Mag-log in
Nasa office si daddy. Marami kasing problema sa kompanya namin ngayon. Nalulugi na kasi kaya marami na kaming utang sa ibang business partner ni daddy.
"Sir, Mr.Salvador is here. He want to talk to you." Sabi ng sekretaraya ni daddy. "Papasukin mo ," tipid na sagot ni daddy. Si Mr Salvador ay Isang negosyante katulad ni daddy. May utang ang daddy sa kanya.Maya-maya ay pumasok na si Mr Salvador,please sitdown." Sabay turo sa swivel chair na kaharap ng table ni daddy. "Thank you Horld. By the way ayaw ko ng magpaligoy ligoy pa. Kong hindi mo kayang magbayad ng utang mo ay makikipagkasundo ka sa akin na kung papayag ka na ang anak mo ang kapalit. Sabi ni Mr.Salavador sa akin." Para akong binagsakan ng langit at lupa sa narinig ko ang sinabi ni Mr Savaldor. Ang anak ko ang kapalit ng utang ko? Parang hindi naman yata makatarungan yon. "Ahm...anoMr. Salvador baka may iba pang paraan para makabayad ako?"sagot naman ni daddy. Hindi ako papayag na si Allianah ang ibabayad ko. "I'm sorry Horld,but my son told me he want to marry your daughter as soon as possible." Damn it! Bakit ang anak ko pa? Sino ba yang anak niya? Bakit gusto niyang pakasalan ang anak ko? "Ahm subukan kong kausapin ang anak ko", Wala na talaga akong magagawa nito.Kahit anong pagmamakaawa ko rito at hindi na talaga magbabago ang isip niya. "Okay Harold. Pupuntabkamo sa bahay niyo after three day." Pagkatapos niyang sabihin yon ay umalis na siya. Sana hindi magalit ang anak ko sa akin. Alam ko naman na hindi ako makakabayad ng utang ko sa kaniya. Ngunit hindi ko rin inaasahan na ang anak ko ang magiging kapalit. Paano ko kaya sasabihin kay Allianah. "Narito ako ngayon sa school ko. Lunch break namin ngayon kaya pupunta kami sa Cafeteria. Sympre Kasama ko yong dalawan Kong kaibigan.Kaso Yung Isa hilaw na babae.nIsa siyang bakla. Nainis Kasi Siya kapag tumatawag siyang bakla. Ang pangalan niya ay si Carlo pero ang gusto niyang itawag sa kanya ay Carla.Ying Isa naman ay si Jessa. "Kyaaah,mga besty tingnan niyo yung tatlong lalaki na papunta sa tin oh,ang ga-gwapo Lalo na yung isang lalaki na nasa gitna kyaaah!" Tsk! Tong bakla na to ang landi. Tiningnan ko naman yung sinasabi ni Carla at lahat yata ng mga estudyante rito ay nakatingin sa kanilang tatlo na naglalakad. Yjng iba kinikilig pa. Pero teka,sino naman kaya ang mga ito? Mukhang mga outsider ang mga ito ah. Bigla Silang tumigil sa harap namin. Gosh! Nakakatakot Yung tingin nang nasa gitna na para bang kakainin ako. May kasalanan ba Ako sa kaniya? Bigla silang huminto sa harap namin. Baka mga kidnapper ang mga to di kaya ay magnanakaw. "A-ano'ng k-kailangan niyo?" Nauutal Kong tanong sa kanila. Mas gustuhin ko pang lamunin Ako ng lupa kaysa nakaharap ko ang mga ito para ba silang mayakis, saka ko sila tinignan ng masama,at ng sumagot ang lalaki na nasa gitna. Im your soon to be husband. And your mine sweetheart,tapos bigla niya akong niyakap. Teka! OMG! Bakit niya ako niyakap? Kumawala ako sa kaniya. "A-ano bang pi-pinagsasabi mo. At teka sino ka ba?" tanong ko sa kaniya. Hindi ko Kasi maintindihan. Tiningnan ko yung dalawa kong kaibigan. Syempre katulad ko rin sila na gulat na gulat sa ginawa ng lalaki sa kin,naktakip pa nga sila ng kamay sa bibig. "Your soon -to-be husband.You're mine sweetheart." Ano? Soon to be husband daw? Baliw ba siya? Baka nakawala to sa mental.Ang weird niya. Kung ano-ano pinagsasabi. Ang gwapo pa naman niya. Kaso hindi ko pa rin ipapalit so Ivan may love. Pagkataos niyang Sabihin yon ay umalis na sila. At kaming tatlo ay shock pa rin. Sino kaya ang mga yon? "Girl totoo ba yung sabi ni fafa pogi?" tanong ni Carla. "Oo nga besty. Soon-to-be husband mo raw?" Dugtong naman ni Jessa. Wala nga akong soon-to-be boyfriend. Husband pa kaya." sagot ko naman. "Hindi ko alam. Hayaan niyo na baka baliw yon. Tara na sa cafeteria." Naglakad na kami papuntang cafeteria. By the way,Yung tungkol kay Ivan love. Nakalimutan Kong sabihin sa inyo. Crush ko siya simula noong Elementary pa kami kaya ngayon ay loyal arin ako kay Ivan. Pero Hindi pa nga kami may karibal na Ako. Ying kaklase ko na si Kristine. Minsan nga nakikita ko Silang magkasama. Pero hayaan niyo na hindi pa naman sila. Kayaay pag-asa pa ako sa kaniya Pakarating namin sa cafeteria ay naghanap agad kami ng table nin. Si Carla na Ang pina order namin. "Oh mga girls,ito na ang inyong orders," Sabi ni Carla. Binigay niya na yung mga order. Tapos kumain na kami. Ngunit napahinto kami sa pagkain nang tumili ang mga babae sa loob ng cafeteria. Tumingin naman kami kung sino yon,at napanganga na lang ako ng makita kong papalapit so Ivan sa amin. Kaya inayos ko ang Sarili ko. "Hi girl,can I join?" Nakatingin lang ako sa kanya na nakangiti. "Sure Ivan," nakangiti kong sagot. timabi siya sa akin. Damn! biglang bumilis ng tibok ng puso ko. Pati ang dawala kong kaibigan ay kinikilig. "Ahm,Allianah sabay tayo uuwi mamaya?" sabi ni Ivan. Nagulat ako sa sinabi niya. Sure Ivan kahit araw araw pa." Sagot ko at kumain na kami. --- Pagkatapos nang klase ay uwian na,dahil magka-klase kami ay sabay n kaming umuwi. Mayroon siyang sariling sasakyan kaya hinatid niya ako. Nakita mga kami kanina ni Kristine. Ang sakit nang tingin niya sa akin. Hanatid niya ako sa bahay. Oh do ba ang bait no Ivan.Inagbuksan niya ako nang pinto. Gentelman niya. Kaya mahal ko talaga siya. "Thank you nga pala Ivan ah," Sabi ko. "No problem. Sige mauna na Ako." Paalam niya at sumakay na ng kotse niya at umalis. Pumasok na Ako ng bahay. Mukhang Wala pa sina mom at dad. Umaykat na ako papunta sa Kwarto ko. Pagkatapos Kong magbihis ay natulog muna ako. Pero hindi pa rin mawala sa isip ko ang lalaking yumakap sa akin kanina. Hindi Siya nagpakilala kanina. Tska ang weird niya. Sino ba siya? Para bang kilala na niya talaga ako.Pagpasok sa bahay, dinatnan ni Jessa na may sindi ang kanyang lampshade na nasa Salas. Takang taka dahil jniwan niyang nak off ang main switch. Dahan dahang ibinaba ang maletang bitbit at ihinala ang paningin sa kabuuan ng paligid, nang mayamaya mula sa lugar na Hindi abot ng liwanag ay may aninong gumalaw. "Where the hell have you been?" Kundi pa niya nakilala ang boses ng nagsalita, siguro'y palundag siyang lalabas uli ng bahay. "Paul!" "Saan ka nanggaling?" ulit nito habanng ang mga kamay ay mahigpit na kuyom. Saglit siyang nawalan ng kibo, patangang tumingin sa Mukha nitong halos mag abot ang mga kilay, nagngangalit ang mga bagang, at ang mga mata'y mabalasik. Pero sa halip na matakot, marahang naglakad at lumapit. Itinaas ang dalawang kamay at kusang kumapit sa batok nito. At kusang humalik. "Jessa...? "Just kiss me," bulong niya sa natigilang si Paul. Marahil ay takang taka at siy
Habang nagmamanehong pauwi sa baryo ang mga luha ni Jessa ay animo pagsanjan fall na ayaw matuto ang balong ng tubig . Ang customary procedure ng pagre resign ay kinalimutan at dali daling naghakot ng mga damit pauwi sa Santa Cruz. Hindi na Siya babalik sa city at ang bahay doon ay isasalin ang right sa iba o kaya'y tuluyang ibebenta . Wala ng halaga sa kanya ang lahat , ayaw ng mangarap . Ah , tama lang pala ang pasta ng kanyang Auntie Water. Hindi nag Asawa at ngayo'y walang sakit na nararamdaman sa dibdib. Walang hinanakit sa mundo. Hindi tulad niyang hungkag ang pakiramdam. Ang dali- daling mahalin ni Paul. Pero hindi ito marunong magmahal. Kung sinabi lang nito na siya'y mahal, kahit man lang minnsan, baka ang mga panuntunan sa buhay ay kanyang sirain. Kalimutan ang moralidan at sumama dito kahit saan. Kahit pa nga bilang mistress lang. Laking gulat
Hindi pansin ni Jessa ang pagsayas ng kanyang likod sa malambot na kama, ang halos paglubog ang mabigat na katawang nakadagan sa kanya. Gumanti na katawang nakadagan sa ipinararating ang tunay na pagmamahal. "Jessa... my beautiful Jessa." Sa pagitan ng mga halik ay ibinulong sa kanya ni Paul, ang mga kamay nitong eksperto ay marahang humahaplos sa kanya. At napalunok nang maramdaman ang labi niyo'y dumalo sa sensitibong lugar ng kanyang leeg, pababa sa magkabilang dibdib. Marinig ipinikit ang mga mata, lunod na lunod sa caressed ng mga labing palipat lipat sa kaumbukan ng dibdin. Tila nawawala sa Sarili. Nagyon na lang niya makakapiling si Paul, ngayon na lang madadama ang pansamanualang ligaya. Isang magandang alaala na kanyang babaunin sa pag alis. Mayamaya'y tila natauhang bigla, nandikit,nang ang damit niya'y tangkain nitong hubarin. Halos patulak itong inilayo sa kanyang katawan at mabilis na na
Nanlaki ang mga mata tumingin siya. "I'll never live in it with you." "Oh yes, you will," giit pa ni Paul . You'll live in it with me, share my bed with me, always." Sasagot pa sana Siya nang Mula sa labas ng opisina, Isang grupo ang pumasok, kabilang si Miss Ang. Ang tingin nito ay tutok na tutok Kay Paul. "Paul!" anitong mabilis na lumapit sa kanilang kinatatayuan. Tinanguan lang Siya at ang pansin ay muling ibinaling sa lalaking katabi niya. Hinawakan pa sa kamay." Nakita ko ang Plano ng bahay na ipinagawa mo sa Daddy. And I love it," "You do?" Ani Paul. Ngingiti- ngiti. "And I wish, Makita ko na agad ang kayarian." "Hayaan mo at ipamamadali ko," pangko ni Paul at kapagkuwa'y luminga linga. "Ang daddy mo, Josie?" "Iniwan na namin sa lugar na pagtatayuan ng bahay." anitong ngumiti pa. Kausap Yung Isang engineer." M
Tulalang sinundan ni Jessa ng tingin ang papalayong si Paul. Lumabas ng bahay hanggang sa itoy mawala sa kanyang paningin. Noon lang Siya kjmilos at tila nanghihina ang mga tuhod na naupo sa sopa. Itinaas ang mga paa saka patangang nag isip. Kusa siyang lumusong sa Isang bitag at ngayo'y hindi na makawala. Nagyon lang natanto na hindi niya dapat tinanggap ang trabahong inialok sa kanya ni Paul. Hindi dapat hinayaan ang sariling mapalapit ta makulong. Mentally and emotionally. Thay were world aart in every respect. Langit at lupa ang agwat sa lahat ng bagay. But physically they belonged together. Agad nag kakaroon ng spark kapag magkalapit, agad nagliliyab. Pero hindi dapat upang siya'y totohanin ni Paul. Sabapig niyo, Siya ay Isang laruan. Napakasakit pero nagdudumilat ng katotohanan. Katotohanang may iba itong mahal. Matamlay siyang tumayo at paumat umat na pumasok sa silid. Nahiga sa kama at tumitig sa kisame . I
Sumandal si Ric sa upuan bago sumagot. " I wish hindi ka magkamali ng lalaking mamahalin. Balita koy secretary to the chief ang iyong position." "That's correct." at ngumiti ng pagkatamis tamis. " Kilala ko si Paul Legaspi sa malayuan," anitong nagsindi ng sigarilyo . " Hindi kami personal na magkakilala pero Balita ko Marami siyang chicks. Isa na nga Yung sinasabi nilang miss Ang." Kumabog ang dibdib niya. Sinikap ipakitang walang anjman sa kanya ang narinig. " E alam mo bang magka- tsokaran kammi ng girlfriend ng boss mo? Ako pa ang ang tulay nila." "Mag ingat ka rin. Jessa." paalala pa sa kanyang ni Ric. Walang kamalay Malay na siya'y dalawang beses ng nagsisinungaling. Isinusulit lang naman niya ang dinanas na aghihinagpis noong siya'y walang kaabog abog na ipinagpakit sa Isang Yvette. "Kung







