Ice cream saka pan de coco.
"This is delicious! Thank you, Mr. Kairos! Ever since Rom got sick, Mommy and I seldom eat here. She's always sad but whenever she sees me looking at her, she smiles and acts as if everything is just okay. Mommy's kind of a liar. But she's a good liar. She doesn't want me to worry."
"Mommy is a kind person." Dahan-dahang nawawala ang inis ko sa batang ito. He's a great kid. He's talkative. Bata pa siya pero may sense na ang sinasabi niya. I sipped my coffee and stared at him more.
He keeps on eating. Habang nakatitig ako sa kanya ay may naaalala talaga ako. And there's that nagging feeling in my chest. Hindi ko namalayang naubos na niya iyong kinakain niya. Ako pa nga iyong nagpunas ng dumi sa mukha niya.
"Thank you so much, Mr. Kairos. Now where's my Mommy... Maybe she is looking for me. Can we go back to the school now?" He asked.
"Alright." Inalalayan ko siya. This time, kinuha ko na ang bag niya at saka hawak ko ang kamay niya habang patawid kaming dalawa.
"Oh there's our car!"
Tumakbo siya papunta sa sasakyan nila.
"She's not here. Where is she?"
Nagpunta siya sa playground pero wala rin si Cachi roon.
"Where's Mommy?"
"Rem!"
Nakita kong palabras siya sa main building at humahangos. Umiiyak siya. Nang makalapit sa anak niya ay saka niya ito niyakap nang napakahigpit.
"Where have you been! You scared me!" She was frantic. Napatingin siya sa akin. Napabuntong – hininga siya.
"I just took him to---" Sinampal niya ako.
"I told you to stay the fucking away from me and my kids! Hindi mob a maintindihan iyon, Kairos?! Ayoko na! Ayoko sa'yo! Ayoko! Hindi kita kailangan! Kaya parang awa mo na, umalis ka na! Umalis ka na!"
Pinaghahampas niya ako. Sinasalag ko ang mga kamay niya hanggang sa bigla na lang siyang tumigil. Naalarma ako.
I know that look. Agad kong pinagsiklop ang mga kamay niya. Inalalayan ko siya bago pa man din siya bumagsak sa lupa. I held her hands tightly. Nawala ang mga itim ng mata ni Catherine.
"Damn, girl! Why do you always do this?"
Napaupo ako. She is in my lap. Napansin kong umiiyak na si Rem.
"Mommy!" He's scared. Parang ako lang noong unang beses siyang inatake sa harapan ko.
"Stay with me, Cachi. Be, stay with me" I was whispering. Hinahaplos ko ang mukha niya. I looked at Rem. "Hey, hey..." I called him. "Rem, look at me, look at me, boy, look at me."
He has tears in his eyes.
"You know how to count right? Count from one to sixty. I promise you even before you reach sixty, mommy will stop shivering."
Umiiyak na siya. "Promise?"
"Yes. Promise. Count now."
"One... Two..." Humikbi siya. "Three... Four...
"Be, you can stop now. Your son is here... Cachi..."
"Twenty... She's not stopping!"
Suddenly, her hand fell. I took a deep breath. Pinulsuhan ko siya. I am counting her heartbeat, normal naman iyon. Hinang-hina lang talaga siya. Binuhat ko siya at isinakay sa kotse. Nakuha ko sa bulsa ng coat niya ang susi ng sasakyan. Isinakay ko si Rem sa tabi ng Mommy niya.
I took her home. Buhat ko pa rin siya hanggang sa makarating kami sa bahay niya. I asked Rem to open the door and I asked him where about her mother's room.
Inihiga ko siya nang patagilid. Nasa likuran niya ako. She is half awake now but she's having a hard time breathing. Ipinasok ko sa bibig niya iyong daliri ko para masiguro na walang laman iyong kahit na ano – namuong laway o vomit. It's cleared. Kahit paano ay nakampante ako. Binuksan ko iyong tatlong butones ng blouse niya and the I unclasped her bra.
"Breathe, be, breathe."
Rem was near the door, still crying. Hinintay ko lang na maging okay si Catherine bago ko siya binitiwan at saka ko nilapitan iyong bata.
"Is Mommy gonna die? Am I going to be left alone?"
"You're not going to be left alone, Rem. Mommy just had an episode. She's going to be okay." I kissed the top of his head. "Now, I have to go but let's call your dad first so you have someone here with you."
Lalo siyang napaiyak.
"It's just that... Mr. Kairos... I don't know who my dad is... Mommy refuses to say his name because she said that he's in Mars. Mommy said that Daddy is an alien."
"What?"
Hindi ba't si Ody ang tatay nila?
"How about Mr. Ody?" Nagtatakang tanong ko. He shook his head.
"He's not our Daddy. He's just Mommy's friend."
"Then who's your father?" Napatiim ang mga bagang ko. Pagkatapos kong itanong iyon sa bata ay bumukas ang pinto ng apartment nila Cachi at mula roon, nakita ko si Alejandros na papasok na may dalang batang babae, kasunod niya si Elisha.
Napatayo ako. Hindi pa ako nakikita ng kapatid ko. Galit ang ekspresyon ng mukha niya. But then, he looked at my direction.
His eyes widened.
"O to the M to G! What are you doing here, Kairos?!"
The Legend of the AlienCatherine Fe Cinco'sFebruary 17, 2003Nakangiti ako habang nakatingin sa cake na dala ko. Excited akong ibigay ito kay Kairos. Birthday niya kasi noong February 4 pero hindi ko siya napuntahan kasi nasa duty ako noon saka umuwi ako noong Qatar noong Feb 5 at Feb 10 na ako bumalik. Masyado naman siyang busy noong Feb 11 – hanggang kahapon kaya ngayon lang niya ako napagbigyan.Kairos Vejar is a very busy man. Sa batang edad niya kasi president na siya ng sarili niyang kompanya. Dalawang taon na kaming makaibigan pero kahit ganoon hindi ko pa rin siya gets. Para kasing wirdo siya. Lahat sa kanya dapat by schedule pati nga itong pakikipagkita niya sa akin by schedule din.I smiled when I saw him entering our favorite coffee shop. Wala siyang dalang kahit ano. Iyong mga nauna naming meet ups kasi kundi niya sakama iyong secretary niya, may body guard siya o kaya man si Dione – iyong bunso niyang kapatid na naging kaibigan ko na rin.I waved at him. Hindi siya masy
The GeminisCachi'sMarch 23, 2003"Good morning, Miss Cinco."It's eleven in the morning and I just got out from an eight-hour shift. Nag-text lang si Kairos sa akin na susunduin daw niya ako pagkatapos ng duty ko. Nagreply lang ako ng K. Alam naman na niya kung anong ibig sabihin noon. Ang busy ko naman kasi kanina. Ang daming tao tapos umaga pa lang may namatay na. Grabedad!Agad akong inabutan ni Kairos ng Hot Chocolate galing sa paborito kong bubuyog. Binuksan naman kaagad niya iyong pinto ng kotse para makasakay na ako. Sumunod siya. I smiled at Kuya Marvin."Good morning, Kuya Marvin. Saan po tayo pupunta?""Sa CLPH daw, Miss Cinco."Tumingin ako kay Kairos. Naka-coat and tie siya na kulay gray. Ayos na ayos iyong buhok niya. Ngumisi ako. Ginulo ko iyon."Catherine, did that make you mature?" Kunot noong tanong niya. I made a face. Ang sungit. "Drink your chocolate. Take a nap. It's gonna be a long drive.""Ano bang gagawin natin sa CLPH?" I asked him. May binabasa siyang mga p
What do you want?Kairos Gregor Rouvin Vejar’s“Hey!”I smiled when I saw Rem and Rom together inside the hospital suite. This is the first time I ever saw them together and it warmed my heart. Rem was sitting on Rom’s bed. He was holding a pen and a paper.“Hello, Mr. Kairos.” Rem smiled at me. “I am dwawing Rom and I in Disneyland.” Ipinakita niya sa akin ang drawing niya na nakasakay silang dalawa ng kakambal niya sa train. “Rom, did I tell you alweady that Mr. Kairos hewe is taking us to Disney so you bettew get well soon ‘cause it’s goona be fun!” He excitedly told his brother. Ngumiti naman si Rom. Kahit paano ay may pagbabago na sa hitsura niya. Nagkakakulay na ang pisngi niya. The doctor said that his body is adapting well to his new bone marrow and that made me feel relief.“Weally?” Rom asked. He, then looked at me. “Thank you, Mr.Kaiwos. Wait, Rem, he said that he’s an alien.”“For weal?! Maybe he knows Dad!” Nagtingingan silang magkapatid. Lumuhod pa si Rem sa kama ni Rom
Five wordsKairos Gregor Rouvin Vejar's"What else do you like?"The supposed to be two day visit in Seattle became a whole month. Pauwi-uwi naman ako sa Pilipinas pero tuwing Biyernes ay bumabalik ako at umuuwi ulit kapag Lunes ng gabi. Isang buwan nang ganoon ang sitwasyon ko. I didn't know that time flies so fast. I am enjoying my time with the twins even though we're always inside the four walls of Rom's hospital suite. Si Catherine Fe, hindi niya nakakalimutang ipakita sa akin na hindi niya ako gusto but I guess, she's just letting me dahil nahihiya siya kay Alejandros. Tang ina, bandang huli naging utang na loob ko pa kay Alele na nakakalapit ako sa mga anak ko."C'mon, tell me what else do you like?" Nakangiti ako habang nakatingin kay Rom at Rem. Ako ang sumundo kay Rem kanina sa school, buti nga tinawagan ako ni Alejandros para sabihin na sunduin ko si Rem sa school, naririnig ko sa background na umaalma si Cachi pero wala siyang magagawa dahil may event siya ngayon at kailan
HiddenOCTOBER 17, 2004Catherine Fe Cinco'sMedyo kabado ako. This is my first ever event. Hindi ko alam at hanggang ngayon ay para bang nananaginip pa rin ako dahil nakakuha ako ng first client ko. Isang engagement party at talagang ibinigay ko ang lahat para maging successful itong event na ito. I am at the sides, looking at the couple, how I wish na ay ka-couple rin ako pero... wala talaga, hindi pa siguro time.Naroon na sa moment na iyong mag – fiancé, they were looking at their old photographs nila. The girl was crying. Ako naman napapangiti ako. I hope one day, makaranas ako ng ganito. Wala namang babaeng hindi gugustuhin na makasal diba...One day, I want my own engagement party, my own wedding, kids... maybe three boys, two girls, or twins, or whatever basta healthy sila. Tapos a house, where my kids can play and ride bikes. I want a normal but a happy life, iyong magkakasama kaming lahat. Napangisi ako, tumatanda na talaga ako kaya siguro kung ano-ano nang naiisip ko.Kumaw
All outNovember 07, 2004Catherine Fe'sNagulat ako dahil pag-uwi ko sa unit ko ay naroon na si Kairos. Nakaupo sa couch ko at nanonood ng tv habang nagkakape. Mukhang hindi niya ako napansin.Ginabi ako ng uwi kasi nag-grocery ako, isa pa, kasama ko si Luis. Ipinakilala niya ako kay Mr. Limuel Arandia. Iyong Tatay niya. Nagulat lang din nga ako. Akala ko kakain lang kami sa loob ng mall, iyon pala naroon na si Papa niya saka iyong kapatid niyang college pa lang, si Louie. Dalawa lang silang makapatid tapos parehong lalaki pa.Napasarap iyong kwentuhan namin. Kaya iyong ice cream na binili ko natunaw siya pero pinalitan naman ni Luis pagkatapos, hinatid niya ako dito sa bahay. Nakatingin lang ako kay Kairos. Hanggang sa dahan-dahan siyang lumingon sa akin. Ngumiti naman ako na para bang nagpapa-picture sabay may peace sign pa."Saan ka galing?" He asked me. Tumingin pa siya sa relo niya. Nine pa lang kaya. "Uwi ba ito ng matinong babae?" Kalmado naman ang pagtatanong niya kaya lang m
ExplosionMariake Rojas - Vejar"You're married to her!"Hinampas ko ang balikat niya."You're married to her?! How dare you! How dare you do this to me!"Gigil na gigil na ako kay Kairos. Hiyang - hiya na ako sa mga magulang niya pero hindi ko naman mapigilan ang sarili ko. Kahit hindi ko lubusang maisip kung paano at saan niya pinasakalan si Cachi - siguro sa Vegas, I don't know! Hindi ko na alam! My mind can't think straight. I know that I have to be rational. I don't have to lose my shit but damn it! I am losing it by the second."You married her! Hanggang kalian mo ba ako sasaktan?! Ano pa bang kulang?!""In my defense, I didn't know that we were married. I only found out weeks ago."Lalo akong naguluhan. Anong ibig niyang sabihin? Natigilan ako and then it hit me."You were married to her first..." It was the biggest blow of my life. My tears couldn't stop falling.What does that make my children?Hinampas ko siya sa balikat. Kinalmot ko siya. Walang gustong pumigil sa akin. Iya
SapinsapinKairos Vejar'sI put Cachi to bed. Gising pa rin siya at nagagagalaw habang nakahiga sa kama. Naroon iyong sipain niya ako. Suntukin niya ako sa balikat, kagatin niya ako sa braso tapos paulit – ulit niya akong tinatanong kung bakit hindi ko siya nagawang ipaglaban.She sat up and kicked my shins. Napaupo ako sa sahig at nanlalaki ang mga matang tumingin sa kanya."Duwag ka! Wala kang balls! Puro ka burat! Walang hiya ka! Minahal kita! Ibinigay ko sa'yo ang sarili ko! I loved you pero hindi mo ako nagawang ipaglaban!" Nakatayo siya sa gitna nang kama. Napatingin ako sa pintuan at doon nakita kong nakatayo si Elisha at si Alba. Her eyes were questioning me again – magkamata sila ni Ada, may tingin rin siyang katulad ng kay Danielle na para bang nanghuhusga."Bakit hindi ka sumagot?!" Sigaw ni Cachi sa akin. Pinagbabato niya ako ng unan. I rose. Hinawakan ko siya sa magkabilang braso."Kung magsalita ka parang ikaw lang ang nagmahal sa ating dalawa. Minahal rin kita. Mahal ki