Chapter 5

[ Asawa Ko ]

Elizabeth POV

Wala akong choice kundi pumayag sa terms ni Tyrone. Upang mailigtas ang kumpanya ng aking ina, itatago namin ang aming pekeng kasal sa loob ng isang taon.

Matapos makumpleto ang kontrata, nasa bangko kami ngayon at binabayaran ang pinautang ng aking hangal na kapatid sa ama.

Sampung milyong dolyar, kahit para kay Mr. Jones, ito ay isang malaking halaga at maaari lamang siyang magbayad ng hulugan. Pero binayaran ito ni Tyrone ng hindi kumukurap.

"Salamat, Mr. Gray. Humihingi ako ng paumanhin sa ngalan ng aking mga kasamahan sa pananakot sa iyong asawa." Ang manager ng bangko na talagang nananakot sa akin ay yumuko kay Tyrone na humihingi ng tawad. Naiinis talaga sa akin ang two-sided face niya.

Hindi na nag-abalang sumulyap si Tyrone kay manager at hinila ako palabas ng building.

"Thank you," sabi ko pagkasakay namin ulit sa kotse niya.

Tahimik na iniabot ni Tyrone sa akin ang mga legal na dokumento na naglalaman ng pagmamay-ari ng kumpanya. Nasa ilalim pa rin ito ng Ethan, ang pangalan ng aking stepbrother, ngunit sisiguraduhin kong maibabalik ito. Hindi ko hahayaang sirain niya ang kumpanyang pagmamay-ari ng mama ko.

"Ginawa ko na ang aking tungkulin, at huwag mong kalimutan ang iyong tungkulin. O ako na ang bahala sa iyong kumpanya nang hindi nagpapakita ng anumang awa."

Pinunasan ko ang mga mata ko at tumingin sa kanya."

"Give me your home address. Ihahatid na kita sa bahay mo."

"What for? There's no need for you to know about my house."

"You're my wife-my pretend wife rather. Kailangan kong malaman kung saan kita hahanapin kung wala ka sa bahay ko."

"Fine!" I scoffed at umiling.

Sinabi ko sa kanya ang address at ibinaba niya talaga ako. Tinatamad lang akong kumaway sa kanya habang nakatitig siya sa akin.

Pagpasok ko sa bahay, nakita ko si Papa at ang asawa niya na nag-aaway. Tatlong lalaki ang nakatayo sa harapan nila at mukhang hina-harass sila.

"Elizabeth!" Tiningnan ako ng masama kong madrasta na may nagliliyab na masamang mga mata. bored akong tumingin sa kanya.

"Anong ginagawa mo, babae? Sinasabi ng mga taong ito na hindi ka nagbabayad ng utang. Ano ang ginawa mo sa pera na nakuha mo kay Mr. Jones? Wala ka kasing silbi gaya ng iniisip ko."

Kinagat ko ang ngipin ko at sinamaan siya ng tingin. Walang sabi-sabi, kinuha ko ang dokumento sa likod ko at ipinakita ito sa mga taong nasa harapan namin. "Hindi ka ba nainform ng manager mo? Kakabayad ko lang ng loan."

"P-Pasensya na po ma'am. Dapat na po tayong umalis."

Inangat ko ang baba ko at pinagdikit ang labi ko nang tumawa ng mapanukso si Martina, ang asawa ng tatay ko.

"Look how she played her cards well. Your skills are really amusing, Elizabeth. Nasiyahan ka ba sa matandang iyon kagabi?

"Tumigil ka, Martina!" Pinandilatan ni Dad ang asawa niya at nang maisip ko na sa wakas ay nasa tabi ko na siya, tumingin siya sa akin at sinabing... "Salamat sa ginawa mo para sa pamilya natin, El"

Ang pamilya natin? Tawa ako ng tawa habang tinitiklop ang papel at tumingin ulit sa kanya ng blangko ang mukha. Hindi ako makapaniwala sa kanya!

"Alam mo kung bakit ko ginawa ito, Dad."

Tumango siya at marahang tinitigan ang mukha ko. "Oo, at alam kong hindi mo ako bibiguin. Sumama ka kay Mr. Jones, El. Pasayahin mo siya dahil tinulungan niya talaga tayo. Kung hindi dahil sa kanya, tayo-"

"Pakiusap!" Ungol ko habang nagngangalit ang mga ngipin ko. Huminga ako ng malalim at tinignan siya ng may galit. Hindi niya ako binigo.

"Babawiin ko ang posisyon ko, Dad. I will ask the board to put me back in position because I will really not allow a stupid gambling and good-for-nothing mama's boy to bring my company."

Napabuntong hininga si Martina. "How dare you insult my son, Elizabeth!"

I just smirked at her bago ako umakyat para kunin ang damit ko. Isang taon lang. Kailangan kong tiisin ito ng isang taon. Diyos! Ayaw ko sa buhay ko!

***

Sakay ng sarili kong sasakyan, pumunta muna ako sa kumpanya. Kailangan kong malaman ang sitwasyon sa kumpanya. Sigurado akong asar na ang board dahil sa mga nangyayari.

"I need to talk to her now! Tawagan mo siya!"

Isang pamilyar na boses ang sumalubong sa akin pagkarating ko sa sahig ng aking opisina. Isang pamilyar na lalaki, na nakikipagtalo sa aking executive assistant, ay nasa harap ng aking opisina.

"Wala po si Miss Craig, Sir. I'm sorry."

"Hindi! Sabihin mo sa kanya na lumabas ka o masisira ko ang pinto."

Kinagat ko ang aking mga ngipin at inilibot ang aking mga mata sa paligid. Ang aking mga empleyado ay nanonood at ang ilan ay kinukunan pa ang eksena.

"Bonnie," tawag ko sa assistant ko na mukhang nakahinga ng maluwag nang makita ako.

"Miss Craig, nagpupumilit siyang makita ka."

"Ako na ang bahala dito."

She looked hesitant pero hindi ko siya pinansin at pumunta na sa office ko. Agad naman akong sinundan ni Mr. Jones. Ang mga empleyado sa labas ay nanonood kaya kailangan kong isara ang mga blind.

"What the hell was that, Elizabeth? You came to me asking for my help, pero hindi ka dumalo sa kasal?"

Bumuntong hininga ako at tinignan siya sa mata. Paumanhin, Mr. Jones. Wala na ang deal natin."

"What? Do you think the bank will give you consideration?"

"Nabayaran ko na ang bangko, Mr. Jones. So, the deal is off."

Nangunot ang noo niya at kitang-kita kong mas lalong tumindi ang galit niya. "Are you kidding me? I'm willing to give you money with only marriage in return, but you have the guts to say that? Sino ka ba sa tingin mo? Do you think may magbibigay sa'yo ng ganoon kalaking halaga tulad ng ako?

Tumango ako, "Buti na lang, may gumawa. Pasensya na po ulit, Mr. Jones. For wasting your time."

Umiling siya at galit na tinuro ako ng daliri. "Sisiguraduhin kong pagsisisihan mo ito. Pagbabayaran kita sa niloloko mo sa akin, gold digger bitch!"

Pagkaalis ni Mr. Jones, umiling ako sa hindi makapaniwala. Binuksan ko ang blinds at umupo sa upuan ko, minasahe ko ang noo ko, pero bumukas ulit ang pinto at pumasok ang hindi ko inaasahang makikita dito.

"Tyrone" tawag ko sa pangalan niya habang nakatingin sa labas ng glass wall ng opisina ko. Mahusay!

"Bakit ka nandito?" tanong ko na nakakunot ang noo.

Inilibot niya ang kanyang mga mata bago siya umupo sa sofa at tumingin sa akin. "Pagbisita sa asawa ko."

Tumawa ako ng walang katatawanan. "Huwag mo akong subukang pagtawanan."

"You just did," sabi niya habang nakatingin sa akin ng blanko.

Kinagat ko ang ngipin ko at sinamaan siya ng tingin. " Bakit ka nandito, Tyrone? Magiging curious at magkakagulo ang mga empleyado ko dahil sayo."

"Hayaan mo silang mamatay sa inggit."

Inilibot ko ang paningin ko. "Napaka yabang mo!"

"Nakita ko si Mr. Jones sa labas. Siya ba ang dapat mong asawa?"

Umiwas ako ng tingin, sumagot ako. "Oo."

"Siya ay isang pervert na matanda, sicko."

"I told you stop calling me that!"

Ngumisi siya. "You have to take a absence today. You're coming with me to my company."

"Bakit ako?" Nakataas ang isang kilay na tanong ko.

Naglakad siya palapit sa akin at laking gulat ko nang hawakan niya ang swivel chair ko at hinila ako palapit sa kanya. Nakapatong ang mga kamay niya sa armrest ng upuan ko habang nakayuko at nilapit ang mukha niya sa mukha ko.

Napaawang ang labi ko sa gulat nang tumaas ang sulok ng labi niya, na nagpapakita ng mayabang na ngisi.

"Ipapakilala ko ang asawa ko sa board ng kumpanya ko."