“Maraming salamat sa paghatid kay Rea pauwi.” Sabi ng nanay ni Rea habang umiiyak pagkatapos marinig ang kwento ni Edwin kung paano nawalan ng malay si Rea sa bahay nila.Napalunok lang si Ana at hindi alam ang gagawin nang makita niyang umiiyak ang nanay ng nanay ni Lorita. Malungkot ba ito o natutuwa? Hindi maintindihan ni Ana ang nararamdaman nito.Kung nag-aalala ito sa anak, hindi ba dapat dalhin na lang nila si Rea sa ospital? Bakit umiiyak lang ito na parang normal lang ang nangyari kay Rea?“Matagal nang nahihirapan si Rea. Gusto niyang makita si Lorita pero nahihiya at natatakot siya dahil baka maalaala niyo ang sakit noon. Ako ang nagsabi sa kanya na pumunta at maging matapang dahil anak niya si Lorita at dapat niyang gampanan ang tungkulin niya bilang ina kahit na huli na dahil nagkamali siya.” Malungkot na sabi ng nanay ni Rea.Hindi pa rin makasagot si Ana. Kung sasabihin niya ang totoo, hindi niya alam kung bakit wala siyang pakialam sa nanay ni Rea, hindi gay
Malamig na tinitigan ni Edwin si Rea.Pero hindi iyon pinansin ni Rea, parang hindi niya nakita ang pagkadismaya at pagkailang ni Edwin.Sa totoo lang, nagulat si Edwin sa pagbabalik ng tunay na ina ng anak niya. May kakaiba talaga at may pakay ang dating asawa niya na matagal nang nawala na parang nilamon ng lupa. Kahit hinala lang iyon ni Edwin, naniniwala siyang tama siya. Hindi naman niya hinanap ang dating asawa niya at kung ano ang buhay nito. Nasaktan lang siya sa ginawa ng dating asawa niya kaya hindi na niya ito pinansin.“Nasaan si Lorita?” Tanong ni Rea dahil hindi siya kinausap ni Edwin at ni Ana.Tahimik lang si Ana at naiilang dahil hindi niya alam ang sasabihin sa dating asawa ng asawa niya na nasa tapat niya. Marami siyang gustong sabihin sa ina ni Lorita gaya ng mga ugali nito, mga paboritong pagkain, at iba pang gusto nito dahil sigurado siyang mamimiss ng ina ang anak niya dahil matagal na silang hindi nagkita. Pero dahil nandyan si Edwin, hindi niya ma
“Kamakailan lang po akong nagpakasal kay Edwin.” Iyan ang sagot ni Ana sa tanong ni Rea.Ayaw talaga ni Ana sabihin kung sino siya dahil sa ilang bagay. Pero kung hindi siya magsasabi ng totoo at magpapanggap na nahihiya siya sa ibang tao, hindi niya matatanggap ang pangalawang pagtataksil pagkatapos ng ginawa ng dating asawa niya.Ngayon, alam ni Ana na ang isang matatag na pamilya ay kailangan ng pagsisikap ng mag-asawa, kaya gagawin niya ang lahat, ang iba ay iaasa na lang niya sa asawa at sa Diyos.Tumahimik si Rea. Kahit hindi halata sa ekspresyon niya, mukhang hindi siya mapakali sa sagot na narinig niya.“Narinig ko, madalas magpasaway ang anak ko at palipat-lipat ang yaya dahil hindi kinakaya ang ugali nito. Mukhang na-tame mo ang anak ko, ano?” Tanong ni Rea.Pinilit ni Ana na ngumiti. Paano niya sasagutin iyon? Naguguluhan si Ana, alam ni Rea ang masamang ugali ng anak niya, alam niya na palipat-lipat ang yaya ni Lorita, pero bakit nagtatago pa rin siya at h
“Naku!” Inis na sabi ni Edwin.Ikawalong beses na ito na sina Lorita at Nathan ang nagpalitan ng tawag kina Edwin at Ana. Sobrang nag-aalala sila kay Ana dahil ayaw nilang makagat ulit ang ina nila ng malaking lamok hanggang sa mamula ulit ang leeg nito.Nanahimik lang si Ana at hindi mapakali habang nakikita ang pagka-frustrate at inis ng asawa niya. Wala naman silang damit, gagawin na nila ang ritwal ng mag-asawa sa kanilang unang gabi, pero simula nang makapasok sila sa kwarto hanggang sa mahubad nila ang mga damit nila, limang beses na siyang tinawagan ni Lorita, at tatlong beses naman si Nathan. Muli, tinawagan ulit ni Lorita si Edwin para kamustahin si Ana.Tumayo si Ana, mukhang hindi magandang gabi para sa kanila. Malinaw naman, lalong mag-aalala ang dalawang anak niya kapag wala siya sa tabi ng ina nila. Ang plano ng ina ni Edwin na dalhin ang dalawang anak para payagan ang anak at manugang na gawin ang gusto nila ay talagang nabigo.“I-off na lang natin ang mga
Mahigpit na niyakap ni Damien ang asawa niya. Para sa bahaging tungkol sa tunay na ama ng asawa niya, hindi niya iyon pinag-usapan dahil sa tingin niya ay wala na ang tunay na ama ng asawa niya at wala na itong kinalaman sa asawa niya, lalo na ang paggawa ng napakalaking sugat. Alam ni Damien kung gaano kasakit ang iwanan ng ama, pero ang hindi niya maintindihan ay kung paano nagawa ng isang ama na magdulot ng napakalaking sugat sa isang batang babae na siyang dahilan ng paglaki nito na puno ng sakit.Marahan na hinaplos ni Damien ang likod ni Bellerien, hinayaan niyang umiyak ang asawa niya sa mga bisig niya hanggang sa medyo gumaan ang loob nito at tumigil na sa pag-iyak.Pagkaraan ng ilang sandali, nagpasya si Damien na iuwi na ang anak at asawa niya. Hindi niya kayang hayaang manatili ang asawa niya sa opisina niya na sobrang stressed at malungkot. Pag-aaliwin ni Damien ang asawa at bibigyan ng lakas sa pamamagitan ng mga salita at kilos para lumakas pa ito."Pupuntahan k
"Belle, pwede bang maging mas malapit tayo simula ngayon?" Tanong ni Ginoong Bram na nakatingin kay Bellerien na parang nagmamakaawa.Inis na ngumiti si Bellerien. Tinignan ulit niya si Ginoong Bram na parang nang-iinsulto ang mga mata dahil sa sinabi nito sa kanya. Bakit? Bakit ngayon lang nagkaroon ng ganitong isipan ang ama niya? Saan ba ang ama niya noon? Nasaan ang ama niya nang napilitan siyang uminom ng tubig sa kanal? Nasaan ang ama niya nang binugbog siya ng mga tito at tita niya? Nasaan ang ama niya nang nagugutom siya at napilitang kumain ng mga itinatapon ng iba sa basurahan? Nasaan ang ama niya nang binubully siya ng mga kaklase niya dahil sa maruming damit na galing kay Leora? Nasaan ang ama niya nang umiiyak siya dahil sa sakit? Nasaan ang ama niya sa tuwing nilalagnat siya dahil sa pagtitinda ng inumin sa tabi ng kalsada at nararanasan ang init at ulan? Nasaan ang ama niya nang kailangan niyang maglakad papuntang paaralan na butas-butas na ang sapatos kaya