Chapter 7

Malalaki ang bawat hakbang ni Gabriella nang makalabas siya sa kotse. Ni hindi na siya nag-abalang magpasalamat pa sa driver niya, hindi naman talaga siya sanay na magpasalamat. Hindi na niya kayang tiisin na pareho sila ng nilalahanghap na hangin sa lalaking nakialam sa bawat galaw niya. Napakaalamero!

Ang hindi nga lang niya alam ay kung bakit nagpahila siya sa lalaking ‘to. Kung bakit hinayaan niyang makisali ang ito sa buhay niya at makisawsaw sa lahat ng galaw niya. Sa lalaking hindi nga niya alam kung anong pangalan. O baka nakalimutan lang niya. Sabagay, hindi naman worth it kung aalamin o alalahanin pa niya ang pangalan nito. Hindi niya gawain 'yon.

Hindi niya pinansin ang mga kasambahay na bumabati sa kaniya, kahit pa sa bawat hakbang niya papasok sa bahay ay binabanggit nito ang pangalan niya. Wala siyang panahon na ngumiti at bigyan ng plastik na pansin ang mga kasambahay nila na umaasa lang din naman sa pera ng pamilya niya – sa pera ng Daddy at Mommy niya.

Alam naman niya