LOGINShare
Bon Appetit CHAPTER 266
Last Updated:
2025-09-11 22:47:52
Latest chapter
Bon Appetit Bon Appetit CHAPTER 266
Umaga pa lang, hindi mapakali si John. Hawak-hawak niya ang isang sobre na ilang beses niyang sinulatan at binura, hanggang sa sa huli ay naging simple na lamang isang liham na galing sa puso. Hindi iyon mahaba, pero bawat salita ay totoo. Kasama nito, ipinahanda niya ang sopas at prutas para kay Alessia, at kaunting tinapay para kay Fortuna. Wala siyang dalang mamahaling regalo, wala ring bulaklak wala siyang gustong ipakitang panlabas na pagpapasikat. Ang gusto niya ay iparamdam kay Fortuna na handa na siyang magsimula sa pinaka-maliit na hakbang, basta’t makita niyang maayos ang mag-ina.Habang nasa sasakyan, ramdam ni John ang kaba. Pawis na pawis ang kanyang palad kahit malamig ang aircon. Sa bawat pagdaan ng kotse sa kalsada, tinitingnan niya ang hawak na sobre. Paulit-ulit niyang binubulong sa sarili, “Kaya ko ‘to… hindi ako bibitaw.” Nang huminto ang sasakyan sa harap ng bahay nina Fortuna, bumilis ang tibok ng kanyang puso. Para bang bawat pintig ay sigaw ng pangalan nito.Bu
Bon Appetit Bon Appetit CHAPTER 265
Pagpasok nila sa loob ng bahay, ramdam agad ang bigat ng hangin. Tahimik ang sala, tanging tik-tak ng orasan ang naririnig. Umupo si Madam Irene sa malaking upuang kahoy, habang si Luigi ay nanatiling nakatayo sa gilid, nakahalukipkip at seryosong nakatingin kay John. Si Leona nama’y nasa tabi ng anak, marahang hinahaplos ang braso nito, parang pinapalakas ang loob.“Umupo ka rito, John,” utos ni Irene, sabay turo sa upuan sa tapat niya.Tahimik na sumunod si John, mabigat ang bawat hakbang. Umupo siya, nakatungo, halos hindi makatingin sa lola.“Alam kong nasasaktan ka ngayon,” panimula ni Irene, malumanay ngunit mariin ang tono. “Pero hindi sapat ang umiyak at umasa. Ang isang tunay na lalaki, kapag nagkamali, hindi lang basta humihingi ng tawad. Pinapakita niya na kaya niyang bumangon. Kaya niyang ipaglaban ang mahal niya.”Napakagat ng labi si John, ramdam ang kirot ng mga salita. “La… gusto ko siyang suyuin. Gusto kong bumawi. Pero paano kung tuluyan na akong tinanggihan ni Fortu
Bon Appetit Bon Appetit CHAPTER 264
Tahimik nilang tinahak ang pasilyo ng ospital. Naririnig ang mahinang kaluskos ng gulong ng wheelchair na itinutulak ng driver. Nakasunod si Leona, walang imik ngunit ramdam ang bigat ng damdamin ng anak. Hawak ni John ang maliit na bag sa kanyang kandungan, tila ba iyon na lang ang nagbibigay sa kanya ng lakas.Pagdating nila sa labas, sinalubong sila ng malamig na simoy ng hangin. Umalingawngaw ang mga yabag ng ibang dumadaang tao, may nagmamadali, may masayang nagkukwentuhan. Sa gitna ng lahat ng iyon, ramdam ni John na siya lang ang tila nakatigil, na ang mundo niya ay hindi umaayon sa mga oras na lumilipas.Binuksan ng driver ang pinto ng kotse. Maingat na inalalayan ni Leona ang anak niya papasok. Mabagal ang kilos ni John, pero sa bawat hakbang ay may halong pagtitiis at pagpipilit na bumangon. Umupo siya sa loob, dahan-dahang isinara ang pinto, at sumandal sa sandalan ng upuan.Pagkaupo ni Leona sa tabi niya, saka lamang bumuntong-hininga si John. Nakatitig siya sa labas ng bi
Bon Appetit Bon Appetit CHAPTER 263
Tahimik ang silid ng ospital. Sa isang sulok, nakaupo si John habang mahigpit na nakahawak sa kanyang cellphone. Parang iyon na lang ang tanging tulay niya papunta kina Fortuna at Alessia. Nangingilid ang mga luha sa kanyang mata habang nag-aabang ng tawag o mensahe.Bumukas ang pinto at pumasok si Leona, dala ang folder ng discharge papers. May pagod sa kanyang mga mata, ngunit nanatiling matatag ang kanyang tinig nang lumapit sa anak."Anak" wika ni Leona, puno ng pag-aalala, "huwag mong dibdibin masyado. Natural lang na inuuna niya si Alessia. Sanggol pa iyon at alam mo kung gaano kahalaga ang kalusugan ng bata. Hindi ibig sabihin nito na iniwasan ka niya."Napapikit si John, mariing huminga bago sumagot."Alam ko, Ma. Naiintindihan ko. Pero ang sakit. Discharge day ko ngayon, akala ko makikita ko sila. Akala ko ito na yung araw na magsisimula na kaming muli. Pero heto, ako lang mag-isa."Lumapit si Leona at hinaplos ang balikat ng anak. Marahan niya itong tinapik-tapik, parang pin
Bon Appetit Bon Appetit CHAPTER 262
Sa isang tahimik na silid ng ospital, nakaupo si John sa gilid ng kama, nakasuot ng malinis na damit matapos palitan ng nurse ang kanyang hospital gown. Discharge day na niya ngayon. Iyon dapat ang araw na inaasahan niyang makikita si Fortuna kasama si Alessia, at marahil ay magsisimula na silang mag-usap ng mas seryoso.Kanina pa siya restless. Panay ang tingin niya sa pintuan ng silid, umaasang bubukas ito anumang oras. Sa kanyang mga mata, may halong kaba at pananabik. Hindi niya alam kung darating nga ba si Fortuna, pero pinipilit niyang maniwala—dahil sinabi ni Tony na posible.Habang nakatingin siya sa wall clock, napahawak siya sa dibdib, pilit pinapakalma ang mabilis na tibok ng puso.John: (mahina, kausap ang sarili) "Basta makita ko lang sila... si Fortuna at si Alessia. Kahit saglit lang. Sana lang... sana dumating sila."Sa kabilang banda ng siyudad, nasa bahay naman si Fortuna, nakayuko sa ibabaw ng kuna ni Alessia. Mainit ang noo ng sanggol, at ramdam niya ang init ng ma
Bon Appetit Bon Appetit CHAPTER 261
Habang naglalakad si Fortuna at si Tony, dala-dala si Alessia, ang mga alalahanin ni Fortuna ay patuloy na sumasakal sa kanya. Ang bawat hakbang na iniisa-isa niya ay parang may bigat na dala. Sa bawat kanto, sa bawat sulok, sa bawat sulyap na kanyang tinatanaw, iniisip niya kung tama ba ang mga desisyon niya, kung ano ang dapat niyang gawin. Parang may kumakalabit na boses sa kanyang isipan na hindi umaatras, at yun ay ang lahat ng nangyari kay John—ang kanyang mga pagkakamali, ang mga pagkatalo, at ang mga pagsubok na humubog sa kanyang mga desisyon.Habang tinatanaw nila ang daan palabas ng ospital, biglang tumunog ang cellphone ni Fortuna. Nagpatuloy siya sa paglakad, ngunit ang tunog ng ringtone ay nagpatigil sa kanya, at agad niyang naramdaman ang kilig at kaba. Hindi na siya nagdalawang isip, alam niyang ang tawag na iyon ay mula kay John. Si Tony, na nakakita ng pag-aalangan sa mukha ng kapatid, mabilis na kinuha ang cellphone mula kay Fortuna.Tony: (mahinang tinig) "Bunso, s
You may also like
CHASING MY EX-WIFE
Cathy289.6K viewsContract Marriage: Mr. President Chasing His Secretary Wife
Lirp49742.7K viewsOne Night Love (Tagalog)
Docky1.6M viewsThe Spoiled Wife of Attorney Dankworth
Purple Moonlight2.6M viewsNinong Lucas
Shadowfen1.3K viewsBecoming The CEO's Contract Lover
Lovina Alice285 viewsThe Virgin Billionaire
AIGLEXA32 viewsSino Ang Nagsisisi Ngayon
Summer Blossom1.5K views
