Chapter 2

Bumaba ako matapos ng pag-uusap namin ni Damon. While I was walking down the staircase, doon ko na napansin ang ilang mga lalaking nakasuot ng black suit ang nakatayo sa may entrance ng mansion. Nagmamasid, at nagbabantay.

Mabuti na lang sanay ako sa ganito kaya hindi ako nabahala. Sana'y ako ng palaging may personal guards na nakabuntot sa akin noon. Kaya nga pumayag akong sa ibang bansa na mag kolehiyo to escape from that kind of life. Nakakasakal kasi. Dumeretso ako sa kusina at tinulungan sila Ate Miray at Ate Tess na ihatid sa dine hall ang mga niluto namin. Sunod-sunod kaming lumabas ng kusina habang pare-parehong may bitbit na tray ng mga pagkain at isa-isa namin iyong inilatag sa mahabang dining table.

Matapos ay pinili naming tumayo sa tapat ng dining table, in case na may iutos sa amin si Damon mamaya. Mabuti na lang at madali lamang akong matuto sa mga bagay. Hindi ko alam kung paano, but I can really learn just by observing and watching. Mabilis iyong na i-store sa isip ko kahit isang beses ko lang mapanood. Kahit sa pagluluto, I never studied how, I just watched once, and later on, I found myself cooking a dish.

Maya-maya ay pumasok na sa dine hall si Damon, only wearing black button down sleeve na nakatupi sa kaniyang siko. Naka tuck-in iyon sa kaniyang itim na pantalon. Ang akala kong mag-isa lamang siya, ay unti-unting nawala ng isang babae ang pumasok kasunod niya. Magaling itong maglakad, animo'y isang modelo na sanay rumampa. Even on how her hips swayed while she was walking. Revealing ang damit na suot niya at napakaiksi nito. Halos lumuwa na rin ang dibdib niya at naka high ponytail naman ang itim na itim at mahaba niyang buhok. Makapal ang kaniyang make up, na bumagay naman sa kaniyang mukha, kumikinang din ang kaniyang leeg at tainga dahil sa mahahaling alahas na kaniyang suot. Even her purse. Mukhang mahilig siya sa makikinang na bagay and look at those heels she was wearing.

"Andito nanaman 'yan," Narinig kong bulong ni Ate Tess. Base sa tono ng boses niya, mukhang hindi niya gusto ang babae.

"Hey! Where's my plate?!" bumaling muli ang tingin ko sa babae at kung pwede lang ay umangat na ang kilay ko rito. Kaagad na naglagay si Ate Miray ng plate sa harapan niya at nakita ko kung paano umikot ang mata nito. Mukhang hindi ko rin siya magugustuhan, well unang kita ko pa lang naman sa kaniya kanina noong pumasok siya ay gusto ko na siyang murahin.

"Babe, lagyan mo ako ng food please?" umawang ang labi ko sa inasta nito sa wala namang emosyon na Damon. Agad kong itinikom ang bibig at hindi makapaniwalang napailing. Napapantastikuhan pa akong napatitig kay Damon ng walang reklamo niyang ipinagsalin ng pagkain ang babae. My God! May kamay naman siya! Hindi naman 'yan ahas para hindi magawang kumuha ng pagkain. Napakaarte. Mayamaya ay may tumawag kay Damon sa kaniyang phone, dahilan para umalis ito sa dine hall at naiwan si Anaconda.

"Where's my juice?!" Can't she lower her voice? Pwede namang magtanong ng hindi sumisigaw ang lapit lang namin, iskandalosa.

"Beh, 'yong juice," napaayos ako ng tayo ng mahina akong sikuin ni Ate Tess to get my attention. That's when I realized that na nasa side ko pala ang juice. Kaagad ko 'yong kinuha at dinala kay anaconda. Maingat ko 'yong inilapag sa harapan niya.

"Bago ka?"

"Yes ma'am," kalmado kong sagot, pinipigilan ang sariling umismid.

"Kaya pala tatanga-tanga ka pa," I bit my lip to stop myself from cursing her. I almost forgot that I was in disguise. Pasimple ko itong inirapan bago tumalikod para bumalik na sa pwesto ko. That bitch, pasalamat siya at bukod sa bago lang ako rito ay may plano akong nakasaalang-alang, kung hindi naliligo na sana siya ng juice ngayon. Hindi rin nagtagal ay lumabas na siya kaya nakahinga kami ng maluwag.

"Kahit kailan talaga napaka ambisyosa ng babaeng 'yon, ang lakas mag feeling donya na akala mo asawa siya ni Master. Alam mo ba? Madalas pa niyang sabihin sa amin na siya ang future wife ni Master at may karapatan daw siya rito, eh isa lang naman siya sa babae ni master," pakiramdam ko nalisik ang mga mata ko sa narinig. Makapal naman pala talaga ang mukha. Nasobrahan sa confidence. Bagay sa kaniyang tawagin na anaconda, dahil bukod sa para siyang ahas umasta, makapal pa kaliskis niya.

Matapos naming linisin ang pinagkainan ay kami naman ang kumain ng hapunan, kasabay ko sila Manang Josie at ang dalawang ate bago namin hinugasan ang mga ginamit namin. Hindi ko alam kung bakit ang layo ng tulugan naming tatlo. Sila kasi ay nasa baba sa dulo ng mansion, malapit na sa backdoor. Habang ako ay nasa second floor sa dulo ng hallway. Siguro ay tulad ng sabi ni Manang Josie. Tatlo lang daw ang kwarto sa kung nasaan sila, kaya raw sa itaas na talaga ako. Mas marami raw kasing kwarto sa secons floor.

The house was already dimmed nang umakyat ako patungong second floor, sinadya kong bagalan ang paglalakad dahil minabuti kong magmasidmasid hanggang sa tumapat ako sa isang pintuan. Nagulat ako ng hindi iyon naka lock at bahagyang nakaawang. Out of curiosity, pinili kong lumapit at sinubukang sumilip sa loob, ngunit wala naman akong masyadong makita dahil medyo dim na rin. Aksidente kong naitukod ang kamay sa pinto, kasabay bg pagbukas nito. Hindi ko alam kung anong kamalasan ang sumapi sa akin ng mawalan ako ng balanse at sumubsob sa katawan ng lalaking nasa harapan ko ngayon. My heart throb in nervousness, I started to panick. Naramdaman ko ang isang braso niya na pumulupit sa bewang ko. Ilang segundo lang ay saka ko napagtanto na wala siyang suot pang itaas at nakasubsob ang mukha ko sa kaniyang dibdib. Wtf? Kaagad niya akong inilayo sa kaniya, at halos muntik pa akong mawalan ulit ng balanse dahil sa gulat.

"What are you doing here?" I gulped.

"N-Napadaan lang po, sir—I mean master," His brows furrowed. Hindi gano'n kaliwanag dito, pero nakikita ko pa rin ang mukha niya.

"Really?" tila hindi naniniwalang tanong niya.

"Uh, balak ko sana isara po 'yong pinto kasi nakaawang, baka kasi nakalimutan niyo," shit ang tatanga ng palusot ko. Halos mahigit ko ang hininga ng bigla siyang yumuko at ilapit ang mukha sa mukha ko.

"Is that really your purpose?" pakiramdam ko huminto ang tibok ng puso ko sa mga oras na 'yon. No, hindi naman niya agad-agad malalaman, hindi 'yon gano'n-gano'n lang. Sasagot na sana ako ng bahagyang lumisya ang tingin ko at nakita ang isang babaeng lumapit sa kama at naupo. Nanlaki ang mata ko at bahagyang napaatras bago lumingon kay Damon. Umahon ang galit sa dibdib ko sa nakita. Nakilipagsiping nga siya sa ibang babae. At sa oras na 'to, ako na mismo ang nakakita.

"Pasensya na po sa abala, matutulog na ako," ilang beses na nagpalit-palit ang tingin ko sa babae at kay Damon bago ako umiwas ng tingin at nagsimulang maglakad patungo sa tutuluyan kong kwarto. Marahan ang naging paglakad ko dahil sa lalim ng iniisip. Anong nakita ng pamilya ko sa kaniya para pumayag na pakasalan ko siya? I stopped midway. Anong klaseng buhay ang magkakaroon ako kapag siya ang napangasawa ko? Ganito? Gabi-gabi may babae siyang katalik? Iba ang katabi niya sa kama at nagpapainit sa kaniya? Ituturing niya akong parang isang katulong lang tapos hahawakan niya ako sa leeg? No way! I love my freedom at wala pa akog balak mag-asawa. I am just twenty-five and turning twenty-six.

"Why are you thinking too much?" pakiramdam ko nanindig ang balahibo ko ng makarinig ng boses sa likuran ko. I hold a breath, trying to calm and not to face him ngunit naramdaman ko ang kamay niyang pumalibot sa katawan ko. Suminghap ako sa gulat dahil sa ginawa niya, I badly want to protest and to push him away, but I remained stuck.

"S-Sir," why am I stuttering!? What the hell is he doing to me? Anong binabalak niya? Don't tell me pati kasambahay niya ay papatulan na niya? My God.

"Do you want me to help you forget whatever you were thinking?" I bit my lip when I felt his breath against my ear. Nanindig ang balahibo ko sa ginawa niya. I clench my fist and gather all of my strength to step away.

"M-matutulog na ho ako Sir," hindi ko siya nilingon at derederetso na ako sa harapan ng kwarto ko. Mabilis kong binuksan ang pinto at bago pa man ako makapasok ay nilingon ko si Damon. Nanatili itong nakatayo sa kung saan ko siya iniwan. Nakatitig siya sa akin kaya agad ko namang iniwas ang tingin ko at kaagad nang pumasok. The fast beat of my heart makes me suffocate. I knotted my hand on my chest and immediately got on the bed. Nanghihina ang mga tuhod na pinili kong mahiga.

What the hell is his problem? Unang araw ko pa lang. Pinaglalaruan niya ba ako? I was interrupted by a call. Kaagad kong kinuha ang phone ko at nakitang si Kael 'yon.

"What is it again, Kael?" I groaned.

"It's not Kael, it's Kuya Kael."

"Whatever, ano ba kasi ang kailangan mo nanaman?"

"Kath, please umuwi ka na. Mom and dad are freaking mad! Ako ang pinuputakte nila, dahil hindi ka pa umuuwi."

"Sinabi ko na sa 'yo ayoko magpakasal sa lalaki na 'yon, ayoko umuwi."

"He's giving us a second chance. Galit siya noong hindi ka sumipot. He cancelled all of his appointments just for you, tapos hindi ka dumating. That's rude don't you think? Kami na ang humingi nang pasensya sa kaniya, mabuti na lang at kaibigan ko ang mapapangasawa mo. He still tries to understand the situation. Umuwi ka na Kath please. I am sure magugustuhan mo si Damon."

"No, hindi ako uuwi hangga't hindi niyo itinitigil ang kahibangan na ito, hindi niyo nga ako mabigyan ng rason kung bakit kailangan kong magpakasal sa lalaki na 'yon," angil ko at hindi na siya binigyan ng pagkakataon na makasagot. Kaagad kong pinatay ang tawag at padabog na nahiga sa kama.

Hindi pa man nagtatagal ay kaagad din akong bumangon at pumasok sa bathroom. I took off my wig, and washed off my body, revealing my true color. I also removed the contacts I was wearing and let my long, wavy frosti blond hair fall. Wala akong suot na damit habang nakaharap sa salamin. And I can see my anchor tattoo on the side of my lower abdomen. Kita ko rin ang maliliit na letrang tattoo ko sa may dibdib. Isa iyong parte ng lyrics nang kanta na mahalaga sa akin. It was just two lines, very minimal. Matapos pasadahan nang tingin ang kabuuan ay kinuha ko na ang night robe na dinala ko at lumabas na ng bathroom.

My second day at that mansion is not that hard. Mabilis akong nakapag adjust at adapt sa culture ng mga naroroon at nakasundo pa lalo sila Ate Tess at Miray. So far, ay hindi naman ako napupuna ni Manang Josie, at madalas din namang wala si Damon, the whole week. Humahanap lang talaga ako ng tsiempo na mapasok ang office at kwarto niya. Hindi kasi ako ang naka-assign na maglinis noon kaya wala akong excuse. It's Saturday, isang Linggo na akong naririto ng hindi nalalaman ng pamilya ko. Pababa na ako ng hagdan ng makita si Ate Tess na may bitbit na bag at nakasuot ng pang-alis.

"Mamamalengke ka ate?" I asked, and she smiled.

"Hindi, day off ng maids ngayon until tomorrow, babalik ako bukas ng gabi. Ikaw? 'Di ka uuwi?" day off? Kung gano'n...

"Hindi ate, malayo ang probinsya namin at tatay ko lang naman ang kasama ko rito, bibisita na lang ako sa kaniya bukas."

"Sige, babalik din ako bukas ng gabi. Si Miray ay nauna na kanina pa. Si Manang Josie naman ay namamalengke," ngumiti ako sa kaniya at hinatid siya sa labas bago ako pumasok. I prepared Damon's breakfast at mag-isa rin akong nag-serve. Mayamaya lang ay pumasok na rin siya sa die hall ng hindi ako tinatapunan ng tingin.

"It's your off, why are you still here?"

"Eh wala po kasing magluluto para sa inyo sir, saka malayo ang probinsiya namin. Isa pa ay bibisita po ako sa tatay o bukas kaya pinili kong pagsilbihan muna kayo ngayon." Hindi siya sumagot at nagsimula nang kumain, hanggang sa may tumawag sa kaniya. Akala ko ay aalis siya ngunit nanatili siya roon. Napatalikod ako at nagpanggap na inaayos ang mga naroroon habang nakikinig sa pakikipag-usap niya.

"If he didn't choose to go back to our side, then kill him." My brows furrowed.

"I hate traitors. Now do what I told you or I'll kill you instead." What the hell is he talking about? Kung sabihin niya ang mga salitang 'yon ay parang napakasimpleng bagay lang noon para sa kaniya. Pinagpatuloy ko ang pagpunas sa glass na hawak ko, biglang tumahimik ulit so I think he's done talking on the phone. Papalingon na sana ako ng mabunggo ako sa isang matipuno at matigas na katawan, too late for me to escape cause he already cornered me.

"S-sir?" mariin ang titig niya sa akin na kinakaba ko. Humigpit ang kapit ko sa baso at sunod-sunod na napalunok habang nakatitig ako sa asul niyang mga mata. I feel like I was staring at the heart of the ocean, and it was trying to pull me down no matter how hard I tried to stay afloat.

"You're eavesdropping. Why?" What the hell?

"Hindi p-po sir, hindi po ako chismosa, saka talagang maririnig naman po kita dahil andito tayo e..." natutop ko naman ang mga labi ko ng mas lumapit ang mukha niya sa akin. I hold my breath when his lips touch my ear.

"Shut your damn sexy, luscious lips when you still want to stay alive, or else...I will be the one who will make that shut, and trust me, you'll either love it or hate it." After he said that, I dropped the glass I was holding and almost fell when my knees shivered. It's a good thing he was able to catch me.