BAGAC

Minsan na ba ninyong naitanong sa inyong sarili....Tayo nga ba ang lumilikha o pumipili ng ating kapalaran? O sadyang nakatadhana na ang bawat nagaganap sa atin? Matalino bang itanong ito sa isang tipikal na mundo o lubhang malikot lamang ang pag-iisip ko.

Ganito ako sa bawat pagkakataon na magkakaroon ng pagtila sa pagkilos. Mapag-isip. Mapagtanong kasi hindi naman ako nabiyayaan ng magarbong pamumuhay at hitsurang kababaliwan ng buong mundo. Mapagtanong sa imahinasyon na kung minsa'y bunga ng gutom o di kaya'y kapaguran. 

Kanina lamang ay marahan kong inilatag ang aking pagal na katawan sa aking kama. At sa isang daglit lamang na pagpikit ng aking mga mata, waring inilipad ako sa dilim patungo sa kawalan....sa lugar na sinuman ay hindi alam ang kasagutan.

Sa lingid na pook, sino ako rito? Sadyang madilim. Malamig. Kapareho ba ito ng aking nakagisnang mundo? Bakit wala akong mahapuhap na kahit anuman? Nakakatakot. Dinig ko ang bawat kong paghinga. Nang bigla, may bulong mula sa aking likuran....

"Dito ka lang, huwag ka na umalis....," tila may katandaang tinig na anumang lingoy ko'y hindi ko mahagilap kung nasaan. Ano nga ba ang maaaninag ko mula sa karimlan?

Walang anu-ano'y may sumilip na sinag ng liwanag mula sa taas pakalat sa paligid. Paunti-unting namamasdan kong tumatagos sa mga dahon. Para bang ako'y nasa gubat. Madilim pa rin habang higit na lumalamig ang hangin. Sa saglit kong pagkurap, umusbong ang pag-usok ng mga dahon hanggang sa lumiyab ang mga ito. Uminit ang paligid hanggang sa lumarga pa ang apoy sa buong kagubatan. Nakakapaso kaya't nagpumilit akong tumakbo palayo kahit na ba hindi ko matanaw ang nayayapakan.

"Huwag kang umalis!!!!," muling habi ng lalaking matandang tinig.

Hinanap ko kung saan iyon nanggaling ngunit wala akong masipat kaya't nagpatuloy ako sa pagkaripas sa blankong dimensyon. Munting naampat ang aking pangamba ng makalayo ako sa pagkasunog ng gubat at naulinigan ko naman ang tagaktak ng tubig. Naglilingon muli ako, nagbabaka-sakaling makikita ko ang pinagmumulan nito.

Walang anu-ano'y nabasa ang aking mga paa mula sa likuran at para bang tinatabig ako nito pagitla-gitla. Kinakalabit nito ang sakong ko hanggang mabasa ang buo kong paanan. Paglinga ko'y namataan ko na nakatindig na pala ako sa isang batuhan at hinahampas ng mga alon ang mga ito. Lumakas muli ang ihip ng malamig na hangin. Giniginaw na ako nang umambon. Sa isip ko'y kailangan kong sumilong. Pero saan?

Hindi ako nagdalawang isip tumakbo muli. Kahit saan basta makaiwas lang mabasa ng ambon. Subalit sa aking pagtakbo, namali ako ng tinunguan at hindi ko namalayan ang tila putik na aking kinasadlakan na unti-unting nagpapalubog sa akin.

"Saklolo!!!!, tanging nailuwal ng aking boses mula sa pagkatakot na tuluyang lamunin ng kumunoy. Tila may isang libong kamay na putik ang sapilitang humihila sa aking paggunaw. Walang silbi ang ano ko mang pagpupumiglas.

"Saklolo!!!! Tulong!!!! Tuluyan n'yo ko!!!! Saklolo!!!!," paulit-ulit kong pagsusumigaw nang may pwersang haging ang tumama sa aking magkabilang pisngi.

"Bhy...Gising! Ano ba?!," bungad kong narinig sa aking pagkabalikwas mula sa pagkabangungot.

Magkasamang hingal at kaba ang aking tangan sa aking pagmulat. Nagisnan ko si Jing-Jing na hawak ang magkabila kong pisngi habang nakapatong siya sa aking harapan. Nakahinga ako bigla ng maluwag sa aking nadatnan. Mabuti na lang at isang masamang panaginip lamang ang lahat.

"Okey ka lang ba, Bhy? Okey ka na?," bigkas ng ubod pag-aalala ng aking kasintahan.

"Oo, Bhy...okey na...salamat...,"aking sagot sabay pakawala ng isa pang buntong hininga.

"Haynaku, buti naman...nagulat ako sa lakas ng sigaw mo...," Napayakap siya sa akin bunga marahil ng pangamba na hindi ako magising.

"Thank you, Bhy...," pasalamat ko sa kanya sabay hilagpos mula sa kanyang yakap upang bigyan ng isang halik sa labi.

"Okey ka na nga, ayan ka na naman eh," pagngiti niya sabay kabig sa magkabila kong balikat, dahilan upang muli akong mapahiga.

"Kumilos ka na at maya-maya darating na sila...," paalala ni Jing-jing sa akin. "Maligo ka na," muli niyang turan habang tumindig siya palayo sa aking ibabaw at nilisan ang aking higaan.

Dumirekta siya sa isang silya sa kanang bahagi ng aking kama at doon naupo. Isang simpleng kamiseta at maiksing short man lang ang kanyang suot ay bakas ang hubog ng kanyang batang katawan. Inekis niya ang mga kanyang mga binti sa pagkaupo. Nginitian ko siya at kinindatan.

Napakaganda at napakasexy ni Jing-Jing habang ako parang yung wrestler na si Rey Mysterio kapag walang suot na maskara. Napakakinis ng buo niyang katawan at kahit nakaka-isang taon pa lang ang aming relasyon ay namalas ko na't nalakbay ang buo niyang karilagan.

"Ayoko 'yang iniisip mo ha, nakapustura na ako at baka dumating na sila," masamang tingin niya na tila alam ang aking nais ipahiwatig.

"Oo na nga...," Napangiti kong sabi habang marahang bumangon at itutupi na sana ang aking kumot nang agawin niya ito mula sa aking likuran.

"Akin na 'to...ako na magtutupi, maligo ka na, bilis!," mando ni Jing-Jing sa akin habang hila ang kabilang parte ng kumot.

Pwersahang kong hinila ang kumot, dahilan upang mahatak ko siya papalapit sa akin at muling mayapos.

Ibinagsak ko muli siya sa kama at agad pinupog ng aking mga halik.

"Naughty Hardy ha," tugon niya kasabay ang isang pekeng sibi ng labi.

Isang simpleng ngiti lamang ang aking isinukli sabay muling nakaw ng mainit na halik sa kanyang mga labi.

Sa oras na ito, hindi na siya pumalag sa mga sunod na naganap.