Chapter 10

Ava Sofia POV

Hindi ako nakatulog nung gabi dahil sa sinabi ni Dominic. Buti na lang at day-off ko kinabukasan. He called me Sofia. He said sorry to me. Rinig na rinig ko. Kami lang naman dalawa sa elevator. Hindi ko na lang din pinansin ang sinabi niya sa akin. Buti na lang at nakalabas kami agad. Nginitian ko na lang siya at iginaya sila sa elevator papuntang parking. Nagkatinginan pa kami nung magsara iyon.

Nung makarating sa cubicle ko sa office ay muntikan pa ako maiyak, buti na lang at napigilan ko ang sarili ko. Siguro nadala lang ako sa nangyari. I should not believe in his words.

"Saan ka po pupunta?" tanong ko kay Nanay nang makita ko siyang kumakain sa mesa at may isang malaking bagpack na nakapatong doon.

"Uuwi muna ako sa amin, baka sa susunod na buwan ako makakauwi," sagot nito sa akin.

Umupo lang ako sa may sementong hagdan namin