LOGINSa huli, si Kian mismo ang nagbuhat kay Kerstyn pabalik sa kwarto. Marahan niya itong kinulit para maghugas kahit sandali, pinagbihis ng maluwang na pambahay, at saka maingat na inihiga sa kama. Pagkatapos ay inayos niya ang kumot, tinupi ang mga gilid para hindi ito malamigan.“Babalik ako bukas ng
Sa ilalim ng mainit na ilaw, inayos niya ang kwelyo ni Kerstyn. “Pumasok ka na. Matulog ka nang maaga. Hindi ako makakasama ngayong gabi. If you need something, look for Malou or call me.”Simula nang magkasakit si Kerstyn, lagi silang magkasama matulog. Kaya kahit hiwalay ngayong gabi, natural lang
Kian’s fingertips suddenly froze. Napatingin siya pabalik kay Kerstyn, ngunit bago pa man siya makapag-react, kinuha na nito ang pastry at tumingin sa kanya nang may halong antok at inosenteng pagtataka.“What’s wrong?” tanong niya, parang walang nangyari.Sandaling napaniwala si Kian na imahinasyon
“Lolo, pinili ko po ang regalo. Sana magustuhan ninyo.”“Ay, like it, like it!” akmang sabi ng matanda, pero malinaw na hindi gifts ang mahalaga sa kanya. Tuwang-tuwa siyang nakatitig kay Kerstyn, punô ng pag-asa. “Basta magsama kayo nang maayos ni Kian, at bigyan n’yo ako ng apo sa loob ng ilang ta
‘Sa mismong birthday niya… makikilala ko ang magulang niya?’ isip ni Kerstyn.Napakapit si Kerstyn sa kamay na hawak ni Kian. Bahagyang nanginig ang mga daliri niya, at marahang kumunot ang labi. “K-kakagaling ko lang sa school… hindi pa ako nakaayos.”“It’s okay.” Yumuko si Kian papalapit, marahang
Umiling ito. “Hindi, may kitaan pa kami ni Vina.” Napatingin siya sa gate, tapos sa bodyguard. “Wait… si Kian ba ’yan? Siya ba ang sumundo sayo? Pero… birthday niya ngayon. At kung hindi maganda ang temper niya tuwing birthday, bakit siya magpapakita sa’yo?”Napangiti si Kerstyn. “Hindi siya. Bodygu







