Malayo na ang nabibiyahe nila ng maisipan ni catherine na magtanong. Kinakabahan na kase siya baka bigla siyang pababain nito eh hindi niya kabisado ang lugar. "Andrew, ahh..saan tayo pupunta? I mean where are we going?" "I don't know with you but I need to be somewhere else away from all of this.Kanina pa ako hindi makahinga sa tension" Sabi ni Andrew. "Ah, wait paki baba na ako dito. Hindi ko kabisado ang lugar na ito" Nagpapanic na sabi ni Catherine. "What? how come you didn't know this place?" Takang tanong ni Andrew. "Hah! Oh i mean I'm not used to the place. Please i know you also hate this wedding but please try to be reasonable this time.Ayoko din to pero eto na eh oh, why don't we compromise na lang" Sabi ni Catherine. "Sh*t!" Sigaw ni Andrew sabay tumingin ng ilang beses sa side Mirror."Hold on I need to change our lane. My father's car is following us damn it....!Kahit kaylan talaga tuso ang matandang yan" Sabi ni Andrew. Lumingon si Catherine para sana tingnan a
"Lilinawin ko lang ang ilang bagay dito Sofia" pormal na sabi ni Andrew "Una malaking kama ang kinuha ko, alam kong hindi ka sanay sa masikip but sorry, we need to share in one bed" "Hindi naman ako demonyo para sa sofa ka hayaang mamalultot at lalong hindi ako papayag na ako sa sahig" "I'm sure dad is outside.Kaya alam nun na isang room lag ang binook ko" May dinukot ito sa bulsa ng amerikana. "Lets talk about this!" abot nito ng isang coupon ban na naka tupi sa apat. "Ano to?" Kumunot ang noo ni Catherine. Wala siyang alam dun. "Pabor naman sa akin ang mga naka sulat dyan maliban lang sa bahaging dulo. "freedom?" Do you really ask for your freedom? Sorry, I cannot give you that Sofia. Hindi ka puwedeng lumabas kasama ng mga kaibigan mo and drink at the bar and spend my money until morning para mag party tulad ng dati mong gawain not until you are my wife. I need a wife Sofia, not a kid to monitor " sabi ni Andrew."At dapat din tayong bumisita sa kanya kanyang pamilya at least
Naalimpungatan sa nararamdamang lamig si Catherine. Ng silipin niya ang table clock ay alas 2 na pala ng madaling araw. Biglang pasok sa isipan ng dalaga ang lalaking kasama. Agad siyang lumingon sa kanyang likuran kong tulog pa din ang kasama niya pero wala doon si Andrew ewan ni Catherine kung bakit nakaramdam siya ng kirot sa dibdib sa katotohanang ni hindi siya tinabihan ng asawa. Matapos marealised ni Catherine na hindi man lamang siya tinabihan ng asawa sa unang gabi. ay napatanong sa sarili si Catherine. "Ganun ba siya kawalang kuwenta? Ganun ba ito kasuklam sa kanya?" "Hindi sayo Catherine kundi kay sofia. At hindi ka si Sofia para magdamdam" Sumbat ng isipan ni Catherine. Huminga ng malalim si Catherine.Tumayo si Catherine para sana hanapin si Andrew baka kung saan lang ito nakatulog baka iniwan siya nito. Biglang bumundol ang takot kay Catherine. "Tama baka iniwan siya ni Andrew. Baka umuwi na ito. Paano siya uuwi? ni pisong duling wala siya sa bulsa. Mabilis na tinungo
Napabuntong hininga si Catherine. Wala na nga ata siyang tamang nasabi dito. Lahat ata ng sasabihin niya ay masama ang kahulugan sa lalaki. "Ano bang kasalanan ang ginawa mo sa lalaking ito Sofia? Bakit abot hanggang buto ata ang galit nito sayo? Bakit kailangan mo siyang pakasalan?" Bulong ni Catherine sa sarili. Ewan niya pero sa sitwasyun, parang kay Andrew siya panig kahit ilang oras pa lamang silang magkasama kesa kay Sofia na Kaibigan niya since high School pa. Nagisip ng malalim si Catherine. Bakit nga ba galit na galit si Andew kay Sofia pero pumayag din ito sa kasal. Ano ang misyon niya bukod sa magpanggap na Sofia. Bilang kaibigan, kailangan ba niyang gumawa ng paraan para gumanda naman ang tingin ni Andrew sa kaibigan niyang si Sofia? Tama! baka gusto ni Sofia na gumawa ako ng way para kahit papaaano ay maging okay sila ni Andrew. Sabi kase ni Sofia noon apat na buwan lang ako magpapanggap at babalik na siya. Siya na ang magtutuloy. Wala siyang binanggit na makikipaghi
Lumalim ang mga halik ni Andrew naging napakasuyo naging napakalambing. Maging ang kamay na hawak ang kanyang mukha ay naging tila maligamgam na mga palad na humahaplos sa malamig niyang puso. Naliliyo si Catherine, nadadarag sa simpleng halik lamang ng lalaking hindi niya pag aari pero bakit sa mga sandaling iyon ay pinangarap niyang siya si Sofia. Andrew slowly went down to caress her neck followed by his soft kisses. Na parang sinasadyang idausdos ng dahan dahan sa leeg niya. Napapaliyad si Catherine sa kiliting dulot ng halik na iyon. Pero kinokontrol ng dalaga ang sarili upang hindi madala at maakit ng kakaibang nadarama. Naikuyom niya ang palad sa pagpipigil na manginig ang katawan.Sa kaibuturan ng kaloban ni Catherine ay mali ang ginagawa niya at mali rin ang mga nangyayari pero hindi niya maintindihan ang bulong ng kanyang puso. Nagtatalo ang puso at isop niya naging parang malakas na dagundong na bumibingi sa kanya.Pero umaligawngaw sa kanyang isipan ang pakiusap ni Sofia
Nabigla si Catherine sa mapangahas na kilos ni Andrew. Kumilos ang mga kamay ni Andrew, pero walang pag galang , nawala ang lamyos at nawala ang tila yelong nagdudulot sa kanya ng kapayapaan .Napalitan ito ng tila mainit na apoy. Ang mga kamay ay tila naging bakal. Pero hindi iyon ininda ni Catherine. Mas nanaig ang pananabik sa kanya. Mas malakas ang puwersa ng kakaibang damdamin na alam ni Catherine na para kay Andrew lang at kay Andrew lang niya mararamdaman. Tiniis ni Catherine ang tila mapanakit na mga halik. Pinilit ng dalagang kayanin ang tila nagpaparusang paraan na mga galaw nito sa kanyang katawan. Parang pakiramdam ni Catherine ay maga na ang labi niya pero nanahimk ang dalaga. Ganun din ang ginagawa sa dibdib niya pababa sa bahaging pinakaingatan sa loob ng maraming taon. Pinaglandas ni Andrew ang mga kamay nito ng walang pababa at walang pagiingat. kung iisipin ay para ng niri rape si Catherine ng asawa dahil sa mga walang pasabi at sa mga pabiglang mararahas na kilos
"You what?.................Sofia" hablot ulit sa kanya ni Andrew at pinilit siyang itayo at pasandal sa dingding na tinitigan. "You what? ulitin mo nga ang sinabi mo?" utos nito. "Ang alin ba dun? Naguguluhang tanong ni Catherine. Bagamat hinablot siya ni Andrew sa braso niya ay magaan ang kamay nito na tila wala namang balak na saktan siya physically. "What did you say just now" sabi ni Andrew. "Eto na naman po ang englisan. Sana ikaapat na buwan na bukas..." dasal ng dalaga. "Ang alin? Ahh yun ba? yung sorry ba? Okay! sabi ko sorry, sana sinabi mo kase na bawal ako magreact" ulit ng dalaga. "No! hindi yun. Yung kakasabi mo lang ngayon ngayon lang " utos ulit ni Andrew. Inilapit pa nito ang mukha sa mukha ni Catherine. "Alin ba doon? yung sorry? nagisip kunwari si Catherine at tumingin sa itaas. Sinadya niyang kunwari ay nagiisip hindi kase niya kayang salubunign ang titig ni Andrew. "Okay sige uulitin ko. Sorry na ulit. Sorry na talaga, please" ulit naman ni Catherine.
But Andrew was quicker than she thought. He grabbed her Arms again and enveloped her in his arms so tight that she gasped for air to breathe."I'm very sorry, I thought.....ooh, never mind. It was so foolish of me. I'm really sorry" bulong ni Andrew habang mahigpit na yakap si Catherine.Pero hindi kumibo si Catherine.Hindi pa siya ready harapan ito lalo na ang tumingin dito. Labis labis naman ang kahihiyan niya. Kung pwede nga lang lumubog sa lupa o maglaho na lang ay ginawa na niya. Nagsorry na nga ito. Heto at yakap na ulit siya pero ang kirot sa damdamin ni Catherine ay hindi na mabubura pa. Nakatanim na sa kanyang isipan ang kahihiyan at ang tratong iyon sa kanya ni Andrew.Biglang pumasok sa isipan ni Catherine ang posibleng maging trato sa kanya ni Andrew sa oras na malaman nito na hindi siya siya si Sofia."Hah! hindi, hindi iyon dapat umabot sa ganun" sa isip isip ni Catherine. Hindi dapat malaman ni Andrew ang tungkol sa kanya."Una masasaktan si Andrew sa panlilinlang nila