CHAPTER 59

Nanginginig siya sa takot at mahinang umiiyak pero walang pakialam doon

ang tiyuhin niya. Pilit nitong ibinuka ang bibig niya saka pilit na ipinasok ang

pagkain sa bibig niya.

He was pushing the food inside her mouth, uncaring if she was choking. He

just kept on pushing the food to her mouth with his palm until she coughed and vomited.

And when he didn't stop, galit na kinagat niya ang daliri nito pero malakas na

sampal ang naging kapalit no'n.

"Ang arte-arte mo kasi! Kumain ka, kain!" Hinawakan siya nito sa buhok saka

isinubsob ang bibig niya sa pinggan na nasa sahig.

Hindi namalayan ni Chantria na lumuluha na pala siya hanggang sa maramdaman niya ang kamay ni Dane na tinuyo ang luha niya.

"H-huwag-mo a-akong s-s-subuan..." nanginginig ang boses niya sa takot

ng nakaraan niya.

"I'm sorry. I didn't mean to scare you."

Kumunot ang nuo ng binata.

"Is there something wrong? May mali ba? Ayaw mo ba n