Tulala ako kinabukasan dahil sa totoo lang ay hindi pa rin ako makapaniwala sa mga nangyari kagabi lalo na nang makita ko si Andrew. Paano nga kung nandito rin ang magaling kong asawa? Handa na ba talaga akong makipagkita muli sa kaniya?
"Ate, coffee?" pag-aalok sa akin ni Mitzy ng kape.
Nasa veranda nila ako ngayong umaga at doon ko napiling magmuni-muni dahil maaga akong nagising kahit na masakit pa ang ulo ko.
"Thanks, Mitz! Si Stella?" tanong ko sa kaniya.
Inabot naman niya muna sa akin ang tinimpla niyang iced coffee bago sumagot sa akin.
"She's still sleeping. Halatang sobrang dami na nainom niya kagabi," sagot nito sa akin pagkatapoas ay bahagyang natawa.
Natawa rin ako at napatango dahil marami ngang nainom ang babaeng iyon. Balak ko na rin sanang umalis dito kanina pa nang magising ako kaya lang ay alam kong matagal na ulit kami magkikita ni Stella dahil parehas kaming magiging busy na naman sa kaniya-kaniya naming trabaho. Kailangan ko rin siyang makausap dahil hindi ko alam kung paano siya napunta kay Andrew kagabi.
Nanatili lang ako sa veranda at nagmuni-muni roon kasama si Mitzy pagkatapos ay nagpaalam na rin siya na magluluto ng almusal naming tatlo. Gusto ko nga sanang tumulong kaya lang ay ayaw ni Mitzy dahil bisita raw ako roon kahit na madalas ko namang pakialamanan ang bahay ni Stella noon pa. Hinayaan ko na lang siya sa gusto niya dahil masakit pa rin ang ulo ko.
Hindi ko alam kung nakailang hikab na ako roon habang nakatulala at paminsan-minsan naman ay nagi-scroll ako sa social media ko. Sobrang daming notifications doon at may mga pictures ako gabi na naka-tag sa akin. Mayroon pa na kasama ko ang isang celebrity at halos i-ship na naman kami ng buong sambayanan. Ang iba naman ay nangba-bash kaya halos mapairap at matawa na lang ako roon.
"Hey, what are you doing here?" tanong ni Stella galing sa likuran ko.
Napataas naman ang kilay ko at agad kong binaba ang phone ko bago lumingon sa kaniya.
"At bakit mo tinatanong? Bawal na ba ako rito?" mataray na pagtatanong ko sa kaniya.
Namamaga ang mga mata ni Stella nang tignan ko siya dahil siguro sa kalasingan niya kagabi. Natawa naman siya at agad na kinusot ang dalawa niyang mga mata bago umiling at magsalita.
"Of course not! Dito ka ba natulog?" pagtatanong niyang muli.
"Ano bang nangyari kagabi? Wala na akong matandaan bukod sa pagsasayaw ko kagabi sa dance floor?" dagdag na tanong pa niya.
Nagtaas naman ako ng kilay sa kaniya pagkatapos ay humalukipkip ako. Hindi ako naniniwala na wala siyang matandaan.
"Dancing with?" tanong ko sa kaniya habang nakataas ang isang kilay.
"With our friends! Duh?" sagot niya sa akin pagkatapos ay napairap pa.
Napangisi naman ako dahil nagpapalusot na naman ang isang ito. Kung hindi ko lang siya kilala ay baka kanina pa ako naniwala na wala talaga siyang natatandaan tungkol sa mga nangyari kagabi.
"Did you asked him if he's here or you just invited him here?" tanong ko sa kaniya.
Napakunot naman agad ang noo ni Stella na para bang hindi alam ang sinasabi ko kaya naman napahugot ako nang malalim na hininga at tumayo.
"Oh come on, Stella. Hindi mo ako madadaan sa gan'yan mo. I know you still remember what happened last night," sabi ko sa kaniya.
Nakita ko ang pag-iwas ng tingin niya sa akin kaya alam ko na kaagad na nagsisinungaling siya.
"Don't tell me nahuhulog ka na naman sa matatamis na salita ng lalaking 'yon?" mapaghinalang tanong ko sa kaniya.
Kita ko naman kaagad ang gulat sa mukha niya kaya naman nagkibit ako ng balikat para ipakita sa kaniya na tama ako sa hinala ko sa kaniya.
"What?! No! Of course not! We just bumped to each other last night and he asked me for a drink. Kasama ko sila Marcus that time pero bigla silang nawala!" sunod-sunod na paliwanag sa akin ni Stella.
"Akala ko ba wala kang naaalala?" tanong ko muli sa kaniya.
Napapadyak na lang siya at napahilamos sa mukha kaya naman bahagya akong natawa dahil sa reaskyon niyang iyon.
"May gusto ka pa rin kay Andrew 'no?" pang-aasar na tanong ko sa kaniya.
"No way! At kahit kailan hindi ko nagustuhan ang lalaking 'yon. Naririnig mo ba ang sarili mo?" pagtatanggol niya sa sarili niya.
"Oh really huh? Kaya pala nahuli ko kayo noon na naghahalikan-"
"Oh my gosh, Lily! Stop it! Aksidente lang 'yon!" pagpipigil niya sa akin.
Hindi ko naman na napigilang matawa kaya napatango-tango na lang ako.
"Sumama lang ako sa kaniya kagabi to help you. Tapos aasarin mo lang ako ngayon?" sabi niya pagkatapos ay bumusangot pa.
Natawa naman ako dahil may point nga siya. Maaaring sumama nga lang siya kay Andrew para tulungan ako kay Cristiano.
"Yeah may point ka naman. So what's the update? Kasama niya ba ang magaling kong asawa?" tanong ko sa kaniya.
"He said no. Nagpunta lang siya rito for a congress meeting," sagot sa akin ni Stella.
"At kailan pa siya uma-attend sa ganoong meeting? I'm pretty sure he's with Cristiano!" sabi ko pagkatapos ay napairap pa.
"Yeah. Hindi rin ako naniniwala. So what if magkita kayong dalawa rito? Ano'ng gagawin mo?" tanong naman sa akin ni Stella.
Napahinto naman ako sandali at hindi na naman nakapagsalita pero napataas na lang ang noo ko at nagkibit ng balikat.
"Edi haharapin ko siya at ako mismo ang magbibigay sa kaniya ng mga documents para sa annulment naming dalawa," mayabang na sabi ko.
"Wow! Kaya mo? Tumatapang ka na yata?" mapang-asar na tanong sa akin ni Stella.
Inirapan ko na lang siya at hindi na muling nagsalita dahil kahit ako ay may duda ako sa sarili ko. Nararamdaman ko naman na kaya ko na siyang harapin at kausapin dahil hindi na ako ang Lily na nakilala nila noon. I've change a lot and I became a better. Masasabi ko na talaga sa sarili ko na isa akong strong and independent woman and no one can change that anymore.
Sobrang dami kong napagdaanan sa buhay. Dumating ako sa point na talagang na-disappoint ko ang mga taong sobrang mahahalaga sa akin. Dumating din ako sa point na nawalan na ako ng pag-asa para sa sarili ko, para sa buhay na ibinigay sa akin ng mga magulang ko. Halos mawala ako sa sarili nang mawalan ako ng anak. Nawala siya sa akin nang hindi ko man lang nakikita at nahahawakan.
Kabanata 5 Lumipas ang ilang araw na naging abala ako sa trabaho ko. Naghahanda na rin ako sa pag-uwi ko sa Pilipinas. Hindi ko alam kung magiging successful ba ang pag-uwi ko nang hindi nalalaman ng pamilya ko. Ilang taon na rin simula nang umalis ako roon kaya hindi naman masama kung babalik ako ulit. Isa pa ay ilang birthday na ako ni Daddy na hindi nakakapunta. "You can email me if you have any questions. My secretary will inform me about that," sabi ko sa medyo matandang foreigner na kausap ko. Nakatanggap na naman ako ng malaking project dito dahil may itatayong malaking building para sa bagong business doon. Ilang taon na akong nagtatrabaho bilang architect at sa ilang taon na lumipas mula nang mapadpad ako rito, pakiramdam ko mas naa-appreciate ang ginagawa ko. "Thank you so much, Architect Scott. I didn't expecy that you would accept this bog project. I know you have a lot of on-going projects and have the right to not accept this. I appreciate it!" sunod-sunod niy
Kabanata 6 Lumapag[as lang si Liam at ang mga kaibigan niya sa kinauupuan ko at halos matawa ako sa sarili ko dahil ano bang karapatan kong batiin siya pagkatapos ko silang iwan nang walang paalam? Pagkatapos ng lahat ng pagtatago at hindi pagpapaalam sa kanila, sigurado akong marami silang hinanakit at sama ng loob sa akin. Hindi ko rin masisisi ang sarili ko, dahil kapatid sila ng asawa ko at natakot ako na baka kung ipaalam ko sa kanila kung nasaan ako ay baka mahanap ako ng asawa ko. Lucas and Liam are my best friends. Simula bata pa lang kami ay lagi na kaming magkasama dahil magkaibigan din ang mga magulang namin. Si Cristiano lang ang hindi ko nakilala bilang kapatid nila dahil madalas siyang wala lalo na at mas matanda pa siya sa aming tatlo. Napatingin ako muli sa gawi nila Liam hindi kalayuan sa akin at nakita kong nag-uusap pa rin sila ng mga kaibigan niya. Nang mapatingin siya sa akin ay agad akong umiwas. Aaminin kong masakit makita na halos hindi na ako kilala ng
Marami pang sinabi sa akin si Mike pero hindi ko na lang pinakinggan pa. Pasok sa isang tenga at labas sa kabila. Natatawa na lang ako dahil hindi ko inaasahan na ganoon pala ang nararamdaman niya sa akin. Bago pa man kami mag-date, nilinaw na namin sa isa't isa na hindi kami pwedeng ma-attach at ma-inlove. Hindi ko alam na sa tatlong buwan na pag-hangout namin, nahuhulog na pala siya. Well, hindi ko naman kasalanan 'yon at wala akong obligasyon sa kanya na ibalik ang nararamdaman niya para sa akin. Nang matapos ako sa trabaho ay umuwi ako ng maaga para magpahinga. Doon na lang ako nagluto ng hapunan ko dahil hindi naman ako pupunta sa club nang hindi kumakain kung nasaan si Liam mamaya. Niyaya ko rin si Marcus na sumama sa akin at agad naman silang pumayag. Hindi ko rin naman sila aayain kung alam kong hindi sila sasama sa akin. Habang nagluluto ako ng hapunan ko, naglinis muna ako ng bahay. Walang masyadong kalat doon pero kailangan ko pa ring linisin dahil once a week lang ako
Kinakabahan ako at ang daming negative thoughts pumapasok sa isip ko pero nilakasan ko na lang ang loob ko. Nanatili akong nakatayo hindi kalayuan kila Liam habang pinapanood silang nag-uusa at nagtatawanan. Ilang sandali pa ay humugot ako ng malalim na hininga para magkaroon ng lakas ng loob. Nang maglakad ako palapit kila Liam ay agad siyang napatingin sa gawi ko. Katulad lang ng kanina nang makita niya ako sa restaurant ay tumigil siya sa pagtawa. Napalunok tuloy ako dahil hindi alam ko sa sarili ko na hindi madali itong gagawin ko. "Liam," tawag ko sa kanya sa mahinang boses. Maingay roon pero alam kong nabasa niya ang pagbigkas ko ng pangalan niya. Nanatili lang naman siyang nakatingin sa akin na para bang hinihintay ang susunod kong sasabihin pero hindi ko maintindihan ang sarili ko dahil hindi ko mabuksan at walang halos salitang lumabas sa bibig ko. Kitan ko ang halo-halong emosyon sa mga mata niya habang nakatingin kami sa isa't isa. Nakikita ko roon ang saya, lungko
Kabanata 9"Architect! Sasama ka ba sa amin?" tanong sakin ni Leah. Si Leah ay isa sa team ko sa firm. Sobrang close namin sa isa't isa kahit ako ang boss nila at bago ako dumating sa kompanya ay nakasanayan na nilang lumabas tuwing biyernes dahil walang pasok kinabukasan. "Nope. I have a meeting with my client tomorrow morning. I need to rest early," sagot ko habang nililigpit ang mga gamit ko sa mesa. "Oh come on. You can move your schedule to the afternoon," giit niya sa akin. Natawa na lang ako at umiling lalo na nang makita ko ang tatlo kong kasamahan na nakasilip mula sa pintuan ng opisina ko. "Sumama ka na sa amin, Architect!" Giit ni Jean. "Sorry girls but I can't make it tonight. I will visit a construction site tomorrow," sagot ko para ipaalam sa kanila ang mga activities ko bukas. "You're always working, Architect. Paano ka makakapag-asawa kung palagi kang gan'yan? Minsan kailangan mo ring lumabas!" Sunod-sunod na sabi ni Leah para lang makasama ako sa kanila. "Tama
Tahimik akong umiinom doon at kung kakausapin ako ng mga kaibigan ni Trisha, kinakausap ko rin sila. Hindi sila awkward kasama dahil malakas ang sense of humor nila at natatawa rin ako sa mga biro nila. "Architect," bulong sa akin ni Trisha. Hindi ko namalayan na nasa tabi ko na pala siya ngayon at naiwan niya sa kabilang upuan ang boyfriend niyang si John. "Bakit?" tanong ko sa kaniya. Hindi agad siya nagsalita at napatingin sa mga kaibigan namin na nagtatawanan doon. Hindi ako makasabay dahil natuon ang atensyon ko kay Trisha nang lumapit siya sa akin. "I'm sorry if I took John and his friends with us on our girls night out. Nagkataon lang na pumunta sila rito," paliwanag ni Trisha sa akin. Ngumisi ako at umiling dahil wala akong problema roon. Isa pa, ano ang silbi ng gabi naming mga mga babae kung hindi kami makihalubilo sa iba. "Oh come on, Trisha! It's fine. Isa pa masaya silang kasama," sabi ko pagkatapos ay nagkibit balikat. "Sigurado ka bang okay lang sa'yo? Baka hindi
Habang lumalalim ang gabi, parami nang parami ang naiinim namin. I admit that I'm a little bit tipsy but I can still handle. Siguro kung kaming mga babae lang ang naroon ay baka kanina pa nila gustong umuwi, pero dahil may mga kasama kaming lalaki nagtagal kami roon. Malakas na ang tama ng alak sa akin at nawala na ang hiya sa pagkatao ko ngayong gabi. Nag-uusap kami ni Cris na parang matagal na kaming magkakilala. Kapag binibiro niya ako, sinasakyan ko lang din siya. Hindi naman siya ganito noong una kaming magkakilala kanina pero habang tumatagal ay lalo siyang nangungulit. "Let's go dance there!" pag-aaya naman ni Wendy. Nandoon na ang iba naming kasama sa dance floor tulad ni Trisha. Kami na lang ang naiwan sa table dahil sa pinag-uusapan namin. Nang magsawa nang uminom ay tsaka lang nag-aya si Wendy na sumunod doon."Marunong ka bang sumayaw?" tanong ko kay Cris. "Not really," sagot niya sa akin pagkatapos ay nagkibit ng balikat. Naunang umalis si Wendy kaya napangiti ako at t
Nang matapos niyang halikan ang mga hita ko ay tumayo siya para ihiga ako sa malambot na kama. Iminulat ko ang mga mata ko at tinignan ang susunod niyang gagawin. Nakita kong namumungay ang mga mata niya at mabilis niyang hinubad ang damit niya. Agad kong nakita ang ilang pack ng abs niya roon at mas nakita ko pa ang laki, at hugis ng katawan niya. Ang hot niya talaga! Ngayong naka-topless na siya, mas lalo akong nag-iinit! Bumaba siya para halikan ako kaya pumikit ulit ako at ninamnam ang mga halik niya sa akin. Para akong mababaliw. Pinasok niya ang dila niya sa loob ng bibig ko, he licked it and taste it. He also slightly pulled my hair to change the angle of my face. Before he pressed my lips, our tongues touched. I feel senseless and crazy. He alternates his kisses with me. Nasa balikat niya ang mga kamay ko at dahan-dahan kong ipinulupot iyon sa leeg niya habang hinihila siya palapit sa akin. Gusto ko pa. I want him to be closer to me. I want him so bad and I know that's so ill