Chapter 15

Iyong inaasahan kong pagbagsak sa akin ng tumagilid na van sa kumunoy, isang pagsubsob pala sa sandalan ng upuang nasa unahan ko.

Nagsama-samang kaba at mabilis kong paghahabol ng hininga ang danas ko pagkamulat ng mga talukab ko. Isang bangungot na naman ang lahat.

"Okey ka lang, Bhy?," pag-aalala ko sa kanya na halos pareho ko ring sumubsob.

"Nauntog lang konti, Bhy pero okey lang...," sayod ni Jing-Jing habang pikit ang isang mata at hawak ang kanang parte ng kanyang noo.

Hinalikan ko ang bahagi ng noong iyon.

Kapwa nahulog sa lapag sila Pete at Eloisa dahil sa biglaang pagpreno ng sasakyan. Naalarma si Brix kaya tinulungan niya agad ang dalawa na makabalik sa upuan nila.

Nang makaupo muli ang dalawa kahilera namin ni Jing-Jing, nanlaki ang mata ko nang makita kong nakaluwa ang isa sa susong mala-pakwan ni Eloisa mula sa kanyang spaghetti strap na suot. Namalas rin malamang agad nito ni Pete kaya daglit niyang ipinantakip ang kanyang jacket rito.

Nagkunwari na lamang akong hindi ko nakita ang di dapat makita habang ilang na bumalik sa upuan niya si Brix at dumungaw sa katabing bintana niya.

"Kuya Bobby, ano pong nangyari?", naintriga na ako sa bigla naming pagpreno ngunit walang tao sa driver's seat.

Napaangat ako sa aking kinauupuan nang biglang bumaba na parang pasubsob rin ang unahan ng van.

Bumukas ang pinto sa front seat at bumaba si Marissa at Ian upang tingnan ang nangyari.

"Diyan ka lang, Bhy...alamin ko lang..," paalam ko pansamantala sa katabi ko.

Tumango naman siya ng pagsang-ayon.

Halos lahat ay nakadungaw sa mga bintana ng van nang buksan na rin ni Chadie ang pinto na pinapasukan namin at magsibaba rin sila na sinundan ko rin.

"Anong nangyari?," usisa ko muli.

"Flat parehong unahang gulong, Kuya Hardy...," kamot-ulong wika ni Ian.

Maagap na kinuha ni Marissa ang kanyang cellphone at dumayal ng numero.

" 'Tay, na-flat-an po kami...parehong sa unahan pong gulong...," paghingi ng pananagip ni Marissa sa ama.

Minasid pa naming maigi ang kondisyon ng gulong. Sa tantsa namin ay isang patibong para sa hayop ang dumisgrasya sa mga ito.

Luminga-linga ako upang siyasatin kung nasaang banda na ba kami nang may masilip akong usok sa di kalayuan. Sa ihip na dala ng hangin ay mistulang sinigaang mga dahon ang amoy nito.

Muling nanlaki ang mga mata ko at nakaramdam ng malaking kaba. Naalala ko ang aking masamang panaginip.

Napaurong ako ng kaunti at nawalan ng balanse. Pagpihit ko ay napatapak ako sa di ko inaasahan. Halos bumaon ang buong kanang paa ko ngunit naalalayan ako ni Max sa aking kaliwang braso at napigilan ang aking pagbagsak.

Mabilis kong iniangat ang aking paa at lumayo sa malambot na natapakan.

"Kumunoy!," balisa kong sigaw na ipinagtaka ng lahat.

"Kuya Hardy, putik lang 'yan...," sabi ni Emong.

Kumuha siya ng isang ga-brasong haba na sanga at itinusok sa putikan. Nabali ito agad pagtusok nito rito na nangangahulugang mababaw na putikan lang ito.

Napapasalubong ng kilay ang mga kasama ko sa aking reaksyon.

Bumaba na rin si Jing-Jing at kinapitan ang kanang braso ko.

"Okey ka lang, Bhy?," nagtataka ring usig niya sa akin.

Tiningnan ko lamang siya saglit at may iniabot siyang isang bote ng tubig.

"Eto Bhy, linisan mo paa mo para maalis 'yang putik...ibuhos mo na...," atas niya sa akin.

Para mang wala ako sa sarili, atubili kong sinunod siya.

Nang malinis na ang aking paa, ibinalik ko sa kanya ang bote.

"Salamat, Bhy...," sambit ko.

Isang makinang na ngiti ang kanyang ibinalik.

Patindig pa lang ako ng maayos mula sa ipinapagpag na kanang paa ay isang pamilyar na ingay naman ang umalingawngaw sa paligid.

"Ahhhhuuuuuuuuu!!!!!!"

Nagkatinginan kaming lahat at napakapit bigla sa akin si Jing-Jing dahil sa takot.

"Ang alulong na 'yun!," salitang nanuot sa utak ko.

Umikot ang aming mga mata sa kung nasaan nanggagaling ang ingay na iyon nang tumayo si Kuya Bobby mula sa kabilang gilid ng flat na gulong.

Kanina pa pala niya sinisiyasat ang gulong roon.

Pagtayo niya ay tumitig siya sa isang dako at doon rin napako ang aming paningin.

"Ahhhhuuuuuuuuuu!!!!!," patuloy na pag-alulong.

Maya-maya ay nabanaag namin ang isang imahe ng aso mula sa pagitan ng mga punong-kahoy. Matikas itong nakasilip sa amin at sige pa rin ang alulong.

Kumilos si Kuya Bobby at dumampot ng isang bato. Halos sinlaki ng kanyang palad ang bato niyang nakuha at pinuntiryang ipukol sa nag-uumingay na aso. Ubod lakas ang hagis na iyon ni Kuya Bobby. Subalit kahit hindi ito tumama sa aso, nabulabog ito at nagtatakbo palayo na tila nabahag ang buntot.

Lumakas ang ihip ng hangin at muli kong naamoy ang parang bang siga ng mga sinusunog na dahon.

"Kailangan na natin makaalis dito...," bigkas ko na may bahid pagkabalisa.

Maya-maya pa'y isang humaharurot na habal-habal ang dumatal.

"Tatay!," tawag ni Marissa.

Gumarahe ito sa gilid ng van at marahang bumaba sa motorsiklo.

"Ayos lang ba kayo?," alalang papalapit sa amin.

"Ayos lang kami, 'Tay kaya lang malala ang sira ng gulong...," paliwanag ni Marissa na nakalapit na sa kanya ama.

Ilang saglit lamang ay isang traysikel naman ang lumitaw. Si Mang Lindo ang nagmamaneho at si Mang Hamin ang sakay sa loob nito.

Paghimpil nito malapit sa motorsiklo ni Mang Salde ay bumaba si Mang Hamin na may bitbiting toolbox at direktang tumabi sa kamag-anak. Sumunod rin si Mang Lindo.

"Tsk! Malaking butas ang ginawa ng pain na 'yan ah...," pagpuna ni Mang Hamin nang masipat ang sira ng gulong.

"Nakuuuu...matagal na remedyuhan 'yan," kamot-ulo ring nasambit ni Mang Lindo.

"Marissa, mabuti pa magpahatid na muna kayo kay Lindo sa bahay...matatagalan ito ayusin...," mungkahi ni Mang Salde sa anak.

"Lindo, pakihatid naman muna sila sa bahay at baka meron pa sa pila n'yo ang pwede mo maisama para masundo pa ang maiiwan...," baling ni Mang Salde sa may-ari ng traysikel.

"Sige Pare...," pagpayag ni Mang Lindo. "O sino mauunang umuwi sa inyo?," pagliko ng pansin sa amin nito.