MasukShare
Kabanata 4.1 - Thought
Terakhir Diperbarui:
2021-06-26 22:26:30Saturday ngayon at birthday ni bunso. Maaga kaming umalis sa bahay para pumunta sa zoo, 'yon kasi ang gusto ni Charmaine, bunso kong kapatid. Mahilig siya sa mga hayop, no wonder mukha siyang hayop. Syempre biro lang, magaganda kaya ang lahi namin!
"Ate, look! Monkey oh!" pabebe niyang sabi, hinihila pa laylayan ng damit ko. Kay Kendall yata nagmana to, e.
I'm wearing gray halter top and white shorts, white sneakers and gray sling bag. Kinulot ko din yung dulo ng buhok ko para maiba naman, medyo mahaba ito kaya natagalan pa 'ko kanina.
"I know, nakikita ko Maine. Tinitingnan ko nga ngayon," sagot ko habang nakatingin sakaniya, napatingin naman siya sa'kin at biglang bumusangot ang mukha. Maya-maya ay binatukan ako ni Ate Chandria, nasa likuran lang pala namin siya.
"Baliw ka talaga! Pati bata pinagtitripan mo," sambit niya habang natatawa, si Maine naman ay nakasimangot pa rin.
"E malay ko ba, nalilito ako kung sino titingnan. Magkahawig kasi," pang-aasar ko pa.
"Mama si ate oh!" sumbong ni Maine kaya nanahimik na 'ko. 'Di pa rin matigil ang tawa namin ni Ate.
Saming tatlo ako yung pinaka mapang-asar, pikunin naman si Maine at si Ate Dria mapanakit, ginagamit niya pagka-ate niya, madaya.
Nang bumalik si Papa ay napagpasyahan na namin kumain. May katawagan kasi siya kanina at sinabing may emergency sa ospital. Ngayon na nga lang ulit kami nakagalang pamilya, may istorbo pa. Di ko rin naman siya masisisi, trabaho niya yon.
Pagkatapos kumain sa isang buffet restaurant ay nagpasya na kaming umuwi, 5pm na kami nakauwi at sobrang nakakapagod kaya dumeretso na 'ko sa kwarto para maligo at mag-pahinga. Si Papa naman ay dumeretso sa ospital kasi kailangan siya doon.
Nakaidlip ako saglit at nang magising ako ay 10:30 pm na. Di man lang ako ginising para mag dinner, nakakatampo talaga sila. Kinuha ko ang phone ko at tiningnan kung may nag-message ba. Tahimik ang group chat, mukhang nagkakasiyahan na sila sa party ni Mateo. Nag scroll lang ako sa IG, na-view ko yung story nila Ky. Video 'yon, ang daming tao at yung iba ay nagsu-swimming na. Abala ako sa pagtingin ng IG story nila nang biglang may mag message.
@davisthegreat: Hindi ka talaga pupunta? :(
Luh, bat nagmemessage 'to? Close ba kami? 'Di ko nalang nireplyan yung chat niya, 'di ko naman siya close, bakit ko re-reply-an? Tsaka ang weird nung emoji niya, ano siya bata?
Mga ilang minuto ay biglang tumawag si Iris, siya ang pinakamalapit sa 'kin, siya kasi ang una kong naging kaibigan noon. Still, pantay-pantay trato ko sakanila, walang lamangan.
"Sup Iris, kumusta party?" bungad ko, rinig agad ang malakas na tugtog sa background niya.
"Oh my God, Treia! Buti sinagot mo agad! Pick us here, hindi ko kaya 'tong apat 'to, si Mads bagsak na, sumuka pa kanina, si Adel tsaka si Grasya naman tulog na dito, at si Ken jusko! Nagsasayaw at nagliligalig sa dance floor. Pumunta ka dito nang maiuwi-" I cut her off.
Hindi ko na siya pinatapos dahil alam ko na ang ibig niyang sabihin. Ganoon talaga sila kapag nalalasing, I'm just wondering why they let theirselves get wasted tonight.
"Send me the address of that place, wait for me okay?" sambit ko at ibinaba na ang tawag. Hindi na 'ko nag-abalang mag ayos, pinatungan ko nalang ng hoodie na navy blue ang white sando ko habang naka pajama naman akong black sa pambaba, pwede na 'to.
Hiniram ko kay Ate yung sasakyan niya, marunong ako mag drive at may driver's license na 'ko pero nagdalawang isip pa siya bago ibigay sa'kin yung susi, 'di ko rin naman siya masisisi gaya ng iba.
"Mag-ingat ka, Chantreia! Dahan-dahan sa pagda-drive! Ako malilintikan kay Papa kapag nalaman niya 'to!" frustrated na sambit nito.
Nginitian ko nalang siya bago lumabas.
Naka tsinelas lang ako na one strap papunta doon. Wala na 'kong pake sa itsura ko, hindi na 'ko nag-abalang ayusin ang buhok ko, naka messy bun lang 'yon. Baka kapag binagalan ko pa ay kung ano na mangyari sa mga kaibigan ko. Iba pa naman ang mga yon kapag nalalasing, kung sino-sino ang hinahalikan. Kung kani-kanino sumasama.
Inabot ako ng fifteen minutes bago makarating. Sa labas palang ay ang dami na agad tao, mga lasing, yung iba ay naglalampungan na. Umakyat agad ako para puntahan na ang mga kaibigan ko, lahat ng atensyon ay nasa akin, siguro dahil sa suot ko. Sila pormang-porma, tapos ako ano? Naka pantulog na.
Luminga-linga ako at natanaw ko sa isang couch ang mga kaibigan ko kasama sila Paul. Nang magtama ang mata namin ni Nikolai ay napaiwas siya.
Na-scam ako!
Ang aayos pa ng itsura ng mga gaga, talagang gusto lang na pumunta ako punyeta!
Nang makarating ako sa harap nila ay napunta sa'kin ang atensyon nila, gulat na natatawa dahil sa suot ko. Isa isa ko silang sinabunutan kasi naiinis na 'ko.
"Dude kung need niyo pa ng drinks lapit lang kayo doon— hey, Treia! Ngayon lang kita napansin, bakit ganyan—" hindi ko na siya pinatapos sa pagsasalita, naiinis ako!
"Akala ko pajama party," sarkastikong sabi ko at nagtawanan naman ang mga gaga. Napatango-tango si Mateo, tinapik ako sa balikat, mag-enjoy daw ako, bago siya naglakad paalis.
"Uuwi na ko," sambit ko, maglalakad na paalis pero pinigilan nila ako.
"Later na sis, enjoy nalang muna tayo since nandito ka naman na," pagpigil ni Grace. Napairap nalang ako at naupo gaya ng gusto nila.
"Anyway, how did you get here?" tanong ni Adel habang hawak ang tequila sa isang kamay niya, ang feeling niya! Hindi naman malakas uminom.
"Ah, siguro lumipad ako," pambabara ko. Naiinis na talaga ako! Nagmadali pa 'kong pumunta dito tapos scam lang pala yon? Nag-alala ako sakanila!
They keep on saying sorry, napairap nalang ako at inagaw kay Adel yung tequila na hawak niya, tinungga ko yon. Nakaramdam ako ng init sa lalamunan at dali daling inabot ang lemon. Gosh ang init!
"Seryoso na, paano ka nakarating dito? Sumakay kang jeep? Tricycle? Ano?" tanong ni Mads, halatang nag-aalala.
"Dala ko kotse ni Ate," sagot ko nalang, nagkatinginan sila pero wala ding sinabi. Inaya nila ako sa dance floor, maraming tao dun, mukhang masaya.
"Wag niyo na isama si Treia doon, dito nalang muna siya." Napataas ang kilay ko sa sinabi ni Davis.
Lahat kami ay napabaling sa gawi niya, nagulat naman ito at halatang natakot.
"Yung suot mo kasi.." dugtong niya pa.
Why? Anong mali sa suot ko? I mean, yes hindi to pang party but who cares? Hinubad ko ang hoodie at inihagis sa couch, tanging white fitted sando at black pajama nalang ang suot ko, ganito suotan ko kapag matutulog lalo na ngayon at mainit. Tinanggal ko ang ipit sa buhok ko, nakaladlad na siya ngayon. Tinali ko naman yung sa likod ng sando ko para magmukhang croptop ang suot ko. Perfect.
"Let's go," napangisi ako.
It's time to party!
Dinala nila ako sa gitna ng dance floor at doon kami nagligalig. May mga lalaking lumalapit pero hindi ko pinapansin yon. Ang iba ay pasimpleng humahawak kaya lumalayo agad ako.
Wow, parang kanina lang ay inis na inis ako sakanila. Tapos ngayon, magkakasam kaming sumasayaw sa dancefloor? Speed!
Si Ken ay may dalawang kasayawan na dun, halatang hinihipuan si gaga pero wala siyang pake. Si Mads naman may kausap na guy, school mate yata namin yon. Mukhang nerd kasi nakasalamin. Mukhang ayos naman usapan nila. Ganoon din si Adel at Grasya, may kausap na lalaki habang nakikipag sayawan. Si Iris naman ay nasa countertop, may kainumang hindi ko kilalang lalaki. Mukha namang masaya sila kaya bumalik ako sandali sa couch namin. Si Nikolai lang ang naiwan doon.
"I thought you wouldn't come."
I don't know why he said that. Napatingin lang ako sakaniya at nag-kibit ng balikat.
"Akala ko din, e." I'm trying to sound serious pero mas tunog sarcastic ang pagkakasabi ko.
Bab terbaru
Behind the Scene Wakas IV
Isaiah’s Point of View "I break hearts..” I thought she's just kidding when she said that, never thought it was real. We became close as weeks passed by. It started when I lend her my clothes, I intentionally forget to took it from her so that I could get the chance to be with her again. As days passes by, she became comfortable with me. I worked really hard to gain her trust, it's not that easy but I manage to do it. All my life, I'm so used to be called Nikolai or Niko but here's Treia, she chose to call me Isaiah instead. I really hated that name before but hearing her calling me that way, God knows how much I thank my parents for giving me such name. It is like a music to my ears and everytime she's calling me that way, I felt alive. She's the only one who have the privilege to call me that. "It's not easy son but we have connections so leave it to me, I'll sue everyone who harmed your girl!” Dad said, full of authority. He called someone from his team to do me a favor, my f
Behind the Scene Wakas III
Isaiah’s Point of View"Dude, yung crush mo ‘yon ‘di ba?" bulong ni Mateo.I glance at the group of girls coming our way, they sit on the couch near us. One of them caught my attention, it's her again, the only woman that caught my attention. I didn't respond to Mateo, nanatili akong nakaupo roon habang pasimpleng nakatanaw sakaniya. But damn, hindi nakakatulong ang ingay ni Paul at Davis."Sino bang type mo dyan, bro?" Paul asked, he's not yet wasted, they are in their usual self, mahilig mangolekta ng babae.I shoot dagger-like stares at them but it seems like they didn't even care. I don't know why we ended up being friends, si Mateo ang pinakamalapit sa’kin at nakilala ko lang si Paul at Davis nitong college na. Nakakasundo ko sila sa ibang bagay pero pagdating sa trip n
Behind the Scene Wakas II
Isaiah’s Point of ViewDays went slowly, ganoon yata talaga kapag may inaabangan kang araw, mas bumabagal ang oras. We are here at the plaza waiting for the event to start. I chose the seat near the stage para makita ko siya nang malapitan, I want to see her performing. The other reason is I want her to see me watching and supporting her."Uy, pre! Ayan na yung crush mo, yung crush mo pre! Whoa, go crush ni Nikolai!" sigaw ni Mateo. Sana pala hindi ko na sinama ang ungas na 'to.God knows how many times I cursed Mateo in my mind. Mabuti nalang at maingay ang crowd, natatabunan ang sigaw niya. I'm watching my girl intently as she performed, she act, dance and sang and I can't help but to be proud of her. Hindi ko na mabilang kung ilang beses kong isinigaw ang pangalan niya o kung ilang beses akong napapalaklak. I feel l
Behind the Scene Wakas I
Isaiah’s Point of View"Hoy Treia, come here!" Chandria said, referring to the girl who went inside their house.Chandria is one of my brother's friend and we are here in their house. Isagani bring me with him because I will be left alone in our house, it's fine being alone though, I can call Mateo and play basketball with him but my mother insisted and told me to join my brother.My brother has a lot of circle of friends and I can say that this circle is the most special for him. I've known them for years because they usually hang out in our house.The girl who was about to go upstairs suddenly stopped walking and faced us. She looks tired, her hair is in a messy bun and her face is covered with sweat. She's holding a bunch of paper on her hand whil
Behind the Scene Kabanata 31.3 - Despidida
"Joke 'yon, beh?" Grace sarcastically said, she even rolled her eyes at me.Natawa lalo ako sa reaction nila. Tumayo pa si Grace at nag walk out, sa kitchen yata pumunta. Wait, is she serious?"Sa tingin mo matutuwa kami knowing na aalis ka?" si Iris. Mukhang seryoso ito at galit na nakatingin sa'kin.Natahimik ako dahil doon. Kakaibang despidida party yata ang napuntahan ko. Magsasalita na sana ako nang maunahan ako ni Mads."Aalis siya? Saan ka pupunta?" inosenteng tanong nito.Napa-face palm ako, binatukan naman siya ni Kendall at si Grasya na nag-walk out ay tumawa ng malakas, rinig na rinig siya sa buong penthouse.
Behind the Scene Kabanata 31.2 - Camera and Album
Muntik na 'kong masamid dahil sa sinabi niya. They doesn't know about what happened to us, wala rin akong balak sabihin sa kahit na kanino. As much as possible, I want to keep our problems. Baka kasi mas lalo lang lumaki kapag pinagsabi namin sa iba, mas maraming nakakaalam, mas magulo.Lumipas ang mga araw, pinayagan nang umuwi si Papa dahil maayos na ang lagay nito ngunit hindi muna siya pwedeng pumasok sa trabaho dahil kailangan niya pang magpahinga ng ilang araw. Isaiah is always sending me a message, tuloy tuloy pa rin siya sa pagpapaalala sa'kin sa mga dapat kong gawin araw-araw. Minsan nga nakakalimutan ko nang kumain pero dahil sa message niya, bigla kong naaalala. Tinupad niya naman yung pakiusap ko na huwag muna siyang magpakita sa'kin at sa ilang araw na 'yon, nakapag-isip isip na 'ko.I already booked a ticket, bukas ng gabi na ang flight namin papunta sa New York, sabay kami ni Ri
Behind the Scene Kabanata 31.1 - Envelope
I couldn't contain it, I just want to cry and cry all day pero pinigilan ko dahil ayokong makita niyang umiiyak ako. Ayokong makita niyang mahina ako ngayon."You knew yet you didn't even told me? How dare you, Isaiah!" my voice thundered.Agad na napalitan ng pagkabahala ang itsura niya. Lumapit ito sa akin para pakalmahin ako pero bawat pagdampi ng kamay niya sa balat ko, siya namang pag-iwas ko. Panay ang paghampas ko rito, hindi ko na naisip kung nasasaktan ba siya kasi ako, sobrang nasasaktan ako!I told him everything, wala akong nilihim sakaniya. Alam niya kung gaano ko kagustong malaman ang dahilan kung bakit ayaw sa'kin ng pamilya ko, alam niya kung gaano ako katakot makagawa ng pagkakamali dahil baka tuluyan na nila akong hindi tanggapin. Alam niya rin kung gaano ako
Behind the Scene Kabanata 30.2 - Betrayed
Nagpasya akong umalis sa hospital noong araw na 'yon, I drive all the way to Isaiah. Sigurado akong nasa condo lang siya. He's sick, mag-isa lang siya roon kaya walang nag-aalaga sakaniya. I felt bad becase of it, I should be the one to take care of him, ni hindi niya sinabing may sakit pala siya. The hell, Treia, you're out of your fucking mind for the past days!Dumaan ako sa fastfood restaurant at pharmacy para bumili ng makakain at ng gamot. I have spare key kaya madali kong nabuksan ang room niya. I saw him on the couch nakahiga ito at hindi pa nagpalit ng damit, mukhang kagagaling lang sa trabaho. He looks tired and cold, nakayakap siya sa sarili niya at nanginginig pa.My baby's sick.Ibinaba ko ang mga binili ko at agad na nagtungo sakaniya. I held his cheeks, mainit ito. Bahagyang dumilat ang mata niya, kasunod no'n ang paghaplos niya sa kamay kong nakahawak sa pi
Behind the Scene Kabanata 30.1 - Unstable
Kararating lang namin sa ospital, my father is in the ICU, fighting for his life. Sumabay nalang ako kay Isaiah patungo rito, hindi ko kasi alam kung kaya ko bang mag drive knowing that one of the important person in my life is in danger. Iniwan namin ang kotse ko roon, he promised to take care of that. Isaiah never leave my side, my mother is also here with us, nakaupo lang kami sa labas ng ICU habang hinihintay na matapos ang operasyon. Si Ate naman hinatid daw pauwi si bunso pauwi. No one told me what happened to Papa, parang iwas silang lahat sa'kin nang dumating ako, even my mother.Napatayo kami nang makarinig ng ingay, patungo sa'min si Tita at mukhang galit na galit. Huminto siya sa harap ko, akmang sasampalin na 'ko ngunit naiwan sa ere ang kamay niya at dinuro-duro nalang ako nang makita kung sinong nasa tabi ko."You.. this is all your fault!" her voice thundered.
