Chapter 2 - The morning after

Nagising si Isobel sa isang kwarto na hindi familiar sa kanya, ramdam niya ang sakit ng katawan dahil sa pagod.

Nakita niya ang sarili na hubad sa ilalim ng kumot at nagulat sa katabi niyang maskuladong lalaki na tulog pa.

Parang gumuho ang mundo niya ng maalala ang mga nangyari sa kanila kagabi.

"It can't be," bulong na sabi nito sa kawalan habang tinitignan si Alejandro na tulog pa.

Kahit natutulog ay hindi maitanggi ni Isobel na perpekto pa rin ang mukha nito, sa kabila ng magulong buhok nito.

Agad na umiling si Isobel at mabilis na tumayo ito kahit masakit ang pang-ibabang parte para magbihis.

Nakaalis na ito at nasa elevator nang mapansin niya sa reflection ang daming kiss marks sa leeg at magkabilang braso niya halatang pinanggigilan ito ni Alejandro kagabi.

"Why did you lose yourself to him?!" inis na sabi nito sa sarili.

"Ang landi mo at ang tanga mo!" sigaw nito sa sarili sa inis.

Ramdam ni Isobel sa sarili na isa siyang walang kwentang tao, dahil sa mga maling desisyon na nagawa nito.

Sising sisi siya na halos maiiyak na sa kinatatayuan.

"Sa dami ng lalaki sa kanya pa talaga? Really, Isobel?" sabi nito sa kawalan habang pinagmamasdan ang mga marka na natamo niya kay Alejandro.

Tinawagan niya agad ang driver niya para sunduin siya roon at inutusan niya ito na magdala ng jacket para matakpan ang kiss marks na meron siya hanggang braso.

Habang si Alejandro ay kakagising lang sa kanyang kwarto, agad na hinanap niya si Isobel pero ni bakas ay wala ito.

"As I expected, she will run," sabi nito kasabay ng pag ngisi.

"Even if you did, I can still find you," sabi nito na para bang nandoon si Isobel.

Nangako siya na haharapin niya ito pagkatapos ng mga meetings niya.

Nakipagkita si Isobel sa matalik niyang kaibigan, dahil kailangan niya ng mapaglalabasan ng sama ng loob.

"Hey Isobel!" masayang bati ni Max kay Isobel ng makapasok na ito sa resto.

Agad naman niyakap ito ni Isobel.

"Okay ka lang?" tanong nito ng mapansin na parang paiyak na ito.

Hindi na kinaya ni Isobel at napahikbi ito.

Umupo na si Max at tinignan mabuti ang mukha ni Isobel.

Hinawakan ni Max ang kamay nito para pakalmahin.

"It's okay, I'm here, you can cry all you want," sabi nito ng concern kay Isobel.

"Failure siguro ako, Max," panimula ni Isobel habang umaagos ang mga luha niya ng sabay-sabay.

"May nangyari sa amin ni Alejandro," sabi ni Isobel, na medyo nagulat si Max.

"Crazy, right?" naging tugon ni Isobel sa reaksyon ni Max.

"If you don't mind, how did it happen?" ingat na tanong ni Max.

"Because we were both drunk that time, and we accidentally met, then boom it happened," sabe ni Isobel habang patuloy pa rin ang bagsak ng kanyang mga luha.

"I'm such a slut," iyak na sabi ni Isobel sa sarili niya wala ng pake sa magiging itsura niya sa harap ng kaibigan niya.

Tumayo si Max at umupo sa tabi ni Isobel na umiiyak.

"Hey, don't say it to yourself," naging tugon nito sabay inaayos ang buhok ni Isobel.

"You're making it more worse, focus on healing yourself," sabi nito sabay na payakap sa kanya si Isobel.

Niyakap din nito ni Max.

"If you need support, I'm always here with you," sabi ni Max habang kumukuha ng tissue sa table nila at pinunasan ang mukha ni Isobel.

"Thanks for being my support system, Max," sabi ni Isobel at napangiti si Max ng tumatango.

"Wait, punta lang akong restroom ha," sabi ni Isobel at tumayo paalis.

Nakangiti si Max na pinagmamasdan si Isobel nang mag-ring ang cellphone nito.

Nawala ang ngiti nito nang makita kung sino ito, agad na sinagot niya ito.

"Are you with her?" bungad agad na tanong ng lalaking boses sa kabilang linya.

"Yes, Boss, she is with me," agad na sagot ni Max habang inaabangan ang pagbalik ni Isobel.

"Nagkita kami sa restaurant, umiiyak siya at nabanggit niya na—" putol na sabi ni Max, hindi alam kung itutuloy ba na sabihin ang parte na iyon.

Tumawa ng mahina ang kausap nito sa kabilang linya.

"It's okay, I know it," sabi nito.

"Stay close to her always, okay? And report everything to me," utos nito.

"Yes, Boss Alejandro, I will," sabi nito bago siya babaan ng linya.

Matapos ang tawag ay nakaramdam siya ng guilty, dahil tunay na kaibigan na ang turing niya kay Isobel.

Hindi niya alam kung hanggang kailan siya magsisinungaling dito na ispiya siya ni Alejandro para makakuha ng personal na impormasyon hindi lamang kay Isobel pati na rin sa ama nito at sa kompanya nila.

Simula pa lang ng iskandalong nangyari kay Alejandro ay planado na ito.

Para magkaroon si Alejandro ng rason sa ama ni Isobel na pumayag sa kondisyon nito na magpakasal sa kanya ang anak nito.

Habang nasa galaan sila Max at Isobel ay nagkukuha sila ng mga litrato sa iba't-ibang lugar nang mahagip ni Isobel sa camera niya ang dalawang lalaking naghahalikan.

Pero ang totoo ay gawa lamang ito sa anggulo at hindi tunay na naghahalikan.

Maya-maya pa, habang nagk-kwentuhan sila ni Max, ay ipinakita niya ang larawan.

Sabay silang nagtawanan.

'Ang talas talaga ng mata mo pag dating sa ganyan,' tawa na sabi ni Max dito.

'Yes, of course, ako pa ba? ' sabi nito sabay inom.

'Out of all places, why did they choose to make out here?' napailing na sabi nito.

'May dare ako sa'yo,' sabi ni Max habang parehas silang umiinom ng vodka.

'What if we post it? ' suhestiyon nito kay Isobel.

Biglang tumango si Isobel at masaya sa kalokohan na naisip nito.

'Okay, deal, let's post it on my dump account,' sabi nito sabay kuha ng cellphone.

Habang tutok si Isobel sa cellphone ay nakatingin sa kanya si Max nang concern, dahil nahuhulog na sa patibong ito.

Matapos maalala ni Max iyon ay napabuntong hininga ito at napatingin sa kawalan.

"Focus on work Max," pabulong na sabi niya, pilit na pangungumbinsi niya sa sarili.