LOGINKagat kagat ang kuko, habang nag paikot ikot si Vivian sa hagdan. Inaantay nito si Señorita Katerina upang magpaalam. Kanina pa hindi mapakali si Vivian sa kakaisip kung papayagan ba siya ni Señorita. Wala ring kasiguraduhan kung magpapaalam siya ka Atticus. Bukod kasi sa bipolar ito ay, mahirap rin itong kausapin nitong nakaraang araw.
Ilang araw na ang lumipas mula nung mapangakuan niya ang kanyang pinsan na si Eric. Ilang araw na rin itong naghihintay ng balita mula sa kanya. Sa kabilang banda naman, hindi niya matyempuhan ang señorito dahil sa pagiging mailap nito. Ni hindi nga siya kayang pag buksan ng pinto tuwing dadalhan niya ng almusal ito... Napayuko si Vivian ng bumukas ang pinto sa kwarto nila Señorita Katerina at Don Claudio. “M-magandang umaga po... ” bati ng dalaga. Pinaglalaruan niya ang mga daliri. Mabilis rin ang tibok ng kanyang puso dahil sa kaba. “Vivian... ” tila nag-aalalang saad ng ginang at pinag-saSunod sunod na nabilaukan si Vivian dahil hindi niya mapigilan ang pagtawa kay Atticus. Magmula kasi kanina ay nag paikot ikot at nag pabalik balik si Atticus. Madalas niya ring sabunutan ang sarili, mapadaing ng mahina at tila kinakausap ang sarili.Halos panonood nalang ang ginawa ni Vivian habang inuubos ang pagkaing hinanda sa kaniya ni Atticus. Tinabihan niya naman ito ng kalahati.“Señorito! ” sigaw ni Vivian. Todo pigil siya ng tawa habang tinatawag ang kaniyang alaga. Hindi narin siya mapakali sa kaniyang puwesto kaya siya na ang lumapit sa binata.“Señorito, hindi kaba kakain? ” masuyong tanong niya dito. Nag puppy eyes PA siya upang hindi talaga siya tanggihan ng binata. Mabilis na umiwas ng tingin si Atticus at sinapo ang mukha. Napansin din nito ang pamumula ng tenga ni binata kaya medyo nag aalala siya.Mabilis pa sa alas Kwatrong dumapo ang kamay ni Vivian sa noo ni Atticus. Medyo tumingkayad pa ito sapagkat hindi niya abot ang binata.“Parang hindi ata Normal ang temper
It was nearly dawn when Vivian woke up from the sound of the flowing water. She could barely see it from the tinted windows inside the car, but, yet, she knows she's in the forest.There are a lot of trees outside. The cold breeze coming from the slightly opened windows.Kinusot ng dalaga ang kaniyang mata at naupo. Nasa isang masukal na gubat sila ngayon. Humiga siya ng malalim at naglibot naman ng tingin sa sasakyan. Nakatakip sa katawan niya ang Suit ni Atticus ngunit wala rin naman ito sa loob. Siguro iniligay ni Atticus yun bago lumabas upang hindi siya kalamigan sa loob. Marahang tinanggal ni Vivian ang Suit at tinupi 'yon bago siya lumabas ng sasakyan. Pilit inaaninag ni Vivian ang madilim na gubat. Kahit papaano naman ay may mga nakikita siya. Inayos niya pa ang suot niyang gown bago humakbang. Takot man at kinakabahan ay tahimik parin siyang humakbang sa nakita nitong liwanag sa di kalayuan. Sa tingin nito ay nagmumula ito sa sinusunod na kahoy, na amoy niya rin ang iniiha
Kitang kita ni Vivian ang mga malungkot na titig nito sa kaniya. Puno rin yung ng pag-aalala habang tinitignan siya nito.“Are you okay? ” tanong nito.Mabilis umiling si Vivian, para alisin si Atticus sa kaniyang isipan at ngumiti kay Weng.“Are you sure? You look troubled. May problema ba Viv. ” malambing na Saad ng binata.“Wala, nalulula lang siguro ako sa taas ng hagdang niyo. Isa pa, masyadong maraming bisita... Nakakahiya. ” pabirong turan ni Vivian at muling nagpilit ng ngiti. Salamat nalang at tinanggap ni Weng ang rason niya at iginaya ito muli pababa. Hindi na inulit ni Vivian ang pagkakamali. Diretso man ang pustura sa pagbaba. Hindi niya na ninais na mahagip pa ng mata niya si Atticus. Ayaw niyang magkaroon ng distraksyon ng dahil dito. Pagkatapos makababa sa mahabang hakbang ay may lumapit sa kanila na mga maid. May name tag na nilagay at tinali ang kaliwang kanang kamay ni Vivian ng blue na laso na konektado sa stage. Kay Weng naman ay itinali sa kanan niyang kamay. Si
Hindi nila alam kung ilang oras pa silang nanatili sa lugar na 'yon. Natagpuan na lang nila Vivian ang bawat isa na pinapanood ang pagbaba ng araw.Ngayon ay dalawa nalang silang natira dahil umalis ang dalawa para may pag usapang mahalaga kuno ang mga ito. Nakasandal sa balikat ni Vivian si Atticus habang pinagmamasdan ang araw. Hawak hawak naman nito ang kamay ng dalaga habang marahang minamasahe iyon.They look so lovely together while the sun waves its final goodbye. Nothing as peaceful as that in Atticus' memory. He was happy to fill the emptiness on his heart until it overflowed with Vivian's warmth and saving grace.They went down the hill after the long journey and got home. Pareho silang pagod at dumiretso sa kwarto ngunit mulat ang parehong mata ni Vivian habang iniisip ang napag-usapan kanina. Pakiramdam niya ay mali ang sumang-ayon sa alok ni Weng kanina. Hindi naman na kailangan ang bagay na 'yon lalo pa' t wala na silang koneksyon sa isa't isa.Wala namang nararamdamang
Inilahad ni Atticus ang kamay sa lalaking katapat niya ngayon. “It's nice to meet you... You're her old suitor? Right? ” Saad ng binata.Nagdadalawang isip na tinanggap yun ni Weng at tumango saka napayuko. Sunod sunod itong napalingon. Bakas ang pagsisisi at kalungkutan sa mga mata niya.Sa kabilang banda ay nanatiling nakatingin si Vivian kay Atticus. Paano niya naman nalaman ang bagay na iyon. Wala naman siyang napagkwentuhan sa Casa Sigertem? Saan niya naman nakuha ang impormasyon.Nang makabawi ay dahang sayang inalis ni Vivian ang pagkakahawak ni Vivian sa bewang nito. Kusang gumalaw naman ang kamay nito sa kamay naman ni Atticus at hinawakan ng mahigpit ito. Nanginginig sa galit ang bibig ni Patty sa kanilang dalawa habang nakatitig pa rin ito kay Atticus na animo'y nagkaroon ito ng puso sa mata. ‘Sino ba nag hindi mapapatitig sa gwapong binata na katabi ni Vivian ngayon. ’Pinagsadlahan ng tingin ni Vivian ang kabuuan ni Atticus. Nakapantalon ito ng maong at naka fitted na s
Umaga ng magising sa ingay sa labas si Vivian. Napaunat siya at sandaling nilibot ang kwarto. Magulo ang higaan...Mabilis na bumangon si Vivian ng maalala si Atticus. Hindi niya pa pala nahahandaan ito ng almusal. Tinanghali natin siya ng gising.Akmang lalabas na ito ng makitang maayos ang kama. Parang walang nahiga dito. Binaba niya ang tingin sa magulo niyang higaan, doon niya lang napansin ang dalawang unan na nakapwesto roon.‘H-hindi kaya...’Tumakbo palabas ng kwarto si Vivian at hinanap si Atticus. Akmang kukumprontahin ito ng matigilan siya sa eksena sa kanyang harapan...“G-ganito po ba? Is this right?” problema Dong Saad nito. Napa-kamot pa sa kaniyang batok ng mahinang tumawa ang tiyahin ni Vivian.“Oo, tama iyan hijo... Aba't naghahalo ka lang eh. Mukhang hirap na hirap kapa! ” napa halakhak ito. Sumilay ang maliit na ngiti sa labi ni Atticus sa kanyang labi at ipinagpatuloy ang ginagawa. Nanatili lang si Vivian sa pwesto niya. Pinapanood ang ginagawa ng mga ito. Hindi







