Kabanata 16.2

“Maayos naman ang pakikitungo ko sa mga empleyado ko, nagagalit lang ako kapag may mga nagagawa silang mali. Maganda rin ang mga benepisyong nakukuha nila sa kompanya namin, as long as naalagaan mo sila ng maayos hindi sila aalis sayo. Ayaw ko rin ng may nakikita akong nilalandi ako o kung ano pa man. Ang pagngiti ko, gusto ko isang dahilan lang kung bakit ako ngumingiti. That is because I’m happy, because there’s a reason behind that smile. That is because there is someone who can make me smile. I don’t want to be a plastic, I want them to see who I am. And I want to find someone else who can love me no matter who I am, a person who can love my flaws.”  Mahaba niyang saad, napapatitig na lamang ako sa kaniya hanggang sa hindi ko namamalayan na nakangiti na pala ako habang nakatitig sa mukha niya. That is the real Darren, hindi ang Darren na palagi kong nakikita sa likod ng isang maskara. Lahat naman ng tao gustong ngumiti dahil may dahilan, dahil may nagpapangiti. Gusto niya l