Nagmulat ng mata si Amor. Hindi pa man lubos nakabalik ang ulirat niya nang pumasok sa kanyang ilong ang masangsang na amoy ng alikabok.Dahan-dahan niyang inikot ang paningin at napansin ang malamlam na ilaw na pumapasok mula sa bitak ng sirang bintana.Mainit ang pakiramdam ng kanyang mga kamay at
“Wala pa ba si Amor?” Maya-maya’y tanong ni Tyler habang binabalingan si Chris.“Wala pa, boss. Kanina ko pa nga siya hinihintay eh. Dapat nandito na ’yon,” sagot ni Chris.Biglang nakaramdam ng kaba si Tyler. Kinuha niya ang kanyang phone at tinawagan si Amor, ngunit hindi ito sumasagot. Nagriring
ISANG ORAS ANG NAKALIPAS Pinahid ni Amor ang kanyang mga luha. Baka hinahanap na siya ng Kuya niya. Matagal-tagal din siyang nagmuni-muni sa loob ng maliit na park kung saan mangilan-ngilan lang ang tumatambay. Kahit paano, naaliw siya sa mga batang naglalaro sa swing at naghahabulan sa damuhan.Na
Bumagsak ang luha ni Amor. Hawak niya ang kanyang tiyan. “Sorry, baby. Nabigo si Mommy. Marami akong pangarap para sa’yo kaya ako nagsusumikap. Ngunit kailangan na nating bumalik sa lola mo.” Sinarili niya ang sinabi sa kanyang anak. Nandito na ang problema. Kailangan na niya itong harapin.Agad ni
“Oh, bakit ganyan ang mukha mo? Hindi ka ba masaya na nandito kami?” tanong ni Tyler, bahagyang nakakunot ang noo.“Oo nga, Amor. Daig mo pa ang nakalunok ng pakwan,” dagdag ni Kaye sabay tawa, birong-biro ang tono.Nanatiling nakaupo si Amor, at hindi mapakali. Nag-aalala siyang baka mahalata ng mg
“M-Mimi...”Nagkatinginan sila. Walang salita. Nanginginig ang labi ni Amor.“Elie...” mahina niyang sagot.Mabilis siyang niyakap ni Elion, mahigpit. Para bang ayaw nang pakawalan.“Amor, I’m sorry. Hindi kita agad nakilala. Alam mo bang matagal kitang hinanap? Kung saan-saan ako napadpad—lahat gin