Chapter 6

Calm

“You don’t have to be feel embarrassed when I’m with you…because I never been this proud and comfortable walking beside you”.

Hindi pa rin mawala sa isip ko ang mga sinabi niya. What does it mean? Is the feeling mutual? Anong feeling? Jusmi! Nakakabaliw pala to!

I let out a silent scream under my pillow. Nagwawala ang puso ko.

Nang biglang may naalala ako. Oo nga pala, kailangan ko pang mag handa ng mga kailangang dalhin. Tumayo na ako at pinagpatuloy ang pag eempake. Hindi ako dapat umasa. Baka di ko na kayanin kung may susunod pa.

Tumunog ang cellphone ko kaya naman naagaw nito ang atensiyon ko.

“GOSH! LEVY ANDREW VERDE!!”. Agad kung inilayo ang telepono sa aking tenga. Dinig ko ang frustration sa boses ni Chimuel. I forgot to tell him nga pala na di ako kasama sa flight nila ngayon.

“Papatayin mo ba ako sa pag-aalala?” Gigil nitong saad sa kanilang linya.

“Relax Chim!”. Malumanay kung saad.

“How can I?”. Balik tanong nito.

“Love, calm down”. Dinig kung bulong ni Yuhan sa kabi