Chapter 4

Bumalik ang isip ni Alyssa sa kasalukuyan habang nakaupo siya sa harap ng kanyang lamesa sa opisina. Nakapila ang mga papeles sa harapan niya—mga pasyente niyang kailangang asikasuhin, mga test results na kailangang repasuhin, at ilang reports na dapat niyang isumite bago matapos ang linggo. Ang dami ng trabaho niya ang karaniwang nagbibigay sa kanya ng motibasyong magpatuloy. Ngunit sa pagkakataong ito, tila mas mabigat ang dinadala niya.

Kinuha niya ang unang papel mula sa stack. Isang medical record ito ng isang pasyenteng nakatakdang manganak sa susunod na linggo. Binasa niya ito nang mabuti, sinusuri ang bawat detalye. Sa kabila ng pagsubok niyang ituon ang isip sa trabaho, hindi niya mapigilang bumalik ang usapan nila ni Sam kanina.

Bumuntong-hininga siya at inilapag ang papel. Hinawakan niya ang kanyang sintido, pilit nilalabanan ang bigat ng emosyon na tila kumakapit sa kanyang dibdib.

Biglang bumukas ang pinto ng kanyang opisina, dahilan para magulat siya at mapalingon. Pumasok si Dr. Lucas Santos, ang kanyang intern. Agad itong ngumiti sa kanya, hawak ang isang clipboard. Si Lucas, sa kabila ng pagiging bago sa propesyon, ay isa sa mga pinaka-maaasahan niyang kasama. Matalino, masipag, at mabilis matuto—isang katangiang bihira sa mga tulad nito.

“Good morning, Doc Alyssa!” masiglang bati ni Lucas habang pumapasok sa loob.

Bahagyang ngumiti si Alyssa. “Good morning, Lucas.”

“Kamusta po kayo? Mukhang ang aga ninyong pumasok ngayon,” tanong nito habang inilapag ang clipboard sa mesa at umupo sa isang bakanteng upuan.

“Medyo marami lang kailangang gawin,” sagot ni Alyssa. Nilipat niya ang tingin sa mga papeles sa kanyang harapan. “Ikaw, kamusta naman?”

“Okay naman po,” tugon ni Lucas. “Galing nga po ako sa mall kanina bago pumasok. May binili lang.”

Napatingin si Alyssa sa kanya. “Mall? Ang aga mo yatang namili.”

Tumawa si Lucas. “Oo nga po, Doc. Pero may nakita pa nga ako doon, e. Akala ko nga kayo kasi pamilyar ‘yung babae na kasama ni Sir Marco.”

Natigilan si Alyssa. Nagtama ang kanilang mga mata, at saglit siyang hindi nakakilos. “Si Marco?”

Tumango si Lucas. “Opo, Doc. Yung kaibigan niyong sobrang lapit sa inyo? May kasama siyang babae. Akala ko kayo kasi medyo kahawig ninyo mula sa malayo. Pero nung nilapitan ko, hindi pala.”

Hindi kaagad nakasagot si Alyssa. Sa halip, pinilit niyang itago ang tensyon na bumalot sa kanyang dibdib. Oo, hindi alam ni Lucas na si Marco at si Alyssa ay mag-asawa. Ang alam ng lahat lalo na ng mga nasa ospital ay magkaibigan lang ang dalawa sa tuwing nakikita silang magkasama.

Ngunit naiwan pa rin sa isipan ni Alyssa ang nabanggit ni Lucas.

Sino ang kasama ni Marco? May dahilan kaya kung bakit hindi niya nabanggit ito? Ang mga tanong ay nagdagdag sa mga alalahaning kanina pa niya sinusubukang alisin.

Huminga siya nang malalim at pilit bumalik sa kasalukuyan. “Lucas,” aniya pagkatapos ng ilang saglit, “pakikuha nga ‘yung chart ni Mrs. Gomez sa records room. Kailangang ma-update ang file niya.”

Agad na tumayo si Lucas at tumango. “Yes, Doc. I’ll get it right away.” Lumabas ito ng opisina, bitbit ang clipboard na dala nito.

Nang makalabas si Lucas, muling nanumbalik ang katahimikan sa opisina. Bumalik si Alyssa sa kanyang lamesa, ngunit hindi niya magawang tapusin ang mga papeles sa harapan niya. Tumigil siya sa pagbabasa at tumingin sa kawalan, hinahayaang lamunin siya ng mga iniisip.

Ang simpleng mga nakita ni Lucas ay tila baga nagpasimula ng pag-aalala sa loob-loob nito. Ang tanong na “Sino ang kasama ni Marco?” ay paulit-ulit na dumadagundong sa kanyang isip. Kung tutuusin, posibleng walang mali sa nakita ni Lucas. Maaaring business-related ang kasama ni Marco, o kaya nama’y kaibigan lamang. Ngunit sa kabila ng lahat ng rason na pilit niyang binibigay sa sarili, may bahagi ng kanyang isip na nagsasabing may dapat siyang malaman.

Naalala niya ang araw na napansin niyang nagbago ang kilos ni Marco—mga sandaling hindi nito sinasadyang iwasan ang kanyang tanong, ang paglalaan nito ng oras sa labas ng bahay nang hindi ipinaaalam. Iniling niya ang ulo, pilit na sinasabi sa sarili na huwag mag-isip nang kung anu-ano.

Pumikit siya at huminga nang malalim, pilit pinipigilan ang sarili na malunod sa mga alalahanin. Ngunit hindi niya mapigilang tanungin ang sarili: Ano ang gagawin niya kung may ibang katotohanan sa likod ng mga pangyayari? Gusto niyang malaman ang sagot, ngunit natatakot din siya sa posibilidad ng masakit na katotohanan.

Bumalik siya sa kanyang mesa at pilit na binasa ang medical report sa harapan niya. Subalit kahit anong pilit, hindi niya maialis sa isip ang mga tanong na gumugulo sa kanya. Pakiramdam niya, mas magulo pa ang personal niyang buhay kaysa sa trabaho niya ngayon.

Makalipas ang ilang minuto, bumalik si Lucas, bitbit ang chart ni Mrs. Gomez. “Doc, here’s the chart you asked for,” sabi nito habang inilalapag ang folder sa mesa.

“Salamat, Lucas,” sagot ni Alyssa, pilit na ngumiti. “Pasensya na, medyo distracted lang ako ngayon.”

Ngumiti si Lucas at tumango. “Okay lang po, Doc. Kung may kailangan kayo, andito lang po ako.”

Napangiti si Alyssa nang bahagya. “Thank you, Lucas.”

Pagkalabas ni Lucas, tahimik na tinignan ni Alyssa ang chart na dinala nito. Habang sinusuri ang mga detalye, pilit niyang ibinabalik ang kanyang focus sa trabaho. Alam niyang hindi siya pwedeng magpabaya, lalo na’t may mga pasyente siyang umaasa sa kanya. Ngunit sa kabila ng lahat ng ito, isang bagay lang ang malinaw: Kailangang malaman niya ang katotohanan—hindi lang tungkol kay Marco, kundi pati na rin sa pagbabalik ni Sam at sa mga tanong na iniwan nito.

At sa sandaling iyon, naramdaman ni Alyssa na darating ang panahon na haharapin niya ang lahat ng ito. Ang tanong lamang ay kung handa ba siya para sa mga sagot.