Hello to my readers! I am sorry if ang tagal kong walang update. Graduating problems pero I will try my best to update as often as I can. I hope you enjoy this chapter. Feel free to comment, I love to hear you guys. Sending blue hearts to everyone.
SABRINA’S POV Kasalukuyan akong naglalakad-lakad dito sa mall malapit sa amin. Day-off ko ngayon kaya naman napagdesisyunan ko na lumabas muna kaysa mag-overthink ako tungkol sa tsismis sa opisina namin. Sa loob ng ilang taong relasyon namin ni Aiden ay hindi niya minsan nagawang tumingin sa iba kahit pa nung mga panahong maraming ipinapakilala sa kaniya ang kaniyang mga magulang. Pumunta ako sa isang milktea shop dito upang umorder ng paborito kong milktea dahil ito ang comfort drink ko pag nasa stressful situation ako. “ Sabrina?” Napatingin ako sa kung sinuman ang tumawag sa akin. Doon nakita ko ang pamilyar na mukha na kasalukuyang malawak ang ngiti na tila ba nakumpirma niya na ako ang kaniyang hinahanap. “ Oh, Sheryl. Ikaw pala yan, long time no see,” pagbati ko sa kaniya. “ Yes, sobrang tagal na nga nating hindi nagkita. Ahm, are you with someone?” Tanong niya sa akin kaya naman mabilis akong umiling. “ Great. It’s catch up time. I am just gonna ord
SABRINA’S POV “ Sabrina…” Napalingon ako sa aking likuran ng marinig ko ang malambing na boses. Napasinghap ako saka lalong sumagana ang pagbuhos ng aking luha nang makita ko siyang nakaluhod at nakatapat sa akin ang isang box na naglalaman ng kumikinang na singsing. “ Ai-Aiden,” patuloy pa rin akong lumuluha habang tinatawag ko ang pangalan niya. “ Hush, my love,” pagpapakalma niya sa akin at marahang minasahe ang kamay ko pagkatapos niyang abutin ito. Ngunit, hindi nakaligtas sa aking mata ang pagtutubig ng gilid ng kaniyang mga mata. “ Sabrina, you are the best thing that came in my life. It might sound corny and cheesy, but you light my world. I could not remember my life in the past when you are not around and I could not imagine my life will be in the future without you in my side…” Huminto siya sa pagsasalita kasabay ng pagbagsak ng luha niya. Agad ko naman yung pinunasan saka ngumiti sa kaniya. “ Kaya naman, Sabrina L. Cruz, please spend the rest of your life with me. Wi
SABRINA’S POV “ I love you, Sab.” Sinserong bulong sa akin ni Aiden. Napakaswerte ko talaga na mapapangasawa ko siya. “ Ahem!” Napalingon kami sa biglang umubo sa may bandang pintuan ng opisina. Napalunok ako kasabay ng malakas na dagundong ng mamukhaan ko ang mga dumating. Ang masayang paligid din ay nabalot ng katahimikan dahil sa pagdating ng mga bisita. “ Go back to your work,” ang malalim na boses ng ama ni Aiden ang bumasag sa nakakabinging katahimikan sa loob ng opisina namin. Nakita ko ang pagmamadali ng mga katrabaho ko na bumalik sa kani-kaniya nilang workstation. Napaiwas naman ako ng tingin ng dumako ang pares ng mata ng ama ni Aiden sa akin. Gaya ng dati ay nanliliit na naman ako dahil sa mapanghusga nitong titig sa akin. “ Let’s talk on your office,” Nanindig ang balahibo ko at napatago ako sa likuran ni Aiden ng dumaan sa harap namin ang mga magulang niya. Napatingin ako kay Aiden ng hawakan niya ang kamay ko, “ Don’t worry, we will face th
SABRINA’S POV “ Oh, nandito ka na pala. Pero bakit parang ang haggard mo?” Bungad sa akin ni Sheryl pagkaupo ko pa lang sa pinareserve niyang pwesto dito sa isang Chinese-Filipino restaurant. “Well, di naman titigil ang mundo dahil lang sa ikakasal ako. Syempre bukod sa preparasyon sa kasal ay nagtatrabaho ako,” hapong sagot ko sa kaniya. Inabutan naman niya ako ng tubig. “Eh ayaw mo naman kasing tanggapin yung suhestiyon ni Aiden na magleave muna sa opisina para makapokus ka diyan sa preparasyon ng kasal niyo,” wika naman ni Sheryl. “Duh, ayaw ko naman na magpa-special treatment sa opisina dahil lang sa ikakasal na kami. Isa pa, maraming trabaho ang kailangan gawin bago ang kasal namin. Aba’t ayaw kong magtrabaho habang naghohoneymoon kami no,” biro ko sa kaniya kaya naman natawa ito. “Honeymoon na pala agad ang pinaplano mo,” pang-aasar niya sa akin kaya naman tila umakyat ang dugo ko sa katawang papunta sa aking mukha. “Excuse me, Ma’am, are you ready to order na po?” Gusto ko
SABRINA’S POV“Aiden ang aga----” Napahinto ako sa pagsasalita ng ang bumungad sa akin ay hindi mukha ni Aiden.“Anong ginagawa mo dito?” Nakakunot ang noo ko ng makilala ko kung sino ang kumakatok.Tiningnan niya muna ako mula ulo hanggang paa, “I thought I will see a beautiful maiden. Such a shame na isang hampas lupa lang pala ang makikita ko,” aroganteng wika niya sa akin.Tumaas ang kilay ko dahil sa sinabi niya, “Excuse me, are you pertaining to me? Hindi kasi ito mental hospital, hindi ako tumatanggap ng bisitang katulad mo,” inis na singhal ko sa kaniya at akmang isasara na ang pinto ko ng magsalita siya“You are Aiden’s girlfriend, right?” Napahinto ako dahil sa sinabi niya.“Yes, at ano naman sayo?” tanong ko sa kaniya ng biglang may magsink in sa utak ko, “Oh, ikaw ba yung wedding organizer na kinuha ni Aiden?”Napahagalpak siya ng tawa sa sinabi ko, “are you kidding me? Sa ganda kong ito, wedding organizer mo lang?” saad niya saka nagpunas ng luha sa gilid ng mata niya.“Th
SABRINA’S POV Matamlay akong naglalakad papasok ng opisina. Kahit na ayaw kong pumasok ay kinailangan ko sapagkat may dapat akong gawin. Pagdating ko sa working station ko ay agad ko na ring ginawa ang dapat kong gawin dahil ayaw ko ng magtagal dito. Nagtaka ako ng biglang tumahimik ang paligid kaya naman ini-angat ko ang aking ulo. Agad ko naman itong pinagsisihan ng magtama ang mata namin ni Aiden. “Miss Cruz, see me in my office,” wika niya saka naglakad papunta sa opisina niya. Sinundan ko lamang siya ng tingin hanggang sa makapasok siya sa opisina. Pagkatapos ay agad kong tinungo ang printer upang kunin ang prinint ko saka bumalik sa upuan ko upang pirmahan ito. Inayos ko muna ang aking sarili bago magmartsa papunta sa opisina niya. Tatlong beses muna akong kumatok bago ko pinihit ang doorknob at buksan ito. Bumungad sa akin ang seryosong mukha ni Aiden habang pinaglalaruan ang ballpen na hawak niya. “With all due respect, Sir, huwag niyo po akong hinahamon. I get what I want!
SABRINA’S POV Tahimik kong pinagmamasdan ang mga batang naglalaro sa parke kung nasaan ako. Hindi ko mapigilang mapaluha dahil ang lugar na ito ang naging saksi ng pagmamahalan namin ni Aiden. Ito rin ang magiging saksi ng pagtatapos ng istorya naming dalawa. Hindi ko alam kung bakit madaya ang tadhana. Bakit pa kami pinagtagpo kung hindi din naman pala kami sa dulo? “Love.” Nagmamadali kong pinunasan ang mga luha sa mata ko ng maramdaman ko ang pagpulupot ng mga bisig ni Aiden sa beywang. “Are you crying?” nag-aalalang tanong sa akin ni Aiden saka pinilit akong iharap sa kanya. “N-nope, napuwing lang ako,” pagpapalusot ko saka ngumiti sa kanya. Tila naman nabunutan ng tinik si Aiden sa naging sagot ko, “akala ko umiiyak ka, eh. By the way love, bakit gusto mo akong makausap? Aayusin na ba natin yung relationship natin? Pag-uusapan ba natin yung kasal natin?” sunod – sunod na tanong niya sa akin. Hinawakan ko ang bisig niya saka siya pinaupo sa bench na nasa gilid namin. Pagkatap
SABRINA’S POV Halos dalawang buwan na din ang nakakaraan mula ng dumating ako rito sa Canada. So far so good naman dahil nag-eenjoy ako sa trabaho ko lalo pa at ito naman talaga ang pangarap kong gawin simula pagkabata. Dalawang buwan na din ngunit wala akong anumang balita kay Aiden. Nang mga unang linggo ko dito sa Canada ay sinusubukan niya pang tumawag ngunit hindi ko ito sinasagot. Pero isang araw ay hindi na ito muling nagparamdam pa. Unti-unti ko na rin namang tinanggap na hindi na kami pwede, pero siguro deep inside umaasa pa din ako na may gagawin siya para magkabalikan kami. “Ayos ka lang ba?” tanong sa akin ni Sheryl kaya nabalik ako sa katinuan. Si Sheryl ay kasama ko rito sa Canada at magkatrabaho na kami ngayon. “Oo naman. Kulang lang ako ng tulog,” wika ko saka muling hinawakan ang sentido ko. Ilang araw na din kasing sumasakit ang ulo ko na hindi ko alam ang dahilan. “What if magday off ka muna? Namumutla ka na, eh,” suhestiyon niya saka lumapit sa akin. Inilapat ni