Chapter 12
Guilty Feelings"T-TRAVIS?"
Matamis itong ngumiti sa akin. "Hi."
"A-anong ginagawa—" tumikhim ako at niluwagan ang bukas ng pinto saka lumingon kay Damien. "Uhm, will you leave us for a while?" Sabi ko habang nakatingin sa seryosong mukha nitong nakatingin kay Travis.
He face me and nodded. "Sure, sa loob lang ako."
Tumango ako rito.
Bahagya kong isinara ang pinto at humakbang palapit kay Travis.
"Hey,"
"Siya ba ang dahilan kaya ka nakipagkalas sa akin?" Tanong nito sa seryosong tinig.
Bumuntong hininga. "Kumusta ka na?" I don't mind his question. Ayaw kong itong sagutin dahil ako mismo ay hindi ko alam ang isasagot ko.
"Have you come here to resign from your job?" Pangalawang tanong nito.
Tumango ako. "Yes, kahap
A/n: Again, enjoy reading. Stay tuned for more updates. 🥰 Please, any comments kung nagustuhan po? Salamat! ;)
Chapter 13Seafood RestaurantWE are on the road, panay ang tingin ko sa mga magagandang tanawin na aming nadaraanan. For sure, I will miss Maldives Island.Lumingon ako kay Damien na busy sa kakatipa ng keyboard ng kanyang laptop. "Uhm, can I open the window?" tanong ko rito.Nag-angat ito ng paningin sa akin. "Yes, you can.""Thank you,"Humarap muli ako sa bintana ng kotse, saka ko iyon unti-unting binuksan. Nadama ko agad sa aking ilong ang preskong hangin na nagmumula sa buong karagatan na nakapalibot sa buong lugar. Napapapikit din ako dahil sa sarap na pakiramdam na malapit ako sa green nature.The Maldives offers very clean surroundings; such as seawater, a healthy atmosphere, and very wonderful trees anywhere. W
Chapter 14CameraHINDI na ako nagulat pa nang pagdating namin sa airport ng Maldives Island ay naroon na at nakahanda na ang private plane na sasakyan namin sa pag-uwi."Is it your plane?" tanong ko rito nang huminto ang kotse mismo sa tabi niyon.Tumango ito. "Let's go."Magkasabay kaming bumaba ng kotse. Ang driver naman ay inilabas ang aking mga bagahe upang ipasok sa loob ng plane.When we are going to the stairs of the plane ay may biglang tumunog ang cellular phone nito."Go on and answer your phone."Tumango ito at lumayo ng bahagya sa akin.I embrace myself at tumingin ako sa buong paligid ng naturang paliparan, until my eyes set on his direction. I saw that he was smiling a bit while talking on the other line. I wonder who is he talking to.Inalis ko kaagad
Chapter 15Workout NASA loob ako ng fitness Healthcare gymnasium kasama ang dalawa kong kaibigan. Pareho nila akong inimbitahan sa araw ng sabado na iyon. Walang pasok ang mga ito sa trabaho nila kaya pumayag ako dahil ang tagal na rin ng panahon simula nang hindi ko iyon napuntahan na kasama sila. My friends and I always visit that place when I am in the Philippines. We always care about our health kaya isa iyon sa workout and fitness na paborito naming puntahan. "KAILAN ka nga ulit magsisimula sa trabaho mo doon sa company n'yo?" Napalingon ako kay Nancy nang magtanong na naman ito sa akin. I rolled my eyes. "Again, on Monday, Nance. Monday." "Ah, oo nga. Monday na. So, magiging busy ka na ulit niyan?" "I guess, yes." "Huy frend. Diba ikakasal ka na?" Umangat ang kilay ko sa tanong ni Cedy. "Iyon din ang alam ko. But I don't know when is the official date of the said ceremony." "Hala s'ya. Bride to be na wa
Chapter 16First day"I'M GLAD that you finally work in your daddy's position, hija."Napatingin ako kay mommy habang ngumunguya. Kasalo ko ito sa breakfast ng oras na iyon. "Ako rin ho, mom." Sagot ko rito."Anong nararamdaman mo, anak?""Excitement.""And?""And—" bumuntong hininga ako saka nagpunas ng napkin sa bibig ko. "I couldn't imagine working with that company before. Pero ngayon na excite ako. Knowing that I will be in my father's office. Kahit pa hindi sa posisyon noon ni Daddy.""I feel happy.""That's because Daddy Raul is happy where he is right now.""Tama ka anak at masaya rin ako dahil alam ko na masaya siya na sa wakas ay matupad ang gusto niya. Ang umupo ka sa opisina niya."Ngumiti lang ako kahit pa gusto kong sabihin k
Chapter 17Daughter-in-lawHUMINTO ako mismo sa harap ng gusali ng dating kompanya na pag-aari ng aming pamilya. Isa itong five star mini and bungalow hotel. Hindi ito kalakihan ngunit may taas itong 15 floors.Pinagmasdan kong mabuti ang gusaling iyon. It seems marami na doong nagbago na hindi katulad noon, ngunit kung sa ganda lang ang paguusapan ay mas may dating iyon ngayon kesa sa dati."Move, Aurora dahil may naghihintay sa 'yo sa loob ng kompanya." Wika ko sa sarili.Ini-restart kong muli ang aking kotse at tuloyan ng pumasok sa parking area ng dati naming pagaari na establishment."Good morning." Binati agad ako ng dalawang guard na unang bumungad sa aking pagpasok sa entrance.Ngumiti ako sa mga ito. "Good morning.""Kayo ho ba si Ma'am Aurora Torres?" Tanong ng isang guard sa akin.
Chapter 18The Board of DirectorsRAMDAM ko ang pagsunod ng mga titig ng mga tao na nasa loob ng conference area na iyon. Hindi lang sa akin kundi pati na rin kay Damien na nakasunod sa akin."Oh, my son and our special guest have finally arrived." Wika ni Mrs. Harrison na nakangiti sa lahat."Sorry if we keep you waiting everyone." Wika naman ni Damien na nasa aking tabi.Tumayo sa kanyang kinatatayuan ang mommy ni Damien at saka lumapit sa aking tabi."Let me go first, Hijo." Paghingi ng permisyo nito sa anak."Go ahead, mom.""Ladies and Gentlemen, I have some important information for you today. I know some of you know this young and beautiful woman. Okay, let me introduce you, Aurora Torres..."I heard some of the board of directors whisper 'kaya pala familiar ako.'
Chapter 19HT Company I ENJOY touring around with Damien. Ginawa ko na lang ang sarili ko na maging komportable habang nandiyan siya palagi sa malapit. He is nice and gentlemen, at napatunayan ko na 'yan nang magkasama kami sa Maldives ng halos isang araw bago makauwi ng Pilipinas. Those employees are also nice. Kilala nila ako bilang anak ng Torres na ngayon ay kasosyo ng mga Harrison. They greet and treat me good, kaya hindi na ako mahihirap pang mag-adjust sa pagiging isa sa head manager departments. After Damien tour me ay dumeretsyo kami sa aking opisina. She called his Secretary upang dalhin ang mga papers na dapat kong pagaralan sa unang araw ko. Nang makaramdam ako ng pagod ay napaupo ako sa aking swivel chair. While Damien is busy on his phone ay isinandal ko muna ang aking likod sa aking upuan. Iginalaw-galaw ko ang aking degulong na upuan so that I can feel like I'm relaxed. Pagikot ko paharap sa aking mesa ay bigla akong n
Chapter 20Food is Life "BUSY?" Bigla kong naiangat ang aking ulo nang bigla na lang may nagsalita sa bungad ng aking opisina. "Oh, hi." "It's already lunchtime, Aurora." Pumasok ito at lumapit sa tapat ng table ko. Napatingi ako sa pambisig na aking orasan. "Hala, oo nga. Oh, I'm so sorry if I forgot the time. I thought Jina will remind me." "It's okay. At saka papunta na talaga siya rito but I just stopped her dahil patungo rin naman ako rito. So, can we go out for lunch now? O gusto mo dito na lang tayo sa restaurant ng hotel?" "I chose to take our lunch here. Para naman makita ko ang restaurant ng hotel sa araw mismo na ito. Also the reason, I missed their fish fillet and vegetables salad." "Okay," inilabas niya ang cellphone sa kanyang slacks at may tinawagan ito. Habang ako naman ay tumayo na at hinila ang aking handbag. "Let's go." "Yes, I'm ready and I realized that I am already starving." Wika ko na