Chapter 5 - The night of surrender

Pagkatapos ng kasal, agad silang umuwi sa bahay nila.

Malaki at simple ang disenyo nito, isa itong Mediterranean style.

Kaya namangha si Isobel, ito ang bahay na gusto niya na nabanggit niya kay Max noon.

Napansin ni Alejandro ang tingin niya at lihim na napangisi.

“Hope you like the house,” sabi ni Alejandro habang binubuksan ang butones sa leeg.

Tumango lang si Isobel at umakyat sa hagdan patungong kwarto, pero nakaramdam siya ng pagkailang dahil sumunod sa likod niya si Alejandro.

Sa hallway nakita niya ang malaking room at guest room.

Bubuksan na sana niya ang guest room pero naka-lock ito.

Paglingon niya, bumungad sa kanya mula sa hagdan si Alejandro na kakarating lang.

“Alam kong iiwas ka,” seryoso ang tingin nito.

“Wala kang karapatan-” pero hindi na niya natuloy dahil kinuha ni Alejandro ang kamay niya.

“Meron, because I’m your husband now,” sagot nito, hindi nakapagsalita si Isobel sa maliit na distansiya nilang dalawa at sa paghawak nito sa kamay niya.

Pero mas nagulat si Isobel lalo na nang lumapit ito sa likuran niya at dahan-dahang hinila pababa ang zipper ng gown.

“Hey, don’t-” kinakabahan na sabi niya.

“Don’t worry, I’m just unzipping your gown,” mahinahon ang boses ni Alejandro, pero ramdam ni Isobel ang tingin nito mula sa likod niya.

Nang malapit na sa baba ang zipper, saglit na nawala ang kamay ni Alejandro.

Biglang naramdaman niya na gumagapang ang kamay nito pababa ng pababa sa balat niya.

Bago pa tuluyang mapunta sa iba ang kamay nito ay bigla siyang nagmadaling pumasok sa kwarto.

Iniwan niya si Alejandro na mahina ang tawa.

“She’s cute,” sabi nito sa sarili.

Pagkapasok, nagtungo siya sa banyo at huminga nang malalim.

Pagkalabas ay suot na ang pantulog, nakita niyang magkatabi ang kabinet nila.

Naiinis siya, pakiramdam niya unti-unting nawawalan siya ng laban dito.

Biglang pumasok si Alejandro, agad nagkunwari siyang abala sa cabinet.

Si Alejandro naman ay naghubad ng suit at trouser sa harap niya.

Tumaas ang balahibo ni Isobel, nakatalikod ito, pero kita niya ang malalaking muscle at morenong balat nito na napakaganda.

Bago pa lumingon si Alejandro, agad bumalik siya sa ginagawa niya.

Napangisi si Alejandro, sinadya niya talagang ipakita ito sa kanya bago pumasok sa banyo.

Pumunta si Alejandro sa banyo para maligo at pansamantalang nawala ang kaba ni Isobel.

“Shit, what am I going to do next? ” bulong niya. Ayaw niyang makaharap ito pagkalabas ng banyo, kaya bumaba siya para kumain.

Nasa kusina na siya at naghahanap ng mga ingredients para magluto.

Binuksan niya ang cabinet, kinuha ang pasta at sauce, nanginginig ang kamay niya hindi niya alam kung dahil sa gutom o kaba kay Alejandro.

Bigla niyang narinig ang yabag mula sa hagdan.

Mabilis niyang isinilid ang hawak at nagkunwaring abala.

“Hmm… so, marunong ka palang magluto,” malamig pero mapanuksong sabi ni Alejandro na nakasandal sa pinto ng kusina.

Basa pa ang buhok, patak ng tubig sa leeg at dibdib, nakasuot lang ng white shirt at jogging pants.

“Syempre, kailangan kong kumain,” sagot ni Isobel sabay umiwas ng tingin.

Lumapit ito, mabagal ang bawat hakbang, hanggang nasa likuran na niya.

Inabot ni Alejandro ang kamay niya na may hawak na kutsilyo at marahang tinulungan siyang hiwain ang bawang.

“Careful… baka masugatan ka,” sabi nito ng pabulong sa kanya.

Ramdam ni Isobel ang init ng dibdib nito sa kanyang likod, pati ang amoy ng sabon at cologne.

Napapikit siya, pinipigilan ang tibok ng puso.

“Pwede wag kang masyadong dikit,” mahina niyang protesta pero hindi nito ginawa.

“Paano kung ayaw ko? Mas gusto kong ganito… na hawak kita,” bulong ni Alejandro sa tenga niya.

Napasinghap si Isobel, sabay kilabot at init ang naramdaman niya.

Pagdating ng gabi, humiga siya sa gilid ng kama, pilit lumalayo.

Ilang minuto lang, lumapit si Alejandro, hindi nag-iwan ng espasyo at mas idinikit pa ang sarili.

“Why are you getting far from me? “ mahina pero mabigat ang tanong nito.

"As if we didn't do it before," sabi nito na mas lalong ikinapula ni Isobel ng maalala iyon.

Pumikit siya pero nagulat nang hawakan nito ang kamay niya at marahang idiniin siya sa gilid ng kama.

Ramdam niya ang init ng hininga nito sa kanyang pisngi.

“Alejandro…” mahina niyang sabi, puno ng kaba.

“All of this is legally mine now,” bulong nito habang nakatingin sa buong katawan niya at hinahaplos ang pisngi niya.

Mas lalo siyang nag-init nang maramdaman ang tuhod ni Alejandro na sadyang idinikit sa ibabang parte niya.

Napakagat-labi siya, pinipigilan ang ungol.

“Bitiwan mo ako…” bulong niya, mahina ang boses.

“Sabihin mong ayaw mo,” sagot ni Alejandro, mas idinikit ang tuhod.

“Then I’ll stop it,” panunukso nito.

Umiwas siya ng tingin, pilit hinahanap ang lakas ng loob.

Pero sa bawat segundo, mas bumibilis ang tibok ng puso niya.

Ang isip niya’y ayaw, pero ang katawan niya’y kumakampi sa bawat haplos nito.

"See, I told you," simpleng sabi nito at hinila siya nito ng mas malapit.

Ang kamay nito ay bumaba sa bewang niya.

Ramdam ni Isobel ang chest muscle nito na dumikit sa kanya.

“Why can’t you just stop…” nahihirapan na sabi niya kay Alejandro.

“You're my wife now at kahit anong tanggi mo…. Ramdam kong hindi ako ang tinatanggihan ng katawan mo,” sabi nito na halos sumayad na ang labi nito sa tenga ni Isobel.

Napasinghap siya, pinigilan ang sarili para hindi makalabas ang mahinang ungol.

Napansin iyon ni Alejandro at bahagyang ngumiti.

Mabagal na inilapit nito ang labi sa kanya, dinama ang mukha niya gamit ang hininga mula pisngi, pababa sa panga, hanggang sa gilid ng kanyang labi.

“Please…” mahina niyang pakiusap, hindi na alam kung para tumigil o ituloy.

At dumampi ang labi ni Alejandro sa kanya, mas mariin at mainit, puno ng pagnanasa.

Pilit niyang pinipigilan ang sarili ngunit unti-unti, gumanti ang labi niya.

“Fuck, I miss this,” sabi ni Alejandro nang sabik, namula si Isobel.

“You can’t escape from now on, Isobel,” bulong ni Alejandro habang hinahaplos ang kanyang hita at bumalik sa paghalik sa labi niya.