Tahimik kami pareho ni Enrique habang nasa sasakyan. He's driving while I'm in the back seat. Wala na din naman akong nagawa dahil Kuya won't let me go unless kasama ko si Enrique. Besides, ngayon lang naman ito sabi nila ni Julian."Can you turn on the radio?" Gustong gusto ko kasi ang nakikinig ng radyo habang nasa sasakyan kaso nahiya lang ako kanina. Hindi lang ako nakatiis dahil ang tahimik at super traffic pa.Ikaw pa rin pala ang hanap-hanap parap-papNa kahit magpanggap 'di matatago na ang 'yong yakapAng hanap-hanap parap-pap-pap'Di nagbabago ikaw ang hanap-hanapNanlaki ang mata ko? Anong hanap hanap? Sa loob ng tatlong taon. Di ko siya hinanap at kung may balita man ako tungkol sa kanya, it's because nababanggit siya ni kuya. Yun lang yun. At hindi ako nagpapanggap. Moved on na ako.Inakala ko ring ganon kadaling alisin ka sa buhay kong itoSinubok umibig ng ibaPero 'di rin nawala ang pag-ibig ko sa 'yoSa tuwing kapiling siya'y ikaw ang nasa isipAt kahit maging panagini
"Wait lang, someone's calling." I excused myself at naglakad palabas dahil masiyadong maingay at hindi ko maririnig kapag sinagot ko ang tawag ni kuya Demitri. Lumingon ako sa table namin at ngumiti, I Sage looking at me so I smiled at him. Ang saya nila kasama ng mga kabanda niya."Where the hell are you Mira?" Bungad sa akin ni kuya ng sagutin ko ang tawag niya."Nandito ako sa isang bistro-""Well you should've fucking texted us. You made us all worry!" Narinig ko si Julian sa na sinasabihan siya na mag relax lang.Kumunot ang noo ko, what's wrong with them? Maaga pa naman- I looked at my watch at natampa ko ang noo ko nang makita kung anong oras na. It's already midnight. I've been gone for almost four hours. Kaya naman pala ganito nalang ang galit ni kuya."I'm sorry kuya. I've lost track of the time." I heard him sigh."Enrique has been looking for you. Kanina ka pa niya hinahanap. You should've told him where you're going. Nag aalala siya-""Shut up kuya. Why would he worry abo
Nagulat ako sa ginawa niya. I didn't even move a muscle when Enrique hugged me kasi feeling ko tumigil sa pag function ang utak ko.Then he let go of me. He sighed while looking at my face and then binitawan na niya ako. He turned his back on me and walked away to his car and drove off."What.. just.. happened?" Nakatulala parin ako sa papalayong sasakyan ni Enrique."That doesn't look like a one sided love to me." Tumalikod ako at hinarap si Sage. He's leaning against the hood of his car with his arms crossed over his chest. Then he smirked at me. "So all this time, you lied to me?""Hindi nga! I was shocked as well." Inis na sabi ko. Kanina pa kasi ako binibiro ni Sage na nagsinungaling ako about my one sided love issue. I drank my second shot of the Blue labelled JW that I saw in my kuya's cellar. Tinignan ko siya nang hindi pa rin siya umiinom. "Why are you not taking your shot?""Sigurado ka ba na iinumin natin itong isa sa mamahalin na inumin ng kuya mo?" I rolled my eyes at him
I woke up to the sound of my phone and answered it immediately. "Hello?" Kinukusot ko pa ang mata ko kasi mukhang ayaw pang bumukas."Akala ko pupunta tayo ng mall? Tuloy pa ba?" I looked at the caller ID and saw Sage's name. Nakita ko din na 6:30 pm na pala."Don't you have any hangover?" Narinig kong tumawa siya ng mahina sa kabilang linya. Marami din kasi ang ininom niya, remembering all that full shots he had."May training ang katawan ko sa alak. It takes me more than that para magka hangover." I rolled my eyes at him although alam ko naman na hindi niya nakikiya. "I'll take a guess and say that you're rolling your eyes.""Tama ka. So ano ang gusto mong patunayan?" He laughed again at napangiti naman ako. Pinakiramdaman ko ang sarili ko bago tumayo and I still feel a little dizzy. Bwiset na hang over."So ano tuloy ba?" I went out of my room para kumuha ulit ng tubig at ng kung ano man na makakain since wala akong kinain maghapon.Bakit ba medyo madilim dito sa bahay? Asan ang mg
I'm slumped on the sofa watching tv na hindi ko naman talaga naiintindihan. I also texted Sage na next time nalang kami lumabas, he wanted to come pero I told him no dahil mukhang sa mood ni Enrique kahit magpapasok ng tao ay ayaw niya."Mira, I cooked dinner." Narinig kong sabi niya sa likod ko. "Let's eat."Hindi ko siya pinansin. Unang-una hindi ko talaga ma gets kung anong ginagawa niya dito at kung bakit kaming dalawa lang ang nandito. I tried calling kuya Demitri and Jules pero hindi sila pareho sumasagot."Nagluto ako ng spareribs." I mentally groaned. Why is he being so nice to me? He cooked my favorite! Napapaisip tuloy ako kung anong ihip ng hangin ang nasagap niya para maging ganyan siya sa akin."Hindi ako gutom." But as soon as I said those words naamoy ko ang niluto niya at naramdaman ko ang pag kulo ng tiyan ko."Are you sure? Dahil kaya ko itong ubusin lahat." Huminga ako ng malalim at tumayo na sa upuan. Hindi ko gugutumin ang sarili ko para sa kanya.Hindi ako magpap
"W-what?" Napaatras ako ng isang hakbang dahil sa sinabi niya."You heard me Mira." He looks so serious and yes I heard him but what if mali ang narinig ko? I don't want to assume... but the way he looks at me made me want to think na tama ang narinig ko."What the hell are you saying?" Naguguluhang tanong ko sa kanya. Seriously, what is wrong with him?"I want you mine." Kumunot ang noo ko dahil sa sinabi niya. What the hell?Ang bilis ng tibok ng puso ko.Ang bilis na din ng paghinga ko.Matapos niya akong ipagtabuyan ganon nalang? Why do I feel like my emotions.. no, my heart is being played? I'm so confused.Hindi ko alam kung magagalit ba ako or matutuwa dahil sa naririnig ko, pero ang alam ko mas lamang ang galit na nararamdaman ko."Anong akala mo sakin? Aso na pwede mong ipagtabuyan tapos kapag nagbago isip mo, aangkinin mo?" Umatras na ako at inilapag ang cake sa malapit na lamesa dahil baka mamaya ay masayang ang pinaghirapan ko at maibato ko lang sa kanya."Mira, I was wron
Naglalakad ako habang nagtetext kay Julian because this sister-in-law of mine is so excited about the fashion show three days from now. At ngayon nga ang last na dress rehearsal namin. Bitbit ko din ang isang gown na isusuot ko when suddenly naapakan ng mataas kong heels ang laylayan ng gown dahilan para ma out balance ako.Napapikit ako sa takot but was shocked when someone suddenly caught me by his arms. Ibinuklat ko ang isang mata ko at nakita ko ang nakangiting mukha ni Sage."Don't worry princess, your knight and shining armor is here." He winked at me and I rolled my eyes at him pero parehas kaming natawa dahil sa nangyari."Mabuti nalang stalker kita, kung hindi walang sasalo sakin." He laughed at what I said."Feeling mo. Nandito ako dahil sa rehearsal." I arched both my eyebrows at him. Sinundan ko siya ng tingin habang kinukuha sa akin ang gown para tulungan ako."As far as I know, dress rehearsal ito ng mga models." Umiling siya habang nakangiti at nagsimula na kaming magla
Inilapit niya ang katawan niya sa akin at hinila ang seatbelt upang ikabit sa akin. Gosh, ang bango niya. Pasimple akong pumikit at inamoy siya sa leeg."Mira don't distract me." Agad kong naibuklat ang mga mata ko at nakita ko siya na napahilot sa sentido niya. He opened one eye at sumilip sa akin. Napangiti ako. "Wag kang ngumiti, mas lalo akong nadidistract."Umiling siya bago binuhay ang makina ng sasakyan at nagmaneho. Shocks ang gwapo niya talaga at ang bango pa. Sarap pikutin.Naimagine ko na kaagad na may mga cute na little Enrique at Mira na tumatakbo sa loob ng bahay habang ipinagluluto kami ni Enrique at ako naman ay nagliligpit sa sala. Ang cute tignan. Pero mas gusto ko sanang mag imagine kung paano gagawin yung nga chikiting."What are you thinking?" Tanonng niya habang nagmamaneho. Napapansin ko na kanina pa kami lumiliko tinatakbuhan niya yata yung sumusunod sa amin."Wala naman." Syempre, hindi ko sasabihin sa kanya na pinagnanasahan ko siya."Bakit ang pula ng mukha