Chapter One

Ms. Pim, hinahanap ninyo raw po ako?” tanong ko sa kanya nang makapasok ako sa dressing room. She smiled at me like she has something in her plate na kailangan kong gawin.

“Perfect, you’re here Janella. My favorite stripper…” She smiled widely and she pulled me near her. Mas lalo akong nagtaka dahil kung may kailangan siya sa akin alam kong ganito ang ugali niya at alam kong malaki ang kailangan niyang ipagawa sa akin.

“What is it, Ms. Pim?” I asked.

“Do you know our loyal customer, Diego…” How could I forget him if he’s the reason kung bakit ako tinawag na greatest stripper sa club na ito. He’s also my friend after all.

“Anong meron sa kanya?” tanong ko.

“He has a friend…” Hinawakan ni Ms. Pim ang dalawa kong kamay nang marahan. “And he asked a favor to us,” dagdag niya.

Favor lang naman pala, bakit hindi na lang lumapit sa akin si Diego para siya na ang magsabi sa akin. “Ang sabi niya kung pwede ko raw bang sabihin sa’yo ang favor na ito dahil alam niya kung siya ang magsasabi ay tiyak na hindi ka papayag…” Mas lalong kumunot ang noo ko. Mabigat ba ang hiling na iyon para hindi ako pumayag.

“Ano po iyon?” tanong ko ulit, bakit ba ang tagal sabihin.

“His friend will offer a million to get you, I mean. His friend didn’t know who you are, pero ang sabi ni Diego na hinahanapan niya nang mapapangasawa ang kaibigan niya—”

“Wiat Ms. Pim.” I stoped her. “Ang ibig ninyo pong sabihin ay ako ang gusto ninyong ipakasal sa lalaking iyon?” tanong ko at dahan-dahan naman siyang tumango sabay ngumiti. Agad akong umiling.

“Hindi po pwede at saka po bakit naman kasala? Malaking bagay po ang pagpapakasal, hindi lang po basta binibili iyon sa kahit saang mall….Kakausapin ko si Diego.” I as about to walk away when she held my hand.

“You need this, Janella. I know your situation, kung pwede lang ibigay sa iba kung sakaling hindi ka papayagan ginawa ko na. But this is your friend’s favor. And besides, alam kong makakatulong sa iyo ito lalo sa nasa sitwasyon ng pamilya mo. Trust me, you need this.”

Natahimik ako, hindi alam ang sasabihin. “Magkano po ba?” Hindi ko maiwasan ang magtanong.

“Three million, Janella. Three million…” Mas lalo akong natahimik sa narinig na halaga. “His friend will pay you three million if you will marry him. Jan, you need this. Take this one.”

“How about this, Ms. Pin? How about my job?” I asked. Iniisip ko pa rin ang trabaho ko kahit nakakatulong ang halaga na iyon para makaalis ako sa trabaho ko but this job and the people I am with is my family.

Hinawakan ni Ms. Pim ang magkabilaang pisngi ko. “Alam kong nagtitiis ka sa ganitong trabaho, Janella. This is the sign that you should leave this place. Ayaw kong bitawan ka pero ayaw ko rin namang hawakan kayo rito. This is not the right place for you, this is not the right life for each on of you girls.” mahabang sabi niya. Niyakap ko siya nang mahigpit dahil hindi siya tulad ng ibang Manager sa club na mahigpit, she’s our mother.

“What should I do?” I asked.

“Bukas na bukas, pupunta ang kaibigan niya rito para manuod. Give your best shot, okay?” she said. I nodded and heaved a sigh.

All right, I will accept this. Marry someone for the money and after that, this will be done. Alam kong papel na kasal lang ang kailangan ng lalaki kung sino man siya. Hindi naman mahilig sa seryosong kasalan ang mga mayayaman tulad niya. Sinong tangang magbibigay ng tatlong milyon sa babae para lang pakasalan siya, hindi ba?

Pagkatapos namin mag-usap ni Ms. Pim, mabilis akong umuwi sa bahay. Pagkarating ko tahimik na at madilim. Paniguradong tulog na sila. Hindi alam ng pamilya ko ang trabaho ko, ang alam lang nila ay isa akong cashier sa isang shop. Hindi naman nila malalaman dahil iniiwan ko sa club ang mga sinusuot kong damit at kada alis at uwi ko ay presentable ang suot ko. Ayaw kong malaman nila dahil ayaw kong dumagdag pa sa paghihirap namin.

Dahan-dahan akong naglakad patungo sa kwarto ko nang makapasok ako sa bahay. I saw my two siblings that slept peacefully in the sala, pumunta rin muna ako sa kwarto nila Mama at Papa para silipin, ganoon din silang dalawa. Mahimbing ang tulog.

"Mahal na mahal ko kayo, gagaling din po kayo…" I mumbled to myself.

Nang bumalik ako sa kwarto ko, naisip ko ang sinabi ni Ms. Pim. I grabbed my phone and was about to call my friend, Diego pero mukhang naunahan niya ako kaya agad kong sinagot.

"Thank goodness, you answered it…" I heard noises near him. "Tumawag si Pim and she told me na pumayag ka, tama ba? God! Thank you, so save my friend's ass, Janella! Thank you…oh, wait a second…" Magsasalita na sana ako pero mukhang may kinausap pa ito.

"You already found my wife?" Narinig kong tanong sa kabilang linya.

"Yes bro, she's beautiful and sexy. Trust me, you'll get married soon…" rinig kong sagot ni Diego.

Gusto ko siyang sabunotan dahil hindi niya manlang sinabi sa akin ang tungkol dito.

"Hey, Jan. Still there?" he asked.

"You stupid jerk," bulong ko. "Bakit hindi mo sinabi ang tungkol dito."

"Hey tiger. Chill, okay? I was about to pero nadala ako sa takot baka masapak mo na naman ako kaya si Pim na sinabihan ko. Pero pumayag ka, my friend will see you tomorrow. Galingan mo ah! Bye, I love you!"

I was about to shout him when I realized na nandito pala ako sa bahay at binaba niya na ang tawag. You stupid Diego!

Kinabukasan ng gabi, dumating pumasok ulit ako sa club and I saw Diego with someone pero hindi ko makita ang likod dahil dalawa ang kasama niya. I did not approach him, instead dumiretso ako sa backstage. At kaunting oras na lang ay magsisimula na ako.

***

Dahan-dahan akong umakyat sa stage at sa bawat paggalaw ng aking katawan, matang umaakit ng mga kalalakihang naglalaway sa akin sa entablado. Wala akong ibang iniisip kundi ang pamilya ko at kung saan ako makakuha ng malaking pera para sa kanila.

Pinipilit ang sariling igalaw ang katawan at pulotin ang mga perang itinapon ng mga nanunuod sa akin. Ano bang aasahan ko? Respeto mula sa kanila? Makita ko pa lang ang mga mata nitong gusto akong hawakan at ikama ay hinding-hindi ko maramdaman na nirerespeto ako. Sigawan mula sa mga kalalakihan, ako lang mag-isa ang sumasayaw at hinubad ang suot na ang tanging tinakpan lang ay ang pagkababae ko sa baba at taas. This is me, I wonder how my world will change if I’ll find someone else that could accept me of what and who I am.

Pero malabo iyon, sinong tatanggap sa katulad ko na kayang dumihin ang sarili para mabuhay. Habang patuloy akong sumasayaw, napatigil ako nang may makitang lalaking seryosong nakatingin sa stage. I know he’s looking at me dahil ako lang naman ang nag-iisang sumasayaw rito. I remebered of what our manager said the last night of my shift. May isang importanteng guest na dadayo. Hindi ko trabaho ang magpagalaw sa kahit na sino dahil ang tanging gagawin ko lang ay sumayaw at hayaang maglaway ang mga kalalakihan sa aking katawan na kahit kailan hindi nila mahahawakan pero dahil sa sinabi ng Manager ko, nagdadalawang isip ako kung kaya ko pa bang pigilan iyon. I need a huge sum of money. My family needs me.

Bumaling ako sa entrance ng stage at nakita ko si Ms. Pim, siya ang manager namin dito sa club. Sinenyasan niya akong bumaba at ngumuso siya sa lalaking tinitingnan ko rin kanina. So, I was right, he’s the guy Ms. Pim talking about. Lumunok ako ng dalawang beses at tumango kay Ms. Pim.

I slowly dance pababa ng stage, hinayaan kong sumigaw ang iilang kalalakihan but my eyes is only focus to someone sitting alone. Nang makarating ako sa harap niya, hinimas ko ang balikat at likod ng lalaki at hndi manlang tumingin sa akin kahit saglit. Lumapit pa ako sa kanya, at tinulak ko siya nang bahagya. Umupo ako sa ibabaw niya at doon niya na ako tiningnan na mas lalong nagpakaba sa akin. This is not my first time dancing in front of any one man but this one is different, I can’t figure it out what is it.

“What are you doing?” even his voice made me shiver.

“Dancing in front of you, Sir…” Nilapit ko pa lalo ang sarili ko sa kanya, tumingin lang siya sa mukha ko at hindi manlang sa katawan ko na lumalapit sa kanya. Hard to get.

"Get off…" Hindi ko ginawa ang sinabi niya at mas lalo pa akong sumayaw sa harap nito. Gusto kong hanapin ang kaibigan nitong si Diego kung nasaan man pero hindi ko mahanap.

"Come on, ayaw mo ba sa akin?" I asked. Ang sabi sa akin ni Ms. Pim ay huwag muna akong magpakilala na ako ang sinasabi ni Diego.

"I said, get off…" Nagulat ako nang tinulak niya ako nang bahagya para makaalis sa harap niya at tumayo ito. He walked away from me!

"Damn, iniwan niya ako? Nakakahiya…" I whispered to myself while looking at the man walking to get out.