LOGINShare
Chapter 22
Last Updated:
2021-02-12 23:46:04May isang oras ang lumipas, nakaahon na rin sina Emong, Max, at Chadie ng maayos sa tulong namin Pete. Nagtulong naman kami ni Jing-Jing maging aid sa pag-alis nila Marissa at Ian sa tubig-alat.
Ilang sandali pa, naglabas ng baraha si Emong at nakatuwaan nilang maglaro ng binansagang "1,2,3 Pass".
Nakadepende ang bilang ng baraha na hawak ng isang player sa bilang kung ilan silang maglalaro.
Sa puntong ito, apat lamang ang players kaya hinati ni Emong sa apat ang 54 pcs. na baraha. Sa bawat player ay may hawak na 12pcs. na cards habang nakatago ang butal sa sinumang nagbalasa nito.
Sa ngayon, dahil laro namin itong magpipinsan, naging observer lamang ang iba. Si Emong, Max, Carey, at Ian ang mga naglalaro. Paikot ang pwesto at nasa likod ng mga kasali ang mga usi lang.
May pagkapareho ang card game na ito sa larong pares. Magsasabay-sabay kayong ilapag ang isang card n'yo patalikod na tingin mo ay hindi mo kailangan o walang kapareha sa hanay ng iyong mga baraha. Maaari mo ng ilapag sa iyong tabi ang mga barahang may kapares na upang ang ilan na walang pares na lamang ang iyong hawak. Nasa inyong kasunduan kung counter clockwise o clockwise ang magiging takbo ng pasahan ng cards na ibababa at ipapasa n'yo. Ang may matirang pinakamataas na baraha ang siyang talo. Highest is Alas while the lowest is number 2.
Maingay at naging enjoyable ang laro na si Max ang kasalukuyang namumuro sa mga panalo. Pitik sa tainga ang naisip nilang consequence sa matatalo. Kulelat lagi si Emong sa kanila.
Waring si Chyna ang cheerleader kay Max. Si Ira ang mata ni Emong. Si Kat ang support sa kanyang kapatid at si Marissa sa kanyang nobyo.
Hindi lahat ay nakatutok sa kasiyahang iyon.
Si Brix at Chadie ay piniling magbantay ng dingas ng kanilang bonfire habang nagkukuwentuhan at namamapak ng ilang natirang pagkaing baon nila. Pasimple lamang na nagsusulyapan sina Brix at Kat sa magkahiwalay na posisyon nila.
Samantala, kinain na ng pagod ang nobya ko kaya hinayaan ko siya matulog habang iniunan ang aking hita. Nakikisipat na lang ako at nakikitawa sa mga naglalaro.
Ang buong akala naman ng magkasintahang Pete at Eloisa ay hindi ako aware sa kanilang galawan.
Nakaupo ang dalawa. Nakakumot na hanggang balikat si Eloisa habang nakasandal siya kay Pete.
Alam ko na sa likod ng kumot na iyon ay kinakayas ni Pete ang hiwa ni Eloisa base na rin sa papalit-palit na reaksyon ng mukha ng babae at sa bukas-sarang galaw ng mga legs nito sa ilalim ng kumot.
Nakatingin at nakikitawa man sila sa mga nagkakasiyahan, halata para sa akin ang sarili nilang kasiyahan.
Maya-maya pa ay bumulong si Pete sa kaniig at nagpanggap na matutulog na sa mga hita ng bf nya si Eloisa habang nakatalukbong. For some obvious reason, dahan-dahan na tinatapik-tapik ni Pete si Eloisa upang paunti-unti ay makakilos siya sa pagtaas baba ng pagsubo sa pag-aari ng lalake.
Mautak ang timing dahil abala ang kanilang mga kaibigan ngunit natunugan kong nakaraos na si Pete nang bumangon si Eloisa, kumuha ng tubig at nagmumog.
Napasikretong ngiti pa nga ako nang pagtayo ni Eloisa ay bukas pa ang zipper ng kanyang shorts at kita pa ang kanyang pink na panloob. Nasipat lamang ito ni Pete kaya naalertuhan ang kaulayaw.
Napatingin ang lahat nang biglang lumiyab ng pagkataas taas ang bonfire.
Laking pasalamat na lamang namin at saliwa ito sa direksyon naming lahat.
"Nilagyan n'yo ng gasolina?," tanong ni Ian na isa sa nabigla.
"Wala naman tayong gas dito eh... 'yung mga bra 'yun at damit na napulot namin sa kakahuyan kanina," paliwanag ni Chadie.
"Baka may natuyong gas o chemical yung mga 'yun kaya ganun...," bigkas ni Ira.
"Basta dahan-dahan lang kayo sa apoy ha...palitan na lang tayo mamaya sa pagbabantay diyan," bahagi ko sa usapan.
"Copy, Kuya Hardy!," masiglang saludo ni Chadie.
Mga kalahating oras matapos ng konbersasyong iyon, isang sigaw ang naulinigan namin mula sa di kalayuan. Isang boses matanda:
"Isang!.... Isang!....," malumanay naman ang pagtawag na ito hanggang sa naging dalawa na ang boses na nananawagan mula sa kawalan.
" 'Tay nandito po kami...," pagtindig at pagtugon ni Marissa sa kawalan kahit hindi niya alam kung saan direksyon galing ang sinagot.
Iginala ni Ian, Max, at Brix ang mga tangan nilang flashlight at sa di kalayuang kaliwang panig ay namataan nila ang dalawang kalalakihan na may bitbit na tig-isang garapong babasagin na kung susumahin ay inuming lambanog sa probinsiyang iyon.
Kasunod pa nila ang isang lalake na may bitbit namang galon ng tubig at waring mga pampulutang naka-stick.
Agad na nagmano si Marissa at Ian kay Mang Salde at isa-isa namang inilapag ng matatanda ang kanilang mga dala.
Sa tantsa namin ay medyo nakainom na rin ang mga ito bago pa man sila nakasunod sa amin.
"Kamusta po 'yung van?," agad kong naalala.
"Ayos naman na, iho..," bungad sa akin ni Mang Salde. "Medyo natagalan lamang kami dahil sirang sira iyong katawan ng gulong dahil sa pain pero okey naman na...," paliwanag ni Mang Salde.
"Nagpaiwan na lang si driver n'yo sa sasakyan para daw may bantay at makabwelo raw siya sa byahe n'yo pauwi bukas...," pagsingit ni Mang Lindo sa aming usapan.
"Maraming salamat po sa inyo," malugod kong bulalas sa kanila.
"Walang anuman basta naging masaya kayo sa pagbisita dito sa aming bayan...," masiglang pagtanggap ni Mang Salde.
"O tara at mag-inom tayo upang hindi kayo lamigin...," paanyaya ni Mang Lindo.
Nagkatinginan kami ni Ian. Wala ni isa sa amin ang nagtangkang uminom ng alak dahil sa may mga kasama kaming mga babae.
"Game po!," sang-ayon ni Ira na nagpagulat sa amin.
Latest chapter
BAGAC Chapter 107
Hindi tumila ang taglay na liwanag ng medalyon. Bagkus, mas lumala pa ang inaalok nitong sinag sa harap ng kalaban. Nanatili ang angil ng elemento dahil sa hapdi nito sa mata nang para bang may usok o ulap na iniluwal ang medalyon hanggang sa humulma ito ng isang di inaasahang katauhan. Kung ang mga kaluluwang naroon ay himala na sa mga mata namin, mas napadilat kami sa sopresang alok ng medalyon. "Manong!," bilib na bilib at maluha-luhang bigkas ni Mang Rodrigo nang magisnan ang iniidolong Batlaya. "Mang Lindo!!?!," sabay-sabay naming gulat na pagsasalita na pagkaraka'y naging pangumpletong silay ng pag-asa sa aming mga puso. Ngumiti siya at isa-isa kaming sinilayan bago itinuon ang pansin sa halimaw na nasa kanyang harapan. "Ang akala mo ba ay sa'yo ang huling halakhak? Akala mo ba hindi na tayo magkikita pang muli?," matalim na tingin ni Mang Lindo sa kalabang ngayon pa lang madidilat ng maayos pagpikit ng ilaw na nagmumula sa medal
BAGAC Chapter 106
Subalit ano ang magagawa nilang natitirang tatlo kung ang kailangan ay labin-dalawang nilalang sa bawat kanto ng pulang lambat. Ano pa ang magiging silbi namin kung may mga nawalan na ng malay, napilayan, nasugatan, at hindi na makaya pang makatayo sa aming hanay. Habang patuloy sa pagwawala ang halimaw na natakluban ng net, blanko pa ang utak nila Tito Ato, Tatay Bong, at lalo na si Brix sa kung anong solusyon pa ang maaari nilang maihain sa kasalukuyang sitwasyon. "Ian, hindi mo na ba talaga kaya makatayo diyan? wika ni Tito sa aking pinsan sapagkat tanto niya na iyon lamang lambat ang magiging kasagutan ngunit kailangan makumpleto ang may hawak sa mga kanto nito. Hindi na nakuha pa makasagot ni Ian dahil sa labis na sakit ng katawan bunga ng pagbagsak mula sa bubong. Magkatinginan man ang magkapatid na si Tatay Bong at Tito Ato, wala silang ideya na maisip paano pa wawakasan ang giyerang ito. Kaunti na lang at tatablan na rin si Tito ng pag
BAGAC Chapter 105
Nablanko kami sa aming mga dila. Walang tinig ang maibulalas nang iyo'y maganap sa amin mismong harapan. Tanging mga pagkagitla at pagpatak ng luha ang banaag sa aming mga mukha. Sa loob ng mahigit isang linggong dinamayan kami at pinakaisahan ni Kuya Bobby, nagwakas ang kanyang buhay sa isang marahas na paraan. At ngayon, habang nakatindig ang elementong humihinga sa putik sa gitna, tatlo kaming naiwan na nasa tiyak na kapahamakan. Ako na nasa mga basag na paso at taniman ni Nanay Belsa sa kaliwang gilid, si Emong na nakatago lamang sa isang tabla ng nasirang ataul, at si Tito Ato na nagkubli sa isang malapit na puno sa kanan. Isang bagay lamang ang gumugulo sa isip ngayon ng halimaw sa aming harapan. Sino sa aming tatlo ang isusunod niyang utasin? Sa kadiliman ng gabi at sa di maipaliwanag na lagim sa paulit-ulit na pagkurap ng langit, apat na nilalang ang nag-aala-tsamba sa pagkakataon. Makitid ang mga pagitan sa aming compound at tanging a
BAGAC Chapter 104
Habang nakatulala kami sa eksena nila Tatay at Nanay, naglalawa naman ang tubig na umaagos mula sa hose na hawak ni Max at kapansin-pansin na naitutulak na nito ang ilang butil ng buhangin na malapit sa bahay. Nang dagling muling magpumiglas ang Taong Buhangin, nagulat kaming lahat maging si Max na napakislot ang pag-amba ng hose at umabot ang talsik nito sa paanan ng kalaban. Sa anggulong kinalalagyan ko, kitang kita ko ang waring pagkatunaw ng ilang daliri nito sa paa at para bang nalusaw ang ilang parteng tinamaan ng tubig. Sa natagpuan kong kondisyon ng Taong Buhangin, agad kong inagaw ang hose kay Max at maliksing itinuon sa kalaban. "Max, isagad mo ang lakas ng tubig!," sigaw ko na nagpapanic sa aking pinsan na nagkandarapa sa pagmamadali. Ang naggugumalit na pagtayo ni Mang Hamin at balak niyang pagsugod sa aking magulang ay naantala nang maramdaman niya na nalulusaw na ang ilang bahagi ng katawan niya na tinamaan ng tubig na winawagayw
BAGAC Chapter 103
Buo ang galak ng konsentrasyon ni Hamin sa kanyang pagpapaabo sa bangkay ng aking ama nang mula sa katawan ni Tatay Bong ay sumulpot ang isang kamay upang kapitan ang braso ng kalaban. Sa lakas na taglay ng pumipigil sa braso ng Taong Buhangin, unti-unting naalis sa mukha ni Tatay Bong ang palad nito at paunti-unti ring napausog. "Akala mo ba hahayaan ko na ganoon mo lang maaabo ang lahat?," pasigang tinig ng pabangon na si Tatay Bong. Dahan-dahan na nakabwelo ang aking ama na makaangat upang makaupo hanggang sa bigyan niya ng isang malakas na patagilid na sipa sa batok ang aming kalaban. Agad na tumimbuwang ang Taong Buhangin at mabilis na nakabangon si Tatay upang siyang magtanggol sa amin. Namangha ang mga babaeng kasama namin na siyang saksi lamang ng sandaling iyon dahil pare-pareho kaming mga lalake na nawalan ng malay sa pagkakaitsa gawa ni Mang Hamin. Bagamat kaluluwa lamang ang nakikita nilang buhay na buhay sa kanilang paning
BAGAC Chapter 102
Sumigla ang paningin ni Hamin nang sumambulat mula sa loob ng kabaong ang bangkay ng aking ama. Para sa kanya, mas magiging madali ang kanyang kinakailangang gawing pag-aabo rito. Sa pagkakabunyag nito sa mata ng kalaban, wala kaming ibang maisip kundi isaalang-alang na ang aming buhay para lamang masiguradong hindi siya magtatagumpay. Mabilis na pinagtulungang maibalik ni Chadie, Max, at Kuya Bobby ang bangkay ni Tatay Bong habang ako, si Tito Ato, at si Emong ang lakas loob na tumindig at humarang upang takpan sila. "Ohhhh!!!! Hahahaha... At kayong mga ordinaryong nilalang ang nagmamatapang sa aking harapan ngayon!!!! Hahahaha...," malagim na tinig ni Hamin na siyang Taong Buhangin. Muling tumayo si Dennis sa pagkakahiga at nagsaboy ng liwanag sa harap ng kalaban. Dahilan upang panandalian ay masilaw ito. "Papasukin n'yo silang lahat sa loob pati na ang bangkay ni Tatay mo!," matinis na pagsigaw ni Dennis sa akin. Lahat ay inudyukan
