Chapter 42: Shocked

AYEISHA

TUMIGIL ako nang makalayo ako sa malaking bahay nila King para magpahinga. Inilinga ko ang aking paningin at naghanap ng daan palabas. Bakit kasi nagkukulong ako sa silid niya kanina? Ayan tuloy, wala akong kaalam-alam dito. Gabi pa, ang hirap makita dahil dikit-dikit ang mga puno.

Muli akong nagpatuloy sa paglalakad mayamaya.

Nang makakita ako ng babaeng naglalakad, binilisan ko para maabutan siya. Siya lang an maaring mapagtanungan ko. Hindi ako kilala dito pero sana maging mabait sila sa akin. Wala akong mahingan ng tulong ngayon.

“Ate! Sandali po!” Tumigil naman ang babae at lumingon sa akin. May ilaw na sa bahaging iyon.

“Ano ‘yon?” aniya.

Bahagya kong iniwas ang pisngi kong walang takip. Naiwan ko din ang scarf sa bahay nila King pati ang telepono.

“Saan po ba ang palabas dito?”

“Ah, ‘yon lang ba?” May tinuro siya kapagkuwan. “Baybayin mo lang ‘yan. Pagdating sa labas kanan ka, may makikita kang guard doon. ‘Wag ka sa kaliwa, huh. Dead end na kasi ‘yon.”

Ngumit