In The Hands Of The Mafia Boss

Inaasahan ni Hannah na mainit ang pagsalubog sa kaniya ng kaniyang mga magulang pagkatapos niyang mawalay sa kanila. Pero hindi ganun ang pagsalubong ang bumungad sa kaniya.

Hiyawan at palakpakan ang sumalubong sa kanya pero hindi para sa kanya.

“Congratulations in your engagement, Margo and Kevin,” bati ng mga tao sa dalawang tao na nasa stage na naka-set up sa garden ng kanilang mansyon.

Masaya ang lahat pero hindi si Hannah. Dalawang taon siyang nagtiis sa kamay ng mga dumakip sa kaniya dahil sa iniligtas niya si Margo, dalawang taon na ang nakakalipas. Dalawang taon siyang naghirap at makaramdam ng gutom na kailan man hindi niya naransan noon.

Pero imbis na hanapin siya ay eto at nagsasaya sila? Talaga bang nakalimutan na nila siya?

Napasin ni Miranda, ang ina ni Hannah na may nakatingin sa kaniya. Napatingin siya sa direksyon kung saan niya nararamdaman ang tingin na iyon at nagulat siya ng makita si Hannah sa likod ng madaming tao.

“Hannah…” Hindi makapaniwalang usal ni Miranda.

Napatingin si William sa tinitignan ni Miranda at nakita ang nakakatandang anak na babae na si Hannah. Natuod siya ng makita siya.

Lahat ng tao ay natigil at napatingin sa likod nila. Nakita nila si Hannah na may kasamang apat na pulis. Nakita nila ang buto’t balat na si Hannah na dating napaka ganda at kagalang-galang. 

Anak mayaman si Hannah at sikat ang pamilyang Perez sa pilipinas. Dahil siya ang bunsong anak na babae ay sikat siya lalo na sa business world. 

“Hindi ba’t si Hannah ‘yan?” tanong ng isa sa mga bisita.

“Si Hannah nga ‘yan. Ang anak na babae ng mga Perez. Siya ang tunay na anak ng magasawa, pero dalawang taon siyang nawala at hindi makita. Akala ng magasawa ay patay na siya kaya itinuon nila ang lahat ng pagmamahal sa ampon nilang si Margo.”

“Pero sabi nila sa imbistigasyon noon, si Hannah daw ay ibinenta sa isang matandang lalaki at at nagkaroon ng dalawang anak. Sabi-sabi rin na may sakit ito na AIDS and HIV dahil sa madaming lalaking nakipagtalik sa kaniya.”

Naririnig ni Hannah ang lahat ng bulong sa kaniyang paligid pero hindi niya ito pinansin. Nagdanas siya ng hirap at bugbog pero walang nakagalaw sa kaniya. 

Buti na lang talaga at may anghel pa rin na nagpo-protekta sa kaniya. At ang taong rin iyong ang tumulong sa kaniya para makatakas.

Lumapit ang mga pulis kay Miranda at William. “Ilang beses namin kayong tinawagan para sabihin sa inyo nahanap na namin ang inyong anak pero hindi kayo sumasagot sa mga tawag namin.”

“Pasensya na ho kayo, masyado lang kaming naging abala,” paghinging paumanhin ni Miranda sa pulis na lumapit. 

Lumapit si Hannah sa stage at napatingin sa kaniyang mga magulang. Nakita ni Hannah ang pagka-ilang ng mga magulang niya sa kaniya. Kita din sa kanila na parang ayaw na ng magulang niya sa kaniya.

Dahil lang ba sa isip nila na may sakit siya? Or talagang inabandona at patay na siya sa mata ng kanyang magulang? Kung alin man sa dalawa ang totoo, masakit man tanggapin sa part niya pero hindi siya aalis sa bahay.

Hangga’t di niya nadadala sa putikan ang totoong may sala ng pagkawala niya. 

Napatingin si Hannah kay Margo na may gulat sa mukha. Napatingin din siya kay Kevin na ganun din ang ekspresyon ng mukha. Napangiti si Hannah sa kanila.

“It’s really good to see you guys, after such a long time,” masayang sabi ni Hannah.

Sabi nga nila, na kahit ilubog mo sa putikan ang diyamante, diyamante pa rin ito. Pero ang mga pekeng diyanmante, kahit na anong gawin nila para maging totoo ito ay peke pa rin hanggang huli.

“Ate Hannah…” Hindi makapaniwalang bulong ni Margo.

Sa isip ni Hannah, akala siguro ni Margo na hindi na siya makakabalik pa. Pero akala lang niya iyon. Dahil kukunin niya lahat ng kinuha ni Margo sa kanya.

“So, kayo na pala ni Kevin?” sabi ni Hannah. 

“Hannah, magusap na lang tayo mamaya. Sundan mo si Imelda sa magiging kwarto mo,” sabi ni Miranda.

Gusto niya sanang isalba ang engagement party ni Margo at Kevin pero madami nang bulong-bulungan sa paligid at iyong iba ay nagsabi na aalis na. Siguro dahil sa kumakalat na bali-balita na may Aids or HIV siya kahit nawalang basehan.

“Is this it? You invited me here to actually see this kind of show, Mr. Perez.”

Napalingon si Hannah at nakita niya ang isang gwapong lalaki sa di kalayuan sa kanila. Namukhaan kagad ni Hannah ang lalaki. Dahil laman ng balita at tabloid ang lalaking nagsalita.

Si Raymod Olivarez. Isa sa mga sikat na bilyonaryo sa buong pilipinas. Pero ang naging tatak niya ay ang pagiging moody nito at likas na malamig na pakikitungo niya sa tao. Hindi lang ‘yon dahil naririnig niya sa iba noon na may pagka palikero ang lalaki.

“Mr. Olivarez… This situation is unexpected,” paliwanag ng ama ni Hannah.

“You can leave if you wanted to, Mr. Olivarez,” sagot ni Hannah.

Napatingin si Raymond kay Hannah at napahanga siya katapangan ng babae. Kung ang ama niya ay takot sa kaniya pero hindi si Hannah. Napangisi si Raymond sa kanya.

“You’re very bold for saying that, Ms. Perez.” Lumapit si Raymond sa kaniya.

“Mr. Olivarez, ‘wag kang masyadong lumapit sa kaniya dahil baka magkasakit ka ng hindi mo inaasahan,” sabi ni Margo.

Napatingin si Hannah kay Margo at napagisi. Para talagang pinapalabas niya na may malubha siyang sakit.

“May sakit ka ba, Ms. Perez?” tanong ni Raymond.

“Kung meron man, may bago ba ‘yon sa iyo? If I really have that kind of ‘illness’ don't you have the same thing? A notorious playboy like you? Sa tingin mo hindi mo makukuha ang ganung sakit?”

Hindi inaasahan ni Raymond ang sinabi ni Hannah. Napangisi siya pero hindi niya napigilan na ma-offend sa sinabi ni Hannah. Tinaasan lang siya ng kilay ni Raymond at tumingin kay William.

“I’m leaving,” sabi ni Raymond. “I will reconsider your proposal, Mr. Perez.” 

Binigyan niya ng huling tingin si Hannah bago tumalikod ito at umalis. 

“What that f*ck did you just do, Hannah?!”