Gabi na nang sa wakas ay nakatulog si Caroline.Si Kirk ay nagtungo sa banyo upang maligo ng malamig na tubig. Dalawang oras siyang nanatili sa ilalim ng bumubuhos na tubig bago tuluyang humupa ang kanyang pagnanasa.Paglabas niya, natagpuan niya si Caroline na mahimbing ang tulog sa kama. Tanging ang mukha lamang niya ang lumilitaw mula sa kumot. Sa kanyang pagkakatulog, hindi siya kagaya ng kanyang masiglang anyo kapag gising. Nakakunot ang kanyang noo, hindi ngumiti, tila ba may malalim siyang iniisip na suliranin.Hindi napigil ni Kirk na mag-iwan ng halik sa noo ni Caroline.Pagtayo niya, napansin niyang muling umusbong ang kanyang atraksiyon. Sa pagkainis, bumaba siya at hinayaang palamigin siya ng sariwang hangin sa labas.Kasabay ng pagdating ni Kirk sa ibaba, umalingawngaw ang tunog ng telepono.Pagkakita sa caller ID, nagdilim ang ekspresyon ni Kirk. "Dad.""Alam kong gising ka pa," panimula ni Ivan Morrison. "Kamusta ang pag-expand ng negosyo sa Easton?""Abala ako s
Malalim ang buntong-hininga ni Eddy. "Aaminin ko, epektibo ang iyong pagpapakipot. Talagang nag-alala ako para sa iyo."Tinitigan niya ang likuran ng ulo ni Caroline at huminga ng malalim. Ang kanyang mga salita ay tigmak sa pang-uuyam.Humarap si Caroline at deretsong tumingin sa mga mata ni Eddy. Tila ba may kapangyarihan ang kanyang tingin. "Eddy, huwag kang magkakamali. Para sa akin, wala kang halaga, isa ka lang tumpok ng basura!"Nagulantang si Eddy sa mga salitang binitiwan ni Caroline. Saglit siyang natigilan, saka pulang-pula sa galit. "Walang ka-finesse-finesse! Sobrang bastos mo, Caroline! Mukhang naimpluwensiyahan ka na nga ng asawa mo. Nagiging bastos ka na rin!"Nakangiti si Caroline na may pang-uuyam. "Oo, wala kaming finesse at bastos kami. Pero mas mainam pa rin kami kaysa sa iyo, na magara lang sa panlabas ngunit kagaya ng hayop sa loob!""Anong sinasabi mo!" Itinuro ni Eddy si Caroline, puno ng galit. "Hindi ka talaga pangkaraniwan! Hindi ko inakala na ganyan ka
Pagkatapos mag-almusal, nakatanggap si Caroline ng text mula kay Gwen. "Carol! Totoo bang inanunsyo mo na ang kasal niyo sa kaarawan ni Mr. Morrison Senior?"Tumugon si Caroline ng "Oo." Kasunod ng kanyang pagpapadala, agad na tumawag si Gwen.Sa telepono, tila ba sabik si Gwen. "Diyos ko! Carol, ang tapang mo. Hindi ba nagalit si Mr. Morrison Senior? Okay ka lang ba?""Hindi, sinabi niya lang na gusto niyang makita ang asawa ko." Namula si Caroline nang banggitin niya si Kirk.Nakahinga ng maluwag si Gwen. "Nag-alala ako! Akala ko magwawala si Mr. Morrison Senior. Pero mabuti ito. Nakaligtas ka na sa impaktong si Eddy!"Hindi pa natatapos ni Gwen ang kanyang sasabihin nang may marinig silang galit na boses ni Eddy mula sa labas. "Caroline, lumabas ka dito!"Nabigla si Caroline.Nadinig din ni Gwen ang sigaw ni Eddy. Balisa, nagtanong siya, "Carol, ano ang nangyayari diyan?""Wala 'to," pang-aalo ni Caroline. "Tatawagan kita ulit mamaya."At pagkasabi niyon, pinatay niya agad
"Caroline, mas makakabuti kung tatawagan mo siya ngayon na! Kapag humingi siya ng tawad, matatapos na ang isyung ito," hamon ni Eddy."Wala siyang ginawang mali. Bakit ko siya tatawagan dito?""Desidido ka bang ipagtanggol siya?" Biglang lumapit si Eddy. Tumutok ang kanyang tingin kay Caroline.Tinitigan niya si Caroline na may buong tiwala sa sarili at confident na sinabi, "Oo!"Nanlilisik ang mga mata ni Eddy, at umatras siya ng isang hakbang. Umismid siya. "Ako ang hari ng Osbury. Mahuhukay ko siya hangga't narito pa siya sa lungsod na ito. Baka hindi na maging simple ang mga bagay pagdating sa puntong iyon!"Matapos sabihin iyon, tumalikod si Eddy at lumakad palayo.Nang masaksihan ito nina Sarah at Dan, dali-dali silang sumunod kay Eddy palabas ng silid.Pagkalayo nila, agad na dinampot ni Caroline ang kanyang telepono at tinawagan si Kirk.Sa mga sandaling iyon, nasa isang madilim na pribadong silid si Kirk. Nakaluwag ang kanyang kurbata, at nakapalibot sa kanya ang amoy
Limang minuto ang lumipas at napansin ni Sean na bumalik na si Kirk.Mas maganda na ang disposisyon ni Kirk. Subalit, patuloy pa rin niyang tinatanggihan ang mga babae na nais siyang lapitan.Unti-unting lumapit si Sean kay Kirk, na may balak sanang biruin ito, ngunit natigil siya nang makita ang hindi magandang tingin mula kay Kirk. Sa halip, casual niyang sinabi, "Tuloy pa ba tayo sa paghahanap ng donor para kay Layla na hinihingi mo?"Naalala ni Kirk ang malungkot na mukha ni Caroline at kumunot ang noo niya sa inis. "Hindi na.""Mas mabuti nga." Ininom ni Sean ang kanyang alak at nagpatuloy, "Nasuri ko na ang mga report niya at mukhang marami itong problema. Balak ko sana itong talakayin sa'yo. Pero kung hindi na natin kailangan maghanap ng donor, hindi ko na kailangan pang mag-alala."Nagbigay si Kirk ng isang hindi interesadong ungol, hindi binibigyang pansin ang sinasabi ng kanyang kaibigan.…Sa ospital, kinausap ni Eddy ang doktor na tumingin kay Caroline. Nang magtanon
"Pasensya na. Hindi ko alam na ikaw pala," paumanhin ni Caroline.May kaba niyang pinatuloy si Kirk sa sofa at binuksan ang ilaw. Tumagos sa kanyang puso ang kirot nang makita ang sugat nito, at agad niyang hinanap ang first aid kit.Gustong sabihin ni Kirk na hindi na kailangan mag-alala ni Caroline sa maliit na sugat.Ngunit bago pa siya makapagsalita, napansin niya ang isang bra sa maleta mula sa sulok ng kanyang mata, at nawalan siya ng ulirat. May pinakuha siyang ilang damit para kay Caroline. Hindi niya ito nakita, kailanman.Naguluhan si Kirk. Ang pagnanasa niya kay Caroline ay parang nag-aalab na lava. Sa sandaling iyon, nakita ni Caroline ang first aid kit at naupo sa tabi niya. Pumuno sa ilong ni Kirk ang matamis na halimuyak ni Caroline, nagpapagising sa kanyang pandama.Hindi ito namalayan ni Caroline. Kinuha niya ang isang cotton swab na may alkohol para linisin ang sugat sa noo ni Kirk. "Medjo masakit ito, tiisin mo lang ha." Dahan-dahan at maingat niyang nilinis ang
"Sinubukan ko siyang tanungin tungkol dito, pero hindi pa rin siya pumapayag," paliwanag ni Caroline.Tinanong ni Gwen, "Natatakot ba siyang mapansin ni Mr. Morrison Senior ang isang bagay?""Ano ba ang dapat niyang mapansin?" tanong ni Caroline. Sa tingin niya ay sobra ang pag-iisip ni Gwen. Sabi niya, "Kahit pa anak siya ng mayamang pamilya, mapapansin sana ito ng pamilya Evans."Hinaplos ni Gwen ang kanyang baba. "May punto ka. Sa anumang kaso, gusto ni Mr. Morrison Senior na makita siya, kaya dapat mong dalhin si Kirk sa kanya. Hayaan mong obserbahan siya nung matandang lalaki.""Kalimutan mo na..." Yumuko si Caroline. "Naghahanap si Eddy kay Kirk kahit saan ngayon. Ang pagdala kay Kirk kay Mr. Morrison Senior ay paghahanap lang ng gulo.""Madaling problema 'yan. Dahil gusto ka ni Mr. Morrison Senior, sabihin mo lang sa kanya na huwag sabihin kay Eddy ang tungkol sa pagbisita mo. Bukod pa rito..." Tulak ni Gwen, "Hindi mo ba gusto na makuha ang pagsang-ayon ng matandang 'yon?"
Natahimik bigla ang mga tawanan. Lahat ay napalingon at nakita si Jude na pumasok, napapalibutan ng kanyang mga bodyguard. Nagulat sila sa kanilang nasaksihan."Mr. Morrison Senior, ano po ang dahilan ng inyong pagdating?" tanong ni Brie, na mabilis na lumapit para alalayan ang matanda.Hindi pinansin ni Jude si Brie. Tinungo niya si Caroline na may pag-aalala at nagtanong, "Carrie, nabalitaan kong na-sprain mo ang paa mo at naospital. Mahalaga ang bagay na ito. Bakit hindi mo ako agad sinabihan?"Napalagay ang loob ni Caroline sa pag-aalala nito. Pinakalma niya si Jude, "Maayos lang po ako, Lolo. Malapit na rin po akong makalabas dito."Sinuri ni Jude ang paa ni Caroline, puno ng pag-aalala. "Sigurado ka bang maayos ka lang?""Opo, sigurado!" Naglakad-lakad pa si Caroline upang patunayan. "Sa totoo lang po, hindi naman talaga kinakailangang maospital ako, kaso labis po ang pag-aalala ng asawa ko..." paliwanag niya, namumula.Nang mapansin ito ni Jude, natawa siya at nagsabing, "