Home / Romance / Billionaire Marry Me For A Bet / Chapter 3: THE CONFUSION

Share

Chapter 3: THE CONFUSION

Author: chantal
last update Last Updated: 2024-11-17 17:08:11

POV ni STANFORD.

Inis na tugon ni Veronica sa akin. Hindi ako makapaniwala na pumayag siyang tapusin ang kasal na ito. Hindi siya nagtanong sa akin. Hindi man lang siya umiyak.

"Ugh..." I slash my fist on the steering wheel. "Bakit ko ba siya iniisip? Buti na lang pumayag siya sa hiwalayan."

Habang patuloy ako sa pagmamaneho, hindi ko mapigilang alalahanin ang oras na pinagsaluhan namin sa loob ng isang taon.

Ang aming kasal ay talagang may bahagi ng magagandang sandali. Si Veronica ay isang tapat na asawa, tinutugunan ang aking mga pangangailangan sa loob at labas ng kwarto. Kung hindi dahil sa biglaang pagbabalik ni Melissa baka naisipan kong ituloy ang kontratang ito ng isang taon.

Ngunit ang mabilis na pagtanggap ni Veronica sa diborsyo ay nakakabighani sa akin. Sa halip na ang inaasahang kalungkutan o isang pahiwatig ng pag-aatubili, ang kanyang kahandaan na humiwalay ng landas ay tila halos sabik. Para siyang nagbibilang ng mga araw, naghihintay na ilabas ko ang paksa para mabilis niyang mapirmahan ang mga papeles. Ang pag-iisip ay gumagapang sa akin, nag-aapoy ng kislap ng pagkabigo sa loob.

Hindi pa rin nawawala sa aking isipan ang eksena ng aming intimate moments. Mainit ang mga sandaling iyon, at naaalala ko na nag-e-enjoy siya sa aking piling.

Bakit siya umuungol ng napakalakas kung sabik na siyang dumistansya sa akin? Paano niya na-enjoy ang haplos ko? Paano siya magagalak sa kasiyahan ng aming pisikal na koneksyon?

Ito ay tila magkasalungat, iniwan akong tuliro at dischanted.

Bigla kong naalala kung bakit siya pumayag sa contract marriage na ito. Nagtapat sa akin noon si Veronica tungkol sa crush niya sa isang taong ayaw sa kanya, at sa kagustuhan niyang gamitin ang kasal na ito bilang paraan para maka-move on at makalimutan ang lalaking iyon.

Hindi ko maiwasang magtaka kung may hawak pa bang espasyo ang lalaking iyon sa kanyang puso at kung nakita niya lang ako bilang kasangkapan para takasan ang kanyang pagmamahal na hindi nasusuklian.

Sa kabila ng sarili kong pagsisimula ng kontratang kasal at sa kasunod kong kahilingan para sa pagwawakas nito, isang kumukulong inis ang humawak sa akin.

Paano siya madaling pumayag na mag-move on? Isa na lang ba akong stepping stone sa kanyang landas tungo sa paghahanap ng pagmamahal na tunay niyang ninanais?

Ang bigat ng realisasyong ito ay nagdulot sa akin ng mga anino ng pagdududa at sama ng loob.

"Wala akong pakialam," bulong ko. "She is free to date anyone she likes. It makes no difference to me. I am going to have a better life than her with Melissa. "

Kung itinakda na ni Veronica ang kanyang mga pananaw sa isang hinaharap na wala ako, kung gayon wala akong dahilan upang dalhin ang pasanin ng pagkakasala. Karapatan kong ituloy ang sarili kong kaligayahan, hindi nababalot ng bigat ng isang kasal na tila nawalan ng layunin.

Sa isang determinadong pagpapasya, itinutulak ko ang aking kotse pasulong, ang makina ay umuungal kasabay ng aking mga iniisip sa karera.

Umaamba ang lugar ni Melissa, na nangangako ng pamilyar na aliw na matagal ko nang inaasam. Ang pang-akit ng muling pagsiklab ng apoy sa kanya ay tumitindi, na nagpapasigla sa aking pagnanais na iwanan ang mga kumplikado ng gumuguhong kasal na ito at yakapin ang pagiging pamilyar sa kung ano ang dati.

Sa wakas nakarating na rin ako sa apartment ni Melissa. Pinindot ko ang doorbell.

Pagkaraan ng ilang oras, binuksan ni Melissa ang pinto. Mukha siyang sexy, nakatapis lang ng tuwalya. Isang pakiramdam ng pagiging pamilyar na may halong pagnanasa ang bumalot sa akin. Nag-flash siya ng nakakaakit na ngiti. Ang kanyang mga mata, na puno ng magkahalong pananabik at panghihinayang, ay sumalubong sa akin.

"Stanford..." Niyakap niya ako. "I've missed you. I apologize for calling you here at such a late hour, all while knowing the presence of your legal wife waiting at home."

Bumagsak ang mukha niya habang umaatras at tumingin sa akin. "Hindi ka naman galit sa akin diba?" Kinagat niya ang ibabang labi.

Sa sandaling binanggit niya ang aking asawa, ang mabilis na pagsang-ayon ni Veronica sa diborsyo ay umalingawngaw sa aking isipan, na lalong nagpatindi sa aking inis at nag-udyok sa aking kalooban.

"Melissa, ako... na-miss din kita."

Sa paghahanap ng aliw sa muling pagsasama-samang ito, idiniin ko ang aking mga labi sa kanyang mga labi nang may kasiglahan, isang desperadong pagtatangka na kumbinsihin ang aking sarili na wala na akong pakialam kay Veronica.

Siya ay tumugon nang may pantay na sigasig, ang kanyang mga halik ay sumasalamin sa kanyang walang pigil na pagnanasa. Gayunpaman, sa kabila ng matapang na pagtatangka ni Melissa na akitin ako, hindi ko maiwasang mapansin ang kawalan ng parehong maapoy na pagnanasa na nag-alab sa loob ko noong hinalikan ko si Veronica.

May mali, at hindi ko alam kung ano iyon. Hindi ko alam kung bakit hindi ko nararamdaman ang parehong apoy sa babaeng mahal ko. Hindi ko nga alam kung bakit iniisip ko pa rin si Veronica ang contract wife ko, sa sandaling ito na kasama ko si Melissa, ang mahal ko sa buhay.

Paano ito magiging posible?

Tumigil ako sa paghalik at pinasadahan ng daliri ko ang buhok ko, hindi ko magawang tumingin sa mga mata niya.

Hinawakan ni Melissa ang mga balikat ko at tinanong, " Anong nangyari? Bakit ka tumigil?"

Kitang-kita ko ang disappointment sa tono niya.

"Masama ba ang pakiramdam mo?" Inunat niya ang kamay niya at nilagay sa noo ko.

"Okay lang ako, Mel," sabi ko, marahang itinulak ang kamay niya at tumabi. "Ako... gabi na, at pagod na ako."

"Alam ko. Dapat hindi na kita inistorbo sa gabing iyon." Bumuntong-hininga siya at lumapit, hinawakan ang mga kamay ko. "Pero hindi ako makapaghintay na makita ka." Matubig ang kanyang mga mata. "Mahal kita, Stanford. Mahal na mahal kita." Niyakap niya ako habang inaamin niya ang nararamdaman niya para sa akin.

I instinctively wrap my arms around her.

"I'm sorry kung iniwan kita noong isang taon," she murmurs. "I was foolish and selfish, choose my career over us. Hinayaan kitang magpakasal sa ibang babae para matupad ang wish ng lola mong may sakit."

Ang kanyang mga salita ay humila sa isang chord sa aking puso, na pumukaw ng halo-halong emosyon sa loob ko. Habang tinititigan ko ang kanyang mga mata, may bahagi sa akin na gustong sumuko sa akit na magsimula ng panibago at yakapin ang hinaharap kasama si Melissa. Gayunpaman, nananatili ang matagal na tanong: Bakit hindi ko makalimutan si Veronica? Ano bang nangyayari sa akin?

Nagsusumamo sa akin ang tingin ni Melissa, kumikinang ang kanyang mga mata sa hindi masabi na pagnanasa. "Huli na ba ang lahat, Stanford? Nahulog ka na ba kay Veronica? Pakisabi sa akin na may pagkakataon pa para sa atin. Papakasalan mo ako kung hindi ka pa naiinlove kay Veronica."

Nahuli sa gitna ng magkasalungat na damdamin, ang aking isip ay nagtutulak upang makahanap ng kalinawan. Hindi ko maitatanggi ang koneksyon na minsan kong ibinahagi kay Melissa, ngunit hindi ako sigurado kung paano tutugon.

Bakit lumitaw sa aking mga mata ang mukha ni Veronica?

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Billionaire Marry Me For A Bet   Chapter 123. Ang wakas

    Makalipas ang ilang buwan... POV ng tagapagsalaysay... Pinaliguan ng araw ang eleganteng hardin sa malambot, ginintuang kinang habang sina George at V ay nakatayo sa ilalim ng malinis na puting gazebo, na napapalibutan ng dagat ng makulay na mga bulaklak. Ang venue para sa kanilang kasal ay walang kapansin-pansin, kasama ang mga mayayamang dekorasyon at nakamamanghang floral arrangement na tila pumutok sa kulay at buhay. Para bang ang mismong lupa ang nagdiriwang ng kanilang pagsasama. Hindi umaalis kay Veronica ang mga mata ni Stanford habang papalapit ito sa kanya, puno ng emosyon ang puso nito. Nang maabutan niya ito, hinawakan niya ang kamay nito, ang mga daliri nila ay nag-uugnay sa pangakong walang hanggan. Sinimulan ng opisyal, na may magiliw na ngiti, ang seremonya, at ang kanilang mga kaibigan at pamilya ay tumingin nang may mainit na puso at lumuluha na mga mata. Natuwa sina Evan at Barbie nang makitang ikinasal ang kanilang mga magulang. Ang mga salitang binigkas

  • Billionaire Marry Me For A Bet   Chapter 122. Ang pangako ni Stanford sa kanyang mga anak.

    Samantala, pumasok sina Evan at Barbie. Lumiwanag ang mga mukha nila ng nakangiti nang makita akong gising. "Mommy!" Ang mga boses na umaabot sa aking pandinig ay puno ng pananabik at wagas na tuwa. Nagmamadali silang lumapit sa akin. Sa bukas na mga bisig, buong pananabik kong tinatanggap sila. Ang init ng kanilang maliliit na katawan ay bumabalot sa akin, at ang mga luha ng kagalakan ay umaagos sa aking mga pisngi. Ang kanilang presensya ay isang balsamo sa aking kaluluwa, na nagpapakalma sa mga umaalingawngaw na alingawngaw ng takot at sakit. Niyakap ko sila ng mahigpit, pinahahalagahan ang bawat sandali ng kanilang yakap. "My babies," bulong ko, nanginginig ang boses ko sa emosyon. "Nandito si Mommy. Ayos lang si Mommy." Ang mga mata ni Evan ay kumikinang sa walang humpay na luha habang nagsasalita, nanginginig ang kanyang boses na may halong ginhawa at matagal na pagkabalisa. “Tinakot mo kami,” he admits, his emotions raw and unfiltered. "Iyak ng iyak si Barbie." Pinali

  • Billionaire Marry Me For A Bet   Chapter 121. Nanaig ang kanilang pagmamahalan.

    Kanina pa hinahanap ng mga guwardiya ang lalaking nag-spray ng powder sa mga wedding gown. Sa wakas ay nahuli nila siya at inusisa siya, at ipinahayag niya na binayaran siya ni Michael para gawin iyon para i-frame ako. Ipinagtapat niya ang lahat sa pulisya. Inutusan ko ang departamento ng PR na gumawa ng pahayag. Sa wakas, naayos na ang krisis sa kumpanya, ngunit wala pa ring malay si Veronica. Tatlumpu't anim na mahabang oras ang lumipas, at ang kanyang patuloy na kawalan ng malay ay gumagapang sa aking kaibuturan. Umupo ako sa tabi ng kama niya, hinawakan ko ang kamay niya na para bang hinihikayat siyang bumalik sa kamalayan. Nais kong magising siya, makitang muli ang magagandang mga mata, marinig ang kanyang boses, at maramdaman ang kanyang presensya na pumupuno sa silid. Nag-aalala na rin sina Evan at Barbie. Pinupunasan ng luha ang kanilang mga murang mukha habang nilalabanan nila ang takot na baka hindi na magising ang kanilang ina. Nadudurog ang puso ko na makita silang

  • Billionaire Marry Me For A Bet   Chapter 120. Ang kabaliwan ng paghihiganti.

    Sa daan, nakatanggap ako ng video message sa aking telepono mula sa punong opisyal ng seguridad. Ito ang video na naka-record sa pendant. Habang lumalabas ang mensahe ng video sa screen ng aking telepono, nadala ako sa isang puyo ng tubig ng nakakagulat na mga paghahayag. Ang mga imahe at tunog na nakapaloob sa digital tape na ito ay nagsisilbing isang mapait na tableta upang lunukin, na gumising sa akin sa malupit na katotohanan na nabubuhay ako sa isang maingat na ginawang kasinungalingan sa loob ng maraming taon. Nanlaki ang mata ko sa hindi makapaniwala. Ang pagkakasala at panghihinayang na dumaloy sa loob ko ay parang isang magulong dagat, na nagbabantang matabunan ang aking sentido. Si Veronica, ang babaeng laging nandiyan para sa akin at nagmamahal sa akin nang walang pasubali, ay lumalabas bilang tunay na pangunahing tauhang babae ng nakamamatay na insidente ng pagkidnap na iyon. Ang panghihinayang, tulad ng isang walang humpay na tubig, ay dumaan sa akin. Kinastigo ko

  • Billionaire Marry Me For A Bet   Chapter 119. Si Veronica ay namamatay na.

    Ang aking katawan ay umiikot at nanginginig sa pagtatangkang iwasan ang mga suntok, ngunit ang kanyang mga hampas ay nakatagpo ng kanilang marka, ang epekto ay nagpapadala ng mga shockwaves ng matinding paghihirap sa akin. Tumutulo ang dugo sa mukha ko. Napaiyak ako sa sakit at takot. Ang bawat suntok ay parang isang saksak ng kadiliman, nagbabantang mapatay ang anumang pag-asa na mabuhay. Nabaliw na si Melissa. Hindi siya titigil hangga't hindi niya ako pinapatay. Pero ayokong mamatay, hindi sa ganito, hangga't hindi ko siya pinaparusahan. Kailangan kong sabihin kay Stanford ang lahat. "Stanford..." Hilaw na sigaw ng sakit ang boses ko habang nagsusumamo para kay Stanford, umaasang kahit papaano ay makarating sa kanya ang iyak ko at siya ang magliligtas sa akin. Nagiging itim ang lahat. Napapikit na ang mga mata ko. Nakaramdam ako ng gaan na parang lumilipad ako. "Veronica..." Umaalingawngaw sa tenga ko ang boses niya, isang lifeline na tila hindi maabot. Nandito ba talaga

  • Billionaire Marry Me For A Bet   Chapter 118. Ang kilabot ng nakaraan.

    Ang lahat ng mga eksena ay naglalaro bilang isang recording sa harap ng aking mga mata. Pakiramdam ko ay binabalikan ko ang lagim ng nakaraan. Dinala kami ng mga goons sa isang abandonadong bahay sa tuktok ng burol. Inihagis nila kami sa malamig na sahig at isinara ang pinto. Ang silid kung saan kami nakakulong ay parang isang tiwangwang na kulungan, malamig at mamasa-masa. Ang mga muffled na tunog ng labas ng mundo ay halos hindi tumagos sa makapal na pader. Wala pa ring malay si Stanford. Dumudugo ang kanyang noo. Nadala ako ng matinding determinasyon na protektahan siya. Pinunit ko ang aking damit gamit ang aking mga ngipin at ginagamit ang tela bilang isang impromptu bandage upang matigil ang pagdurugo. Ang kanyang kahinaan, na nakahiga doon na walang malay, ay humahatak sa aking puso. Nilibot ko ang aking paningin sa buong silid, ang aking mga mata ay dumapo sa kakarampot na kaginhawaan ng isang kutson at isang kumot. Dahan-dahan kong kinaladkad si Stanford papunta sa kutso

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status