"Dr. Yates." Tiningnan siya ng espesyalista ni Layla bago magsalita, "Pasensya na, Hindi na sana kita inabala pa sa ganito kasimpleng operasyon." Umiling lang si Sean bilang sagot. Hindi niya maalala kung saan niya nakita si Layla noon. Ang mga magagandang babae ay magkakapareho lang naman. Baka nag-iisip lang siya ng sobra. Tiningnan niya ang espesyalista. Mula sa kanilang nakaraang usapan, nagpumilit ang espesyalista na siya mismo ang gumawa ng operasyon. Dahil sa determinasyon nito, pumayag si Sean. "Sige."Pagkatapos makuha ang pahintulot, huminga nang malalim ang espesyalista at sinabihan ang anesthesologist, "Bilisan mo at bigyan siya ng pampatulog." Kinuha ng anesthesologist ang isang syringe at itinurok ito sa braso ni Caroline. Habang tinitingnan ang likido na unti-unting pumapasok sa kanyang katawan, mahinang sabi ni Caroline, "Bitiwan ... bitiwan mo ako ..." Ang kanyang mga pilikmata ay nagiging mas mabigat habang itinuturok ang likido sa kanya.Bumalik sa kanya ang mga la
Sa isang tingin pa lamang ni Kirk, nanginginig na ang bantay."Pangalawang palapag. Numero 208."Pagkatapos makuha ang impormasyon na kailangan niya, diniin ni Kirk ang walkie-talkie sa ilalim ng kanyang takong at lumingon upang pumunta sa hagdan. Tila nagkatinginan ang mga bantay matapos makita ang durog na walkie-talkie sa sahig, at wala sa kanila ang naglakas-loob gumalaw. Kahit pa nasa elevator na si Kirk, walang naglakas-loob na kunin ang kanilang walkie-talkies para humingi ng tulong.Agad na dumating sa pangalawang palapag ang elevator. Kaagad nakita ni Kirk ang pulang ilaw sa labas ng silid-operasyon na may numero 208. Ang matinding pulang liwanag ay parang kutsilyo na sumasaksak sa puso ni Kirk. Kinalaladkad niya ang kanyang mga kamao hanggang sa maputi na ang mga buto nito.Lumapit siya sa pintuan at biglang binagsak ang kanyang kamao dito. Sumabog ang matibay na pintong kahoy, at ang lahat sa loob ng silid-operasyon ay biglang natakot at tumitig sa pasukan. Agad nilang n
Nasa kritikal na kalagayan si Caroline at dahil dun, galit na galit si Kirk. Nanlamig ang nurse sa pag-alala nang maalala kung paano siya biglang pumasok. Natatakot siyang baka suntukin siya nito. Mabuti na lang at lumayo ito at abala sa pagtawag."Utusan mo ang blood bank na maghanda para sa blood transfusion kaagad," sabi ni Kirk habang mahigpit na hawak ang kanyang telepono, ang boses ay mabigat.Ang kanyang assistant ay nag-atubili sa kabilang dulo ng linya. "Mr. Morrison, hindi ba sinabi mo ayaw mong malaman ng iba na bumalik ka na—""Gawin mo lang ang sinabi ko!""Naiintindihan." Napanis ang mukha ng assistant at sumunod sa utos.Matapos mag-hang up, isinara ni Kirk ang kanyang mga mata at dahan-dahang huminga. Galit pa rin siya at hindi pa rin ito nakalimutan. Bumalik siya sa silid-operasyon at nakita ang pulang ilaw sa itaas ng pinto na parang may hula....Kalahating oras mamaya, lumabas si Sean mula sa silid-operasyon na mukhang pagod. "Okay na si Caroline. Magigisin
"Kirk?""Oo?"Habang nakasandal sa kanya, nadama ni Caroline ang vibrasyon sa dibdib ni Kirk nang siya ay magsalita, at narealize niya na ito ay hindi panaginip. Nakahiga siya sa mga braso ni Kirk. Ngumalay si Caroline sa mukha habang naamoy niya ang mabangong pabango nito. "Nasaan ako?" bulong ni Caroline na may pag-aalala."Nasa ospital tayo." Sandali lang at bininitawan siya ni Kirk.Nagsimula siyang gumalaw nang pigilin siya ni Kirk."Wag kang gumalaw," aniya. "Kakatapos mo lang sa operasyon. Magpahinga ka."Namutla si Caroline. "Ang aking bato sa bato...""Nandito pa sila," sabi ni Kirk, itinuro ang likod niya. "Nang dumating ako, nasa kalagitnaan na ang operasyon. Tinahi ka pagkatapos noon."Gumaan ang pakiramdam ni Caroline. Matapos ang isang sandali, tinanong niya si Kirk, "Okay ka ba?"Ang blokeng ospital na kanilang kinalalagyan ay eksklusibo lamang para sa mga Morrisons, kaya walang ibang makakapasok.Nagpakita si Kirk ng makulit na ngiti at umiwas kay Caroline. "A
Si Kirk ay namigkit ang mga kamao habang tinitingnan ang kanyang sarili sa salamin. Ang kanyang assistant, si Charles Lane, ay naghintay ng sagot ngunit ang natanggap ay katahimikan kaya tinanong niya, "Ginoong Morrison, tungkol sa ating susunod na hakbang ...""Itapon mo siya sa gilid ng lungsod upang mabulok.""Pero nasa Easton tayo. Hindi ito ang ating teritoryo," paalala ni Charles sa kanya nang mabilisan.Naging maputi ang mga daliri ni Kirk sa kakakamao, at ang kanyang tingin ay naging mas madilim. "Pagtiisin mo siya ng ilang araw. Palayain mo lamang siya kapag natutunan na niyang manahimik ang kanyang bibig.""Sige."Binitawan ni Kirk ang higpit ng kanyang hawak sa telepono, damdamin ay magulo. Lumingon siya at nakita si Caroline na tinatamasa ang pagkain na binili niya para sa kanya, kanyang mukha ay kumikinang habang kumakain. Mukha siyang kuneho na kakakuha lamang ng mga karot, at unti-unti nang nawala ang simangot sa kanyang mukha.…Si Sean ay tunay na propesyonal. S
"Ito para sa'yo," sabi ni Kirk.Ang kanilang kasal ay kontraktuwal lamang. Wala silang ibang ebidensya maliban sa kanilang marriage certificate. Subalit matapos makasama si Caroline sa mga nakaraang araw, nadama ni Kirk na hindi niya ito nasilayan ng maayos. Kaya ngayon, nagbigay siya ng munting regalo.Tinanggap ni Caroline ang kahon at binuksan ito ng maingat. Nabigla siya sa kanyang nakita; isang bracelet na gawa sa emerald na may asul-berdeng kulay. Alam niyang ito ay mahalagang emerald lamang sa pamamagitan ng pagtingin dito. Malamig ito at komportableng hawakan, at gusto ito ni Caroline. Gayunpaman, nang maisip niya ang halaga nito..."Ito'y mukhang napakamahal. Mas mabuti kung isauli mo na lang," sabi niya na may pag-aatubili."Hindi ito mahal." Kinuha ni Kirk ang bracelet mula sa kamay ni Caroline at tinulungan siyang isuot ito.Bagay na bagay ito sa kanyang pulso. Ang kanyang mga pulso ay maliliit, at ang bracelet ay nagbigay sa kanya ng kagandahan. Hindi mapigil ni Kirk
Sa jewelry shop, may isang babae na nakasuot ng mamahaling damit ang nakaupo sa counter at nagsusukat ng iba't ibang bracelet. Nang makita ito ni Gwen, inis na inis niyang sinabi, “Si Brie Collines yun diba?” Galit na galit din si Caroline. Ilang taon na rin noong pinabagsak ng mga Collins ang mga Evans at mula noon, pinalitan na ng mga ito ang pamilya nila sa pagiging top four na pinaka maimpluwensyang pamilya sa bansa. Pero kung ikukumpara sa ibang mga pamilya, bago lang ang pangalan ng mga Collins kaya hindi pa ganun kalakas ang mga koneksyon ng mga ito, at madalas ay binabatikos ang mga ito lalo na noong bumalik si Caroline sa bansa. Bilang tagapagmana ng mga Morrison, sinanay na si Caroline mula pagkabata ng mga tamang etiquette. Malaki man o maliit ang okasyon, nasanay siya na maging palaging elegante. Yun ang malai niyang pinagkaiba sa anak ng pamilyang Collins dahil madalas na nagiging katatawanan ang mga ito sa mga event. Oo, kahit na si Brie Collins pa yan, ang paborit
Ngumiti si Caroline at mahinahong hinawakan ang mga kamay ni Gwen. "Naniniwala ako sa kanya!" sabi niya. Sa pagkakatong yun, hindi lang siya kay Bri nakipagpustahan, kundi kay Kirk din. Dito niya malalaman kung tama ba na pagkatawilaan niya ito. Sa tulong ng , napagtagumpayan ni Caroline na alisin ang pulseras. Tinulungan ng isang staff si Caroline na tanggalin ang bracelet, at hindi nagtagal ay dumating na nga si Mr. York. Nagsuot ito ng gloves at maingat na kinuha ang bracelet gamit ang dalawa nitong mga kamay para suriin ito ng maigi. Habang tinitignan ni Mr. York ang authenticity ng bracelet, mayabang na sinabi ni Brie, “Oh Caroline Evans, mukhang mamumulubi ka ngayon.” Hindi pinansin ni Caroline si Brie, bagkus ay nakafocus lang siya kay Mr. York. Ilang sandali pa ang lumipas, inila[ag nito nag bracelet at napalunok, kaya agad-agad na nagtanong si Caroline, “Mr. Yoprk, may problema po ba?” HIndi nagsalita si Mr. York kaya lumapit din si Brie. “Mr. York, alam kong isa kang