I gazed at my sword that I threw earlier.Crap, I didn't have the chance to get that earlier from the ground. How can I get that without dying?I observe the surrounding as Crimson's continue to shot me while he's walking closer.I took a deep breath. This is so risky. Crimson is a skilled player and I am too. But he has a lot of experienceMy face automatically went blank in what he just said. Akala ko kung ano na ang nangyari 'yan lang naman pala."OMG! Am I seeing this real?! You two are still alive?!"A familiar voice spoke and we saw Thana and Aiden in front of us."Akala ko pinatay niyo na ang isa't isa," Aiden whispered but I heard it.I gave him a death glare and he just respond a chuckle. sanang sabihin sayo toh, pero alam kong darating ang araw na malalaman mo rin kaya habang maaga pa ay Ako na mismo ang mag sasabi sayo."pambibitin ni, Papa"Pa, Ano nga? Kainis ka naman, Papa eh pinapakaba mo Ako."naka simangot na reklamo ni,Lenlen rito"Eto na nga atat mo naman. Ampon ka la
My shoulder fell because of her question. She always asks that as if the answer changes every single time she sees me.The Montagne Empire is still in Hunter's hands. It won't stay that way for a long time but she didn't have to ask me that all the time.Patience... It is always about patience. I'll get there. I'll get that empire but they have to wait for me to turn eighteen first."Matagal pa naman po." I forced a smile even though I wanted to frown and throw a fit so bad. I had to stop myself from doing and saying something negative because I don't want my grandma's maids to start gossiping about me... Or worse, post it on social media for other people to have more reasons to hate me."Ma, naman, hayaan mo na nga 'yan si Callie. Ginagawa naman niya lahat para kapag bumagsak si Hunter, siya ang sasalo."Grandma scoffed. "Paano naman kayo nakasisigurong babagsak 'yong batang 'yon?""Hunter is stubborn, ma. Galit na galit nga si papa sa kanya noong isang linggo, dahil may inaway na na
Ibinalik na namin ang bangka na ginagamit pabalik ng mansyon. Nataon kasi na ang bangka na para sa mga guest ay nalaan sa ibang staff na sinamahan ang iba pang guest na maagang namasyal.Nakita pa ni Louisse ang pagtango ni Zairus. Mababakas pa rin ang galit sa mukha nito. "Ihatid mo na si Lena sa mansyon, Mang Ruben."Magsasalita pa sana si Louisse para tumanggi ngunit naitikom niya rin ang bibig nang tuluyan na silang talikuran ni Zairus. Nakita niya pa ang patakbong paglapit ni Gin sa huli, umagapay sa paglalakad nito. Napabuntong-hininga na lamang siya at saka tahimik na nagpatulong kay Mang Ruben na makasakay sa bangka.MAAGANG nagising kinabukasan si Louisse. Tinotoo talaga ng lalaki ang sinabi nitong magdamag na hindi makakauwi. Kaya naman ay malaya siyang nakatulog sa sariling k'warto. Pati si Gin ay mukhang sa hotel din nagpalipas ng gabi.Nang matapos sa kan'yang routine ay kaagad na bumaba ang dalaga. Dumiretso siya sa kusina at natagpuan niya na naghahanda pa lamang sila M
"They throw me away.""What?""I hate you!" Nanlilisik ang mata sa galit na sabi niya."What the! Are you kidding me?" Naiirita ng tanong ng lalaki. Mukhang hindi nito maintindihan ang sinasabi niya."I shaid I hate you! I hate them all!" Sigaw niya."Hey, don't shout.""Shisigaw ako kung ghusto ko.""You didn't own this place.""And so?" Pagak siyang tumawa. "Nakakatsawa 'di ba? Biluin mo, may very own mother throw me away like I'm just a peace of trash." Napasimangot siya ng wala man lang itong karea-reaksyon. "Hoy, nalinig mo bah ang shinabi ko Leighron?""You know my-" parang mas nagulat pa ito na alam niya ang pangalan nito kaysa sa sinabi niya na pinalayas siya ng mama niya. He heave a sigh. "Okay, what's bring you here?" Malamig nitong tanong."I need you!""What?" Napaayos ito ng tayo. "Miss alam mo ba eng sinasibi mo?" Unti-unting namula ang magkabila nitong tainga."Oo naman, ano tsingin moh sha'kin lacing?" Napahagikhik siya. "Yeah, I most be drunk but I know what I'm tsuki
Paranh birthday lang eh,but still thank you for the greet effort na effort sa pag tatype maso't dahilan para tamaan ang espada ni Noegi. Tumalsik ang sandata paitaas na ikinabigla ng prinsipe. At habang nasa ere pa ito'y paikot ding sunod na inihampas ni Trei ang maso tungo sa kanang tagiliran ng prinsipe.Kaya't mabilis din namang nakatalon si Noegi't sinalo sa ere ang espada niya. At habang nasa ere pa rin nilingon niya sa bandang ibaba si Trei. At ginawang ice energy ball ang ice sword nayun sabay buong bilis na pinabulusok yun pababa tungo sa nakaangat na mukha ng kalaban.Pero hindi man lang nataranta o nabahala si Trei, at mabilis lang ding naihilig pakanan ang leeg niya kaya't dumiretso lamang pabulusok ang ice energy ball nayun at tumama sa lupa sa kaniyang likuran na sumabog din at ang blast ay palayo sa kaniya dahil medyo pa slanting ang bulusok ng ice energy ball nayun.Sabay no'ng nasa halos dalawang metro pa ang distansya ni Noegi bago makalapag muli sa lupa, mabilis din
"Opo Ako nga po.""Ay Ma'am pinapa delivery po sainyo ni, Mr.Cartier." wika nito saka sakin binigay ang naka balot na regalo okayy.."Sino pong, Mr. Cartier Kuya?" takang tanong ko rito"Si, Sir Yael Cartier ho Ma'am." turan nito na ikina gulat ko akala ko nag bibiro lang ang Loko totoo pala.."Sige po, Thank you po."naka ngiting pasalamat ko rito saka muling pumasok sa loob...Nag diretso ako sa kwarto ko para dun ilagay ang regalong natatanggap ko saka para na din kunin yung Cellphone at ng ma message ko siya 'Really? Emoji user kana din? And Yes I already received your gift and thank you for that.And btw your wrong, Me and Damien will never break up and if that happen I'll never love again okay? So Back off! Wala kang mapapala sakin.'Lumabas din agad ako sa kwarto ko bago pa nila mapansing wala ko duon.."Angel, kanina pa kita hinahanap." salubong sakin ni, Mama ng makita ako nito"Bakit po, Ma?""May nag hahanap sayo sa labas kanina ka pa hinihintay."may nauudyong kitang turan ni
I personalized, and we have got a few cars for our needs during our stay here.", he replies, a rougher lilt accentuating his perfectly smooth cadence. I probably shouldn't try to guess the possible causes of that lilt, because the guess-results are capable of driving me crazy. So, I just resort to a simple reply, "Oh-kay..."The car-stereo has a very soothing song playing in a background volume. It creates a beautiful ambience; one that I like immensely, provided the constant warmth that invades all my surroundings due to a particularly special presence right next to me. I am having a few unchaste thoughts that I totally should not have; but the soothing fragrance of his musky perfume begins calming my exhausted nerves immensely after a while. All the elements of the atmosphere are beginning to have an oddly soothing lulling effect on me.Yet another long moment within the span of forty-eight extremely eventful hours, that I want never to end.My life seems to be taking a hair-pin tur
"But aren't we the same Ellise? Why are you acting like your not doing the same thing?! We're both the same Ellise, Pareho tayong tanga!"Pero bakit? May nagawa ba akong masama? Jusmeyo, tatlong araw pa lang akong nandito 'tapos matatanggal na kaagad ako? Dahil ba sa paglabas ko kagabi no'ng break namin? Kasalanan ko ba na wala silang stock dito? Kasalanan ko ba na sinira ng mga classmates ko ang bag na gagamitin ko sanang lalagyan ng baon ko? Kasalanan ko ba na-"Okay?" Nahimasmasan ako sa sinabi niya."Huh?""Anong 'huh'? Hindi ka ba nakikinig sa mga sinasabi ko?"Pinatunog ko ang mga daliri. "Nakikinig namna po ako, masyado lang kasing mabilis kaya hindi ko gaanong naintindihan."Bumuntong-hininga ito. "Ang sabi ko, pumunta rito si Sir Jace kahapon. Alam niya na dito ka nagtatrabaho, pinagpaalam ka niya sa akin na kung whole minute staring at the store's entrance, hoping he'd appear out of nowhere. Pero wala talaga.I just went back to my senses when his friends are already in the