หน้าหลัก / Romance / Bon Appetit / Bon Appetit CHAPTER 279

แชร์

Bon Appetit CHAPTER 279

ผู้เขียน: MIKS DELOSO
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-09-23 22:50:54

Maghapon nang kabado si John. Para siyang may iniipit na bubuyog sa dibdib sa sobrang kaba. Kanina pa siya paikot-ikot sa sala, hawak ang cellphone, paulit-ulit na tine-text si Fortuna. Ilang beses na siyang nag-type at nag-delete ng mensahe, pero iisa lang ang laman ng isip niya: dapat pumunta siya ngayong gabi, hindi pwedeng hindi.

“Fortuna, please naman,” bulong niya sa sarili habang naglalakad paikot. “Kahit isang oras lang. Hindi ako makakatulog kung hindi kita nakikita mamaya.”

Sa kabilang banda, si Fortuna ay abala sa pagpapadede kay baby Alessia. Nang mabasa ang isa na namang text ni John, napailing siya.

Hindi talaga mapakali ang lalaking ito, naisip niya. Sumagot siya ng diretso.

“John, hindi pwede. Si Alessia ang priority ko ngayon. May trabaho ka bukas, matulog ka na lang.”

Napasapo si John sa noo. Hindi puwede! Naka-ready na ang mga kandila, bulaklak, pati ang secret army of relatives na nagtatago sa Long Beach. Kung hindi siya pumayag ngayon, baka tuluyan nang mabuko ang
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • Bon Appetit   Bon Appetit CHAPTER 284

    Sa gitna ng Long Beach, isang maliit ngunit eleganteng event hall ang nababalutan ng mga ilaw at bulaklak. Ang mga kandila sa bawat mesa ay kumikislap na para bang nagsasanay na rin para sa bukas na pinakahihintay na kasal. May mga nakasabit na fairy lights, tila ba mga bituin na bumaba mula sa langit upang saksihan ang bawat kaganapan.Naroon ang lahat—mga kaibigan, pamilya, at ilang malalapit na kasamahan sa trabaho nina Fortuna at John. Ang buong lugar ay puno ng ingay ng tawanan, masiglang pagbati, at excitement. Ngunit higit sa lahat, ramdam ang tensyon ng anticipation. Ito ang final rehearsal, ang huling gabi bago ang kanilang forever.“Okay, okay!” sigaw ng wedding coordinator habang pumapalakpak, hawak ang clipboard na punung-puno ng checklists. “Simula tayo ulit mula sa aisle. Fortuna, ready ka?”Huminga nang malalim si Fortuna. Nakasuot siya ng simpleng puting dress, hawak ang pansamantalang bouquet na gawa lang sa foam flowers. Hindi man ito ang totoong gown, ramdam pa rin

  • Bon Appetit   Bon Appetit CHAPTER 283

    Sa isang malaking kusina na pinuno ng halakhakan at amoy ng harina, asukal, at tsokolate, abala si Fortuna. Naka-apron siya, ang buhok ay nakatali, at may bahid ng harina sa pisngi. Ang mga kamay niya ay abala sa paghahalo ng icing, habang sa tabi niya’y nakatambak ang mga layers ng sponge cake na siya mismo ang nag-bake mula sa umaga.“Anak, sigurado ka ba diyan?” tanong ni Rose, habang nakasilip mula sa gilid ng kusina. “Hindi mo kailangang pahirapan ang sarili mo. Pwede naman tayong magpa-cater ng cake.”Ngumiti si Fortuna, hindi inaalis ang tingin sa ginagawa. “Ma, hindi lang ito basta cake. Gusto ko, sa unang kagat pa lang, maramdaman ng lahat kung gaano ako kasaya. At higit sa lahat… gusto ko na si John mismo ang makatikim ng cake na ginawa ko. Para sa amin ito.”Si John, na pasimpleng pumasok sa kusina, ay napakamot ng ulo nang makita ang kalat. “Grabe, Love. Parang nagkaroon ng flour explosion dito. Sigurado ka bang hindi ka na-stress?”“Kung hindi ka makakatulong, lumabas ka

  • Bon Appetit   Bon Appetit CHAPTER 282

    Nakasalamin ang buong dingding ng private fitting room sa isang boutique sa Long Beach. Ang liwanag ay malambot, halos parang ilaw ng buwan, at ang amoy ng bagong tahi na tela ay umaalingasaw sa hangin. Doon, nakatayo si Fortuna, suot ang kanyang wedding gown. Ang puti nitong satin ay dumadaloy na parang ilog na bumabalot sa kanyang katawan. May mga detalyeng lace na parang bulaklak na sumibol sa taglamig, at sa bawat hakbang niya, tila dumudulas ang oras.Huminga siya nang malalim at tumingin sa salamin. Sa una, ang nakikita niya ay ang sarili—isang babae na minsang nasaktan, minsang nagtanong kung sapat ba ang kanyang pagmamahal. Ngunit ngayong gabi, ibang imahe ang bumabalik sa kanya. Isang babaeng tumindig muli, isang ina, at isang babaeng handang sumugal ulit para sa pag-ibig.Tahimik na bumukas ang pinto. Dahan-dahang pumasok si John, suot ang kanyang final black tuxedo. Ang bawat butones ay perpektong nakahanay, ang kurba ng tela ay yumakap sa kanyang balikat at dibdib, at sa u

  • Bon Appetit   Bon Appetit CHAPTER 281

    Puno ng liwanag ang loob ng isang sikat na wedding couture shop sa Long Beach. Ang bawat sulok ay kumikislap sa kinang ng mga chandelier, at ang mga gown na nakasabit ay parang mga obra maestrang nakalaan lamang para sa mga reyna.Pagbukas pa lang ng pinto, agad na sinalubong si Fortuna ng mga bridal consultants. “Welcome, Ms. James!” bati ng isa, sabay ngiti.Si Fortuna, medyo naiilang, ay napatingin kay John na nakatayo sa tabi niya, nakangiti lang na parang batang excited. “John, seryoso ka ba dito? Para kang mas mas abala pa kaysa sa akin.”Tumawa si John, inilapit ang bibig sa kanyang tenga. “Syempre, gusto kong makita kang maglakad ulit sa aisle… this time, walang luha kundi ngiti.”Bahagyang namula si Fortuna. Sa kabila ng lahat, dama niya ang sincerity ng tinig nito. Pero bago pa siya makasagot, biglang sumulpot mula sa likuran sina Rose, Jack, Tony, at Amanda. Sumunod pa sina Leona, Luigi, at siyempre, si Madam Irene na may dala pang abaniko.“Anak!” halos sabay-sabay ang mga

  • Bon Appetit   Bon Appetit CHAPTER 280

    Habang yakapan ang lahat, hindi napigilan ni Tony ang bumangka. Niluwagan niya ang yakap kay baby Alessia na hawak-hawak niya kanina at sabay taas ng kilay kay John.“O, John,” malakas niyang saad, “nasabi mo na ba kay Fortuna na ako dapat ang best man? Siyempre ako ang kuya! Huwag ka nang tatanggi. Kung hindi, magwi-withdraw ako ng support at hindi ka papasukin sa bahay namin!”Natawa si Amanda, agad na sinaway ang asawa. “Seryoso ka pa talaga, Tony. Hindi ka pa nga invited, nagno-nominate ka na.”Pumalakpak si Luigi, halatang aliw na aliw. “At ako, gusto kong ako ang in-charge sa fireworks! Para memorable!”“Hay naku, baka masunog pa ang beach!” singit ni Leona, sabay hampas sa balikat ng asawa. “Maghanda ka na lang ng wine, Luigi. ’Yan ang forte mo.”Nagpigil ng tawa si Madam Irene, sabay abanikong pumalo sa ere. “Ako ang flower girl! Kahit matanda na ako, wala kayong magagawa!”Naghalakhakan silang lahat, ang saya ay umalingawngaw sa dalampasigan. Ang mga kandilang nakapila sa buh

  • Bon Appetit   Bon Appetit CHAPTER 279

    Maghapon nang kabado si John. Para siyang may iniipit na bubuyog sa dibdib sa sobrang kaba. Kanina pa siya paikot-ikot sa sala, hawak ang cellphone, paulit-ulit na tine-text si Fortuna. Ilang beses na siyang nag-type at nag-delete ng mensahe, pero iisa lang ang laman ng isip niya: dapat pumunta siya ngayong gabi, hindi pwedeng hindi.“Fortuna, please naman,” bulong niya sa sarili habang naglalakad paikot. “Kahit isang oras lang. Hindi ako makakatulog kung hindi kita nakikita mamaya.”Sa kabilang banda, si Fortuna ay abala sa pagpapadede kay baby Alessia. Nang mabasa ang isa na namang text ni John, napailing siya.Hindi talaga mapakali ang lalaking ito, naisip niya. Sumagot siya ng diretso.“John, hindi pwede. Si Alessia ang priority ko ngayon. May trabaho ka bukas, matulog ka na lang.”Napasapo si John sa noo. Hindi puwede! Naka-ready na ang mga kandila, bulaklak, pati ang secret army of relatives na nagtatago sa Long Beach. Kung hindi siya pumayag ngayon, baka tuluyan nang mabuko ang

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status