Umayos ako ng upo at tumingin kay Sir Isac. His face is just normal na parang wala lang sa kanya ang walang modong pagsagot ng kanyang anak, na parang sanay na sa ganoong pananalita nito.
Ang iba naming kasamahan ay kumakain pa rin at parang walang nangyari. They didn't even give him a single glance.
"Saan ka pupunta?" tukoy ng babae kay Leon.
Hindi ito sumagot. Naglalakad ito na may hawak na silya.
"What the heck Leon?!" bulalas ni Jacob nang isiniksik ni Leon ang upuan sa may pagitan namin at doon umupo. Leon is facing the sharp edge of the long table.
"Pakiabot nga ng plato Dad," wika niya.
"Anong ginagawa mo diyan?" tanong ulit ni Jacob na kunot na kunot ang noo.
"I'm going to sit and eat here. May problema ba?"
"Bakit diyan? Eh ang lawak pa ng espasyo doon!" ani Jacob sabay turo sa banda nila George kung saan siya galing kanina.
"Eh sa dito ang gusto ko. Pakialam mo ba? Kung ayaw mo akong katabi then umalis ka diyan
"I'm sorry Jacob. It's just my adrenaline and my emotions that took over. Hindi ko sinasadyang saktan ang iyong damdamin," wika ko."Sinaktan mo ang damdamin ko~.." pakanta ni blonde na hawak ang sariling dibdib pero hindi ko siya pinansin."I'm fine Lauren. I understand how you feel," aniya."So what are we waiting for? Pumunta na tayong Galha," wika ni Leon."You're not going with them Leon," ani Sir Isac."What?" angal niya."Pumapayag ka na Uncle?" tanong ni Jacob."Do I have a choice? Masyado pang bata si Lauren para hindi makatayo at makalakad. Marami pa siyang magagawa dito sa mundong ibabaw kaya sige na, pumunta na kayo ng Galha."Hindi ko magawang tumutol. Dahil kahit alam kong mapanganib ang pagpunta sa Galha ay kailangan kong sumugal. Kailangan kong gumaling. Ayaw kong uuwi ng Asthad na baldado ang aking katawan dahil baka pag nakita ako ng aking ama sa ganung kalagayan ay baka lalo siya magkasakit."Sigurado
"Those jerks," Jacob cursed under his breath. His face is grim while his gripping the doorknob tightly.What happened? May nagnakaw ba sa bahay niya?"I'm sorry that you have to see that," paumanhin niya nang nilingon ako."Anong nangyari?""It's my cousins. They used to do this to pester me, naghahalungkat ng mga gamit at pag may nagustuhan sila ay kinukuha nila. Ang masama pa doon ay sinasadya nilang magkalat."Seriously? May gawain pala silang ganun. But I think it's too much to mess Jacob's house."Diyan ka lang muna ha? Lilinisin ko lang ito. It'll be fast," aniya.Tumango lang ako. Nang makapasok siya ay sinara niya ang pintuan. Ilang saglit lang ay nakarinig na ako ng mga mabibilis na galaw sa loob at kalampagan ng mga gamit. Marahan akong napatawa, mabilis nga.Wala pang limang minuto ay bumukas na ulit ang pintuan at bumungad sa akin ang pawisan niyang mukha at leeg."Let's get inside."Pagpasok nam
Pinagmasdan ko si Jacob na nag-aayos ng mga kanyang pinamili. Kung nakakatayo lang sana ako ay tutulungan ko siya sa pag-aayos.I stared at his back, wondering while he was left behind. Responsable siyang tao, maalaga at perpekto. Kung pupunta lang siya sa lugar namin ay tiyak na magkakandarapa ang mga babae sa kakahabol sa kanya."Hindi ka ba magpapahinga?" baling niyang may hawak na isang bote ng alak."Magpapahinga sana pero gusto ko munang maligo," wika ko."Gusto mong maligo?"Natigilan siya at sinapo ang noo. "I'm sorry. Hindi ko iyon naisip," paumanhin niya saka nagkamot ng ulo at nag-isip."Now, who should I call?" kausap niya sa sarili."Right!" bulalas niya saka ipinitik pa ang mga daliri sa hangin. "Remember Kristine?" tanong niya sa akin."Kristine. Yung batang babae?" kunot noo kong tanong. "Bakit siya?""Everyone is busy and they have their own work. Don't underestimate Kristine. Kahit bata pa iyon ay malak
I checked the time upon waking up. It's almost 6 in the evening. Mukhang napahaba ang tulog ko. It feels strange though dahil wala akong naramdaman na pamamahay at kumportableng kumportable pa nga ako habang natutulog.I grab the wheelchair and it took me a lot of effort to transfer myself and sit there. I should be doing it by myself. Hindi pwedeng iasa ko na lang ang lahat sa iba and I'm not sure if Kristine is still in the house. Wala kasi siyang kaingay-ingay.Lumabas ako ng kwarto at sinalubong ako ng nakakabinging katahimikan. I think I'm all alone in the house. Meron pang kaunting liwanag sa labas kaya hindi na ako nag-abala pa na buksan ang mga ilaw at hindi ko rin naman mabubuksan dahil hindi ko maabot ang switch ng ilaw.Dumiretso ako sa sala at nagulat nang maabutan ko si Kristine doon sa may mahabang sofa na natutulog.Sa tabi niya ay ang platong walang laman at gatas na hindi naubos.Napapailing akong lumapit sa kanya at inabot a
I'm not dumb para hindi maramdamang interesado si Leon sa akin. Akala ko ay inanyayahan niya akong lumabas upang masolo but he really invited Kristine to join us. I think I'm being too assuming.Tinaasan ako ng kilay ni Leon saka napangisi. "Why? Gusto mong tayo lang na dalawa?"Inirapan ko siya. Leon just laughed as he brushed his hair back. I can't help but to study his features. Given the height and beautiful body, Leon's face is kinda exotic with high cheek bones and very long and thick eyelashes. He has a rugged and playboy look and that's what highlights him the most."Ano Tintin?" tanong niya sa bata."Saan po kayo pupunta?""Sa may lawa," sagot ni Leon.Natigilan saglit si Kristine at muntik pa akong mapatalon nang matinis siyang tumili ng sunod-sunod.Si Leon ay napangiwi at nagtakip sa tenga. "Damn. That's painful to eardrums," aniyang nakapikit pa ang isang mata.Si Kristine ay nagtatatalon sa tuwa at nagpakandong pa
Nakahanap kami ng magandang pwesto upang umupo. Maraming mga upuan na nagkalat sa buong kahabaan ng lawa. Sa paligid ng lawa ay mga berdeng damo at mga puno. It's like a park in the middle of the forest.Sa itaas ng mga puno ay may mga nakasabit na mga ilaw na kulay dilaw upang bigyan ng magandang liwanag ang buong paligid."Ang gandaaa!" bulalas ni Kristine na nasa aking tabi. Nakatingin siya sa tubig na nasa harap namin."Ang ganda ate!" wika niya ulit sabay yugyog sa aking kamay na hawak niya.Natawa ako at tumingin din sa may lawa. Malawak ito at merong malaking bridge na nagdudugtong sa magkabilang parte nito, and it's crowded on the bridge dahil nandun halos lahat ng mga tao."Look! It's Nemo!" bulalas ni Kristine sabay turo sa isdang tumalon sa ere.Tumawa ako at sinabayan siya sa trip niya. Si Leon ay nasa aking tabi at tahimik lang. Kanina ko pa napapansin na iba na ang aura niya simula nang dumating kami dito. I thought that we cam
Habang lumilipad ang katawan ko sa ere ay nakita ko ang pagpapalit nila ng anyo sa kanilang lobo.I clenched my fist and gritted my teeth as my tears fell non stop. How heartless. How could they..Nang malakas na tumama ang aking katawan sa puno ay halos malagutan ako ng hininga. Bumagsak ako sa lupa at pakiramdam ko ay hindi na tumitibok ang aking puso. Hindi ko na rin maramdaman ang aking katawan."Lauren! Lauren!!"I saw how Leon's eyes widen upon seeing me.Lumuhod siya. Ang mga kamay niya ay nalilito at hindi alam kung paano ako hahawakan. Sa huli ay hinawakan ako ni Leon at marahan na inilagay ako sa kanyang mga bisig.He wiped the blood that came out from my nose."Hey, stay with me. Stay with me," aniya sa nanginginig na boses. Marahan niyang tinatapik ang aking pisngi. "Lauren please, don't close your eyes," aniya sa basag na boses.May mga nagsilapit sa amin."Leon.""Go and chase that bastard of M
Nagkagulo ang lahat. Habang papalapit kami sa pasukan ay parami nang parami ang mga tao."Tabi!" sigaw ni Sir Isac sa nagmamadaling mga galaw.Mabilis na nagsumiksik si Uncle sa kumpol ng mga tao. Meron na ring pumasok na hindi mga Da Silva upang makiusyoso."Sabi na ngang tumabi kayo!" galit na sigaw ni George.Nang tuluyan ng nahawi ang kumpol ng mga to ay naitulos ako sa aking kinatatayuan. I was stunned on the view in front of me. Leon on his wolf form is covered with his own blood. He is full of wounds and his breathing is low and unstable. Bagsak siya sa lupa at tuluyan ng nawalan ng malay."Leon.."Ang mga kasamahan ko ay napamura nang makita ang kanyang malagim na sinapit."My son!" sigaw ni Uncle at hindi alam kung ano ang gagawin habang nakatingin sa kanyang anak.Madali akong lumapit kay Uncle at kinalma siya. May mga ilan na gumagamot sa mga sugat ni Leon pero nahihirapan sila dahil sa kanyang makapal na balah