MAAGA akong pinatawag ni Lance sa kanyang opisina. Simula ngayon kailangan ko ng sanayin ang sarili na mag-first name basis kagaya ng sabi niya. Ako na rin ang nautosang magdala ng agahan niya.
Pagpasok ko may sinusulat siya pero nang makita ako agad niya itong tinigil.
Nilapag ko sa lamesita kaharap ng sofa ang pagkain tulad ng aking nakasanayan.
"Basahin mo ito. Mga rules natin 'yan sa ating napagkasunduan." Sabay bigay niya ng papel sa akin.
GAYA ng inaasahan hindi nila ako tinigilan hangga't wala akong inaamin sa kanila.Kahit hindi ako sanay at ayokong magsinungaling wala na akong pagpipilian. Inamin ko na lang sa kanila na may relasyon kami ni Sir.Ang dami nilang mga haka-haka. Kaya pala simula nang dumating ako rito hindi na masyadong mainitin ang ulo ng lalaki at madalas na ring nananatili sa mansiyon.Kahit hindi ko naman napapansin ang mga sinasabi nila, sinang-ayunan ko na lang para matapos na ang pagtatanong ng lahat.
Hindi na kami nagkita ulit ni Lance simula kahapon.Pagkatapos niya akong palabasin sa kanyang kwarto iniwasan kong mag-cross ang mga landas namin.Ang alam ko hindi siya dito naghapunan sa bahay.Kung anong oras siya umuwi kagabi wala rin akong alam. Maaga rin siyang umalis kaninang umaga.Kahit isang text wala akong natanggap mula sa kanya. May number ako sa kanya pero ayaw kong magtanong. Baka isipin niyang masyado akong nanghihimasok sa personal niyang buhay.Habang kumakain ng agahan pagsisilbihan pa sana ako ni Joan pero hindi ako pumayag.Dinala ko ang aking plato sa dirty kitchen at nakikipagkw
HINDI ko alam kung anong oras ako nakatulog kagabi. Hindi ko rin alam kung anong oras nakauwi si Lance.Wala rin akong ideya kung saan siya nagpunta.Mahihinang katok ang aking narinig. Hindi pa ako nakakasagot binuksan na nito ang pinto at tuluyan ng pumasok."Gising na po mahal na prinsesa."Sa boses pa lang nito at ang kanyang sinabi alam kong si Cindy ito.Lumapit siya sa mga bintana at hinawi ang mga kurtina doon. Tuluyan ng pumasok
SA mansiyon lang nanatili si Lance buong araw. Hindi siya nag-ikot sa hacienda. Si Owen na isa sa pinagkakatiwalaang tauhan ang inutusan niyang maglibot muna.Galing sa pagligo sa pool nasa opisina lamang siya at abala sa iba't ibang mga papeles.Pati ako kinulong niya sa opisina. Habang abala siya sa mga sinusulat nandito lang ako sa sofa at nagbabasa ng librong kinuha ko sa bookshelf para may mapagkaabalahan.Hindi ko rin naman naintindihan kung ano ang binabasa ko dahil nakikiramdam lang ako sa paligid. Nakikiramdam sa taong kasama ko rito sa loob.
HINDI ko alam kung ano ang una kong sasabihin.Magdadahilan ba ako? Hihingi ng tawad dahil pumasok ako sa kwarto niya nang hindi nagpapaalam? Hihingi ng pasensiya dahil mas lalo pang nabasag ang picture frame? Magtatanong kung sino ang nasa picture?Pinagpapawisan na ako mula sa noo at pati sa palad."What are you doing here Sabrina?" tanong niya ulit. Mahinahon ang pagkakasabi pero parang gusto kong tumakbo.Mapanganib ang kanyang mga mata.P
MABUTI na lang at hindi pa ako tuluyang nabaliw nitong mga nagdaang araw. Sobrang seryoso na ni Lance sa palabas naming ito. Ginagampanan na niyang maigi ang pagiging responsableng boyfriend.Dumating ang Sabado, ang araw kung saan isasama niya ako sa isang public event.Unang pagkakataon ito na lumabas kaming dalawa sa hacienda na magkasama.Maraming dahilan ang kakaibang kabog ng aking dibdib. Una, sa lalaking nagmamaneho nitong sasakyan at pangalawa ang panghuhusga ng mga tao."You okay? You look tense," puna niya sa akin."Medyo kinakabahan lang," pag-amin ko."Don't be. Just be yourself. You don't have to please them
NAGAWA pang tumawag ni Lance pagdating ko ng mansiyon.Hindi ko sinagot dahil alam ko namang hindi kami makakapag-usap ng mabuti dahil nasa pageant pa siya.'Umuwi ka na pala? Hindi ka man lang nagpaalam. Kung hindi pa sinabi ni Owen sa akin hindi ko pa malalaman,' text niya pagkatapos nang hindi ko pagsagot sa tawag.'Sumama b
Hindi ako nakasagot kaagad sa tanong ni Lance kung sino si Carlo kahit alam ko kung sino ang kanyang tinutukoy.Nagtataka rin ako kung bakit bigla niyang nabanggit ang aking kababata."Kaibigan ko," sa wakas ay may salitang lumabas sa aking bibig.Halata sa kanyang mukha ang pagkabagot dahil sa tagal ng aking pagsagot."Kaibigan? Pero bakit narinig ko na parang may gusto siya sa'yo?" tanong niya ulit.Natigilan na naman ako. Saan naman ka